در جهانی که طراحی شده تا آنچه را به شکل فرکانس از تو دریافت میکند، به شکل اتفاق، تجربه و شرایطی هم-اساس با آن فرکانس به تو بازگرداند، و برای موجودی که طراحی شده تا با فرکانس‌هایش (کانون توجه‌اش)، زندگی‌اش را خلق کند، هیچ چیز مهم‌تر از آگاه بودن و کنترل آگاهانه داشتن بر آنچه که فرکانس‌هایش را شکل می‌دهد و ارسال میکند، نیست.
هیچ چیز مهم‌تر از آگاه بودنت درباره‌ی آنچه به آن توجه کرده‌ای و آنچه به عنوان واقعیت در ذهنت نگه داشته‌ای نیست، زیرا تمام تجربه تو از زندگی را آنچه شکل می‌دهد که، به عنوان واقعیت در ذهنت مرور و نگه داشته می‌شود.
برای تو هیچ چیز مهم‌تر از سرند کردنِ ورودی‌ها‌ی ذهنت و متمرکز ساختنِ آگاهانه‌ی کانون توجه‌ات بر آنچه نیست که: قلبت را مطمئن، ایمانت را استوار میکند و ترس‌ها و نگرانی هایت را به گونه‌ای محو میکند که عزمت راسخ و قدم‌هایت آنچنان یارا می‌شود که، حرکت میکنی و نتایج را رقم می‌زنی.
و در یک کلام، هیچ چیز مهم‌تر از احساس خوب داشتن و در احساس خوب ماندن نیست.
هیچ چیز مهم‌تر از این نیست که اصلی‌ترین اولویت زندگی‌ات در هر لحظه، ماندن در آرامشِ ذهنی‌ای باشد که- نه حاصلِ به مسائل برنخوردن- بلکه حاصل توانایی تمرکز بر نکات مثبت هر موضوعی است.
هیچ چیز مهم‌تر از داشتنِ ذهنی آرام نیست.
اما ذهن آرام فقط با شخصیتی هم-نشین است که، توانایی تشخیصِ نکات مثبت هر موضوع و متمرکز ماندن بر آن را دارد و مهم‌تر از همه، منطق این کار و ارتباط آن با ساز و کار جهان را درک کرده است.
متمرکز ساختن کانون توجه‌ات به نکات مثبت هر موضوع یا نعمت‌ها و امکاناتی که در زندگی دیگران موجود است -به گونه‌ای که این تمرکز،حتی برای دقایقی، موجب اعراض از ناخواسته‌ها و متوقف کردن آن فرکانس بشود و تو را به احساس خوب برساند- نه تنها ذهنت را آرام میکند، بلکه «نگرش جدیدی از امکان پذیریِ داشتنِ آن نعمت‌ها» را در وجودت متولد میکند.
نگرشی امیدوارانه و مطمئن که به تو فرصت می‌دهد تا به جای آرزوهای دور و دراز، قلبت را با خواسته‌های جدیدی پر کنی که برای تحقق‌اش برنامه‌ای غیرقابل مذاکره چیده‌ای.
نگرشی که به تو فرصت می‌دهد تا نگاهِ دقیق‌تری به خودت و ارزش‌ها و لیاقت‌هایت داشته باشی و وضعیت نادلخواه کنونی‌ات را به عنوان سرنوشتی غیر قابل تغییر و غیر قابل کنترل، تحمل نکنی.
یادت باشد، توجه به نکات مثبت، تأیید زیبایی‌ها و نعمت‌ها و تحسینِ امکاناتی که در زندگی دیگران هست و داشتن‌شان را آرزو داری، نه تنها شواهد و اسنادی معتبر برای امکان پذیر بودنِ خواسته‌هایت هستند، بلکه دستیارهایی ماهر، خودکار و کاربلد برای هدایت تو به سمت تجربه‌ی آنچه هستند که میخواهی تجربه کنی.
برای همین، دیدن، تأیید کردن و دنبال کردن‌شان اینقدر مهم است.
برای همین، «نگرش مثبت داشتن»- نه به معنای سرپوش گذاشتن بر مسائل بلکه، به معنای توانایی حل آن مسئله را در خودت باور داشتن است.
به معنای با احساس خوب به استقبال مسائل رفتن و «پاداش‌های نهفته در آنها » را دریافت کردن و ظرف وجودت را رشد دادن است.
این مهم‌ترین ضرورت برای پیوستن به جریانی است که: سلامتی، استقلال مالی، رفاه و آرامش، طبیعت و ذات آن است.
برای دیدن سایر قسمت های سریال تمرکز بر نکات مثبت کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD570MB39 دقیقه
- فایل تصویری سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 18224MB39 دقیقه
به نام خدای مهربان
سلام به استاد عباسمنش عزیز و خانم شایسته عزیز و گروه تحقیقاتی عباسمنش و بچهای سایت
از دیروز اومدم این فایل دیدم الان دوباره میخواستم کامنتها رو بخونم متوجه یه چیزی شدم درونم شدم که میخوام از خودم درموردش ردپایی بذارم
اومدم کامنت بخونم حالم بهتر بشه متوجه شدم که همگی دارن البته اکثرا دارن از ویژگی های مثبت شهر واشنگتن دی سی صحبت میکنند همون لحظه احساسم اصلا خوب نبود و یه لحظه من دیدم اخه تصویری که از آمریکا دارم توی وجودم خییییلی بده مثلا من این کنگره آمریکا همیشه توی اخبار صدا و سیما میدیدم نمای بیرون بعد بلافاصله نمای داخلش که نمایندگان مجلس دموکرات یا جمهوری خواه داشتن در مورد ایران یا مسائل خاور میانه و تنش ها صحبت میکردن یا تحریمی رو تصویب میکردن بر علیه ایران، یا شاهد سخنرانی رییس جمهور امریکا بودم که داشت درمورد سیاست های ضد ایرانش صحبت میکرد
یا یه تصویری دیگه که همیشه از امریکا میدیدم یه سیاه پوست بود در حال دستگیری بود این خبر همیشه جز خبرهای ثابت اخبار صدا و سیما بود یا مدرسه ای که تیراندازی شده و کلی زخمی یا کشته داده
تنها تصویری که داشتم از همون جاده بیابونی و کاکتوسی ایالت تگزاس بود
یا اخبار نشون میداد که ملت امریکا بخاطر سیاست هاش رفتن توی خیابون اعتراض کنن
واقعا اینا چیزایی بود که تماما از آمریکا دیده بودم و واقعا نمیدونستم با خوندن کامنتها نکات مثبت واشنگتن دی سی ببینم
یکی از دلایل که تازگی متوجه شدم توهم توطئه ست، امریکا همیشه کشوری معرفی شده که در حال به غارت بردن نعمتهای بقیه کشور هاست و اگر الان آمریکاست بخاطر اینکه ثروت و نعمت های طبیعی بقیه کشورها برده
یعنی من توی ناخوداگاه یه همچین چیزی باور کردم همون اگاهی های استاد در فایل چه کسی مالک توست؟ که من این چند وقته بارها بارها نگاهش میکنم و جالبع همزمانم شده با اتفاقات کشور سوریه
اصلا همین نگاه در مورد کشور آمریکا که طی این سالها بدون اینکه متوجه بشم رفته بود توی ناخوداگاهم در چیزهای دیگه نفوذ کرده یعنی در ایران و روابط بین استانها و شهرها هم اینجوری نگاه میکنن که هرجا میری یه عده میگن افرادی زورشون بیشتره ثروتمون دارن میرن به فلان جا اصلا ببین باعث شده که چقدر تفرقه بین مردم توی ایران ایجاد بشه و نخوایم باهم متحد و دوست باشیم و برای ابادی ایران تلاش کنیم و همش از هم نفرت داشته باشیم.
اینقدر این داستان تکرار شده از طریق رسانه ها و افراد اطرافم که اگر آمریکا جایی مقصر نباشه من بدون اینکه تحقیق کنم حرف ادمها میپذیرم
چقدر به قول استاد قدرت دادیم به رییس جمهور، رییس جمهور امریکا به گروه ها که قدرت خودمون فراموش کردیم چقدرر این بده چقدر خانمان سوزه این باور چقدر نابود کنندس
چقدر ناتوان کنندس ،چه ارزوها و رویاها از ما میگیره چه زندگی از ما میگیره
خدایا منو هدایت کن میخوام این شرک از وجودم پاک کنم قدرت در دستان تو ببینم که طبق قانونت این قدرت در زندگی خودم به خودم دادی
خدایا هدایت کنم نگاه میکنم به افراد موفق میبینم مسیحی هم هستن سالهاست در حال تجربه رویاهاشون بعد من که توی خانواده مسلمان به دنیا اومدم فکر میکنم برترین دین دارم اما در حال تجربه رویاهام نیستم تازه بعد فکرم میکنم مشکل دین برم دین ادمهای اطرافم تغییر بدم یا باورها و اعتقاداتشون تغییر بدم تا من اونجوری که دلم میخواد زندگی کنم
خدایا منو هدایت کن به سمت ارزوهام به سمت توجه بر نکات مثبت به سمت لذت بردن از همین لحظه ها که کوچیک میشمرمشون
خدایا سپاس که منو هدایت میکنی
با ایمان
مریم درویشی