سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 18

به نام خالق زیبایی

خدایا شکرت شکرت برای آگاهی و فایل جدید خدایا عاشقتم که همیشه سر وقتی

سلام استاد جان سلام مریم جان

ازوقتی استاد تو اینستا یه فایل از واشنگتون گذاشته بود و گفت که حتما یه فایل از زیبایی های اینجا رو سایت میزاریم منتظر بودم و چند شب پیش هم که تو اون لایو فوق‌العاده باز گفتن من مشتاقتری شدم که این فایل قرارع کی بیاد رو سایت

راستش من اصلا در مورد آمریکا که بماند در مورد واشنگتون همچین فکری نداشتم چون اونجا رو مرکز فساد و قتل و این چیزا میدونستم بر اساس شنیده ها و دیده ها که خوب خدارو شکر فایل های سفر به آمریکا تا حد زیادی مقاومت ها و افکار همه مارو تغییر داد

زیبایی های این فایل و این شهر و این سفر که قابل توصیف نیست و فقط خدا می‌دونه که چند بار دیگه باید این فایل رو نگاه کنم تا فقط برکت آگاهی هاشو درک کنم و چند بار دیگه نگاه کنم که بتونم فقط یکی ازاونا رو اجرا کنم چون به نظر من استاد هر فایلی که میزارن باعشق کل قانون رو توضیح میدن حالا چه به قول مریم جان به روایت تصویر و چه با کلام که آدم دیوانه میشه

من که فقط دلم میخاست اشک بریزم ازاین همه آگاهی خدای من

آنقدر این فایل برای من هضم آگاهی هاشو سنگینه که نگو منکه هنوز مست و مدهوش از لایو چند شب پیشم

اول از همه این درصلح بودن استاد و مریم جان با خودشونه که هرجا پا میزارن با بهترین آدم ها برخورد میکنن به خاطر قلب مهریونشون و اخلاق خوبشونه

من تا همین دیروز فکر میکردم اینکه من آدم احساسی هستم و خیلی محبت میکنم نقطه ضعف منه و همینه که باعث میشه به آدما وابسته بشم و خودمو خیلی سرزنش میکردم و با خودم درگیر بودم اما از اونجایی که ذات خدا مهربونه و عشق رو دوست داره دیروز ناخود آگاه یه فیلمی بود تلویزیون که من اصلا تلویزیون نمی‌بینم اما چون به نظرم فیلم خوبی بود نگاه کردم خانم معلمی که به شاگرداش می‌گفت نقطه ضعف شما می‌تونه بال پرواز شما باشه انگار این حرف رو تو اون لحظه خود خدا به من گفت که بال پرواز تو ببین این هدیه خدایی این قلب مهربون تو نعمت این قلب تو که نرم هست یه موهبت الهی تو اگه آنقدر مهربون نبودی چقدر باید زور می‌زدی که قلبت نرم بشه اما به لطف الله تو این نعمت رو داری یاد حرف استاد افتادم که خدا تو قرآن به حضرت محمد گفت اگر مردم دورت جمع شدن به خاطر اخلاق خوبته و این چه نعمت بزرگی که من اخلاق خوبی دارم و حالا میخام این قلب رو و این محبت رو بال پرواز کنم همون طور که استاد و مریم جان با این قلب مهربونشون هرجا پا میزارن براشون بهشته

من به خودم افتخار میکنم و البته که روی خودم کار میکنم که وابستگی تبدیل به عشق بشه و ریشه های شرک رو بخشکونم و توحیدی بشم

نکته بعدی که مریم جان تو هواپیما گفتن قضاوت نکردن اینکه دیگران رو قضاوت نکنید و اجازه بدی هرکس هر طور که راحته زندگی کنه چقدر درس توش هست

این درس نه تنها در مورد پوشش و آدم های دنیا باید باشه در مورد همین افراد زیر گوشم و کنارم اگر بتونم باعشق رها کنم و قضاوت نکنم و خودم اززندگی لذت ببرم و اجازه بدم اونا هم مسیر خودشون رو طی کنن چقدر زندگی برای من لذت بخش میشه و همین باعث میشه که من نه وابسته بشم و نه افراط کنم توی روابطم

همین قضاوت نکردن باعث میشه من با خودم و باهم آدمهای اطرافم در صلح قرار بگیرم

یه فایل استاد گذاشتن که خودمان را هم قضاوت نکنیم چه برسه به دیگران من تا قبل اون فایل فکر میکردم خودمو که دیگه باید قضاوت کنم تا رشد کنم اما وقتی آروم آروم یاد گرفتم که خودمو رو هم قضاوت نکنم کم کم آدم های اطرافم رو هم دارم رها میکنم چون من بیشتر از اینکه لازم باشه آدم های خلاف کارو دزد و سران مملکت و ترامپ وصدام و خیلی های دیگه رو قضاوت نکنم لازمه برای آرامش خودم اطرافیانم رو قضاوت نکنم لازمه رها کنم و اجازه بدم که هرکس مسیر خودشو بره و من هم مسیر درست رو انتخاب کنم و ادامه بدم

نکته بعدی اینکه هرچی بیشتر میگذره بیشتر درک میکنم که دلیل تفاوت نتایج تفاوت نگاه هست تفاوت نگاه به هر مسله ای باعث میشه من از دل هرتضاد رشد کنم و اون تضاد رو مسیر رشد خودم بدونم و به قول مریم جان درسمو بگیرم تا شیوه ادامه مسیر رو یاد بگیرم تا شیوه حل مسأله رو یاد بگیرم تا با حل هر تضاد ظرف وجودمو رشد بدم

اگر الان هر شرایط و هر تضادی توی زندگی منه به خاطر فرکانس های منه و حالا بدون قضاوت نگاه کنم که چطور میتونم فرکانس بهتری ارسال کنم و آرامش بیشتری داشته باشم تا راه حل رو که تو دلذمسله است ببینم

اول فایل که هواپیما تاخیر داشت چه درس بزرگی برای من داشت که استاد گفتن به خدا گفتم که بهترین رو برام انتخاب کنه این یعنی اعتماد به خدا و اینکه تازه چقدر خوشحال بودن ازاون شرایط و لذت هم بردن تو اون تایم و تازه به خاطر استپی که تو مسیر داشتن خدارو شکر کردن که ما قبلا میخاستیم بیایم این شهر و الان اومدیم و مقصد براشون مهم نبود رسیدن مهم نبود لذت بردن در طول این سفر مهم بود به قول استاد به هر حال میرسیم به مقصد پس از مسیر لذت ببریم من که بودم کلی استرس و کلی غر میزدم که ای بابا عجب شانسی باز دلیل تفاوت نتایج اینجا خودشو نشون میده تفاوت دیدگاه

یه چیز جالب دیگه اون مجسمه های روی دیوار اون شادی و رقص و بوسه ها منو خیلی جذب کرد و خیلی دوسش داشتم

باز رهایی استاد و مریم جان که هرکس هرجور که راحته لذت می‌بره یکی میشینه کامنت میخونه و یکی می‌ره فیلم میگیره و این چه درس بزرگی داره که حال خوبتو وابسته به حضور هیچ‌کس نکن من مطمعنم که اگر استاد یا مریم جان حتی هرکدوم تنهایی هم این سفر رو رفته بودن باز همین قدر هرکدومشون لذت میبردن چون برکت لحظه حال رو درک میکنن چون درونشون پر ازعشق خداست و آنقدر روح آرومی دارن که نیاز نیست یکی یا چیزی از بیرون باعث حال خوبشون بشه

اینا هنوز آگاهی های من فقط دیدم و یاد گرفتم تا درک کنم و عمل کنم که فقط خدا می‌تونه هدایتم کنه به سمت درک و عملکرد

خدایا شکرت

میدونم که هنوز کلی نکته هست تو فایل ولی فکر کنم کامنتم طولانی شد منتظر نگاه زیبای بچها هستم

خدایا شکرت

استاد جان مریم جان عاشقتونم و به زودی آمریکا میبینمتون 😘