«موفقیت»‌، مسیر رسیدن به خواسته است‌ نه مقصدِ آن - صفحه 17

سلام به استاد عباسمنش عزیزم و مریم جان شایسته که این روزها فقط عزیزِدل استاد نیستن ، یه جورایی عزیزدل قلبهای خانواده عباسمنش هستن و همچنین تمام دوستان عزیزم در این سایت

خیلی وقته تو سایت کامنتی نذاشتم اما با شنیدن این فایل دلم گفت برو و اونچیزیکه احساس کردی رو بنویس!

استاد جان چند وقت بود اون خودسانسورِ درونیم بیش فعال شده بود و هر از گاهی تو سرم میزد که ، آخه اینهمه ساله داری با عباسمنش پیش می ری چه نتیجه ای گرفتی؟

اینهمه فایل گوش می دی ، اینهمه تمرین ، همه محصولات رو هم تقریبا با خواهرت تهیه کردین و گوش دادی ولی کو نتیجت؟ کو پول؟ کو اون ثروتی که می خواستی؟

خونت کو؟ بچه های سایت و ببین ، خیلیاشون دیرتر از تو شروع کردن اما نتایجشون هزار برابر بیشتر از تواِ و…

قلبم از شنیدن این حرفا به درد می اومد و احساس بدی بهم دست می داد

چند شب پیش، قبل از خواب کلی با خدا حرف زدم.

گفتم : خدایا ، خوب من اینهمه ساله که دارم به زعم خودم ، رو خودم کار می کنم ولی واقعا اون نتیجه ای که می خواستم و نگرفتم!

تو به من بگو من باید چیکار کنم؟ ترمز من کجاست؟ کدوم باوره که نمیذاره من رشد کنم؟

با این حرفا و فکرا خوابیدم

وقتی صبح بیدار شدم و این فایل رو روی سایت دیدم انگار یه حسی بهم گفت همین حالا گوشش کن و همینطور که داشتم صبحانه آماده می کردم ، گوش میدادم

از دقیقه ۸ به بعد که استاد گفتن از اینجا به بعدشو خوب گوش کن ، انگار خدا بهم گفت: خووووووب گوش کن که می خوام سوالای دیشبتو بهت جواب بدم!

استاد تمام لحظه هایی که شما حرف زدی من اشک ریختم!

تازه فهمیدم ، من موفق بودم ، من خیلی چیزا تو این سالها به دست آوردم که اصلا به چشمم نمیومد

من همون ریحانه ۵ سال پیش نیستم! من خیلی تغییر کردم ، شاید هنوز مسئله مالی و یا عاطفی ام اونجور که دلم می خواسته پیش نرفته که البته به خاطر باورای خودمه ، اما من هرچقدر وقت گذاشتم برای تغییر خودم ، برای تغییر باورام و بالا بردن کیفیت خودم و زندگیم ، به همون نسبت رشد کردم.

نشستم و بعد از فایل گفتم ریحانه ،به یاد بیار تغییرات این چند سالت رو!

چون یادت رفته تغییراتی که تو این سالها کردی!

یادت رفته با ظاهر خودت مشکل داشتی ، تو عکسایی که ازت می گرفتن نمی خندیدی ، پیرهن و دامن نمی پوشیدی ، چون فکر می کردی پاهای زیبایی نداری، ولی الان راحت تو عکسات می خندی و اجازه میدی دندونای خرگوشیت لبخندت رو زیباتر کنه

الان پیرهن و دامن می پوشی و قربون صدقه پاهای خودت می ری!

یادت رفته تو مهمونیای دخترونه هم بزور می رفتی و نگران این بودی لباسم تکراری نباشه ، الان تو مهمونیای مختلط می ری و حتی با جنس مخالف خودت می رقصی و با لباس تکراری هم می ری و مهم نیس دیگران چی راجع بهت می گن!

یادت رفته از اینکه بگی آشپزیم خوبه همیشه خجالت می کشیدی و اونو کسر شأن خودت می دونستی ولی با افتخار به همکارات گفتی من آشپزیم خوبه و مدتی با آشپزی کردن برای همکارات کسب درآمد کردی و تازه چقدر غذارو که تا حالا درست نکرده بودی ، درست کردی و همه با به به و چه چه خوردن و گفتن انگار یه آشپز با تجربه این غذاهارو درست کرده.

یادت رفته چقدر از خودگذشتگی می کردی برای خانوادت ، دل می سوزوندی ، هر فداکاری می کردی که به اونا خوش بگذره ، هر کاری می کردی که حال اونا خوب بشه و خودتو نادیده می گرفتی ، اما الان خودت مهم تری برای خودت ، اگه حوصله نداشته باشی ، اگه کار داشته باشی ، شرایطت جور نباشه بزور نمی ری خانوادت رو ببینی که اونا دلخور نشن!

یادت رفته تویی که تنهایی جایی نمی رفتی ، نه خرید ، نه رستوران یا کافی شاپ و نه مسافرت ، خیلی وقتا تنها رفتی برای خودت خرید کردی ، خیلی وقتا تنهایی خودتو به یه رستوران یا کافی شاپ دعوت کردی و تازه بدون پول، بدون اینکه زبون بلد باشی ، بدون اینکه فرش قرمزی برات پهن کرده باشن ، پاشدی یهو رفتی ترکیه و خودتو به چالش کشیدی و چهارسال اونجا زندگی کردی ، کار کردی ، استقلال رو تجربه کردی ، پس جسارت داشتی!

یادت رفته وقتی یه اتفاقی میافتاد یه ماه حالت بد بود اما الان می شینی با خودت صحبت می کنی ، تمرکزتو از اون مشکل بر میداری و نهایت نهایت یه روز حالت گرفته باشه ولی خیلی سریع حال خودتو خوب می کنی!

یادت رفته اوایل، تمیز کردن خونه برات عذاب بود اما از مریم جون یاد گرفتی همه کاری و با اشتیاق انجام بدی و حالا از تمیز کردن خونه لحظه به لحظه لذت می بری!

توییکه برای هر چیزی پول میدادی تا کسی چیزی بهت یاد بده ، الان با جستجو تو اینترنت که از استاد یادش گرفتی ، کلی کارا می کنی که خودتم باورت نمیشه ، حتی تعمیر لوازم خونه!

یادت رفته توییکه وزنت بالا بود و هر چی رژیم می گرفتی نمیومد پایین ، الان با تغییر باورات ، با نوشتن اهرم رنج و لذت وزنت خود به خود پایین اومده و هر روز خوش تیپ تر می شی

یادت رفته موهاتو کوتاه نمی کردی چون حس می کردی ، زن با موی کوتاه زنانگی نداره و الان چهارساله با موهای کوتاه خودت عشق می کنی!

یادت رفته که روابطت خیلی بهتر شده ، آدما دیگه به خودت می گن که فلان مسافرت ، فلان مهمونی ، تو نباشی حال نمیده ، با اشتیاق دعوتم می کنن تو جمعهاشون و می خوان تو عکساشون حتما کنار من باشن!

یادت رفته با تغییر رفتارت ، رفتار پدرت که خیلی خشک و متعصب بود چقدر باهات تغییر کرده و چقدر مهربونتره ، چقدر دوست داشتنش رو ابراز می کنه و توییکه همیشه شاکی بودی از نبودن پدرت از بچگی در کنارت ، الان روزی هزاربار خدارو شکر می کنی برای همین پدر که اگر حمایتت می کرد شاید هیچ وقت به این مسیر نمیومدی.

انقدر چیزا یادم اومد که اگر بخوام بنویسم چندین صفحه می شه ، فقط نوشتم که بگم

ما همیشه خودمونو دست کم می گیریم و موفقیت رو مقصد می دونیم،

اما موفقیت واقعی ، کنترل ذهن و تمرکز بر زیباییها و دیدن زیباییهای مسیریه که داریم می ریم!

موفقیت ، یه روندیه که باید قدم به قدم با عمل به آگاهیها و طی کردن تکاملمون اتفاق بیافته

بعد این فایل خیلی خیلی آروم شدم ، انگار قلبم باز شد و از اون روز به خودم می گم ، ریحانه تو موفقی و اگر هر روز موفقیت هاتو به یاد بیاری و ذهنتو کنترل کنی موفقیتهات بیشتر و بیشتر میشه.

استاد ازتون ممنونم و سپاسگزار خدای خودمم که شش ساله منو به این مسیر زیبای هدایت از طریق یکی از بنده های موحدش کشونده.

تصمیم گرفتم بیشتر به یاد بیارم و بیشتر بنویسم اینجا تا دیگه از یاد نبرم و نتایج مالی و عاطفی هم در زندگیم بیشتر نمود پیدا کنه!

دوستتون دارم!