کدام مسیر را انتخاب کرده ای؟ هموار یا سنگلاخی؟!

به نام خداوند مهربان

سلام به همگی عزیزانم

سپاس گزارخداوندم بابت بودن درمسیر حق و حقیقت

دیشب کامنت های قبلی خودمو زیر این فایل خوندم و عشق کردم از اون همه اگاهی و امروز صب کامنتهای دوستان رو‌خوندم و اصن سیر نمیشدم از این اگاهی ها و چقدر باید سپاس گزار خداوندی بود که اینقدر قشنگ مارو هدایت کرد و مارو محرم اسرار خودش دونست

و اگر لطف و عنایت خداوند نباشه و اذن اون نباشه حتی واژه ی سپاس گزارم هم از زبانم من نمیتونه ادا بشه

و اما مسیر هموار یا سنگلاخ ؟؟؟

یکی از دوستان نوشته بود خدا خودش گفته که از من بخواه و خودش گفته هدایتت میکنم به مسیری که نعمت ها هست و راجب زجر کشیدن حرفی نزده

یا به پیامبر اسلام بارها وقتی خدا میبینهدکه پیامبر مسیر رسالت رو بر خودش سخت کرده و داره حرص میزنه و به زور میخواد هدایت کنه ایه نازل میکنه که این راهش نیست ،سختش نکن تو مسئول اینا نیستی ،قانون اینه که اشخاصی هدایت بشن ک در مدار قران هستند نه همه یا میگه این قران هدی للمتقینه یعنی برای هدایت افرادیه که تقوا دارن و کنترل ذهن دارن و کلی مصال های فوق العاده که دوستان زده بودن

و اما میخوام راجب یک ایده ای صحبت کنم که به ذهنم رسید

مسیر هموار یا سنگلاخ ؟؟؟

خب همه ی درخواست های ما از کوچکترین تا بزرگترین اونها قابل دست یابیه

انگار ذهن من رسیدن به خواسته های کوچیک رو منطقی تر میدونه

مثل اینکه مثلا ماشین خطی منو سوار کنه

مثل اینکه برم باشگاه خب اینم یه درخواسته

مثل اینکه برم فیله یا تخم مرغ بخرم

همه ی اینها درخواستن از خداوند و هرروز دارن اجابت میشن و من حواسم نیست ، نکته ی جالب توجهش اینه که چون در مسیر قانونم خیلی راحت زندگی پیش میره و اتفاقات غیر منتظره صفره و خیلی اسون به این خواسته هام میرسم و هرروزم دارم بهشون میرسم چرا چون باورهام هم خیلی قویه راجب اینکه من برم وایسم لب جاده مطمئنم ماشین میفته اصن شک ندارم حتی در خلوت ترین موقع روز

یا من میرم باشگاه و هرروز میرم باشگاه و اینکه روزایی که حتی حس تمرین ندارم و میرم باشگاه هم به خاطر کنترل ذهنه

میخوام بگم من توی این خواسته ها انقد استمرار داشتم و انقد تکرار شده برام که باورهاش شکل گرفته و اسون به این خواسته هام میرسم ، یعنی برام من قابل باور و منطقی تره که راحت به این خواسته هام برسم

اما راجب درخواست های کمی بزرگتر من میگم باید سختی بکشم یا ذهنم یه جورایی به دلیل دیدن الگوهایی که 99درصد عشق میکنن بیان بگن که اره سختی کشیدیم ،سخت میدونه رسیدن به خواسته های کمی بزرگتر رو

حالا راهکارش چیه ؟؟؟اینه که به خودم یاد اوری کنم که اقا همین خواسته هایی که هرروز بهش میرسم هم خواستس و هیچ فرقی با اون خواسته های بزرگ نداره و فقط برای من منطقیه که به راحتی رخ بده

مثلا من انتظار ندارم که توی مسیر باشگاه هفت خوان رستم‌رو رد کنم تا به سختی و زجر برسم به باشگاه ،اتفاقا برام کاملا بدیهیه که لذت ببرم از مسیر و برسم به باشگاه

پس راجب خواسته های بزرگتر ،یعنی کمی بزرگتر من هر چقدر با گفتگو کردن با خودم دیدن الگوهای مناسب و بودن درمسیر و تکرار کنم این روند رو و منطقی بشه برام اونم با نشون دادن الگوهایی که راحت به ثروت افسانه ای رسیدن مثل سلیمان ،من راحتتر به خواسته هام میرسم

یعنی من یادم میره که کل داستان تکراره اصله

یادم میره که برای جهان خواسته کوچک و بزرگ نداریم و کوچیک و بزرگ توی ذهن منه و حتی برای منم کوچک و بزرگ نداره

چرا چون من به خواسته هایی میرسم که برام منطقی باشه ،پس بحث کوچک و بزرگ مطرح نیست بحث باور پذیریه و منطقی کردن

من یادم میره که مکانیزم جهان همینه و فقط باید در این مسیر بهتر و بهتر بشم

من یادم میره که جهان بیرون بازتاب درون منه

من یادم میره که هر موقع موفقیت و رسیدن به خواسته هارو سخت میدونم و ذهنم داره نجوا میکنه و ناامیدم میکنه به خاطر اینه که من کار کردن روی ذهنم رو رها کردم و اسیر باورهای محدود کننده شدم ، من یادم میره که هر باوری توی ذهنم حتی ضره ای اگه به من احساس بد بده ،یعنی من از اصل خودم دور شدم ،یعنی اون باور با اصل من با درون من سازگار نیست

هر موقع که ذهن داره نجوا میکنه به این معناست که من از اصل خودم و از وعده ای که خداوند داده که میگه توی سوره حمد که هدایت کن به راه انان که به انان نعمت دادی

دور افتادم ، خدا هیججا نگفته که با عذاب و سختی هدایتت میکنم .

یه نکته ای هم بگم راجب تلاش و پشتکار و سخت کوشی که باز هم بد تعبیر شده برای ما

طبق قانون خداوند و حتی هر وعده ای که خدا میده اینکه میگه هدایت میکنم اینکه میگه نگران نباش و نترس و همه ی اینا

در صورتیه که میگه تو فرکانس هات درست باشه

خداوند هیج جا نگفته که تو باید زجر بکشی ، فقط گفته که استقامت کنید

قالو ربنالله ثم استقامو فلاخوف علیهم ولاهم یحزنون

حالا منظور از استقامت چیه ؟؟؟

همون تلاش ذهنیه

استقامت ،تلاش ،پشتکار همون بودن در مسیر درست و استمرار در مسیر درسته

استقامت ورزیدن یعنی کنترل همواره ی کانون توجه که این کار در شرایط به ظاهر نامناسب سخته واقعا و پاداش هارو اونایی میگیرن که استقامت میکنن زمانی که به ظاهر خبری از اتفاق خوب نیست و همه چی به هم ریخته

استقامت درمسیر اهداف

یعنی درک قانون تکامل

یعنی انتظار بیجا نداشتن از خود و خداوند و جهان و تغییرات

استقامت یعنی درک اینکه جهان داره به باورهای من پاسخ میده و هر باوری از جانب من تایید میشه ،پس اگر الان اوضاع خوب نیست و به ظاهر به هم ریختس ،اتفاقا به هم ریخته که از نوع همه چی سره جای خودش قرار بگیره

استقامت یعنی مداومت در زیبا بینی

یعنی توجه به نکات مثبت دائمی

استقامت یعنی تلاش و پشتکار داشتن در فرستادن فرکانس های مناسب به جهان

استقامت یعنی اصل دونستن موضوع باورها

در واقع ما باید توی این مسیر استقامت کنیم و به اندازه ای که توی این مسیر لذت بخش تغییر باورها به صورت دائمی داریم استقامت میکنیم و کار میکنیم روی خودمون ما اسان میشیم برای اسانی ها

استقامت یعنی درست کردن دنیای درون و نجنگیدن با عوامل بیرون

درسته که همه چی راحت به دست میاد اما به شرطی که استقامت داشته باشیم در کنترل ورودی ها که مهم ترین عامل رسیدن به خواسته هاست

استقامت یعنی عادت خوب کامنت نوشتن

فایل گوش دادن ،کامنت خوندن ،نوت برداری ،

عمل به دانسته ها ،تمرین تسلیم بودن ،تمرین رها بودن ،تمرین سپاس گزاری و روی مهارت ها و توانایی ها و استعدادهای خود کار کردن

یعنی نگران نتیجه نبودن

یعنی درک اینکه اگر من دارم روی خودم کار میکنم شرایط فقط میتونه بهتر و بهتر بشه و قانونش اینه

الهی شکرت که درمدار دریافت این آگاهی ها هستم

تنها تورا میپرستم و تنها از تو یاری میجویم .

درپناه الله یکتا .

به نام خداوند مهربان

به نام او که هیچوقت دیرنمیکند

سلام به همگی عزیزانم و عشقای من

امروز روز 53ام این سفر شگفت انگیزه

امروز هوا بارونیه و بسیار خوب بارون دیروز تمام گردوخاک تابستون که روی درختا و طبیعت نشسته بوده شسته و واقعا طبیعت تازه شد و برگ درختان تمیزتر و دیدنی تر

و من چقدر حالم خوبه و احساس آرامش دارم

و این فایل که واقعا عالیه و احساس آرامش داره حرف های استاد خنده های استاد عزیزم و همه و همه زیباس و یه جمله زیبا بود تو متن این فایل که نوشته بود :به اندازه سختی ها و رنج هایی که میکشی موفق نمیشی بلکه باورهایی که داری یا میسازی تعیین کننده اینه که از چه مسیری به خواسته هات می‌رسی مسیر هموار یا سنگلاخ ،

چقدر خداوند قدرت رو به ما داده به دست ما به دست باورها و فرکانس های ما بدون هیچ گونه قضاوت و دخالتی از جانب خودش و عوامل بیرونی (خدای من چقدر هیجان انگیزه و در عین حال بی نهایت آرام بخش وقتی به این جمله فکر میکنم که (من با باورهام به خداوند و جهان شکل میدهم و خداوند چیزی رو میخواهد که من میخواهم )واقعا استاد بی نظیری شما و تحسین میکنم ،میلیاردها بار تا الان شاید از هر جنبه ای تحسین کردم شما رو

که آنقدر در مسیر درست حرکت کردین و انقدر خالص قوانین خداوند و درک کردین و انقدر زیبا با زبانی ساده توحید و قوانین را به ما می آموزی .

این باور که برای موفق شدن با سختی کشید حداقل برای من تا چند وخ پیش خیلی ریشه ای بود و الان شاید کمی بهتر شدم و همواره باید الگوهایی مثل مسی و ریچارد برانسون و آدمهایی که به راحتی به خواسته هاشون رسیدن و مرور کنیم و راجبشون حرف بزنیم با خودمون و جهان هم با هدایتمون به سمت الگوهای بیشتر این باور مارو تایید و تقویت کنه و مدام بهتر و بهتر بشیم .

این باور که مطمعنم در 99درصد ما هست و اکثرا ریشه اییه در ما فقط و فقط به خاطر دیده ها و شنیده ها در 100درصد فیلم ها و کتاب ها نه 99درصد در تمام مردم جامع که راجب موفق شدن و یا ثروتمند شدن کسی حرف زدن اینطوری گفتن از بدبختی ها و زجرا و نخوریا و نداریا فقط ،چون نمیدونن و باور ندارن داستان باورهارو ،و به نظرم دلیل اینکه این باور اینطوری شیوع پیدا کرده یکیش بخاطر حرفی که استاد زد که باید برا مخاطب هیجان داشته باشه و مردم دوس دارن اینطوری بشنون و ببینن البته اونایی که براشون مهم نیس کنترل ورودیشون یا اونایی که به قول استاد میگن لذتش به همون سختیس و داریم همچین آدمایی رو که انقدر این باور براشون تکرار شده که عین وحی منزل و عین آیه ای از قرآن پذیرفتن که باید سختی کشید و خیلی ها از عدم عزت نفس و بودن در مسیر نادرست فکر میکنن که با کشیدن زجرو سختی لایق خواهند شد برای ثروت و پول و همین اتفاقم براشون میفته ،چون اینطوری باور کرده بودن و باوردارن حتی و همه ی اینا بخاطر نشناختن خودمون و موجودیت و مقام خودمون و آگاهی نداشتن به قوانین الهی هس و تازه میان راجبه این باورهای غلط کلی جملات انگیزشی میسازن مثل همین جمله که جاده ای که دست انداز نداره احتمالا به جایی نمی‌رسه ،چقدر این حرف بی منطقه برام چون این فایل و بارها گوش دادم و به قول استاد اصلا جاده هایی که درست و حسابین به جاهای درست و حسابی ختم میشن

وگرنه جاده ای که در دله کوه و دره ها وایناس که نه به جای درست حسابی میرن فوقش منتهی میشن به دره و شوره زار و کویر ولی جاده ای که به کاخ ریاست جمهوری مثلا ختم میشه مطمعنا خیلی بهش توجه میشه و خیلی همواره بدون دست انداز.

یا خیلی جملات دیگه مثل شکست پایه موفقیته و چقدر تناقض داره با قوانین خداوند و به مسیر سخت هدایت می‌کنه به مسیر شکست هدایت می‌کنه این باور مخرب انسان و چرا ؟؟؟چون خداوند بدون قضاوت به باورهای ما پاسخ میده. اصلا به نظرمن شکستی وجود نداره که همش تجربس و حتی بهتر از تجربه یه اسم قشنگ دیگه داره به نام تکامل که ما طی میکنیم و میرسیم به خواستمون یا همون مسیریه که مارو در مدار خواستمون قرار میده و باور من این مسیرو تعیین می‌کنه سنگلاخی باشه یا هموار ؟؟؟!!!

و واقعا دارم فکر میکنم اون نه هایی که من شنیدم و ازشون بازخورد گرفتم و هی بهتر شدم و اگه بخوام اسم شکست روشون بزارم که الان باید خیلی وقت پیش تو همون وهله اول انصراف میدادم هر چند حتی اون نه ها به خاطر باورهای من بوده و هی که داره باورهام بهتر میشه تعدادشون میاد پایین و من می‌دونم که من شکل میدم به اینکه چطوری باشه مسیر و جهان مترجم فرکانسای منه به شکل اتفاقات و شرایط و موقعیت های هم سنگ با کانون توجه من پس باز هم منم که تصمیم میگیرم مسیر هموار باشه یا سنگلاخ با ورودی هایی که از طریق گوشهام ،چشمهام و…به خودم میدم

مورد بعدی که اینم به دلیل کمبود عزت نفسه که طرف اصن کشته مرده ی اینه که بیاد بگه من سختی و زجر کشیدم و پدرم دراومد تا برسم چرا ؟؟؟!!!! چون نیاز شدید داره به جلب توجه چون نیاز داره به تأیید دیگران و تحسین دیگران ،برا همینم استاده عزیزم و تحسین میکنم چون ندیدم کسی انقدر در مسیر درست قدم برداره و ثابت قدم باشه و انقدر درست بیان کنه مسیر رسیدن به خواسته هارو و این نشان از عزت نفس بالای استاده که براش زیاد به اون شکل جلب توجه اصن معنایی ندارد همیشه سعی می‌کنه خلوت گزینی کنه براش تعریف ها و حتی تخریب ها مهم نیس و این عزت نفس بالای ایشون و میرسونه که وقتی به این موفقیت های عظیم رسیدن بیشتر و بیشتر متواضع تر و افتاده تر شدن و بی ادعاتر و اینها همه پاداش بودن در مسیر درسته این منش و این شخصیت استاد نیازی نداره که بگه زجر کشیدم چون همش عشق بوده و عشق چون در مسیر علایقش حرکت کرده چون روی تجربه هایی که کرده اسم شکست نزاشتع و همیشه توکل داشته و من باید باور کنم که جزو اون یک درصد آگاه به قوانینم‌ و هیچ نیازی به زجر کشیدن نیست و آنقدر باید روی عزت نفسم کار کنم تا به این درک برسم کامل که حتی اگر میلیاردها نفر اینجوری به موفقیت رسیدن با سختی به خاطر باورهاشون بوده و با باورشون مسیرشونو انتخاب کردن و من به راحتی و بدون هیچ‌ زجری به همه چی میرسم ،چون جهان و خداوند برای موفقیت من نیاز ندارن من زجر بکشم آخه خداوند با طبیعتش داره فریاد میزنه که نیاز به زجر کشیدن نیس ،چون پرنده برای پرواز زجر نمی‌کشه ،چون درخت برای رشد کردن زجر نمی‌کشه فقط روند طبیعیشو طی می‌کنه و طبیعی ترین حالت زندگی برای من وقتیه که در اوج سلامتی و ثروت و معنویت و لذتم و طبیعت من اینه و هر چیزی به غیر از این نشان از باورهای محدود من میده ، رسیدن به موفقیت مثل تلاش بچه برای اینه که از چهار دست و پا رفتن بیاد بالا و راه رفتن یاد بگیره ،حالا الله وکیلی آیا ما تا الان به این فکر کردیم که بچه ای برای یاد گرفتن اینکه راه بره زجری میکشه؟؟؟؟تا حالا اینطوری فکر کردیم ؟؟!!!من که فکر نکردم ،چون اون رونده طبیعیه اون داره تکاملشو طی می‌کنه و خودش خبر داره از این موضوع برا همینم اولش دوقدم می‌ره و میفته و می‌خنده بعد با تشویق مادرش سه قدم برمی‌داره و میفته و باز می‌خنده و بلند میشه و تا خسته نشده ادامه میده اما با لذت ها با لذت که داره یادمیگیره که دوقدمش شده امروز مثلا چهار پنج قدم و اون این روند و داره میبینه و من که فکر نکنم بچه ای برای اینکه موفق بشه راه بره زجر می‌کشه یا مثلاً ندیدم پدرمادری تو مکالمه هاشون بگن که آره بچه مام داره راه رفتن یاد میگیره و پدرش دراومده و داره زجر و سختی می‌کشه !!!!؟؟؟شما دیدید؟؟؟؟نه معلومه که نه چون پدرو مادره اون بچه اگاهن به اینکه این یک رونده که باید طی بشه ،اما غافل از اینکه اکثریت جامعه آگاه نیستن به اینکه باوراشون تعیین کنندس وگرنه با هر بازخورد و نشونه می‌فهمیدن که دارن بهتر میشن و از مسیر لذت می‌بردن مثله اون بچه که در مسیر یادگیری چطوری راه رفتن لذت می‌بره .

یا مثلاً موقعی که بچه داره دندون در میاره و مدام گریه می‌کنه پدرو مادرش شاید کمی به خاطر احساسات انسانی و پدر یا مادر بودن نگران باشن اما باز هم می‌دونن که این زجر نیست این روندیه که باید طی بشه و اون بچه بعده بزرگ‌شدن اصن یادش نمیاد که موقع درآوردن دندوناش چقدر گریه کرده و بعضی موقع ها بیهوش شده از گریه کردن .

پس این باورهای مخرب ما بخاطر عدم آگاهیه نسبت به قوانین هستی، به خاطر عدم آگاهی از ماهیت خودمون عزت نفسی نداریم و مثله برگی در بادیم .وگرنه همش یک رونده در رسیدن به هر خواسته ای که باید طی بشه نه با زجر باعشق و آرامش داشتن و پی بردن به اینکه زندگی مسیره نه مقصد .

خدایا هدایت مان کن به ساختن باورهای قدرتمند کننده

خدایا هدایت مان کن تا هرروز خداگونه تر شویم و هرروز ساده تر و ساده تر بگیریم موضوعات و مسأله هارو

خدایا آسانمان کن برای آسانی ها

خدایا مارا از مسیرهای هموار و زیبا و از بهترین و زیباترین و لذت بخش ترین مسیرها به خواسته هامون برسون چون تو توانایی چون من هر چی بگم و هر باوری بسازم قادری تا همونطوری بهم جواب بدی پس هدایت کن و کمک کن تا بهترین باورهارو راجب خواسته هام بسازم بهترین و آسانترین و لذت بخش ترین باورهارو چون من لایق ترینم بدون هیچ گونه دلیلی بدون هیچ‌گونه سختی کشیدنی ،من لایق ترینم برای دریافت الهامات تو و هدایت های تو ،من لایق ترینم برای استفاده نامحدود از تمام نعمتهای مادی و معنوی تو فقط به خاطر اینکه انسانم و به این کره خاکی پا گذاشتم و نه هیچ عامل دیگه ای ،من لایق ترینم فقط برای اینکه روح من خداییه و من موجود باارزشی هستم بدون هیچ توجیه اضافه ای بدون هیچ حرکت دیگری بدون هیچ سختی کشیدنی برای لایق شدن ،من لایق ترینم بدون هیچ دلیلی ،من لایق ترینم بدون هیچ گونه دلیل و منطق و توضیح اضافه ای .

تنها تورا میپرستیم و تنها از تو یاری می‌جوییم .

سلام زهرا جان چقدر خوبه این هدایت ها

برای منم پیش اومده که یک فایلی از تغییر بارها و بارها برام پلی شد تو گوشی سادم که فایلارو ریختم همیشه به صورت رندومی یا اعتقاد دارم هدایتی گوش میدم و این فایل اون روز برام یه بار پلی شد هدایتی ها وهرموقع پلی میشد یه حسی بهم میگف با توام ها با توام ، اما اصن با این که دنباله جواب بودم ارتباطشو با شرایطم نمی‌دونستم و اما خواستم که هدایت کنه و بعده اینکه جا و مکان من توسط خداوند در کسب و کارم عوض شد ،دقیقا سه روز بعدش منم زیره دوش این ارتباط و این پلی شدن فایل و فهمیدم که منظور از تغییر تغییر جا بود که اونم باید اجازه میدادم که خداوند هدایت کنه که همین که اجازه دادم معجزه ها تو 3روز برام رقم زد .

و من هی میگفتم بابا این چه فایلیه تغییرها چی؟؟ منکه هر لحظه به فکر بهبود و تغییرم در عمل و همه لحاظ چی باید تغییر کنه و آخرش ارتباطشو پیدا نکردم و گفتم من دستتو باز میزارم و تسلیمم چی باید تغییر کنه من نمی‌دونم تو تعبیرش بده و به محض اینکه اجازه دادم میگم تو 3روز معجزه برام رقم زد ،

می‌خوام بگم اینطوریم میشه ،شما ارتباطشو پیدا کردین و کار کردین ولی من اون دفعه ارتباطشو پیدا نکردم و به خودش سپردم و فقط باید اجازه میدادم و تسلیم می‌بودم و احساس آرامش داشتم همین و بقیشو انجام داد .چقدر خوبه خدایی که همه جوره سواره شونه هاش میشم و میگم من نمی‌دونم تو ببر .

الله اکبر

مرسی دوست نازنینم که باعث شدی بنویسم .

سلام نسرین جان

بسیار زیبا بود کامنت شما و آنقدر آموزنده و آگاهی دهنده که نمیدونم از کدومش شروع کنم

از اینکه نوشتی ساخت باور همون کنترل ورودی هاس و چقدر آدم احساسش خوب میشه وقتی می‌دونه که به دانسته هاش عمل کرده و زندگی خیلی راحتتر و هموارتر شده خیلی لذت بردم و دقیقا همین میشه ساخت باور و اینکه نکاتی که نوشتین بسیار بجا بودن مرسی که به حستون اعتماد کردین و نوشتین

و اونجا که در مورد مفهوم اراده و پشتکار توضیح دادید به زیبایی و برام یادآوری شد که مهم نیس پشتکار و تلاش چقدر زیاده وقتی که در مسیر درستی نباشه یا اگه هدفم دیدن طلوعه خورشیده مهم نیس چقد به سکته غرب میرم و چقدر در این مسیر اراده و پشتکار دارم در هر صورت به هیچ وجه به هدفم نخواهم رسید .و کلی چیزهای خوبه دیگه تو کامنت شما بود که لذت بردم از تکرارو مطالعه شون

سپاس گزارم .