علائم احساس عدم لیاقت | قسمت 1

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به استاد زندگی سلام به مریم نازنین سلام به تمام دوستان خیلی عزیزم.

یکی یکی مواردی که استاد گفتن رو در مورد خودم بررسی میکنم.

از مورد مثبت شروع میکنم که من تا حد خوبی درست کردم در درون خودم و اون هم لباس و ظاهر: من الان اصلا مثل قبل درمورد خوب بودن لباس و ظاهرم از کسی نظر نمیخام.قبلا به شکل وسواس گونه میپرسیدم یه جوری که طرف دیگه خسته میشد میگفت اره بابا به خدا خوبه همه چیز خوبه.قبلا اگر جشن عروسی یا هر مراسمی پیش میومد دیگه قبلش تمام فکر و ذهنم این میشد که چطور اماده شم چی بپوشم و چطور خیلی شیک و خاص به نظر بیام و همه چیز رو فدای این موضوع میکردم هر پولی داشتم رو خرج ظاهر میکردم و دیگه مهمترین موضوع میشد برام.الان اینطور نیستم.مواقع جشن اگر نتونم تمام موارد رو تهیه کنم اصا برام مهم نیست.کلا پیش خودم میگم باس و ظاهر من مهم نیست مهمتر از این اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی من و لذت بردن من در اون جشن هست.درمورد اینکه این لباس با این خوبه یا نه میپرسم اما خیلی کم.مثلا بار اخر هیچ اهمیتی ندادم که حتما بهترین ظاهر رو داشته باشم و یا اینکه لباسم تکراریه. اتفاقا عمدا با یک لباس تکراری رفتم و حاظر نشدم هیچ پولی برای ارایشگاه بدم.اتفاقا در همون مجلس که خیلی اعتماد به نفسم هم خوب بود خوش درخشیدم.

و اما مورد اولی که استاد گفتن .اعتراف میکنم به توجه تایید و تحسین احساس نیاز میکنم.خصوصا در قبال پارتنر و یا حتی کسی که فقط باهاش اشنا شدم. یعنی بهتره بگم وقتی هیچ پارتنری نیست میگم نه من به هیچ کس احتیاج ندارم.من میدونم که خوبم از هر لحاظ اما وقتی در موقعیت قرار بگیرم میدونم که دیگه اینطور نیست اگر پیام و تماسی نباشه سریع فکر میکنم که دیگه دوستم نداره حس کرده که من یجورایی مزخرفم و دیگه دوست نداره با من ادامه بده و این چیز منو اشفته میکنه به هم میریزم.بی توجهی شریک عاطفی منو نابود میکنه واقعا. حالا باز بقیه کمتر. اره ممکنه تقلا کنم یه کارایی کنم که تحت تاثیر قرار بدم تا به من توجه کنه.حالم با توجه خوب میشه . بله نیاز شدید به دوست داشته شدن دارم.

موضوع مهم دیگه اینکه که بعضی احساس قدرت ها و ارزشمندی مثلا وابسته نبودن و توانایی شاد بودن بدون حضور کسی در من موقتیه. به این فکر میکنم که چطور اوقات بیشتری با هم باشیم که محبت بین ما از بین نره.احساس نیاز دارم به ابراز عشق. بله نگران میشم که نکنه یکی بهتر از من پیدا کرده و بعد شروع میکنم به بررسی خودم که ایا من خوبم.یا اینکه کارهایی بکنم که بی نقص باشم.گاهی وقتا فکر میکنم اگر عکس خودمو با یک دوست دیگه ببیننه ممکنه بگه دوستش ازش خوشکلتره و دلم نمیخاد ببینه.

در مورد هدیه دادن اینو یاد گرفتم که اگر یک دختر خرج زیاد بکنه برای پسر ارزش خودشو از دست میده در نتیجه اصلا اینکارو نمیکنم اما فکر میکنم عوضش کارهای دیگه ای میکنم برای ثابت کردن خودم بهش. مثلا یه جوری نشون بدم بهش که خیلی دختر خوبی هستم خیلی وفادارم خیلی پاک و خوب هستم.

بله کنجکاوم که بدونم پارتنرم اگر رابطه قبلی داشت اون دختر چه شکلی بود یعنی دوست دارم بهم بگه که تو خیلی بهتر از اونی یا تو خوشکلتری تو چشم من و از این جور چیزا.

اگر حالش بده دوست دارم من ادمی باشم که با من حسش خوب میشه و بگه حالا که تو با من حرف زدی حالم خوب شد و از این جور چیزا

در مورد اینکه رفتارهام نشئت گرفته از عشقه یا ترس: من فکر میکنم خیلی دچار ترس از رها شدگی دارم یا طرد شدگی.

یک چیزی بگم راستش ترجیح میدم وقتی پارتنری داشته باشم، جداییمون بخاطر مرگ اون باشه اما بخاطر این نباشه که اون دیگه علاقشو نسبت به من از دست بده و دیگه نخاد با من باشه.

یک چیز دیگه اینکه من شاید ادمهای زیادی رو به خودم جذب کنم اما فکر میکنم اصلا توانایی نگه داشتن اون ها رو ندارم و باعث میشم کم کم علاقه ای هم اگر باشه از بین بره

در مورد توجه در جمع واقعا از اینکه ببینم یک خانم دیگه مورد توجه به شدت دلم میخاد من هم اون توجه رو داشته باشم.شاید بر اشفته بشم که کنار گذاشته میشم و اصلا مورد توجه نباشم . البته از وقتی قانون تحسین کردن دیگران رو یاد گرفتم واقعا کسی که اینطور میتونه روابط خوب داشته باشه و مورد توجه باشه رو تحسین میکنم و حس خوبی نسبت بهش دارم در حالی که قبلا همش میخاستم ثابت کنم که چه ادم بدیه و شیاده .اما خودمم واقعا میخام که خودم هم همچین توجهی رو جلب کنم.

استاد واقعا دارم میبینم که وقتی در درون حس لیاقت نهادینه نشه توقع شرایط خوب پایدار رو اصلا نباید داشته باشم و فقط میبینم که جهان هیچی نشونم نمیده جز ثابت کردن بیشتر همیین باورم.شاید بگم نه من واقعا ویژگی های مثبت زیادی دارم و لایق خوشبختی هستم اما یا بخاطر اینکه این حس لیاقت عمیق نیست سطحی یا اینکه چون وابسته به داشتن یک سری ویژگی های ظاهری و عوامل بیرونی هستش من شرایط خوب زندگی رو ندیدم . خوشبختی اونجور که توقعشو دارم ندیدم.در واقع زندگی سینوسی دارم گاهی خوب گاهی بد و برایند این هم در واقع اصلا شرایط نرمال و به راهی نیست.

خدایا خودت منو اسان کن برای اسانی ها که این دوره رو بخرم.داشتم به خاهرم میگفتم من این دوره رو نه مثل غذا بلکه مثل هوا بهش نیاز دارم.غذا اگر دیر بشه نمیمیری اما با بدون هوا …….وقتی امروز دیدم هر هفته قراره قیمت افزایش پیدا کنه یکم نگران شدم که میتونم خودمو برسونم یا نه اما میخام در حالی که این شوق زیاد رو که برای خرید و استفاده از این دوره دارم در خودم حفظ کنم اما رها باشم با ارامش هرکاری میتونم انجام بدم و بقیه اش رو بسپارم به خدا .واقعا بسپارم و امیدوار باشم که اون برام جورش میکنه.

خدایا شکرت. چقدر ذوق دارم برای همراهی دوستان عزیزم .چقدر دوست دارم که از خودم یک زهرای بهتر بسازم. سربلند و با عزت باشم . یک بنده خوب خدا . خیلی دوست دارم بیام و بگم این دوره شرایط زندگی منو به کلی عوض کرد و من دیگه هیچ ربطی به گذشتم ندارم و ارزوهام بدیهیات زندگیم شده.

دوستتون دارم.