تسلیم بودن در برابر خداوند - صفحه 28 (به ترتیب امتیاز)

به نام ربّ

سلام با بی نهایت عشق برای شما

رد پای روز 21 مرداد رو باعشق مینویسم

دوست دارم قبل شروع بازم بگم

به نام نامی الله

الله یکتای من

ماچ ماچی من

تمام من

عشق دل من

بینظیر من

دوست داشتنی من

هر آنچه خوبی و زیبایی هست که از اوست و …

هرچی از ماچ ماچی بودنش بنویسم کمه و بی نهایت ازش سپاسگزارم

چشمام پر اشک شد نوشتم ، تا حالا انقدر حس عمیقی از عشق نداشتم ، از مهر ماه پارسال که این حس عشق هر روز داره بیشتر و بیشتر میشه و همه اش کار خداست که داره هدایتم میکنه و بیشتر عاشقم میکنه

قربانت بشم من خدای قشنگم

الان نمیدونستم چی بنویسم ،گفتم خدا یادم نیست ،نصف شب قبل اذان صبح درمورد چی باهات صحبت کردم میشه یادم بیاری

دو سه لحظه دیگه قشنگ اون صحبتا و حرفامونو مثل یه فیلم به یادم آورد چقدر این خدا باحال وعظیمه

یادمه استاد عباس منش میگفت که خدا میتونه یه چیزی رو به یادت بیاره یا از یادت ببره که هرچقدرم فکرشو بکنی نتونی پیدا کنی که میخواستی چیکار کنی یا چی بگی

همه کارارو خودش انجام میده

صبح قبل اذان من اومدم تا باخدا حرف بزنم

بهش گفتم خدا چی بگم ؟

بازم حس کردم باید درمورد چراهایی که باید درمورد یه خواسته ام که دلیل اصلی تغییرم و شروع این مسیر بود رو بازم سوال کنم و چرا بگم و هی چراشو بپرسم

گفتم خدا دلم میخواد ازش بگذرم ،دلم میخواد رها بشم حتی اگر ذره ای باز هم دروجودم شرک یا وابستگی هست

بازم سر رسیدمو که توش تمریناتو انجام میدم باز کردم و نوشتم نوشتم و گریه کردم نوشتم و کمک خواستم نوشتم و از اینکه بعد از گذشت یکسال رهاتر شدم نسبت به خواسته ام سپاسگزاری کردم

نوشتم و از اینکه خدا خواسته مو ،کاری کرد تا تبدیل بشه به یه عشق الهی که هر روز داره بیشتر و بیشتر میشه این عشق

عشقی که هر لحظه حس میکنی همه جا داریش ،هرجا میری با یه لبخند رضایت به لبت میشینه

که نشونه اینه که طیبه رب تو همراهته ، که باهام صحبت میکنه راه رو نشونم میده و کلی زیبایی ها و نعمت ها و ثروت دیگه

که هرچقدر سپاسگزارش باشم بازم کمه

این حس خوبم با خدارو بزرگترین دستاورد این یکسالم میدونم که هر لحظه بیشتر دارمش

من با خدا صحبت کردم و نوشتم و اعلام میکنم و کردم که عاجزم ،کمکم کنه

هیچی نمیدونم ،خودش هست که میدونه و آگاهه و میدونه تو چی ضعف دارم که قویم کنه

وقتی نمازمو خوندم و خوابیدم 4 صبح بود

خدا بدون اینکه من چیزی بگم قشنگ منو ساعت 8 بیدار کرد و امروز قرار بود برم تجریش سر ورکشاپ رایگانی که برای هنرمندا گذاشته بودن تو پاساژ

یه تجربه جدید بود برام اصلا فکرشم نمیکردم امروز رو که من تجربه اش کردم در اصل خواسته خود خودم بوده که به حقیقت پیوسته

تا وقتی که من داشتم تو اون مکان با استادای دیگه طراحی میکردم یهویی یاد خواسته ام افتادم

چند روز پیش و دو هفته پیش بود که استاد رنگ روغنم رفته بود روسیه و از دانشجوهای اونجا که گروهی داشتن از مدل زنده طراحی و رنگ روغن کار میکردن عکس گذاشته بود تو استوریاش و من نگاه میکردم

پیش خودم گفتم چه خوب کاش منم میتونستم تو همچین مکانی حضور داشته باشم و یه طرح و مدل زنده بذارن و منم تو جمع اونا باشم و منم کار کنم

حتی بعدش من رفتم پینترست رو گشتم تا عکسایی که درمورد طراحی و کار هنرمندا به صورت دسته جمعی بود دانلود کردم و میخواستم به گروه کلاس رنگ روغنمون بفرستم ولی هی فراموش میکردم و نفرستادم

نمیدونم دلیل فراموش کردنم چی بوده که نفرستادم ولی به یه دوستم فرستادم و بهش گفتم آدم دلش میخواد مثل اینا کار کنه

اونموقع وقتی این درخواستو کردم اصلا به فکر رخ دادنش نبودم

حتی فکرشم نمیکردم که یه هفته بعدش رخ بده

تا اینکه شنبه یعنی دیروز تو کلاس استادم گفت ورکشاپ رایگانه از طراحی مدل زنده

و من باز هم متوجه نشدم که خواسته ام بوده که رخ داده

امروز که حاضر شدم تا برم تجریش

یه حسی بهم گفت برگه توقف بی جا مانع کسب هست رو بردار و ببر بده به مدیر ساختمونتون که ازت خواسته بود به داداشت بگی با خوشنویسی بنویسه

پیش خودم گفتم این وقت صبح مدیر ساختمون یه وقت میخوابه

نزدیک 9 بود وقتی با آسانسور رفتم پایین دیدم مدیر ساختمونمونه بهش گفتم برگه رو برم بیارم گفت نه شب برگشتی میاری

به خودم گفتم ببین خدا بهت گفتا بردار ،ولی تو با ذهن منطقیت گفتی این وقت صبح خوابه

در صورتی که مدیر ساختمونمون همیشه سحر خیزه

بعد که رفتم سر کلاسم انقدر سریع قطار مترو میومد تا پامو میذاشتم به ایستکاه سریع قطار میومد وقتی رسیدم تجریش ،تاحالا صبح اون ساعت نرفته بودم خیلی جالب بود و دیدنی و آب و هواش متفاوت بود

همیشه حدود ساعت 1 ظهر میرسیدم تجریش اینبار صبح رفتم خیلی خوب بود

وقتی رسیدم پاساژ دیدم همکلاسیم با استاد طراحی کلاس ،داره میره سمت غذا خوری دوییدم و باهم رفتیم داخل غذا خوری ،انتهای سالنش یه در چوبی بود که بشکه های چوبی خیلی بزرگ و زیبا کنارش بود که وقتی رفتیم تو یه سالن خیلی خیلی بزرگ که وسطش یه میز بود که طرح مدل زنده رو چیده بودن

یه فرش قرمز قدیمی خوشگل و دیگ مسی و گوچه و پیاز و سیب زمینی و یه علاالدین چراغ نفتی والور سبز رنگ گذاشته بودن و خیلی خیلی زیبا چیده مانش رو انجام داده بودن

وقتی ما رفتیم نهایت 5 نفری بودن که دیدم میگن استادن و فقط ما هنرجو بودیم ، اولش فکر کردیم فقط برای استادا گذاشتن این ورکشاپو ولی گفتن میتونید بشینید و کار کنید

وقتی نشستیم کم کم استادا اومدن و سریع شروع به کار کردن

خیلی حس خوبی داشتم از اینکه تونستم در چنین مکانی حضور داشته باشم و یاد بگیرم

من داشتم طراحی میکردم دیدم همه دارن رنگ میکنن کاراشونو، اولش ذهنم خواست عجولم کنه که سریع رنگ رو شروع کنم ولی کنترلش کردم به کمک خدا

گفتم ببین هر کس میدونه کی زمان شروع به کاره تو با هیچ کس رقابتی نداری و با خودت باید هر لحظه مقایسه کنی خودت رو

آروم نشستم و کار کردم و طراحیشو درست انجام دادم ولی آخرش والور جا نشد

خندیدم گفتم اشکالی نداره یه بارم میکشم یه طرح دیگه اینبار از نزدیک

چون قرارشون بر این بود که هر کس با زاویه دید خودش میتونه کار کنه مثلا فقط یه تیکه فرش با والور یا دیگ مسی و والور و بکشه سلیقه ها متفاوته

وقتی که توجهم رو از روی استادای دیگه برداشتم و روی خودم متمرکز شدم گفتم ببین درسته همه استادن ولی تو هم لیاقت دریافت جایزه سکه تمام طلا رو داری و تو هم میتونی یه روزی مثل این استادا استاد بشی که البته هرچقدر آدم کار کنه بازم جا برای یادگیری هست

و البته همه نقاشیا و کارایی که میکنم خدا داره انجام میده نه من و بی ناایت ازش سپاسگزارم که یادم میاره که من هیچی نیستم و منی وجود نداره و همه خداست

به خودم گفتم تو هم میتونی با تمرین تو این 54 هفته پیشرفت کنی پس خیلی راحت باش و تمرکز کن روی یادگیری

و خیلی آروم شدم با این نگاه و تغییر نگاهی که حس خوب بهم داد و فقط روی کار خودم تمرکز داشتم و البته کارای استادای دیگه رو میدیدم و تحسینشون میکردم

که تلاش کردن و به اینجا رسیدن

اواسط کار با همکلاسیم صحبت میکردیم یهویی خواسته ام مثل فیلم اومد جلو چشمم بهش گفتم وای ببین من دقیقا دو هفته پیش وقتی استوریای استاد رو که از روسیه گذاشته بود دیدم گفتم کاش منم بتونم اینجوری کار کنم

و الان دارم کار میکنم چقدر خوب گفتم و شد

همکلاسیمم گفت چقدر خوب گفتی و الان داری کار میکنی تو همچین مکانی

اونجا بود که متوجه شدم از وقتی شروع کردم باورای احساس لیاقت و ارزشمندی رو تکرار میکنم جدیدا در مکان های جدید با افراد جدید تر ارتباط برقرار میکنم

اینکه تو اون لحظه بودم و داشتم تجربه اش میکردم خدارو بی نهایت سپاسگزاری میکنم

الان که دارم مینویسم رد پامو 2:58 نصف شب روز 22 مرداده که با عشق رد پای 21 مرداد رو مینویسم

خیلی حس امروز فوق العاده بود خیلی زیبا بود همه چیز

وقتی فهمیدم خواسته ام به طبیعی ترین شکل ممکن و ساده و واقعا خیلی خیلی ساده ،خیلی ساده چجوری بگم اصلا فکرشم نمیکردم تو همچین مکانی باشم که با استادا و هنرجوها بشینم و نقاشی بکشم و یاد بگیرم

یعنی واژه ای برای ساده تر از ساده خیلی بینهایت ساده نمیتونم پیدا کنم

این لحظه که داشتم مینوشتم بهم گفته شد چرا ساده تر از ساده

این آیه هست طیبه

آیه 86 سوره یس

و خیلی از آیات دیگه که ساده تر از ساده اش این جمله هست

إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَیۡـًٔا أَن یَقُولَ لَهُۥ کُن فَیَکُونُ

فرمان نافذ او چون ارادۀ خلقت چیزى کند به محض اینکه گوید: «موجود باش» بلا فاصله موجود خواهد شد

موجود باش بلافاصله موجود میشود

چقدر من این آیه رو دوست دارم

الان خدا بهم این آیه رو یادآور کرد که ساده تر از ساده که نمیدونی چجوری توصیفش کنی همینه

بگی موجود باش موجود میشه

اوایل ورودم به سایت بارها این آیه برای من نشونه میومد برای چند تا خواسته ام

الان بعد 10 ماه تازه یکم درک میکنم این آیه رو

امروز قشنگ درکش کردم

بگی موجود باش بلافاصله موجود میشه

اما شرط موجود شدنش باوریه که به خدا داری نه دعا یا خواسته ای که داری یا زبانی میگی

اصل باورت هست و بس که بدونی هرچی بخوای خدا بهم بی چون و چرا عطا میکنه

من وقتی خواسته مو گفتم رهای رها بودم ، وقتی هم میگفتم یعنی میشه منم تو همچین جمعی باشم و به خودم میگفتم چرا نشه تو لیاقتشو داری تو ارزشمندی

و تکرار این حس های ناب قوی ، و رخ دادنش نشونه هست برام که از وقتی شروع کردم به تکرار باورهای قوی و ساختنشون و کنترل آگاهانه ذهنم

این نشون میده که داره جواب میده پس بیشتر تلاش کنم برای تکرار این باورهای ناب خدا

باورهای احساس لیاقت و ارزشمندی و سایر باورهایی که باید قوی بشن به کمک خدا

قبلا وقتی میگفتم من لیاقتشو دارم و یا ارزشمندم یا لیاقت عشق رو دارم یه نجوایی میگفت تو لیاقت نداری و مقاومت میکرد ولی الان هر روز که دارم با احساس خوب تکرار میکنم جملاتی که با صدای خودم با لبخند و حس خوب ضبط کردم

انگار خلع سلاح شده و دیگه داره خاموش میشه و هر بار که میگم من لیاقت چیزی رو دارم ، یه تاییدی میشنوم از درونم که تو لایقشی تو ارزشمندی

و خداست که داره کمکم میکنه هرلحظه

از ساعت 10:30 تا 6:30 بعد از ظهر کلا 8 ساعت من نشستم و تا جایی که شد کار کردم روی نقاشی رنگ روغن مدل زنده ام

استاد طراحی و رنگ روغنی که قبلا هنرجوی استادم بود و الان استاد شده و کنار استادم داره تدریس میکنه ،ازم پرسید

طیبه تاحالا مدل زنده کار کرده بودی؟؟

گفتم نه اولین بار بود با رنگ روغن

گفت برای بار اولت خوبه

استادمم خیلی خوشحال بود میگفت بعد 54 هفته که یک سال و دوماه بعد میشه خیلی پیشرفت میکنید

گفت برای کار اولت خیلی خوب شده و ازم پرسید طیبه هفته بعدم میای

انقدر ذوق داشتم که گفتم حتما میام ،البته اگر خدا بخواد میام

وقتی داشتیم کار میکردیم استادم چند باری اومد و گفت که نمیدونید بچه ها چقدر خوشحالم کردید تو این ورکشاپ‌شرکت کردید از کلاسمون که 20 نفر بودیم سه نفرمون رفته بودیم

هی داشت سپاسگزاری میکرد که داریم تلاش میکنیم تا یاد بگیریم گفت وقتی میبینم تلاش میکنید خوشحال میشم

امروز استادم تاکید کرد که تو خونه هم یه مدل زنده کار کنیم و جدا از ورکشاپ تمرین جدا داشته باشیم ،گفت تمریناته که باعث پیشرفتتون میشه

عین تمرینات عمل به قوانین خدا ،که استاد عباس منش میگفت تا عمل نکنید قدم بعدی بهتون گفته نمیشه

یادمه اوایل ورودم به سایت چون یکسال هم بود که من با کتابای مختلف و مدرسایی که تمرین میدادن برای رفع خجالت و ارتباط برقرار کردن تمریناتشونو انجام میدادم خیلی سختم بود

یه تمرین این بود ،تو خیابون راه برو و مثل بچه ها کیف کن و یا درخت رو بغل کن و بگو دوستت دارم

یا با آدما سر صحبت رو باز کن

وای چقدر انجام اینا برای من سخت بود

الان خداروشکر خیلی خیلی محدودیتام رفته

اگر تمریناتو انجام نمیدادم خدا قدم بعدی رو بهم نمیگفت

تا تمرینات شکرگزاری و حس خوب و توجه به نکات مثبت همه و خوب بودن و حرف زدن با خدا و … رو انجام ندم تغییر حس نمیکنم

من امروز متوجه شدم داره مدارم تغییر میکنه

و باید پر قدرت تر از قبل ادامه بدم

امروز صبح خدا هدایتم کرد به شیوه تنفس مرد یخی ویم هوف قبلا دیده بودم شیوه تنفسش رو و اوایل شروعم به آگاهی از قفسه سینه نفس میکشیدم و شکمی نفس نمیکشیدم و سعی داشتم‌یاد بگیرم ،رفته رفته خدا کمکم کرد و شکمی نفس کشیدنو یاد گرفتم

بعد ها متوجه شدم من الان دارم شکمی تنفس میکنم

امروز دوباره این رو بهم یادآور کرد که هر روز این تمرینش رو 10 دقیقه انجام بدم

امروز خدا بازم یهویی بهم گفت بغلم کن ،اینبار تو مترو

تو مترو نشسته بودم که شنیدم بغلم کن ،خندم گرفت گفتم اینجا خودمو بغل کنم ،یعنی در اصل تو رو باید بغل کنم خدا

و دستامو کمی نزدیک هم کردم ، خیلی هم حالت بغل رو نگرفتم تو مترو ولی میدونم که باید بدون توجه از جمع قشنگ و محکم خودمو بغل میکردم ،چون خدا بهم گفت بغلم کن و خیلی حس خوبی داشتم این دومین باری بود که میشنیدم بغلم کن

حس میکنم هیچ فاصله ای بینمون نیست من خدام ،خدا منه

هر دومون یکی هستیم

قبلا درسته اینو فهمیده بودم ولی هیچ وقت، نه درکش میکردم و نه احساسش میکردم ولی این روزا قشنگ احساسش میکنم که هر دومون یدونه ایم

الان که دارم مینویسم اذان صبح گفت 3:50

اینجا که مولانا میگه

در دو چشم من نشین ای آن که از من من تری

تا قمر را وانمایم کز قمر روشن تری

اندرآ در باغ تا ناموس گلشن بشکند

ز آنک از صد باغ و گلشن خوشتر و گلشن تری

عشقه خدا عشقه

براتون بی نهایت شادی و سلامتی و آرامش و عشق و ثروت و سعادت در دنیا و آخرت از خدا میخوام

خدایا شکرت