اتفاقات مشابه، اما نتایج متفاوت

سال نود و نه بود فکر میکنم که ما توی یکی از محله های پایین تبریز زندگی میکردیم. من به خانومم میگفتم طبق قانون تکامل ما اول میریم یه محله خیلی خوب و بعد مهاجرتم میکنیم. البته ما اصلا برنامه مهاجرت نداشتیم. اتفاق ناخوشایندی که افتاد این بود که صابخونمون در بدترین شرایط مالی مون که کسب و کارمون تعطیل شده بود اومد گفت خونه رو تا اخر ماه خالی کنید که پسرم قراره بعد از عید فطر عروسی کنه و بیاد اینجا. ما هم دلمون خوش بود که چندساله اینجا با قیمت پایین نشستیم و اگه نیاز به جابجایی بشه کلی هزینه و پول پیش و دردسر پیش میاد. اما بمحض این اتفاق به خانومم گفتم درسته بنظرِ ما بدترین اتفاق در بدترین زمان داره میوفته اما طبق قانون این پاسخی به درخواست خودمونه که میخواستیم توو بهترین محله شهر زندگی کنیم. با همین نگرش ما اصلا نرفتیم محله هایی که به بودجمون میخورد رو ببینیم. مستقیم رفتیم همونجایی که فکر میکردیم خدا برامون برنامه ریخته. یه خونه پیدا کردیم که چون صابخونه امریکا بود پول پیش نخواست و ما به هم لبخند زدیم و دیدیم این بهترین بدترین اتفاقی بود که میتونست بیوفته. شیش ماه بعد هم همونطور که پیش بینی کرده بودم از اون محله مهاجرت کردیم آنتالیا و هفته پیش هم یه پذیرش تحصیلی از انگلستان گرفتم که ماجراجویی هامون ادامه داره …