راهکار برای مسائل شما

سلام به روی ماه همه تون

به یه نتیجه ای رسیدم ….. قبلا تو پستهام مینوشتم بچه ها اگه عصبانی شدید اشکال نداره ….فقط چیزی که مهمه اینه که توی عصبانیتتون نمونید ………. مینوشتم که توی عصبانیتتون گیر نکنید …… و فکر هم میکنم واسه اون موقع من نظر کاملا درستی بوده ………. اما الان که پیشرفت کردم نظرم کامل تر شده ……… الان میگم اگه عصبانی بشیم و حتی اگه تو عصبانیتمون نمونیم ولی باز هم مقدار بسیار زیادی از انرژی مون رو پای عصبانیت گذاشتیم ……. و تا بیاییم آروم شیم و آرامش رو به بدنمون برگردونیم بلاخره یه طمانی طول میکشه ……… تازه اتفاق بدی که میفته اینه که : هر وقت یاد اون لحظه میفتیم ذهنمون میگه دیدی نتونستی خودتو کنترل کنی هاهاهاهاهاها دیگه ادعات نشه شاگرد استاد عباس منشی توام مثل بقیه ای هاهاهاهاها دیدی از کوره در رفتی هاهاهاها دیدی تو هم در لحظه ای که باید خودتو کنترل میکردی نتونستی این کار و انجام بدی هاهاهاهاها ……………….. اینا رو ذهنت میگه …………………………

اینو تصور کنید : وقتی همه چیز خوبه همه ی سلولهات آرومن و دارن با هم میگن و میخندن و میرقصن و بازی میکنن و شادن و زندگی میکنن …………. حالا وقتی یهو عصبانی میشید انگار یه موجی از ناراحتی و عصبانیت میاد تو بدنتون و رو تک تک سلولهاتون تاثیر میذاره ….. سلولها میگن eeeee چرا قلب داره این قدر تند تند و با عصبانیت میتپه ؟ سلولها میگن چی شده چرا شش ها دارن تند تند دم و بازدم رو انجام میدن ؟ همه ی سلولها یهو متعجب و میشن و میترسن و عصبی میشن و …….. حالا حتی اگه شما بعد از یک دقیقه هم خودتو آروم کنی …….. باز تا اون عصبانیت از تک تک سلولهات بیاد بیرون طول میکشه …………..

منظورم اینه که این روزا که تکاملم رو دارم طی میکنم به این نتیجه رسیدم که باید سعی کنیم که اصلا عصبانیت حتی استارت هم نخوره …….خوبه که ما رو خودمون کار کنیم که بعد از عصبانیت خیلی زود بتونیم به حالت آرامش برگردیم ……. ولی این خیلی بهتره که رو خودمون کار کنیم که اصلا عصبانی نشیم ……….میدونم ما انسانیم …….. میدونم ماها احساس داریم …… میدونم ما آدم آهنی نیستیم ……… میدونم ………….. ولی این رو هم میدونم که میشه …….. استاد یه جایی گفت : لا خوف علیهم و لا هم یحزنون ……… بر دوستان خدا نه بیمى است و نه آنان اندوهگین مى ‏شوند………….. اگه خدا اینو میگه که نه بیمی ست و نه آنان اندوهگین میشنود یعنی پس میشه این جوری نتیجه گیری کرد که میشه این جوری هم زندگی کرد ……… به نظرم هر نوع اندوهگینی و هر نوع غمگینی ای شرکه …………… به نظرم اگه به این اعتقاد و باور داشته باشیم که خدا قدرت مطلقه و همه کاری از دستش بر میاد ………. اگه خدا میتونه ………. اگه خدایی که ما میپرستیم نیروی مطلق حاکم بر جهانه …………. اگه هررررر کاری از دستش برمیاد …….. پس هر نوع ناراحتی و هر نوع غمی نشان دهنده ی شرکه …………. اگه ناراحت شی یعنی بهش ایمان نداری……..یعنی مطمئن نیستی خدای تو میتونه برات هرررررر کاری رو انجام بده ………….خلاصه اینکه دوستای خوبم تا میتونید به این فکر کنید که میشه در لحظه آروم بود ……. میشه نفس عمیق کشید ………… میشه به خودمون بگیم سمانه جونم خوشگلم عصبانی نشو ولش کن ……. تموم شد ………. من دوستم یه تکیه کلام داره که میگه: کوتاهش کن ……… همیشه بعد لحظاتی که شاکی میشدیم یا گاهی دعوامون میشد میگفت سمانه هررررر چی بوده ول کن ……… کوتاهش کن ……. تموم شد ………….میگفت سمانه حالا من مقصرم یا تو …………. ولش کن ………………. کوتاهش کن …………… اون اوایل تو دلم میگفتم چقدر پر روء ………… میگه کوتاهش کن ………. انگار نه انگار که اصلا اتفاقی افتاده ……….. اما حالا میگم چه قدر ناخودآگاه داره قانونو رعایت میکنه ……….. این جمله به نظرم یه جمله ی طلاییه : کوتاهش کن ………… حالا هرررر چی بوده ولش کن تموم شد ……. کوتاهش کن ……..خخخخخخ ما یه همچین دوستایی داریم خخخخخخخ

شاداب باشید .