علائم احساس عدم لیاقت | قسمت 2

به نام خدای مهربان

سلام به استاد عزیز و خانم شایسته جان و دوستان گرامی

علائم احساس عدم لیاقت قسمت 2

شاید مهمترین احساسی که می‌تونیم در خودمون ایجاد کنیم و بیشترین تاثیر رو داشته باشه توی احساس خوب احساس لیاقتِ،

احساس ارزشمندیه،

چون جهان به اندازه‌ای که ما برای خودمون ارزش قائلیم برای ما ارزش قائله به اندازه‌ای که ما خودمون رو لایق آدم‌های خوب می‌دونیم،

به اندازه‌ای که خودمون رو لایق ثروت می‌دونیم،

به اندازه‌ای که خودمون رو لایق احترام می‌دونیم،

به اندازه‌ای که خودمون رو لایق خوشبختی می‌دونیم به همون اندازه خوشبختی و احترام و ثروت و آدم‌های خوب وارد زندگیمون میشه،

جهان داره پاسخ میده به افکار ما،

به دلایل خیلی زیادی که حالا ما توی دوره احساس لیاقت داریم توضیح میدیم ممکنه احساس لیاقت ما از بین رفته باشه،

ممکنه احساس بی‌ارزشی کنیم و بارها و بارها مثال‌هاش رو داریم می‌بینیم که توی این فایل‌ها هم نشانه‌هاش رو میگم ولی اگه بتونیم اینو تغییر بدیم،

اگه بتونیم روی خودمون کار کنیم کاری که من سال‌هاست دارم انجام میدم اگه بتونیم اینو کار کنیم روی خودمون زندگی ما در تمام ابعاد عوض میشه.

در این فایل در مورد یکی از نشانه‌های احساس عدم لیاقت صحبت میکنیم،

یکی از نشانه‌های احساس عدم لیاقت اینه که افراد استعدادها و دستاوردها و موفقیت‌هاشون رو خیلی با ارزش نمی‌دونن،

ولی بالعکس ناتوانایی‌هاشون، شکست‌هاشون، ایراداتشون رو بسیار بسیار پررنگ بهش توجه می‌کنن،

یعنی این ویژگی مشترک تمام افرادیه که احساس بی‌لیاقتی می‌کنن،

اگر یک استعدادی دارن،

یک موفقیتی کسب کرده خیلی راحت به شانس ربطش میده،

خیلی راحت بهش بی‌توجهی می‌کنه،

ولی کافیه یک بار اشتباه بکنه کافیه یک نقصی رو توی خودش پیدا کنه یعنی اگه ظاهرش زیبا باشه ولی یک مشکلی توی یک گوشه‌ای از صورتش باشه همه اون زیبایی و همه اون اندام قشنگ و همه اون ویژگی‌های قشنگ رو نادیده می‌گیره و هر بار فقط توجه می‌کنه به اون مشکلی که داره،

اگر که فرض کنید یک فردی توی امتحان نمره مثلاً 19 می‌گیره نمره خیلی خوبی می‌گیره به جای اینکه تمرکز کنه بر روی اون سوال‌هایی که تونست خوب جواب بده و خوشحال باشه و افتخار کنه به خودش تمرکز می‌کنه روی اون یه دونه سوالی که نتونسته خوب جواب بده و بارها و بارها توی ذهنش مرور می‌کنه که چرا من نتونستم اینو جواب بدم،

چرا مثلاً من دقت نکردم،

چرا من درست کارم رو انجام ندادم،

خیلی از افراد رو می‌بینیم که اگر یک استعداد خوبی دارن به راحتی انگار که این هیچ ارزشی نداره،

ولی اگر یک نقصی رو داشته باشن که همه ما بدون استثنا توانایی‌هامون و استعدادهامون به مراتب بیشتر از ناتوانایی‌هامون هست،

به مراتب بیشتر از کمبودهامون هست ولی خیلی از ما تمرکز می‌کنیم روی اون چیزی که توش خوب نیستیم،

تمرکز می‌کنیم روی اون مشکلی که داریم تمرکز می‌کنیم روی اون یک نمره‌ای که نتونستیم بگیریم به جای اینکه تمرکز کنیم روی اون 19 نمره‌ای که تونستیم بگیریم.

افرادی هستن که مثلاً سر کلاس یا توی محل کارشون یه برنامه‌ای دارن،

یه پاورپوینتی آماده کردن،

یه توضیحی رو دارن میدن و خیلی خوب این کارو انجام میدن خیلی هم مورد تایید قرار می‌گیرن،

خیلی مورد تحسین قرار می‌گیرن،

ولی یه جا یه نکته غلط املایی داشتن، پاورپوینتشون یه جایی یه تپق زدن یه جایی مثلاً درست منظورشون رو بیان نکردن،

یه جایی مثلاً دستپاچه شدن،

یه اتفاقی افتاد و بعد از اون برنامه دارن فقط اون یه دونه اشتباه رو مرور می‌کنن که چرا این کارو کردم چقدر بد شد مثلاً همه میگن چقدر قشنگ توضیح دادی چقدر پاورپوینتت خوب بود چقدر ما استفاده کردیم ولی در جواب حالا چه به زبان بیاریم چه توی ذهنش مرور کنه تمرکزش اینه که چه فایده من اونجا اسلایدم خوب نبود،

اونجا دستپاچه شدم،

اونجا مثال اشتباهی زدم،

اونجا منظورم رو درست نفهموندم،

باید یاد بگیریم که تمرکزمون رو داریم کجا خرج می‌کنیم،

داریم میزاریم اونجاها که خوب داریم عمل می‌کنیم؟؟

یا اونجاهایی که خوب عمل نکردیم؟؟

اون کسی که احساس لیاقت داره اینجوری با خودش صحبت نمی‌کنه،

اون کسی که احساس لیاقت داره دستاوردها استعدادها و توانایی‌هاش رو پررنگ‌تر می‌بینه تا ناتوانایی‌ها و شکست‌هاش رو.

بارها و بارها دیدیم طرف رفته یک مهمونی خیلی قشنگ،

یه عالمه فضای خیلی خوبی بوده،

مردم عالی، غذا عالی، فضا عالی،

توی اون مهمونی هزار تا اتفاق قشنگ افتاده می‌تونه روش تمرکز کنه ولی یه نفری مثلاً باهاش تند صحبت کرده یا بهش محل نداده یا مثلاً به هر دلیلی یک تجربه ناخوشایندی رو براش به وجود آورده،

بعد این فرد تمرکزش روی اون یه دونه برخورد نامناسبه،

10 نفر یا 100 نفر توی اون مهمونی باهاش برخورد مناسب داشتن،

خیلی خوب باهاش برخورد کردن،

همه چیز خیلی عالی بوده،

یک مورد برخورد نامناسب دیده و به شدت داره روی اون تمرکز می‌کنه این یعنی اینکه نشون میده که احساس لیاقت نداره طرف،

یا طرف مثلاً لباس خیلی خوبی پوشیده قشنگ بوده و رفته مهمونی همه از لباسش تعریف کردن همه گفتن چقدر بهت میاد، چقدر خوشگل شدی، چقدر قشنگ شدی،

همه تعریف کردن یه نفر مثلاً اومده از کفشش یه ایرادی گرفته یه تیکه‌ای پرونده یا حرفی زده که مثلاً نشون بده که این کفشه به این لباسه نمی‌خوره،

یا چرا این کفش رو پوشیدی یا همچین چیزی،

بعد این آدم تمرکزش روی همون یه دونه کامنت نامناسبه و بقیه اون تعریف‌ها و تمجیدها و تحسین‌ها رو بهش توجه نمی‌کنه،

این یعنی که احساس عدم لیاقت داری،

یا موقعی که میاییم داریم تمرین می‌کنیم پیانو می‌نوازیم بعد کلی پیشرفت کردیم، کلی بهتر شدیم به جای اینکه خودمون رو تحسین کنیم به خاطر این پیشرفتی که ایجاد شده توی مهارتمون، توی نواختن این ساز، یا هر مهارت دیگه‌ای،

روی اون یه دونه آهنگی که هنوز نمی‌تونیم درست بنوازیم تمرکز کردیم.

بارها و بارها خودمون رو سرزنش می‌کنیم حالا چه جلوی بقیه چه توی ذهن خودمون،

چه فایده من این آهنگ رو نمی‌تونم بزنم به جای اینکه بیایم بگیم چقدر آهنگ‌های قشنگی رو می‌تونم بزنم،

چقدر پیشرفت کردم،

چقدر مهارتم بهتر شده،

تمرکز می‌کنیم روی اون یک موردی که درست نمی‌تونیم انجام بدیم،

این در مورد منم بوده و در مورد منم هست همین الان،

یعنی من دارم تلاش می‌کنم که اگر یک کاری رو انجام میدم 80، 90 درصد خوب انجامش دادم و 10 درصد خوب انجامش ندادم تمرکز کنم روی اون 80 درصد روی اون 90 درصد،

ذهن من می‌خواد که بره تمرکز کنه روی اون 10 درصدی که ایراد داشته و سرزنش کنه ولی من به خاطر ایجاد احساس لیاقت در خودم آگاهانه سعی می‌کنم من جهت بدم به ذهنم و تمرکزم رو بیارم روی اون جاهایی که خوب عمل کردم.

فرض کن یه فردی میره توی تیم فوتبال داره بازی می‌کنه و مثلاً دو تا گل میزنه ولی یک موقعیت خیلی خیلی واضح دروازه خالی رو نمی‌تونه گل بزنه،

بعد از بازی داره خودش رو سرزنش می‌کنه به خاطر اون یه دونه موقعیتی که خراب کرده از خودش تعریف نمی‌کنه، تحسین نمی‌کنه خودش رو به خاطر اون دو تا موردی که گل کرده،

یا به خاطر اون چند تا موقعیتی که از حریف گرفته، یا دفاع کرده، یا تکل مناسب زده،

نگاه می‌کنه فقط اون یه اشتباهی که داشته.

چقدر ما این ویژگی رو داریم،

چقدر زیاد اشتباهات خودمون رو پررنگ می‌کنیم،

دستاوردهای خودمون رو کمرنگ می‌کنیم چقدر یه جایی که یه استعداد نداریم یه ناتوانی داریم چقدر اونو توی سر خودمون می‌کوبیم،

ولی اونجاهایی که بارها و بارها استعداد بالایی از خودمون نشون دادیم توانایی خیلی خوبی داشتیم اونو اصلاً بدیهی می‌دونیم اصلاً انگار که نه انگار،

انگار که اصلاً ارزشی نداره،

ولی یه اشتباه، یه عدم توانایی، یه جایی که مثلاً یه ذره کم استعدادتریم اونو همش میگیم چه فایده من اینو بلد نیستم، من اینو نمی‌تونم خوب انجام بدم بارها و بارها در مورد همه ما این اتفاق افتاده وقتی که این افکار تبدیل می‌شه به افکار غالب،

وقتی که عادت میشه که ما توی هر موقعیتی تمرکز می‌کنیم روی کمبود،

تمرکز می‌کنیم روی اون تیکه‌هایی که خوب انجام ندادیم به جای اینکه تمرکز کنیم روی اون چیزایی که خوب انجام دادیم،

جهان از اون مشکلات و از اون کمبودها و از اون اشتباهات بیشتر و بیشتر وارد زندگیمون می‌کنه،

چون زندگی شما به واسطه کانون تمرکزتون ایجاد میشه،

اگر تمرکزتون بر روی اون جاهایی هست که خوب عمل نمی‌کنید دارید به جهان می‌گید که از همون جاها بیشتر وارد زندگیم کنه.

اگر تمرکزتون روی اون جاهاییه که خوب عمل می‌کنید، روی اون 19 نمره‌ای که گرفتید،

جهان نمره‌های بهتری به شما میده ولی اگه تمرکزتون روی اون یه دونه نمره‌ای که نتونستید یاد بگیرید یا اون یه اشتباهی که یه موقعیتی بود که گل نکردید،

جهان موقعیت‌هایی که گل نمی‌شه بیشتری رو برات فراهم می‌کنه،

این کار جهانه که واکنش نشون میده به اون چیزی که داریم ما روش توجه می‌کنیم،

کاری که ما داریم انجام میدیم توی دوره احساس لیاقت همینه که بیایم کاری کنیم که تمرکزمون بره روی نکات مثبتمون،

بره روی اون 19 نمره‌ای که گرفتیم به جای اون یه نمره‌ای که نگرفتیم،

بره جزء شخصیتمون بشه،

اینکه اگر که زیبایی داریم و یک مشکل نازیبا یا یک موردی توی بدنمون هست تمرکز کنیم روی زیبایی‌هامون نه روی یه موردی که ایراد داشته باشه،

اگر یه جایی یک سخنرانی داشتیم یک مهارتی رو ارائه دادیم یک پاورپوینتی رو داشتیم ارائه می‌دادیم و 90 درصد عالی انجام دادیم و 10 درصد یک نقطه یک جایی رو خوب انجام ندادیم تمرکز رو بزاریم روی اون 90 درصد،

خودمون رو تحسین کنیم،

نذاریم فکرمون بره روی اون 10 درصد یا یه دونه نمره‌ای که خوب کار نکردیم،

اگر 10 نفر از ما تعریف می‌کنن و یه نفر شاید انتقاد کنه تمرکزمون رو بذاریم روی اون تعریف‌هایی که ازمون شده نه اون یه دونه انتقادی که ازمون شده،

این کاریه که داریم توی دوره احساس لیاقت انجام می‌دیم،

اگر این احساس رو به صورت دائمی نه فقط یک روز و دو روز به صورت دائمی با تمرین‌هایی که داده میشه در خودتون به وجود بیارید جریانی از ثروت و نعمت و خوشبختی وارد زندگیتون میشه،

چون شما خودتون خودتون رو لایق‌تر می‌دونید.