اگر تمام قوانین خداوند را فقط در یک جمله بگنجانم، آن جمله قطعاً میگوید:
احساس خوب = اتفاقات خوب و احساس بد = اتفاقات بد.
منظور، توانایی در رسیدن به احساس خوبِ لحظهای نیست، بلکه احساسِ خوبِ ماندگاری است که، نتیجهی فائق آمدن بر نجواهای ذهن و پیروی نکردن از برنامهی مدونِ ذهن برای گذرانِ زندگی ما در ترس و نگرانی است.
تنها راه برای «توانا شدن در ایجاد احساسِ خوبِ ماندگار»، مداومت ورزیدن در «تمرکز بر نکات مثبت هر اتفاق» در هر جنبهای از زندگیمان است.
«توانایی تمرکز صرف بر نکات مثبت هر موضوع»، به گونهای که با هر دلیل و منطقی، هیچ گزینهای جز «تلاش برای رسیدن به احساس خوب» روی میز زندگیمان نماند، بالاترین حدّ از هماهنگی با خداوند است.
تواناییای که نه از توهم، بلکه از درکی عمیق دربارهی ساز و کار این جهانِ فرکانسی میآید و خودش را در قالبِ توکل، سرسپردگی و خوشبینیِ صرف به نمایش میگذارد.
به دلیل همین درک است که، فرد میتواند به «الخیر فی ما وقع» نه به عنوان یک جملهی زیبا، بلکه به عنوان قانونِ بدون تغییرِ خالقی دل خوش کند که، برگی بدون اجازهاش از درخت نمیافتد.
به دلیل این درک است که، فرد میتواند به «ان مع العسر یسری»، نه به عنوان یک شعار، بلکه به عنوانِ یک وعدهی بی برو برگرد از جانب انرژیای نگاه کند که، بهترین شیوه برای حل تمام مسائل را میداند.
و به دلیل این حدّ از درک است که، فرد میتواند مقاومت و تقلا را کنار بگذارد و به جریان هدایتی بپیوندد که خاصیتش، ساده- به معنای روان- انجام شدنِ کارهاست. زیرا «چگونگیِ تحققِ خواستهّها» و حلّ مسائل را میشناسد و یک راست تو را سرِ اصلِ مطلب میبرد.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 16238MB16 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 1696MB16 دقیقه
به نام الله یکتا
خدایی که به شدت حضورش کافی و لازمه حرکت رو به جلو و پیشرفت و خوشبختی و سعادت در زندگیست
نمیدونم چرا دارم اینو مینویسم ولی همه چیز اونه اگه زیبایی میبینی منشأ اون زیبایی اونه
اگه آبی هست ماشینی هست درختی هست باز اونه
اگه تمرکز میکنی روی زیبایی ها یعنی تمرکز میکنی روی نعمت های اون
اگه تحسین میکنی زیبایی رو باز ی جور دیدن اونه
اگه آب زلال و شفافی میبینی
اگه مردمی شاد و آزاد رو میبینی
اگه دوتا آدم شاد رو میبینی که با هم همسفر شدن و زیبایی رو میبینن و به اشتراک میزارن اون هم خداونده
چقدر لذت بردم از دیدن این آب زلال و شفاف و چقدر دوست داشتم صدای پارو زدن توی ی همچین محیطی آرام
چقدر اون دوتا خانم با سن بالا با خودشون در صلح بودن و آرام آرام پارو میزدن و چقدر شاد بودن خدایا شکرت
چقدر لذت بردم وقتی شنیدم که استاد گفته ی نامه بنویس و برای اون کسی که بهش برخورد کردیم و اون آدم دوست و همراه ما میشه و به خونه خودش دعوتمون میکنه
چقدر لذت بردم وقتی گفتین که طبق نشانه های که گذاشتیم داریم جلو میریم
و در آخر سپاسگذارم که هم میبینید زیبایی ها رو و هم به اشتراک میزارید