علائم احساس عدم لیاقت | قسمت 2

سلام به همگی

ده روزی میشه که روی جلسه سه عزت نفس داشتم کار میکردم و از تمرین عملی یه ربع اول جلسه کلی احساس رشد درونی و محکمتر شدن شخصیتم رو گرفته بودم. همون تاثیر جسم بر ذهن.

ولی دو سه روز بود که تا میخواستم این جلسه رو گوش بدم دستم می‌خورد پ می‌رفت روی جلسه دوم. و من تعجب کردم که چرا دو روز متوالی باید دقیقا این اتفاق تکرار بشه؟ امروز خودم دوباره برگشتم و یه ربع اول جلسه رو گوش دادم و دیدم که دقیقا درباره احساس خودارزشیه و تمام توضیحاتتون توی بخش اول حول همین موضوعه.

منم که چند وقته می‌دونم چقدر این باور در من تخریب شده و چقدر نیاز شدید دارم به بازسازی کردنش و کاملا پی بردم که هر نتیجه ی خوبی که تا بحال توی زندگیم گرفتم فقط و فقط به خاطر یذره تمرکزی بوده که روی ساختن احساس لیاقتم داشتم.

و به طرز واضحی دارم ارتباط می‌بینم بین میزان اتفاقات خوبی که تجربه می‌کنم و احترامی که از دیگران می‌گیرم و فرکانس احساس لیاقتی که یکم قبلش به جهان ارسال کردم.

قشنگ انگار خدا داشته بهم میگفت عزیز من اگه میخوای نتیجه بگیری پایدار، و سینوسی کسینوسی بودن نتایجت کم و کم و کمتر بشه راهش اینه.

روی احساس لیاقتت کار کن.

و یه ربع اول جلسه دو عزت نفس با فایلهایی که شما برای شناخت علائم احساس عدم لیاقت می‌ذارین، هماهنگی عجیبی داره…

طوری که فهمیدم حتی احساس آرامش و میزان تواناییم بر اینکه سوار ذهنم باشم و من اونو رهبری کنم به جای اینکه اون من رو رهبری کنه هم ریشه در همین احساس لیاقت داره.

اثر احساس لیاقت روی حتی جز جز زندگی به وضوح دیده میشه.

میشه گفت این یه شاه باوریه که تمااااااااام مشکلات و مسائل ریز و درشت زندگی از اون نشأت می‌گیره.

حتی افسردگی!

یعنی درمان افسردگی با درمان و شروع بازسازی احساس لیاقت آغاز می‌شه. چون یه فرد افسرده خودش رو لایق افسردگی می‌دونه و کسی که خودش رو لایق یه زندکی خوب در تمام جنبه ها می‌دونه، امکان نداره هیچوقت در هیچ شرایطی افسرده بشه!!! چون می‌دونه لیاقتش خیلی بیشتر از این حرفاست که وقتش رو با بی‌رمقی و افسرده بودن تلف کنه…

وای که چقدر مهمه احساس لیاقت…

حتی تنبلی! یعنی بِیس اهرم رنج و لذت هم هست!

اهرم رنج و لذت هم که یعنی تمام تصمیمات زندگی یه آدم…

یعنی در کل زندگی من روی احساس لیاقت من بنا می‌شه. اینه که کیفیت زندگی من در تمام جنبه ها رو رقم میزنه.

چقدر عمیقه این باور…

چقدر ریشه ایه…

چقدر تاثیرگذاره…

استاد پیشاپیش ازتون ممنونم

شاد، لیاقتمند و ثروتمند باشین؛)))

سلام می‌کنم به تو ای نفیسه ی ارزشمند

فرکانس کامنت شما اونقدر متفاوت بود و به قدری حس ارزشمندی رو درونم القا می‌کرد که دوست داشتم این حس به خود شما برگردونم.

من خیلی خیلی خیلی تحسینت میکنم چون در نظر من همین حالا تو یک ملکه ی ارزشمندی…

ملکه ارزشمندی که خداوند سر راهم قرار داده تا با دیدنش الگو بگیرم و از خودم یه ملکه ارزشمند بسازم. همون پرنسسی که همیشه روزی نبود که در رویاهای بچگیم تصورش نکنم. عزتم رو، احترامم رو، ثروتم رو و حال خوبم رو…

هر روز و هر روز توی تصورات شاید 6 یا 7 سالگیم از لندکروز مشکی متالیکم پیاده می‌شدم و به کاخ گرم و عظیم خودم وارد می‌شدم. خودم رو لیاقتمند بالاترین ترین سطح از زندگی که می‌شناختم تصور می‌کردم.

الان که دارم اینا رو می‌نویسم ذهنم میگه که چی؟ الان میخوای پز بدی؟

ولی من می‌گم نه… همیشه از خود تعریف نکردن نشانه تواضع نیست، نشانه احساس بی لیاقتیه… اینا دیگه توهم نیست. اینا خواسته هایی هستن که باید به واقعیت زندگی من تبدیل بشه با باور من. و میشه، میشه به لطف خدای مهربان…

از وقتی که سعی کردم جدی تر و با عزم راسخ تر به عمل به آگاهی هام دست بزنم، همه جا دقیقا به اندازه ای که خوب عمل کردم حس همون ملکه ی ارزشمندی رو داشتم که گفتی…

توی تمام مراحل مهاجرتم.

از همون زمانی که همه میگفتن باید دو ماه قبل مدارکت بره برای ترجمه و به این زودی حاضر نمیشه، ولی من باور نکردم و در سه هفته توسط دستان لطیف و پر از مهر خداوند انجام شد.

وقتی همه می‌گفتن وقت سفارت گرفتن مافیا داره و برای گرفتنش باید کشیک داد روی سایت سفارت شب و روز، من باور نکردم و خداوند کار رو برای من آسان کرد… برای اولین سال یه راه خیلی ساده و راحت مخصوص ویزایی که من می‌خواستم باز کردن و من در کمال آسانی و بدون حتی یک ریال هزینه، فقط با یه ایمیل وقت سفارت گرفتم. وقتی ایمیل سفارت پر شده بود، من باز هم به سادگی وقتم رو تغییر دادم.

حالا هم که منتظر ویزا هستم، مطمئنم خداوند در زمان مناسب، با موقعیت و شرایط مناسب این نعمت رو هم بهم می‌ده و حالا فقط صبوری من رو لازم داره…

نفیسه عزیز

وقتی از اون اسپری گلاب و عرق بهار نارنج نوشتی، تازگی اش رو روی صورتم حس کردم…

وقتی از آسفالت کردن محل عبورت گفتی، دیدم دقیقا در زمان حضور من محل زندگی من هم آسفالت شده و بیشتر از تمام این سال ها داره بهش رسیدگی می‌شه…

و من باید یاد بگیرم به واسطه ی فقط همین یک نعمت خداوند حقیقتا و از قلبم احساس یه ملکه رو داشته باشم که خداوند راه ها رو آسان می‌کنه برای ارزشمندی ای که واقعی و قلبا توی وجودش احساس می‌کنه…

ازت ممنونم که باعث مرور این همه نکته فوق العاده شدی

خدایا شکرت برای رحمت و بزرگی بی‌اندازه ات…

خدایا شکرت…

برات بهترین ها رو از خداوند می‌خوام، نفیسه عزیز و ارزشمند