اتفاقات مشابه، اما نتایج متفاوت

به نام خداوند بخشنده مهربان

الهی به امید تو…

سلام خدمت استاد عزیز و خانم شایسته گرامی

با دیدن این فایل به این فکر افتادم که اگه یه نگاه اجمالی به وضعیت زندگی اون زمانِ انسان های نخستین بندازیم که نوادگان همون انسانها به چه موفقیت هایی از قبیل همین پرتاب راکت حدودا 400 فیتی استار شیپ رسیده… به این نتیجه بیشتر میرسم که واقعا محدودیت فقط در ذهن ما هست و در جهان واقعی وجود خارجی ندارد… فرض کنید همون زمانِ انسان های نخستین ، چه قدر احتمال این که ذهنشون محدود بوده وجود داشته که اگه یک فردی با ماشین زمان به اون تاریخ سفر کنه و بهشون بگه نوادگان شما در هزاران سال آینده جسمی به این بزرگی رو به فضا می‌فرستن ، به نظرتون باور می کردن؟… اصلا اختراع همین تلفنی که برای ما دیگه یه چیز عادی حساب میشه رو هم باور نمیکردن… اون ها هنوز چرخ رو هم اختراع نکرده بودن… پس به نتیجه میرسیم که اختراع وسایلی که حتی ما در حال حاظر باور هم نمی‌کنیم ساخته بشه هم امکان پذیر هست… با همون روال همیشگی که اول یک انسان در ذهنش اون رو می بینه و باورش می‌کنه و چند نفر مسخره ش می کنن و میگن امکان نداره و در نهایت ساخته میشه…

پس میشه هر زمان که آرزویی در سر داریم ولی واقعا برامون سخته که حتی باور کنیم که حداقل 1 درصد احتمال داره بهش برسیم ( یعنی حتی نمی‌تونیم 1 درصد هم باور کنیم که احتمال داره به اون خواسته برسیم و عملا احتمال رسیدن ما به اون خواسته در ذهن ما صفر است ) همون موقع خودمون رو به جای یک انسان نخستین فرض کنیم که هنوز آتش رو هم اختراع نکرده و شب ها یه کنج داخل یه کوه پیدا کرده اونجا توی سرما به سختی می‌خوابه روز ها هم با یه میوه ای چیزی خودش رو سیر می‌کنه… خودمون رو جای این فرد فرض کنیم و یکی در همون لحظه به ما بگه در آینده خونه هایی ساخته میشه که هوشمند هستن مثلا روشنایی و یا دمای هوا به صورت هوشمند تنظیم میشه و همه امکانات رفاهی لازم برای زندگی رو داره… آیا ما در اون شرایط در اون زمان اگر به جای اون بزرگوار نخستین بودیم حتی 1 درصد هم این صحبت ها رو باور میکردیم و احتمال می‌دادیم که ساخته بشه؟..

خب باورش برای ما که این امکانات رو در حال حاظر هر روز استفاده میکنیم قطعا کار ساده ای هست اما باید قبول کنیم که برای اون شخص که هنوز آتش رو هم اختراع نکرده در اون شرایط باور این که حتی 1 درصد هم این قضیه اتفاق بیافته کار کاملا غیر ممکنی هست… اما ما در حال حاظر در همون آینده در حال زندگی کردن در همون خانه ها هستیم… و دیدیم که ممکن شد… دیدیم که ساخته شد…

پس طبق این منطق امکان اتفاق افتادن هر آرزویی که در حال حاظر فکر کردن به این که حتی 1 درصد هم احتمال وقوع داره برای ما غیر ممکن هست ، وجود داره…

اما چرا حتی فکر کردن به این که حداقل 1 درصد ممکنه بهش برسیم برامون مقدور نیست؟؟؟ چون در شرایط فکری و محدودیت ذهنی اون انسان نخستین هستیم… اگر طبق این منطق پیش بریم باورش برامون ساده تر میشه و طبق قانون تکامل از باور 1 درصد شروع کنیم و کم کم بیشترش کنیم…

امیدوارم موفق باشید..‌‌. یا حق