تسلیم بودن در برابر خداوند

وَمَنْ أَحْسَنُ دِینًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّهَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلًا

و چه کسی نیک آیین‌تر است از آنکه روی خویش [=جهتِ زندگی خود؛ را] تسلیم خدا کرده و نیکوکار باشد و از آیین حقگرای ابراهیم پیروی کند و خدا ابراهیم را به دوستی گزید.

================================

باید پارو نزد وا داد ! باید دل رو به دریا داد !

خودش می بردت هر جا دلش خواست …

به هر جا برد بدون ساحل همونجاست

================================

سلام به دو استاد عشقم و به رفقای نازنین بهشتمون، خدا رو شکر می کنم برای این فایل که آگاهی هاش به عمق جانمون نفوذ می کنه و کمک می کنه تا ما شاخکامون رو تیزتر از قبل بکنیم حواسمون رو بیشتر جمع کنیم و گوش به زنگ هدایتها و الهامات خداوند وهاب و ارحم الراحمین باشیم. تسلیمتر از قبل باشیم. خدایی چه لذتی داره اونجاها که آدم تسلیم محض میشه، خودشو و خواسته ش رو می سپره به خدا، و اتفاقا چقدر همه چی روون تر پیش می ره دیگه آرومی و مطمئن که خودش همه ی کارا رو درست می کنه.

تسلیم بودن رو این چندوقت خیلی بیشتر از قبل دارم تمرین می کنم. در مورد لیلین و اینکه بتونم خدا رو مسوول رسیدگی بهش بدونم. اینکه خدای لیلین همون خدای حضرت موسی ست که به مادرش می گه به رود نیل بندازش و نگران نباش… رهرو ما اینک اندر منزل است

امروز صبح با مامان اینا صحبت می کردیم می گفتیم واقعا چرا ما نمی تونیم درصدی از اون اعتماد و اطمینانی که یه نوزاد داره به مادرش رو ما به خدا داشته باشیم با اینکه می دونیم خداوند تنها قدرت هست و مادر یک انسان با کلی محدودیت. یا مثال استاد که به عمو و خاله و اینا اعتمادی می کنیم که چشممون رو ببندیم و بپریم ولی خیلی وقتا این اعتماد رو به خداوند نداریم… البته که داریم تمرین می کنیم رو خودمون کار می کنیم که به اونجا برسیم. تکاملمون رو داریم طی می کنیم.

دارم تمرین می کنم که از حساسیتهای مادرانه م کم کنم وقتی یه چیزی رو می سپرم به خدا از اول تا آخرش رو بسپرم، رها باشم. نگم خدایا شیرخوردنش رو به تو می سپرم، لطفا وعده ای 160 سی سی شیر بخوره!! :))))) واقعا هرلحظه بگم من نمی دونم، دوتا دستام بالاست، تو خداشی تو بهتر از من می دونی به چی نیاز داره. جالبه حتی درک این جمله هم تکامل می خواد. من انگار تازگی دارم این جمله رو می فهمم وقتی می گم و بعدش یه آرامشی باهاش میاد، یه اطمینان…

یادمه قبلنا وقتی تو گفتگوی استاد با دوستان می گفتن از خدا می پرسم چی بپوشم چی بخورم کجا برم، باخودم می گفتم یعنی چی؟؟ یعنی واقعا اونا از خدا می پرسن و بعد خدا میگه بهشون امروز این قرمزه رو مثلا بپوش اونیکی رو نپوش؟؟ مگه میشه؟؟ ولی الان دیگه برام عجیب نیست. الان دیگه خودم ازش می پرسم، نه تو همه چی نه، چون خیلی وقتا یادم می ره، ولی گاهی یهو به ذهنم میاد عه بذار از خدا بپرسم، خدا بهتر می دونه، خودش بهم میگه. و بعد وقتایی که یه نشونه بعدش میاد انگار دنیا رو بهم دادن. مثل بچه ای که از یادگرفتن الفبا به وجد میاد قند تو دلم آب میشه.

تسلیم بودن تکامل می خواد… اون اوایل ممکنه انقدر تو در و دیوار بریم و از اینور و اونور بخوریم بعدش که دیگه انرژیمون تموم شد بگیم خدایا من تسلیمم… ولی کم کم یاد می گیریم که بعد از یه گوش پیچیده شدن تسلیم باشیم، بعدش می رسیم به مرحله ای که اصلا کلا تسلیمیم چون می دونیم که ما هیچی نیستیم در برابر قدرت و رحمت خداوند… بقول استاد زرنگ اونیه که کاراش رو بده خدا انجام بده… چون اونه که علمش لایتناهیه… چون اونه که قدرتش لایتناهیه… پس چی بهتر از این که از خودش بخوام… ولی امان از شیطان رجیم کچل بدقواره!! ( نمی دونم چرا کچل!! تو ذهنم اینجوریه) یه گوشه وایساده با یه لبخند کریه و هی نجوا می کنه که نه بابا این که هدایت خدا نیست، دیدی؟ باز فک کردی خدا باهات حرف می زنه؟؟ دیدی باز این نبود؟ دیدی باز مشکل حل نشد؟ دیدی اینهمه کا رو خودم کار رو خودم فایده نداشت؟

بارها تو دامش افتادم و به گریه رسیدم که چراباز نتونستم خودمو کنترل کنم چرا جواب نداد اینهمه خدا خدا کردنم و یهو وسط همون گریه خدا بهم گفته یادت نره این تله ی شیطانه، رحمت و هدایت من همیشگیه… و سریع برای به خاک مالوندن پوزه ی شیطان هم که شده از اون حال می کشونم خودمو میارم بیرون. خدا رو شکر که تکرار این قضیه داره کمتر و کمتر میشه…آرامش قلبی بیشتر و بیستر میشه. خدا رو بیشتر تو روزم دارم، حواسم بیستر بهشه عاشقترم…

خداجونم مهربونم دلبرم که رحمتت ورای هرآنچه در جهانه، علمت و قدرتت تمام نشدنیه، من خودمو و تمام عزیزانمو و تمام خواسته هام رو به تو می سپرم. می خوام تا همیشه در آغوشت باشم و قلبم پر از اطمینان و آرامش باشه. خداجونم شکرت که خدایی چون تو دارم…

استاد عزیز، استاد شایسته ی عزیز کلمات نمی تونن قدردان زحمات شما باشن… عاشقتونم و سپاسگزار خداوندم بخاطر وجودتون. قلب فراوان.