جهانی که در آن هستیم، جهانی پاسخگوست که بدون استثناء به فرکانسهای ما، یعنی آنچه که به طُرُق مختلف به آن توجه میکنیم و در ذهنمان نگه میداریم، پاسخ میدهد و آن را به شکل اتفاق و تجربه (خواه دلخواه یا نادلخواه) در زندگیمان بازتاب میدهد.
به دلیل چنین خاصیت و چنین ساز و کاری است که «دیدن، تأیید و تحسین کردنِ نکات مثبت، نعمتها و زیباییهای اطرافمان»، حتی اگر هنوز در مالکیتِ ما نیستند و بخشی از تجربهی زندگیمان نشدهاند، مهمترین اصل و تنها شیوه برای هماهنگی و هممداری با آن نعمتهاست.
به عبارت دیگر، ما موجوداتی فرکانسی هستیم که قدرت خلق تجربهی زندگیمان در دست فرکانسهایمان قرار گرفته است. به گونهای که هیچ تجربهای بدون اجازه و انتخاب ما، قدرت ورود به زندگیمان را ندارد.
اما مسئله این است که انتخابهای ما با کلماتمان صورت نمیگیرد بلکه به وسیلهی کانون توجه غالبمان، صورت میگیرد.
بنابراین، ساختنِ شخصیتی که تأیید کنندهی نعمتها و حسنات دنیای اطرافش و تحسین کنندهی دستاوردهای دیگران است، بهترین راه برای «کنترل و هدایت کانون توجهمان» به سمتِ انتخاب اتفاقات و شرایطی است که تجربهشان را دوست داریم و میخواهیم.
طبق قانون، محال است سپاسگزاری، تحسین و تأیید نعمتها، جزو ذات، شخصیت و طبیعتِ شما بشود، اما آن جنس از نعمتها در زندگیتان جاری نشود.
ترس، نگرانی و کمبود، هرگز راهی برای ورود به دنیای افرادی نمییابد که، کانون توجهشان متمرکز بر تأیید نعمتها و برکتها و تحسین زیباییهای اطرافشان شده است.
وقتی منطقِ این ساز و کار را درک کنی، آنوقت مفاهیمی چون «سپاسگزاری»، «توجه به نکات مثبت»، «تأیید نعمتها و داشتههای زندگیات» و «تحسین دستاوردهای سایر افراد»، دیگر یک نگرش فانتزی، قشنگ و روشنفکرانه به نظر نمیرسد که انجام دادنش بهتر از انجام ندادنش است، بلکه تنها اصل و اساس برای هماهنگی و هم-مداری با خواستههایی میشود که، دوست داری در زندگیات داشته باشی.
برای دیدن سایر قسمت های سریال تمرکز بر نکات مثبت کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD247MB16 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 1797MB16 دقیقه
و خدایی که در این نزدیکی است…
سلام و عرض ادب و احترام خدمت استاد عباس منش عزیزم، بانو شایسته و همه عزیزانی که کامنت من رو می خونن.
چند وقتی هست که تصمیم گرفتم از فضای ادا دراوردن نسبت به قوانین خارج بشم و به صورت واقعی و عملی آموزه های استاد رو اجرا کنم. در این زمان که سعیم بر این بوده که بهتر از قبل عمل کنم، درهایی از آگاهی به روی من گشوده شد که تا پیش از این دریافتش نمی کردم. به عنوان مثال، بارها و بارها از استاد شنیدم که گفتن باید ذهنت رو کنترل کنی تا بتونی زندگیتو کنترل کنی.
من این جمله رو می شنیدم و به قول استاد مثل یه روزنامه و یه فیلم باهاش برخورد می کردم. حالم خوب میشد ولی عملی در کار نبود. همین که می شنیدم خودم می تونم زندگیمو تغییر بدم حسمو خوب می کرد. اما این که حالا در فضای عمل باید کاری صورت بدم نه دیگه! اینجا رو لنگ می زدم.
بعد که یکم بهتر شدم، فهمیدم که باید ورودی های ذهنیمو کنترل کنم. و انصافا از همون موقع هم سعی کردم در زمینه کنترل ورودی های ذهنی خوب عمل کنم. مدت هاست تلویزیون ندیدم! مدت هاست هیچ برنامه سیاسی و یا مذهبی رو دنبال نکردم. حتی در مقابل دیدن بعضی فیلم ها و سریال های طنز هم مراقب بودم که نکنه ورودی منفی ای وارد ذهنم بشه. از آدمای منفی دورم فاصله گرفتم و در خلوت سعی کردم روی خودم کار کنم.
البته که این تغییرات تاثیرات خوبی داشت و نتایج بهتری رو برای من ایجاد کرد، اما، باز با اون چیزی که بقیه دوستان و خود استاد نتیجه می گرفتن فرق داشت. مدت زیادی به این موضوع فکر کردم که چطور بهتر باشم و ایراداتمو اصلاح کنم تا اینکه تازه فهمیدم علاوه بر کنترل ورودی های ذهن، من نیاز به «کنترل کانون توجه» هم دارم. چیزی که بارها و بارها از زبون استاد شنیده بودمش ولی نمی فهمیدم. معنای «اعراض» رو نمی فهمیدم. میخواستم روی خودم کار کنم اما حواسم نبود که باید اون فکری که در ذهنم میاد و مورد علاقم نیست رو هم ازش اعراض کنم. اعراض فقط مربوط به چیزهای بیرون از خودم نیست. باید یاد بگیرم رها کردن رو! و فکری که میاد و احساسمو بد می کنه رو رهاش کنم. توجهمو بذارم روی چیز دیگه. روی اتفاقات خوب. و کلا آدم ول کنی باشم! آدمی که خیلی چیزارو ول می کنه. افکار منفی، سخنان لغو، آدمای نامناسب و … همه رو ول می کنه.
اینجوری میشم یه آدم خونسرد و آروم. حالا میفهمم وقتی استاد میگن چرا انسان های خوش شانس، خونسردن، دارن به یکی از قوانین مهم جهان هستی اشاره می کنن.
وای که چقدر درک این قوانین شیرینه.
الان احساس می کنم نسبت به قبل درک بیشتری دارم.
سه چهار روزه که سعی می کنم آگاهانه کانون توجهمو مدیریت کنم و ذهنمو بذارم روی چیزهایی که میخوام. الله اکبر، تو همین مدت اتفاقات فوق العاده ای افتاده. نتایجی به راحتی رخ داده که قبلا به این راحتی رخ نمیداد. و من مطمئنم اگه بتونم ذهنمو کنترل کنم، در شرایط مختلف عصبانی نشم و تمرکزمو روی خودم بذارم، اتفاقات بسیار بیشتری رو هم تجربه می کنم.
کامنت امروز در راستای تعهد روزی یه کامنت روی سایت گذاشتن به این موضوع اختصاص یافت که به خودم بگم همه چی در کنترل کانون توجه نهفته است! همه چی!
خدایا شکرت
در پناه الله یکتا، تنها، و تنها، و تنها قدرت حاکم بر جهان هستی، شاد و سالم و پیروز و سربلند و سعادتمند باشید.
خدانگهدار
1402/6/8
18:53