داستانی درباره هدایت الهی | قسمت 2 - صفحه 23 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیزم و مریم جان و همه هم خانواده ای های بزرگوار که هر کدوم از کامنت هاتون کتابچه ای از بهترین نکات قانون رو داره و با خوندن هر کدوم از کامنتا واقعا ایمانم بیشتر میشه. من از خداوندم بارها شاکرم که با بنده ای به نام استاد عباس منش آشنا شدم تا در مسیر و مداری وارد شم که باور کنم خدا را؛بشناسم او را؛ ایمان بیارم به او و فقط از او طلب کنم نه از بندگانش.. چقدر من تو زندگیم از توجه نکردن به هدایت های ربم ضربه خوردم، خدا شاهده که شما بودین که به من یاد دادین که اصلا همچین چیزی هست تو دنیا، چیزی به اسم هدایت، من اصلا قبلا فکرشم نمیکردم خدا به بنده های عادی مثل ما هم الهام میکنه، چون قرآن رو که میخوندم متوجه نمیشدم حرفاشو اکتفا میکردم به آموزش های مدرسه و باورهای مذهبی که غالبا آمیخته با شرک و غلط بودن، اما بعد آشنایی با شما تو این۱ سال تازه فهمیدم که حتی خداوند در قرآن قسم خورده که ما خیر و شر انسان را به او الهام کردیم، که حتی به مادر موسی به زنبور عسل نیز الهام کرده… اما چون در مداری نبودم که متوجه این پیام های واضح خداوند باشم و شاید باید تکامل من طی میشد تا با برخورد به یکسری از تضادهای زندگیم مصصصصمم به تغییر مسیرم شوم باید در این زمان با شما و قوانین جهان آشنا میشدم.. الله اعلم

استاد، دوستان من، وقتی گذشتم رو ورق میزنم میبینم تماام لحظات من پر بوده از هدایت الهی حتی وقتی در مسیر اشتباه بودم او کمکم میکرد که بیشتر گند نزنم ولی من نمیفهمیدم و حتی اگر اندک درکی هم داشتم بخاطر همان باورهای غلطی که در ذهنم داشتم توجه زیادی نمیکردم بهشون.. از ازدواجم گرفته تا تضادهای بزرگ زندگیم همه و همه پر بود از هدایت الله رب العالمینم اما من کر و کور بودم و به حقیقت واقف نبودم..

شما در مساله مهاجرتتون طوری هدایت میشدین که مدام ایمان شما ترازو میشد تا درصورت صبببر و ایمان حقیقی شما، آماده دریافت پاداش الهی باشین و وقتی تمام اون مراحل در برابر شیطان نجواگر ذهنتون مقاومت کردین و ایمانتون رو نشون دادین اون دری که میخواستین لاجرم باز شد و این جز قانون جهان نبوده و نیست..مثل موسی که وقتی به لب دریا رسید و از پشت سرش سپاه فرعون در حال نزدیک شدن به آنها بودن گفت” ان معی ربی سیهدین” این همون ایمانی بود که موسی و یارانش رو نجات داد ،همون ایمانی که موسی بااااااید نشون میداد تا نیل براش شکافته شه ؛ همون ایمانی که نوح رو مشغول به ساختن کشتی در زمینی خشک کرد که در نتیجه به امر پروردگارش زمین برای او و یارانش دریا شد..نوح برنامه الهی رو نمیدونست نوح روحشم خبر نداشت خدا چه فکری داره، نوح فقط ایماانشو نشون داد…

جنس ایمان شما از همین جنس ایمانه..وقتی مدام به ظاهر به در بسته میخوردی اما ایمان داشتی که خدا هدایتت میکنه ایمان داشتی به نشونهاش…

من متوجه شدم که در مسیر رسیدن به خواسته ام حتما با تضادهایی برخورد میکنم که تنها کار من در آن لحظات فقط و فقط باید ایمان باشه و بس، فقط باید کنترل ذهن باشه و بس، در این صورته که من لایق دریافت میشم و این اتفاق حتتما رخ میدهد اگر که من مومن( ایمان به رب) باشم…

همه زندگیه شما پر از راحتیه و این همه راحتی جز با فهم قرآن برای افراد عادی میسر نمیشه، وقتی که بفهمیم خدا برای انجام دادن کارهاش نیاز به اعمال شاق و پر رمز و راز نداره، خدایی که هدایت میکنه عنکبوت رو تا در دهانه غار تار عنکبوت بسازه تا حضرت محمد داخل غار پنهان بمونه، یا پرندگان ابابیل که سنگ ریزه رو سر سپاهیان ابرهه بریزن، انقدر ساده و انقدر آسان کارها رو انجام میده که در ذهن محاسبه گر من و اکثر ما نمیگنجه که آخه مگه میشه؟ مگه میشه انقدر راحت؟ مگه میشه انقدر ساده؟

استاد ایمانی که ابراهیمی باشه و ذهنی که پر بشه از خدا نه زبان و فکر مردم و نه عقاید پیشینیان، هیچکدوم از موهبت های زندگی شما براش باورناپذیر نمیشه بلکه به ایمانش افزوده تر میشه.. اما من خییلی باید رو ذهنم رو باورهام کار کنم تا بقول قرآن آسان بشم برای آسانی ها..

شکرگزار خداوند یکتا هستم که در مسیری قرار گرفتم که بفهمم و درک کنم تنها سکان دار زندگیم خدای منه و من که جانشین خدا روی زمینم نه هیییییچ کسی..

شکرگزار رب العالمین هستم که فهمیدم فقط باید به او توکل کنم و تنها قدرت هستی رو اووو بدونم تا درها به راحتی بروم باز شن

شکرگزار خداوندم که مرا از دریچه جهل و گمراهی نجات داد و در مسیر ایمان ابراهیم و عشق پیامبرم محمد(ص) قرار داد، پیامبری که جز رحمت و آسایش برای امتش چیزی نمیخواست..

سپاس گزار خداوند الرحمن هستم که به من آموخت زبان جهان را، و به من یاد داد قانون فرکانس و قدرت خلق خواسته هایم را..

سپاس گزار خداوندی هستم که با استاد عباس منش عزیزم هدایت الهی رو به من یادآوری کرد و به من گوش زد نمود هر جا که به هدایت من عمل کنی نه خوفی بر توست و نه اندوهگین می شوی..

قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِیعاً فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُم مِّنِّی هُدًی فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (۳۸) بقره