جهانی که در آن هستیم، جهانی پاسخگوست که بدون استثناء به فرکانس‌های ما، یعنی آنچه که به طُرُق مختلف به آن توجه می‌کنیم و در ذهن‌مان نگه می‌‌داریم، پاسخ می‌دهد و آن را به شکل اتفاق و تجربه (خواه دلخواه یا نادلخواه) در زندگیمان بازتاب می‌دهد.
به دلیل چنین خاصیت و چنین ساز و کاری است که «دیدن، تأیید و تحسین کردنِ نکات مثبت، نعمت‌ها و زیبایی‌های اطراف‌مان»، حتی اگر هنوز در مالکیتِ ما نیستند و بخشی از تجربه‌ی زندگیمان نشده‌اند، مهم‌ترین اصل و تنها شیوه برای هماهنگی و هم‌مداری با آن نعمت‌هاست.
به عبارت دیگر، ما موجوداتی فرکانسی هستیم که قدرت خلق تجربه‌ی زندگیمان در دست فرکانس‌های‌مان قرار گرفته است. به گونه‌ای که هیچ تجربه‌ای بدون اجازه و انتخاب ما، قدرت ورود به زندگیمان را ندارد.
اما مسئله این است که انتخاب‌های ما با کلمات‌مان صورت نمی‌گیرد بلکه به وسیله‌ی کانون توجه غالب‌مان، صورت می‌گیرد.
بنابراین، ساختنِ شخصیتی که تأیید کننده‌ی نعمت‌ها و حسنات دنیای اطرافش و تحسین کننده‌ی دستاوردهای دیگران است، بهترین راه برای «کنترل و هدایت کانون توجه‌مان» به سمتِ انتخاب اتفاقات و شرایطی است که تجربه‌شان را دوست داریم و می‌خواهیم.
طبق قانون، محال است سپاسگزاری، تحسین و تأیید نعمت‌ها، جزو ذات، شخصیت و طبیعتِ شما بشود، اما آن جنس از نعمت‌ها در زندگی‌تان جاری نشود.
ترس، نگرانی و کمبود، هرگز راهی برای ورود به دنیای افرادی نمی‌یابد که، کانون توجه‌شان متمرکز بر تأیید نعمت‌ها و برکت‌ها و تحسین زیبایی‌های اطراف‌شان شده است.
وقتی منطقِ این ساز و کار را درک کنی، آنوقت مفاهیمی چون «سپاسگزاری»، «توجه به نکات مثبت»، «تأیید نعمت‌ها و داشته‌های زندگی‌ات» و «تحسین دستاوردهای سایر افراد»، دیگر یک نگرش فانتزی، قشنگ و روشنفکرانه به نظر نمی‌رسد که انجام دادنش بهتر از انجام ندادنش است، بلکه تنها اصل و اساس برای هماهنگی و هم-مداری با خواسته‌هایی می‌‌شود که، دوست داری در زندگی‌ات داشته باشی.
برای دیدن سایر قسمت های سریال تمرکز بر نکات مثبت کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD247MB16 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 1797MB16 دقیقه
سلام استاد عزیز
من مدتی هست که شروع کردم فایل های رایگان را بر اساس برنامه خودم می بینم
اما این جلسه یک ترمز مخصوص خودم رو پیدا کردم که شاید فقط و فقط واسه من باشه. من وقتی میگفتید هدف زندگی لذت بردن هست رو این جمله بشدت مقاومت داشتم اصلا نمی تونستم هضمش کنم این جلسه رو تا نصفه ها دیده بودم اما بخاطر عوارض واکسن چند روزی استراحت کردم درواقع بیشتر خواب بودم امروز که حالم خوب شده بود و سرحال بودم اومدم دوباره این قسمت رو ببینم اما نمیدونم چرا شروع از اول برام کسل کننده بود اما به خودم گفتم نخیر باید تکرار کنی تکرار و تکرار و تکرار اصلا استاد گفته تکرار کنید خلاصه با بی حوصلگی نشستم و از اول فایل دیدم یکم حواسم رو پرت میکردم و شدیدا دلم میخواست از ادامه فایل ببینم
یه لحظه با خودم گفتم اصلا من میخوام لذت ببرم و همون کاری رو انجام بدم که اشتیاقش رو دارم الان اشتیاق من میگه دقیقا از نقطه وسط این فایل شروع کن ببین یک مقدار تکراری و بعد ادامه هست.
این جمله رو که گفتم خیلی حس خوبی داشت انگار ز ندگی دلچسب و خوشمزه بود برا یک لحظه و اون حالت نظم مدرسه ای رو نداشت
یه لحظه بخودم گفتم چقدر طبق نصیحت ها و اطلاعات جامعه اطرافم لذت بردن نکوهش شده انگار وقتی که دنبال شادی و لذت باشیم یک کار گناه و دنیایی انجام دادیم دقیقا مثل حزن که اشتباه داره ازش تمجید میشه درحالیکه خواسته خدا شادی هست حتی گفتن این جمله که خواسته خدا شادی هست مقاومت رو دارم تو وجودم احساس میکنم که شاید اشتباه باشه نگم. من با دیدن این جلسه این ترمز مخفی رو پیدا کردم و تصمیم دارم این روند رو امتحان کنم که دنبال اون حس خوب و اشتیاقم رو بگیرم و از زندگیم لذت ببرم ببینم چطور میشه:) میخوام این شیوه رو اولویت برنامه هام قرار بدم ولی هنوز این ایده برام پخته نیس که بخوام با یقین قبول یا ردش کنم بریم که داشته باشیم پیش بسوی شوق و حس خوب و اطمینان. پیش بسوی راه درست شادی ها 😍 مرسی مرسی مرسی