سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 18

سلام و دوباره سلام به حسین آقا عباسمنش نازنین و مریم خانم شایسته عزیز. تو سال جدید این سومین بار هست که دارم کامنت میذارم برای فایلهای دانلودی و امیدوارم این روند صعودی و ادامه دار باشه تا بتونم یکی از اعضای موثر و فعال این خانواده دوست داشتنی و مثبت بشم. آقا همین اولش بگم که واقعا هیچ جا خونه خود آدم نمیشه،اصن وقتی برگشتین تمپا انگار منم با شما بودم!! و کلی دلم باز شد از دیدن آسمان همیشه آبی و زیبای تمپا و اتمسفر فوق العاده اش،انگار واقعا از واشنگتن برگشتم تمپا به خونه خودم.

یه چیز جالبی که واقعا تو ویدئو ها میبینم و برام جالب و البته کمی عجیبه، امکان فیلمبرداری در هر مکان و محل و شرایطه و ریلکسی و راحتی مردم و پرسنل و مسئولین اون مکان نسبت به فیلمبرداری و یا عکاسی و عدم ممانعت اونها نسبت به این کاره،چون تو ایران واقعا این فضا به راحتی فراهم نیست که شما از هرجایی که میری فیلمبرداری کنی و حتی گاهاً خود مردم ایران هم نسبت به این قضیه واکنش نشون میدن که آقا فیلم نگیر یا چرا داری عکس میگیری یا چیزایی شبیه به این. از این لحاظ هم واقعا آمریکا کشور آزاد و راحتیه،دمش گرم.

نکته جالب توجه دیگه این بود که ماشین تویوتا راو فور (R4) که اینجا تو ایران حداقل هفتصد هشتصد میلیون تومان قیمتشه و جزو خودروهای لوکس حساب میشه، تو آمریکا تو اوبر کار میکنه و نشون میده که اکثریت مردم از چه سطح رفاهی برخوردارن تو آمریکا.

مورد دیگه که خب مثل تیغه دو لبه هم محدودیتهای ذهن منو نشون داد و هم وفور نعمت و ثروت و راحت پول خرج کردن برای استاد عباسمنش رو این بود که برای تمدید گذرنامه هزینه های مختلفی مثل بلیط هواپیما و هتل و اوبر و … انجام شد که قطعا و یقینا برای استاد واقعا ناقابل و ناچیز بود که نشون دهنده این بود که وقتی آدم ظرف و ظرفیتش بزرگ و بینهایت میشه قطعا دلش هم بزرگ میشه و اون ثروت براش آسایش و آرامش و راحتی و بی دغدغه خرج کردن به ارمغان میاره،چون میدونه پول و ثروت مثل یه رودخونه خروشان و وسیع و بزرگ و پرحجمه که همیشه در جریانه و هیچوقت خشک نمیشه. آفرین استاد.

واقعا چقد می تونه لذتبخش باشه زندگی زیر پرچم ثروتمندترین،آزاد ترین و مدرن ترین کشور دنیا و دیدن زیباییهایی مثل کاخ ریاست جمهوری و بنای یادبود واشنگتن و مجسمه آبراهام لینکلن بزرگ و اون هواپیماهای رنگی و زیبا و فرودگاههای تمیز و بزرگ و مردمان خوش برخورد و راحت و صمیمی. نوش جونتون اینهمه زیبایی و فراوانی و نعمت.

نکته منحصربفرد دیگه علاقه وافر استاد به خوندن کامنت بچه ها و حضور حداکثری تو سایت عباس منش در هر مکان و شرایطه که نشون دهنده عشق بی حد و حصر و علاقه استاد به کار و شغل و خانوادشه و دلیل محبوبیت و پیشرفت این سایت هم دقیقا عشق و علاقه و وقتیه که استاد خالصانه خرج سایتش میکنه و لذت میبره. این درس بزرگیه که نشون میده آدم اگر شغل و کاری رو با تمام وجود و از روی عشق و علاقه انجام بده قطعا میشه جزئی از زندگیش و تفریحش و به بهترین و بالاترین مراحل میرسه و باعث ایجاد ثروت و آرامش و اثر مثبت میشه.

دم خانم شایسته هم گرم که در تمام سفرها و گشت گذارا حواسش به تمام جزئیات زیبا مثل اون سگ کوچولو و زیبای تو سبد،اون کوچولویی که در آغوش پدرش بود،هواپیمای رنگی،تفاوت فرهنگهایی که مسالمت آمیز در کنار هم حضور دارند و زندگی میکنن، مردی که جلوی دوربین سرش رو دزدید و داشت شوخی میکرد و میخندید،شکوفه درختان گیلاس، صحنه های متفاوت روز و شب واشنگتن،در آغوش کشیدن دو دوست در فرودگاه،آسمان و ابرهای زیبای تمپا،مردی که هنرمندانه روی سطلها آهنگ مینواخت،هتل مدرن و زیبا،عکسهای اصیل و زیبای ایرانی در دفتر حفاظت منافع،کفشهای قرمز و بانمک خودش،لوگو زیبا و پرطرفدار استارباکس،املت وسوسه کننده هتل،جمع دوستانه نوجوونایی که تو حال و هوای خودشون بودن و پسری که با دست زدن و حرکات بدنش با آهنگ روی سطلها همراهی میکرد هست و کلی تصاویر چشم نواز و جذاب برامون آماده میکنه تا ما هزاران کیلومتر دورتر و پای گوشی و کامپیوتر،خودمون رو تو قلب آمریکا و وسط اونهمه فراوانی و زیبایی حس کنیم. خدا انشااله بهتون تندرستی و انرژی و حال خوب و برکت و نعمت لایتناهی عطا کنه که مارو هم سخاوتمندانه در خوشیا و کیف کردناتون سهیم میکنید، خدا قوت

سلام و درود یوزارسیف جان

ممنون از تحسین و لطف و سپاسگزاریت،خوشحالم کردی حسابی. اتفاقا تو فایل قبلی که استاد گذاشته بود تو سایت کلی با کامنتت حال کردم و دو سه بار خوندمش. دم شما هم گرم بخاطر قلم تاثیرگذار و مثبتت