مهارت در اجرای قوانین و تنظیم فرکانس ها - صفحه 2

سلام و درود بر شما

گفتین از نتایجم بگم ، گوش کنید که از بزرگترین نتیجه زندگیم بگم.

باید این رو بگم چون لازمه که گفته بشه. نتایجی که من گرفتم به اکتفا نکردن به آموزشهای استاد عباس منش بود

درسته که ایشان نتایج بزرگی از قانون گرفتن و آموزگار فوق العاده ای هستند ، اما هر چی که باشه قانون رو با درک و استنباط خودشون بیان کردن و این درک و استنباط برای من کافی نبود. این شد که من به سراغ ۲ منبع اصلی این آموزه ها یعنی قرآن و آموزه های آبراهام رفتم.

امروز در ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ من یقینا به این باور رسیدم که موجودی غیرفیزیکی هستم و برای مدتی کوتاه تجربه جسمانی به خود گرفتم. موجودی غیرفیزیکی از جنس انرژی مثبت خالق جهان هستی. من امروز نمیتوانم در مورد خودم فکر منفی داشته باشم زیرا نگاهم به خودم این اجازه را به من نمیدهد. منطق من میخواهد فقط مرا تحسین و ستایش کند. هر بار که از افکار خودم آگاه میشوم ذهنم به صورت کاملا خودکار و بر حسب عادتی که در او ساخته شده شروع به تعریف و تجمید و انتخاب افکار عاشقانه در مورد خودم میکند.

امروز ذهنم من به من میگوید که تو ( یعنی خدای درونم ، آنچه حقیقتا هستم ، آنچه بودم و خواهم بود ، آنچه که تغییر ناپذیر است و هیچ گاه از ارزش آن کاسته نمیشود )

ارزشمند ترین موجود جهانی

ثروتمند ترین موجود جهانی

آگاه ترین و خلاق ترین موجود جهانی

مثبت ترین و جذاب ترین موجود جهانی

دوست داشتنی ترین و باشکوه ترین موجود جهانی

ذهن من این جملات را در مقایسه با دیگران نمیگوید زیرا که میداند که آن فقیر بی نوا نیز در اصل خودش انرژی پاک و خالصی است که ثروتمند ترین نیروی جهان است.

ذهن من باور کرده که همه انسانهای جهان در حقیقت وجودشان ثروتمند ترین، غنی ترین، شاداب ترین، عزیز ترین و مهمترین هستند زیرا همه یکی هستند و یکی میمانند و هیچ کس در حقیقته خود از دیگری پیشی نمیگیرد.

بنابر این شمایی که این متن را میخوانی نیز بهترین و ثروتمند ترین و لایق ترین و خلاق ترین و عزیز ترین هستی.

امروز ذهن من بهترین و عاشقانه ترین جملات را به من میگوید و احساساتی را تجربه میکنم که از هر مال و منالی لذت بخش تر است.

در عجبم از روزگاری که همین ذهن بدترین و حقیرانه ترین جملات رو در مورد من به کار میبرد

اما خواسته من باعث شد فضل پروردگار شامل حالش شود و چنان تغییر کند که گاهی باور نمیکنم که چقدر من را عزیز و محترم میداند

همیشه قبل از اینکه پاسخ به کامنت هامو بخونم اول میرم کامنت خودمو میخونم

وقتی کامنتم خودم رو خوندم و دیدم که ۲۴ اسفند ۹۶ برای اولین بار به من گفته شد که { تویی وجود نداره و جسم تو بدون خدا هیچه} کاملا متوجه شدم که وقتی از منبع جهان هستی صراط مستقیم را طلب میکنی او تو را به چه سمتی سوق میدهد.

او به یاد تو می آورد که چه هستی.

و بار دیگر به این نتیجه رسیدم که داستان زندگی داستان خلق کردن و آفریدن نیست. آفرینش به اتمام رسیده. داستان زندگی انسانِ فراموش کار که از اساس اینگونه خلق شده است فقط یاد آوری است.

تو آرام آرام به یاد می آوری. به یاد می آوری و به یاد می آوری

ثروتی که برای تو آماده شده را به یاد می آوری

لیاقتی که برای استفاده از آن داری را به یاد می آوری

عشقی که میتوانی بورزی را به یاد می آوری

ما در جریان مثبت انرژی به صورت کاملا خودکار به یاد می آوریم که چه هستیم و چه جایگاهی داریم. اگر ” روند اتوماتیک یادآوری را ” را بپذیریم و برای زود تر به یاد آوردن عجله نکنیم. زیرا این یادآوری و رشد و گسترش در حوزه اختیارات جسم بشری ما نیست بلکه در حوزه اختیار وجود خدایی ماست. یک وجود خدایی و غیر فیزیکی یک کاری غیر فیزیکی مثل یادآوری را میتواند انجام دهد. بنابر این مارا هدایت میکند تا ببینیم و بشنویم و تجربه کنیم و به یاد بیاوریم. آنچه که در حوزه اختیار ما قرار دارد { خود اختیار است } . به این معنی که { من آن چیزی هستم که فقط انتخاب میکنم که اجازه دهم که به یاد بیاورم یا نه}

اجازه بده تا خدایت به یادت آورد چه هستی. چه یاآوری لذت بخشی

این جملات و این تفکر نتیجه من است و این برایم بزرگترین لذت و دستاورد است. اگر اسم من را جستجو کنید مطالب بیشتری در این خصوص پیدا خواهید کرد