در جهانی که طراحی شده تا آنچه را به شکل فرکانس از تو دریافت میکند، به شکل اتفاق، تجربه و شرایطی هم-اساس با آن فرکانس به تو بازگرداند، و برای موجودی که طراحی شده تا با فرکانسهایش (کانون توجهاش)، زندگیاش را خلق کند، هیچ چیز مهمتر از آگاه بودن و کنترل آگاهانه داشتن بر آنچه که فرکانسهایش را شکل میدهد و ارسال میکند، نیست.
هیچ چیز مهمتر از آگاه بودنت دربارهی آنچه به آن توجه کردهای و آنچه به عنوان واقعیت در ذهنت نگه داشتهای نیست، زیرا تمام تجربه تو از زندگی را آنچه شکل میدهد که، به عنوان واقعیت در ذهنت مرور و نگه داشته میشود.
برای تو هیچ چیز مهمتر از سرند کردنِ ورودیهای ذهنت و متمرکز ساختنِ آگاهانهی کانون توجهات بر آنچه نیست که: قلبت را مطمئن، ایمانت را استوار میکند و ترسها و نگرانی هایت را به گونهای محو میکند که عزمت راسخ و قدمهایت آنچنان یارا میشود که، حرکت میکنی و نتایج را رقم میزنی.
و در یک کلام، هیچ چیز مهمتر از احساس خوب داشتن و در احساس خوب ماندن نیست.
هیچ چیز مهمتر از این نیست که اصلیترین اولویت زندگیات در هر لحظه، ماندن در آرامشِ ذهنیای باشد که- نه حاصلِ به مسائل برنخوردن- بلکه حاصل توانایی تمرکز بر نکات مثبت هر موضوعی است.
هیچ چیز مهمتر از داشتنِ ذهنی آرام نیست.
اما ذهن آرام فقط با شخصیتی هم-نشین است که، توانایی تشخیصِ نکات مثبت هر موضوع و متمرکز ماندن بر آن را دارد و مهمتر از همه، منطق این کار و ارتباط آن با ساز و کار جهان را درک کرده است.
متمرکز ساختن کانون توجهات به نکات مثبت هر موضوع یا نعمتها و امکاناتی که در زندگی دیگران موجود است -به گونهای که این تمرکز،حتی برای دقایقی، موجب اعراض از ناخواستهها و متوقف کردن آن فرکانس بشود و تو را به احساس خوب برساند- نه تنها ذهنت را آرام میکند، بلکه «نگرش جدیدی از امکان پذیریِ داشتنِ آن نعمتها» را در وجودت متولد میکند.
نگرشی امیدوارانه و مطمئن که به تو فرصت میدهد تا به جای آرزوهای دور و دراز، قلبت را با خواستههای جدیدی پر کنی که برای تحققاش برنامهای غیرقابل مذاکره چیدهای.
نگرشی که به تو فرصت میدهد تا نگاهِ دقیقتری به خودت و ارزشها و لیاقتهایت داشته باشی و وضعیت نادلخواه کنونیات را به عنوان سرنوشتی غیر قابل تغییر و غیر قابل کنترل، تحمل نکنی.
یادت باشد، توجه به نکات مثبت، تأیید زیباییها و نعمتها و تحسینِ امکاناتی که در زندگی دیگران هست و داشتنشان را آرزو داری، نه تنها شواهد و اسنادی معتبر برای امکان پذیر بودنِ خواستههایت هستند، بلکه دستیارهایی ماهر، خودکار و کاربلد برای هدایت تو به سمت تجربهی آنچه هستند که میخواهی تجربه کنی.
برای همین، دیدن، تأیید کردن و دنبال کردنشان اینقدر مهم است.
برای همین، «نگرش مثبت داشتن»- نه به معنای سرپوش گذاشتن بر مسائل بلکه، به معنای توانایی حل آن مسئله را در خودت باور داشتن است.
به معنای با احساس خوب به استقبال مسائل رفتن و «پاداشهای نهفته در آنها » را دریافت کردن و ظرف وجودت را رشد دادن است.
این مهمترین ضرورت برای پیوستن به جریانی است که: سلامتی، استقلال مالی، رفاه و آرامش، طبیعت و ذات آن است.
برای دیدن سایر قسمت های سریال تمرکز بر نکات مثبت کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD570MB39 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 18224MB39 دقیقه
سلام به استاد عزیز و عزیزِ استاد
و شما دوستان گلم
استاد واقعن دمتون گرم و نفست پر حرارت باد.
امروز وقتی این فایل رو برا بار سوم نگاه می کردم یهو به دلم خورد یه چیزی بنویسم ینی هدایت شدم به سمت نوشتن ، البته این تعهد رو به خودم دادم که ازین به بعد برا اینکه به خودم « ظلم » نکرده باشم و طبق قانون بدون تغییر خداوند حرکت کرده باشم تا جایی که امکانش هست و از پس نجوای طغیانگر شیطانی ذهنم بر بیام ، بیام تو این صفحه دلفریب و دلچسب برا خودم به شکل «هدایتی» متنی رو به نگارش دربیارم .
و اما مطلب بعد که گفتم به دلم خورد چیزی بنویسم!
داشتم با خودم فکر می کردم استاد خیلی زیبا و بجا اسم سایتش رو گذاشته «خانواده عباس منش» ینی به این نام از زبان استاد زیاد شنیدیم درسته بچه ها .! واقعن می دونید دلیلش چی هست؟ البته که می دونید . می خواستم این دونستن رو دوباره یاد آوری کنم.
وقتی ما می گیم خانواده ینی اینکه یه جمع دوستانه چند نفری که کلن از جیک و پیک همه دیگه خبر داریم و هر چه می گیم و میشنفیم و می خندیم و به مسافرت می ریم و همه و همه ، از همدیگه باخبریم کلن.
الان استاد به عنوان پدر معنوی خانواده هم داره همین رفتار با خودم می کنه . خیلی خوبه خداییش هر جا می ره ،خانوادش که ما باشیم با خودش می بره .و حسابی از دید و بازدید ،لذت ها می بریم . باش می ریم مهمونی . مهمونی خونمون میاد . می ریم پارک .میریم تفریح .سوار هواپیما میشیم و ازاون. بالا همه چی رو خیلی جانانه می بینیم . دوباره می ریم هتل . برمیگردیم تمپا . تو تمپا سوار موتور می شیم .با دوچرخه .پیاده . می ریم تو دریا سوار قایق میشیم .خلاصه سرتون رو درد نمیارم هر جا این باباهه و این مامانه بره نه اینکه ما باش می ریم ، نه ، اونا خودمون رو می برند .خداییش کیف نداره.
راستی با این مداری که الان داریم صد سال دیگه می تونیم بریم فلوریدا ( من خودم رو میگم) و کل امریکا رو با RV بگردیم ؟
درسته که ما الان مدار اونجوریمون با استادمون هماهنگ نیست ولی مدار اینجوریمون که تو خانوادش هستیم که با استاد هماهنگ هست .ان شاالله به لطف خدا ، با مدار اونجوریش هم یه روزی هماهنگ میشیم 😂
فعلن داریم با رفتن های مجازی مدارمون رو طی می کنیم . تجسم می کنیم . تفکر می کنیم . عمل می کنیم اووووه این قدر این پدر به ما قانون یاد داده که نگو و نپرس . تو همین فایل نیم ساعته چه قدر زیبا داری به ما میگید که بابا جان از لحظه ات استفاده کن و لذت ببر .میگی عجله نکن مثه من بشین و توکل بکن با پرواز بعدی برو . میگی که وقتی غرق در لذت بردن باشی از پرواز بعدی هم ممکن بود جا بیفتی .چون که اصلن مقصد هدف نیست ، لذت بردن از مسیر هدفه . وکلی قوانین دیگه که بچه ها راجع بهش گفتن .والله بخدا راس می گم ، همشون رو انجام می دیم و یه روزی میایم پیشت و بوی قانون رو از توی آغوشت استشمام می کنیم . آخه مگه میشه ما از جنس تو باشیم و به جنسمون وصل نشیم .؟ مگه میشه حرفت برا ما وحی منزل باشه و نتیجه نگیریم ؟ تو خودت بهمون یاد دادی و گفتی که« جهان ما نمی تونه زیبا نشه وقتی که ما داریم روی زیبایی ها تمرکز می کنیم و جهان ما نمی تونه زشت نشه وقتی که ما داریم روی زشتی ها تمرکز می کنیم . همین یه دونه حرف برا کسی که میخاد آدم بشه ( به خودم میگم) تو کل زندگیش کفایت می کنه . به قول سعدی :«در خانه اگر کس هست یک حرف بس است » و مگه نگفتن :کل اشیا یرجع الی اصله. ما به اصلمون برمی گردیم . اگه در مسیر اصل باشیم .
💗💗استاد عاشقتم یه آسمون💗💗
سلام دوست من محمد جان
چه قدر ریز بیینانه همه چیز رو توصیف کردی و بهش توجه کردی
دمت گرم
از کامنت. زیبات سپاسگزارم
سلام دوست من زیبا بود
واقعن باید به این مطالبی. که. گفتید فکر کرد و عمل
در پناه الله
سلام یزدان جان
بخدا داشتم کامنتت رو می خوندم و ذوق می کردم که چه قدر این پسر زیبا حرف می زنه چه قدر ساده و دلنشین قوانین رو بیان می کردی .
واقعن از خداوند به خاطر وجود همچو شمایی سپاسگزارم