کدام مسیر را انتخاب کرده ای؟ هموار یا سنگلاخی؟!

سلام استاد عزیزم و خانم شایسته مهربان که با عشق و علاقه ایده روز شماره تحویل زندگی من را ایجاد کردن، من هر روز دنبال میکنم و تا اینجا همه رو دیدم.

سپاسگزار خدواندم که به این مسیر هدایت شدم.

این هفته به مشکل ازدواج برخوردم.. اگر واقعا با آموزه‌های استاد آشنا نمیشدم به مسیر سنگلاخی می افتادم.. اونم اینکه من اکنون شرایط ازدواج ندارم، یعنی نه خونه دارم، نه ماشین دارم و خونه پدرم زندگی میکنم.و شغل هم دارم ولی هنوز توش حرفه ای نشدم و به درآمد دلخواهم نرسیدم.که با این شرایط اصلا دوست نداشتم ازدواج کنم،فعلا دوست دارم مدارم را ببرم بالاتر تا اینکه خودم را اسیر روزمرگی زندگی نکنم.

با این حال از طریق دوستام شنیدم اون دختری که بهش نظر داشتم و دوست داشتم اگر به مرحله ازدواج رسیدم با ایشون ازدواج میکنم(یعنی پیشنهاد میدم) . براش خواستگار اومده، اولش که اینو شنیدم نجواهای ذهنی سرازیر شدن رو سرم و ذهنم مشغول شد و تصمیم گرفتم برم باهاش صحبت کنم و تا لب مرز هم رفتم شمارشو بدست آوردم ولی یک آن به خودم اومدم گفتم آقا مگه استاد نگفته احساس بد اتفاق بد! آیا من الان احساسم خوبه؟ نه! خیلی حسم بد بود و کاملا تن و بدنم میلرزید.آخر گفتم برم تویه عقل کل برگردم ببینم چه کنم، اومدم گشتم و به فایلهای خوبی هدایت شدم. اینکه ما ویژگی آدما ها رو دوست داریم ممکن نیست فرد خاص را جذب کنیم و و و اما مهمترین ترمزی که با برخورد به این تضاد متوجه شدم…

باور کمبود دختر مورده علاقه

و امروز هم این باور را متوجه شدم که باید برای بدست آوردن موفقیت سختی بکشم!

نه تنها من بعد از این باور فراوانی دختر مورده علاقه را که متوجه شدم بلکه این نجوا هم به ذهنم می اومد که باید سختی بکشم تا با دختر مورده علاقم ازدواج کنم. این باور میگفت که برو خواستاگاریش همه چی که آسون بدست نمیاد باید بری اصرار کنی به قولی مخشو بزنی☺️برای بدست آوردن دختر مورده علاقه ات وعده وعیدبدی و و (که دیدم تو عموم قول اینا میدن که فقط بدست بیارن و همین میشه بعدا ب مشکل برمیخورن،من اسم اینو گذاشتم چنگ انداختن به مداری که هنوز شایستگیش را بدست نیاوردیم)

و چون صرفا دوستش دارم بدستش بیارم هرطور شده،اگه اون ازدواج کنه از دستش میدم و دیگر دختر مورده علاقه ام پیدا نمیشه و و..

این را متوجه شدم این نگاه عموم جامعه هست که به آدمها اینطور نگاه میکنن،. به خودم گفتم که من عباس منشیم مهم نیست فرد خاص بلکه ویژگی مهمه،و قشنگ به خودم گفتم چقدر فراوان دختری هست که ویژگی اون دختره را داره و من هر وقت آماده باشم دوباره دختری هست ویژگی که میخوام رو داره. اون موقعه میتونم ازش خواستگاری کنم و جواب رد هم نمیشنونم چون هم مدارم باهاش اما اینکه درسته الان اون فردی که ویژگی که من دوست دارم را داره(البته ظاهراً) اما من تو مدارش نیستم گیرم رفتم خواستاگاریش جواب مثبت هم داد اما الان نمیتونم حتی یک خونه هم بخرم، و من اون دختر را میشناسم نمیاد با خانواده ام زندگی کنه و اصلا خودمم دوست ندارم

خوبه آدم بشینه آنالیز کنه و بدونه تویه چه مداری قرار داره و من درک کردم آدم تو هر مداری باشه احساس با اون مدار مچه یعنی من برم با دختری که تو مدار الانم قرار داره راحت جواب مثبت میشنوم اما من خودم مدارم را دوست ندارم و میخوام مدارم را ارتقا بدم _ به دیدگاهی رسیدم که نباید چنگ بندازم به مداری که هنوز توش قرار نگرفتم(اونطور که من متوجه شدم اگر چیزی که میخوام بدست بیارم احساس خوبی ندارم، احساس لیاقت نمی‌کنم، اعتماد بنفس ندارم یعنی دارم چنگ میندازم به مداری که شایستگیش را ندارم) باید اول اعتماد بنفسم را ببرم بالا، موفقیتی کسب کنم بعد برم به خواستگاری هم مدار با اون، اونوقت که تن و بدنم نمیلرزه و جواب رد نمیشنوم خیالم راحته که لایقش هستم و بدیهیه برام جواب مثبت بشنوم، مثل الانم نیست قبل از اینکه برم خواستاگاریش تن و بدم میلرزه و راحت نیستم.

آدم میاد یک ترمزی را متوجه میشه بعد میبینه نه آقا باز یک جای گیر مخفی داره مثل پیچکهای که تو پرادیس بود.

و این احساسه خیلی خوبه جواب میده ولی این حرفا رو زدم به خودم قشنگ تو همون لحظه حالم بهتر شد و خودم گفتم احنست این همون قوانین است که عباس منش حرفش را میزنه، باید به همه چیز نگاه انرژی داشت. فرد خواست یا یک شئی خواست نیست که منو خوشبخت میکنه بلکه به قول استاد تو تو مدارش قرار بگیر همه چیز به راحتی بدست میاد،مثلا استاد که خانم شایسته رو با وعد وعید با خودشون همراه نکردن بلکه به راحتی باهم همراه شدن بدون اینکه از این داستان ها داشته باشن

خیلی دوستون دارم در پناه حق❤️