جهانی که در آن هستیم، جهانی پاسخگوست که بدون استثناء به فرکانسهای ما، یعنی آنچه که به طُرُق مختلف به آن توجه میکنیم و در ذهنمان نگه میداریم، پاسخ میدهد و آن را به شکل اتفاق و تجربه (خواه دلخواه یا نادلخواه) در زندگیمان بازتاب میدهد.
به دلیل چنین خاصیت و چنین ساز و کاری است که «دیدن، تأیید و تحسین کردنِ نکات مثبت، نعمتها و زیباییهای اطرافمان»، حتی اگر هنوز در مالکیتِ ما نیستند و بخشی از تجربهی زندگیمان نشدهاند، مهمترین اصل و تنها شیوه برای هماهنگی و هممداری با آن نعمتهاست.
به عبارت دیگر، ما موجوداتی فرکانسی هستیم که قدرت خلق تجربهی زندگیمان در دست فرکانسهایمان قرار گرفته است. به گونهای که هیچ تجربهای بدون اجازه و انتخاب ما، قدرت ورود به زندگیمان را ندارد.
اما مسئله این است که انتخابهای ما با کلماتمان صورت نمیگیرد بلکه به وسیلهی کانون توجه غالبمان، صورت میگیرد.
بنابراین، ساختنِ شخصیتی که تأیید کنندهی نعمتها و حسنات دنیای اطرافش و تحسین کنندهی دستاوردهای دیگران است، بهترین راه برای «کنترل و هدایت کانون توجهمان» به سمتِ انتخاب اتفاقات و شرایطی است که تجربهشان را دوست داریم و میخواهیم.
طبق قانون، محال است سپاسگزاری، تحسین و تأیید نعمتها، جزو ذات، شخصیت و طبیعتِ شما بشود، اما آن جنس از نعمتها در زندگیتان جاری نشود.
ترس، نگرانی و کمبود، هرگز راهی برای ورود به دنیای افرادی نمییابد که، کانون توجهشان متمرکز بر تأیید نعمتها و برکتها و تحسین زیباییهای اطرافشان شده است.
وقتی منطقِ این ساز و کار را درک کنی، آنوقت مفاهیمی چون «سپاسگزاری»، «توجه به نکات مثبت»، «تأیید نعمتها و داشتههای زندگیات» و «تحسین دستاوردهای سایر افراد»، دیگر یک نگرش فانتزی، قشنگ و روشنفکرانه به نظر نمیرسد که انجام دادنش بهتر از انجام ندادنش است، بلکه تنها اصل و اساس برای هماهنگی و هم-مداری با خواستههایی میشود که، دوست داری در زندگیات داشته باشی.
برای دیدن سایر قسمت های سریال تمرکز بر نکات مثبت کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD247MB16 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 1797MB16 دقیقه
سلام به همگی
خیلی حس این قسمت از تمرکز بر روی نکات مثبت فوق العاده بود
من رو یاد بچگیام انداخت که تمام طول سال رو منتظر میشدیم که تابستون بشه و بریم اصفهان که توی رودخونه قایق بندازیم با بچه ها توی مسیر زاینده رود لذتش رو ببریم واقعا خدا رو شکر
من واقعا موقعی که غروب افتاب فلوریدا رو میبینم اشک تو چشمام جمع میشه از اینهمه زیبایی و قشنگی.
داشتم به دیالوگ های استاد توجه میکردم که چقدر تمرکزشون رو با کلامشون بر نکات مثبت میگذارند در حالی که مثلا ایشون زیبایی میبینند ودر موردش صحبت میکنند و خانوم شایسته تایید و تحسینش میکنند و برعکس.
نکته ی خیلی جالب دیگه که دیدم توجه استاد به بازتاب نور خورشید روی ساختمون هایی بود که واقعا فوق العاده بود.
داشتم به این فکر میکردم چندنفر رو ممکنه ببینید که آنچنان ریزبینانه زیبایی ها رو ببینند که بازتاب نور رو برسطح ساختمون هم بهش توجه کنند وراجع بهش صحبت کنند. خیلی لذت بخش بود
و درنهایت اینم بگم به استاد که واقعا گشتن با شما خیلی حال میده.
از اون مسافرتی ها و عشق گشتن ها هستید که خیلی باهاتون بیرون رفتن خوش میگذره :)