غذای روح چگونه تأمین می‌شود؟ - صفحه 12

با سلام و احترام خدمت خانواده صمیمی عباس منش

روز هفتم سفرمن:غذای روح

خیلی صحبت های زیبایی رو استاد در این فایل بیان کردن.

ما انسانها در مورد عذای جسم خود خیلی حساس هستیم،اینکه چیزی که می خوریم سالم،بهداشتی،تمیز و حلال باشه. اینکه به مزاجمون سازگار باشه، حتی خیلی بیشتر کالری و …هم چک می کنیم و حتی شاید تو اپلیکیشن ثبت می کنیم که یهو چاق نشیم یا قند و چربی مون جابجا نشه. اگر خواستیم بیرون غذایی بخوریم سعی می کنیم بهترین جا باشه و اگر جایی بریم که به دلیل بهداشتی و یا هر دلیلی دیگه ای خوشمون نیاد قید غذا خوردن رو می زنیم و از اونجا خارج میشیم.حتی تو تجربه یک طعم و یا غذای جدید دو به شک هستیم و اگر غذایی حس کنیم مونده هست یا بوش تغییر کرده و یا تاریخش گذشته بی درنگ دور می ریزیمش. اما چرا برای غذای روحمون انقدر وسواس نداریم؟چرا ترازو نمی زاریم ورودی های ذهنمون را اندازه بگیریم، مثل رژیم غذایی، که میگیم این غذا به دردم نمی خوره کالریش بالاست، بگیم این ورودی به دردم نمی خوره چون فرکانس بدش بالاست.

استاد زیبا جواب میدن:

چون ما تاثیر ناشی از غذا رو بر جسم در فاصله زمانی بسیار کمی می بینم.برای مثال، خود من می دونم اگر فرنی بخورم در کسری از ثانیه معده ام دچار سوزش میشه ،فاصله زمانی بین انتخاب بد غذا(فرنی) و واکنش جسم من(سوزش معده) کسری از ثانیه هست و از طرفی رنج ناشی از سوزش معده به لذت خوردن فرنی نمی ارزد،پس لقایش را به عطایش می بخشم و به سمتش نمی رم.

اما در مورد غذای روح، چون فاصله زمانی بین فرکانس ارسالی من و نتایج حاصل از آن،فاصله تقریبا طولانی است و هم چنین نوع نتایج دریافتی،در ظاهر چون ربطی به فرکانس ارسالی ام ندارد،سم بودن غذای روح را درک نمی کنم لذا اتفاقات بد زندگی را به شانس و قسمت و خواست خدا نصبت می دهم.

پس ورودی ها از طریق موسیقی، فیلم،کتاب، تبلیعات،فضای مجازی،گفتگوبا دیگران و…. در هرلحظه و در هر نفس وارد ذهنمان می شود.

از طرفی قانون جهان مشخص است” هر فرکانسی ارسال کنی،جهان هستی؛ نتایج،موقعیت،شرایط و افرادی هم سنگ و هم مدار با کانون توجه ات نصیبت می کند.”

پس تمام اتفاقات زندگی به واسطه ی آن چیزی است که داریم به آن توجه می کنیم.

حال ما انسان ها چه می کنیم اخبار بد،تصاویر ناراحت کننده،وضع بد دلار،گرانی،غیبت،بی پولی و… را دقیقه به دقیقه به جهان هستی ارسال می کنیم و بالطبع طبق قانون با توجه به کانون توجه مان و فرکانس ارسالی مان،اتفاقاتی توسط نظام هستی برایمان رخ می دهد که دقیقا از جنس ورودی هایی است که به ذهنمان داده ایم.

(خود من همین امروز چوب غدای بد دادن به روح رو خوردم. و واقعا نمی تونستم شکایتی کنم چون خودم اون اتفاقات رو دعوت کردم. و البته اونم به لطف دونستن قانون بودکه فهمیدم وگرنه نمی دونستم کجای دنیام.)

خوب حالا راهکار چیه؟مشخصه؛همان طوری که مواظب غذای جسممون هستیم،مواطب غذای روحمون باشیم. در هر لحظه ورودی هامونو رصد کنیم. توجهمون رو به سمت خواسته هامون ببریم. رو نکات مثبت تمرکز کنیم. ورودی های بد مثله اخبار،گروههای تلگرام،اینستا،فیلم ،سریال و… رو حذف کنیم.

اجازه بدیم باورهای مخرب و محدودکننده گذشته،با تغییر افکار،با تغییر کانون توجه،آن هم تغییر کند.

و لازمه این کار تعهد است. و اهرم رنج ولدت می تواند این تعهد را فراهم کند،چون فاصله زمانی بین فرکانس و نتایج ناشی از آن توسط این ترفند ،از بین می رود و ما هم رنج و هم لذت ناشی از نوع افکارمونو به راحتی می بینیم. و می توانیم با این کار،عذای نامناسبی به روح خودمون ندیم.

من فکر می کنم خودم باید یه کاغذ و قلم بردارم و همون جوری که غذاهایی که می خورم می نویسم و کالریشونو حساب و کتاب می کنم،وردی های ذهنم،

افکار و… راهم بنویسم و رصدشون کنم.

این کار چند حسن داره:

۱-افکار مخرب را شناسایی می کنم۲-ورودی های ذهنم رو شناسایی می کنم۳-اون افکار و ورودی هایی که بیشترین بار منفی و یا مثبت رو داره تو خودم پیدا می کنم۴-ورودی های مثبت را تقویت و منفی را حذف و یا ورودی جدیدی جایگزین آن می کنم.۵-توانایی تغییر باورهایم را به دست میارم ۶- کانون توجه ام به سمت خواسته هایم می رود۷-و در نهایت افکار مناسب،باور مناسب،احساس بهتری در من ایجاد می کند که این احساس خوب وارد زندیگم می شود۸-و به قول استاد زندگی ما به سمتی می رود که ثروت،نعمت،روابط خوب و… از در و دیوار زندگی تان می بارد.چون وقتی آهنربای عشق،مهربانی،ثروت و جذابیت باشید،طبق قانون هستی،عشق ،مهربانی،ثروت و… را جدید خواهید کرد.

اگر باخوردن غذای بد به جسم، یک رودل ساده می کنید،با دادن غذای بد به روح، مسیر زندگیتان را به سمت ناخواسته ها تغییر خواهید داد.

پس روی کانون توجه تان خیلی بیشتر از غذایی که می خورید حساس باشید.

موفق وپیروز باشید،رزقتون پر برکت.