یکی از ویژگی‌هایی که سهم عمده‌‌ای در موفقیت من داشته، این است که من هرگز وارد حاشیه نمی‌شوم. منظورم از حاشیه، هر موضوعی است که بخواهد حواس من را از اهدافم منحرف کند. هر موضوعی که بحث کردن درباره آن، تمرکز من را از آنچه می خواهم، بردارد …
وقتی تلاش می‌کنید تا دیگران را قانع کنید که حق با شماست…
وقتی بخاطر قضاوت اشتباهِ دیگران ناراحت شده یا احساسِ مظلوم واقع شدن می‌کنید..
وقتی برای اثبات خودتان بحث می‌کنید..
وقتی تلاش می کنید تا ثابت کنید که کارِ شما یا دیدگاهِ شما صحیح است، یعنی کانون توجه‌تان را روی چیزی گذاشته‌اید که نمی‌خواهید، و طبق قانون، ناخواسته‌های بیشتری را در تجربه‌تان فعال می‌کنید…
قضاوت‌های بیشتر… بحث های بیشتر و دور شدن بیشتر از آنچه که واقعا می‌خواهید…
این بسیار فریبنده است که بخواهیم همواره از خودمان دفاع کنیم، بسیار فریبنده است که بخواهیم در مقابل قضاوت نادرستِ دیگران بایستیم و ثابت کنیم که حق با ماست اما این کاری است که هیچ نتیجه‌ای در بر ندارد
برنده فردی است که تصمیم می گیرد با بی‌توجهی به این مسائل که من آنها را “مسائل حاشیه‌ای” می‌نامم ، و معطوف نمودن کانون توجه‌اش به اهداف و خواسته‌هایش، فقط ارتعاش آنچه را که می‌خواهد، در تجربه‌ی زندگی‌اش فعال کند.
به این دلیل است که من در هیچ موردی هیچ علاقه‌ای به اثبات چیزی به دیگران ندارم… زیرا قانونی که برای آموختنش یک دهه از تجربه‌ی زندگی‌ام را صرف کردم و سعی کردم با مطالعه قرآن و کتب مختلف، تحقیق و تجربه پیرامون آن به دیدگاهی بسیار عمیق و خالص از موفقیت دست یابم، به من یاد داده است فقط و تنها فقط تمرکزم را بر چیزهایی بگذارم که دوست شان دارم و به من احساس خوبی می‌دهند…
به شما قول می دهم اگر بتوانید همین یک مهارت را در خودتان ایجاد نمایید، آنگاه اتفاقات و شرایط به نحوی رقم می‌خورد که همواره همه چیز به نفع شما پیش برود…حتی اگر افرادی برای ضربه زدن به شما برنامه‌ریزی کنند، آنگاه تنها چیزی که برای شما رخ می‌دهد، به قولِ شاعر این است:
عدو شود سبب خیر، اگر خدا خواهد…
منظور از “اگر خدا خواهد” همان “مشیت الهی” یا قوانینِ کیهانی است…
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری یک پاسخ ساده اما بسیار کارا375MB31 دقیقه
- فایل صوتی یک پاسخ ساده اما بسیار کارا29MB31 دقیقه
با سلام خدمت استاد عزیز و گرامی و گروه تحقیقاتی موفق
فایل مانند همیشه عالی و فوق العاده بود.
تشکر ویژه دارم از جناب آقای روح اله عبدالهی که حق مطلب را ادا کردند.
همیشه در طی حدود هفت سالی که با استاد عزیز و آموزشهایشان آشنا شدم خداوند را شکر می گویم که از ابتدا یقین را در دل من به وجود آورد که بدون هیچ شک و تردیدی پای در این راه بگذارم. زمانی که در روزهای اول آشنایی ام با دوره های ایشان که به طور رایگان برگذار میگردید، با خلوص نیت از خداوند خواستم که نشانه ای به من نشان دهد که در مورد درستی این راه و این فرد (استاد عباس منش) به یقین برسم و وقتی قرآن را باز کردم ، به من گفت: “از کسانی که بدون هیچ عجر و مزدی هدایتتان می کنند ، پیروی کنید.”
و همچنین خدا را شکر می گویم که قبل از آن زمان پای صحبت هیچ استادی در این زمنینه ننشسته بودم و آشنا نبودم و بعد از آن هم که با اسامی اساتیدی آشنا شدم ، احساس میکردم هیچ کدام مانند استاد عباس منش خودشان تمام صحبتهایی که می گویند را با تمام وجود تجربه نکرده بودند.
من تک تک صحبتهای استاد عزیز را در وجود و زندگی ایشان دیده ام که خودشان آنها را تجربه و عمل کرده اند.
من صحبتهای این آقا را در مورد آقای عباس منش را چند سال پیش توسط یکی از دوستانم که یکی از شاگردان این آقا بود شنیدم و چون فهمید من از شاگردان استاد عباس منش هستم به من گفت و من چون دوشت داشتم همیشه درست و همانطور که از استادم یاد گرفته بودم عمل نمایم ، در مقابل هیچ حالت دفاعی نگرفتم و تنها لبخندی زدم .
اما چندی نگذشت که همان دوستم از رفتار و صحبتهای من بسیار خوشش آمد و فایلهایی را گوش کرد که خودش به نتیجه ای که می خواستم رسید چون خواستم با عملم نشان دهم که استاد من کیست و چه چیزهایی از ایشان آموخته ام.
با سپاس فراوان از استاد عباس منش عزیز
و با امید به دست یافتن به آگاهیهای هر چه بیشتر به لطف پروردگار قدرتمند.
شاد ، سلامت ، ثروتمند و موفق باشید