تسلیم بودن در برابر خداوند

به نام ربّ

سلام مریم جان

سپاسگزارم از اینکه وقت با ارزشت رو گذاشتی و رد پام رو خوندی

و سپاسگزارم که برام نوشتی

من کاری نکردم ، هرچی بود و هست و باید نوشته بشه ،وقتی میام و رد پامو مینویسم اصلا متوجه نمیشم چجوری تموم میشه

انقدر سریع کلمات به زبونم جاری میشه و با انگشتام سریع تایپ میکنم که یه وقتایی میگم چرا انقدر انگشتام سرعت دارن تو تایپ کردن

یه وقتایی که از خدا کمک نمیخوام واقعا نمیتونم بنویسم ولی بیشتر وقتا که به نام رب رو مینویسم و حواسم رو جمع میکنم و از خدا میپرسم واقعا خدا هر آنچه که باید از کل روزم نوشته بشه رو بهم میگه

خیلی وقتا هم شده که نجوای ذهنم گفته که چرا انقدر با جزئیات مینویسی

که خدا کمکم میکنه و نمیذاره نجوای ذهنم مانع از نوشتنم بشه

و حس میکنم که باید ریز ترین رفتارامم که ازش درس گرفتم بنویسم

خوشحالم از اینکه برای شما و سایر دوستایی که میخونن رد پامو ،مفید بوده

براتون بی نهایت زیبایی و ثروت و عشق و شادی و سلامتی و آرامش از خدا میخوام

به نام ربّ

سلام زهره جان دختر زیبا

فکر کنم تقریبا هم سن باشیم منم متولد هفتادم

درمورد نوشته ات بخوام بگم نوشته ات برای من نشونه بود

چند روزیه که من سرماخوردم و طبق چند تا باور محدود و توجهی که به سرماخوردگی داشتم و باعث شد با نزدیکانم خوب رفتار نکنم و دوباره مثل پارسال اسفند ماه که سرماخوردم و دلیل سرماخوردگیمو بودن اونا تو خونه مون میدیدم

اینبارم شروع کرده بودم به تکرار همون که سبب سرماخوردگیم شد

و خدا بهم گفت تا با خودت به صلح نرسی و باوراتو در این مورد اصلاح نکنی دوباره این سرماخوردگی برای تو تکرار میشه

حتی من الان که نوشته تو خوندم

تو همیشه به جای اینکه به خوبیه ادما ر=دقت کنی داری مدام ازشون بد میگی

اولش که نوشتی زهره

به جای اسمت قشنگ اسم خودمو حس کردم

و عین یه فیلم رفتارم با خواهر زاده ام اومد جلو چشمم که میگفتم به مادرم وقتی مریض میشن بگو نیان خونه ما

و نکات منفیشونو هی دوباره میخ واستم توجه کنم که این توجه من سبب تکرار الگوی تکرار شونده من شده و باید با این نوشته ات که بهم هشدار داده شد ،باورهای قوی و قدرتمند رو بنویسم و مدام تکرار کنم

ازت بی نهایت سپاسگزارم زهره جان بابت تک تک زمانی که برای نوشتن گذاشتی و خوندی و برای من نوشتی

بهترین ها باشه برای شما دوست خوبم

به نام ربّ

سلام به شما آقای رستمی سپاسگزارم از وقتی که گذاشتین و رد پام رو خوندین

چند وقتی بود به خودم میگفتم آخه چرا با این همه جزئیات مینویسی و طولانیش میکنی و نجوای ذهنم هی میگفت هیچ کس نمیخونه و الکی داری مینویسی

ولی بعد به خودم گفتم اول اینکه من باید اول برای خودم بنویسم که هرموقع دوباره برگشتم به این تاریخ و نوشته هام روخوندم ببینم که چقدر تغییر کردم

چون استاد عباس منش میگفت که رد پا بذارید تا بدونید چقدر تغییر کردید

و من به نجوای ذهن گوش ندادم و به حرف قلبم که میگفت بنویس ،هر آنچه که لازم باشه بهت میگم بنویسی

و بارها شده بود که اتفاقاتی رو از یادم میبرد تا تو رد پام‌ننویسم و روزهای بعد و چکد روز بعدش به یادم میاورد که دقیقا زمانش اونروز بود که یادم بیاد و تو رد پام بنویسمش

اینجا بود که فهمیدم من هیچ کاره ام و خداست که کمکم میکنه

حتی خدا منو هدایت میکرد به نظر دوستان و با وجود طولانی نوشتنشون منم با عشق میخوندم

خداروشکر میکنم که بهم کمک میکنه تا بتونم دستی باشم از دستاش و سپاسگزارم ازش

و برای شما بی نهایت عشق و شادی و سلامتی و آرامش و ثروت از خدا میخوام

به نام ربّ

سلام پگاه جان

ممنونم از توجه و زمانی که گذاشتی و رد پایی که نوشتم رو خوندی

تو این سایت فکر کنم اگر درست یادم باشه استاد گفتن تبلیغی نذاریم یا شماره تماس یا آدرس

حسم بهم اینو گفت که کار درستی نیست اگر بخوام پیجم رو به شما بگم

اگر به شما آدرس پیجم رو بگم ،به اصل و درست بودن در عمل به اجرای قوانین ، کار درستی انجام ندادم

ببخشید پگاه جان ،چون یادم اومد یه جا تو سایت دیده بودم که استاد نوشتن اجازه ندارید ،منم چشم میگم به حرفشون

باز هم ممنونم که به رد پای من وقت گذاشتین و خوندید

برای شما بی نهایت ثروت و نعمت و سلامتی و آرامش و عشق از خدا میخوام