تسلیم بودن در برابر خداوند

به نام تنها فرمانروایی کیهان

سلام به استاد عزیزم مریم جان عزیز و دوستان خوبم

خداوند را هزاران مرتبه شکر

دیروز که رفته بودم در یک مسافرت کوتاه وختی روی آب بودم و شنا می کردم یک چیزی خییلی واضح برایم گفته شد گفته شد که هر چقدر راحت باشی رها باشی. و نچسپی به چیز به همان میزان لذت را تجربه می‌کنی و زمانی که از آب بیرون آمدم یکی از دوست هایم گفت من خودم را داخل آب بی اندازم متوجه من باشی من فکر کردم شاید شنا کردن را بلد باشه چون عمق آب خییلی زیاد بود و به فاصله دور تر ایستاد شدم و در همین حال این دوستم وختی خود را داخل آب انداخت نزدیک بود غرق شود و با یک ریسمان از آب بیرونش کشیدم و وختی ازش پرسیدم وختی بلد نیستی چرا خود را داخل آب می اندازی گفت فلان نفر گفت من هم انداختم و این اتفاق مرا به فکر فرو برد و همین طور این فایل را پلی کردم و به تنهایی رفتم و به خودم گفتم بیبین ما چقدر شرک داریم وختی یک کسی می آید یک حرفی را می زند خییلی راحت قبول میکنیم اما وختی خداوند که صاحب اختیار همه چی را داره یک حرف به ما می زند ما دلیل می آوریم می ترسیم آن حرف خداوند به ما می‌گوید عمل نمی‌کنیم و همیشه شاکی هستیم چرا آن طور که من می خواستم نشد

خداوند خودش گفته إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَىٰ

من به اندازه ای که این جریان هدایت را باور کردم به همان اندازه نعمت دریافت کردم و بعضی وخت ها که از منطق خودم استفاده کردم دیدم چقدر خودم را از نعمت های خداوند محروم کردم چقدر زندگی می توانسته راحت باشه ولی من سختش کردم با منطق های پوچ و بی اساس

فرض کنیم در یک شهری بروی که خداوند به تو الهام کرده مهاجرت کنی که هیچ کس را نمی شناسی و فقط بدون دلیل میگی چشم و میروی و بعد میبینی دستان خداوند چطور می آیند و چطور کمک ات می کند من این را دیدم و تجربه اش کردم وختی ب روی کشتی هدایت سوار می شوی خییلی راحت همه چی را دریافت می‌کنی

قبلنا حتی من این جرات را به خودم نمی دادم که از خداوند درخواست کنم اما حالا خدا را شکر به لطف دوره های استاد خییلی بهبود یافتم شخصیتم خییلی تغییر کردم و می توانم خییلی تغییر هم کنم و خییلی جای کار دارم که بهبود بیافم الهی شکرت