«موفقیت»‌، مسیر رسیدن به خواسته است‌ نه مقصدِ آن - صفحه 2 (به ترتیب امتیاز)

سلام و‌ درود خدا بر شما استادِ عزیزم و مریم جانِ جانانم .. ✨

پروردگار مهربانمان رو شکر می کنم برای این جمعِ درجه یک ، این خانواده ی دوس داشتنی .. این راه و مسیر خدایی و درست و دو هدایتگرِ مهربان استاد جان و مریم جان .. عمیقا خوشحالم و سپاسگزار برای هدایت هرروزه ام … برای قدم به قدم همراهی با شما و لحظه به لحظه دریافت آگاهی ها و قوانین این جهان زیبا و این ماجراجویی .. “خدایا شکرت”🤲🏻☘️✨

قبل از دیدن این فایل ، فایلی که از سال ۸۷ بود رو دیدم و قسمت هاییش رو چندین بار زدم عقب و دوباره و دوباره مشاهده کردم .. چقدر احساس خوبی داد دیدن این فایل به من .. چقدر لذت بردم و چقدر درک درستی از مسیر چندین سالِ پیش استاد و طی کردن تکاملشون تا به الان در ذهنم برای همیشه نقش بست ..

استاد لذت بردم که الان شما گفتین می خواین با مریم جان از آگاهیی ها و درس هایی که از این فایل گرفتین برای ما بگین .. نکته ای که برام مهم هست اینکه شما نمی تونین با وجود شرایطی که دارین دیگه فقط فایل ها رو آپلود کنین و برین سراغ کارهای دیگه ؟ چی میشه که استاد عباسمنش از اون شرایط به اینجا رسیده ؟ تکرار تمرین تکرار و‌ تکرار ..

“ یادمون باشه که به قدری این آگاهی ها و آموزه ها فرّار هستن که اگر ما فقط چند‌روز روی کنترل ذهن و ورودی ها و افکارمون کار نکنیم همه چی دقیقا میشه مثلِ قبل .. پس تکرار رو از همین الان از استاد بخوبی یاد بگیریم”

مریم جان از عشق به کار در وجود استاد از همون اوایل مسیر گفتن .. تجربه ی لذت بردن از مسیر موفقیت و نه صرفا رسیدن به موفقیت .. این در ادامه ی همون بحث تکرار و تمرین استاده .. چرا استاد خودشون با علاقه و با وجود اینکه سایتی رو دارن که عمیقه مث اقیانوس و پر از مطالب و آگاهی های تمام نشدنی ، میان و هرروز به محتوا و مطالبش اضافه میکنن ؟ فقط‌ و فقط عشق به کاری که دارن ، عشقی که از همون ابتدای مسیر به استاد جسارت و ایمان داده که حرکت کنه و نتایج عالی رو رقم بزنه .. پس انجام کاری که بهش عشق دارین و متخصص شدن در اون رو خوب یاد بگیرین .. بقول استاد : یه چاه باشین با عمق ۱ کیلومتر!

استاد یه چیزِ جالب بگم .. دیدن فایل سال ۸۷ شما و بعدش دیدن این فایل به من یه پیامی داد .. گفت : ببین مانیا ، جاده ای که میبینی به این زیبایی پر از سرسبزی و خوشگلی و تمیزیه .. همون راهییه که استاد از اول تا الان رفته ، راهی که مبدأش کلاس طبقه سوم دانشگاه آزاد بندرعباس بوده .. چند قدم جلوترش دوره ی ۲۱ جلسه ای تالار تفاهم استاده و الان هم رسیده به این فضای زیبا .. استاد عین سانتیاگو کیمیاگر بخوبی مسیر تکاملش رو اونم در قالب فایل های تصویری برای ما توی سایت میذاره که بتونیم به درک بهتری از این مفاهیم برسیم .. استاد این مسیر و با عشق و ایمان و صبر طی کرد .. و الان رسیده به اینجای جاده که داره با ما صحبت میکنه .. و بقول مریم جان “ عاشق این هستی که تجربش کنی .. مقصده مهم نیست .. مسیررو خیلی دوس داری ..” با لبخندی دلنشین باز هم به این همه زیبایی قانع نیستن و دارن مسیرشونو ادامه میدن .. و قطعا زیبایی های بیشتری در انتظارشونه .. برا همین اسم این جاده رو گذاشتم : “جاده ی تکامل”

استاد وقتی از اولین های کارتون گفتین منو یاد این جمله ی کیمیاگر انداخت : “بختِ تازه کارها ..!”

عزت نفستون و تحلیل دقیق و در عین حال درستتون از شرایط اون زمانتون خیلی خوب بود .. این بخاطر شناخت درستیه که از خودتون از همون اول راهتون پیدا کردین و قبلا گفته بودین که “هرچقد بیشتر خودتو بشناسی قوی تر میشی “.. تحسین برانگیزه .. و برای من خیلی جذاب بود .. چون نمی خوام الان فقط بشینم زیبایی های زندگی الانتونو ببینم ، چون برام همونقدر جذاب هست دیدن روزهای اولی که شما شروع کردین و همه چی اونقد جذاب و ایده آل نبود اما دقیقا همین آدمی که هستین بودین و با تکامل به پختگی رسیدین و ظرفتون و آگاهی ها و همزمان کارتون رو گسترش دادین ..

تو عزت نفس گفتین : اگه یکی و می بینی خیلی موفقه ، خیلی ثروتمنده نترس خیلی محکم با اعتماد بنفس پیش خودت بگو : “ من الان شرایطم اینجوریه ، اگه این آدم تونسته انقدر موفق و ثروتمند شه پس من هم میتونم . شرایطِ الانتو نگاه نکن .. “ خب استاد من کامل ۳ قسمت اول عزت نفس و تو همین فایل ۸۷ دیدم .. که انقدر با جسارت سخنرانی کردین برای جمعی که توشون قطعا آدم های بزرگتر از شما و بسیار ثروتمند هم بودن اما جسارت باعث شد شما روی سِن در حال تدریس باشین و بقیه دنبال کننده روی صندلی ها ..

اینه مفهومِ “توحیدِ عملی”

در ادامه ی مسیر گفتین : من فکر کردم شاید خیلی ضایع باشه اون کارهای اولم .. برام یه درس بزرگ داشت ، حتی اگه جای استاد باشی با سالها تلاش برای کنترل ذهن و آگاهی باز هم ذهن نجواکننده ی منفی حرف هایی برای گفتن داره .. پس راز موفقیت و دستیابی به رویاها تکرار و تکرار و تکراره ..

بقول شما استاد که میگین همونطور که یروز غذا میخورین نمیتونین بگین من دیگه سیرم غذا نمی خورم همیشه باید غذا بخوری تا تنت پر انرژی بمونه

“ذهن هم همینه “ ..

غذاشو همیشه باید با ورودی های مثبت و کنترل شده بدی و با داشتنِ احساس خوب اون انرژی و توی ذهنت به تثبیت برسونی و با تکرارش تبدیلش کنی به باور و با عمل کردن به اون باور کلید ورود به مدارِ جدید رو پیدا کنی و وقتی در مدار جدید و بالاتری قرار گرفتی بی شک اتفاقات بهتر آدم ها و شرایط هم فرکانس با اون مدار در زندگیت رخ میده ..

شاید بنظر خوندن این جمله ها آسون باشه و ذهن بگه : آره اینکه کاری نداره ، اوکیه فهمیدم انجامش میدیم .. و تو فکر کنی که داری درست پیش میری .. اما قضیه ازین قراره که این ورودی ها ، این تمرکز بر زیبایی ها ، این اعراض از شرایط و افکار منفی باید “استمرار” داشته باشه و در هر لحظه و هر شرایط بتونی حالتو خوب نگه داری و با انگیزه ادامه بدی .. وگرنه اینکه با کوچکترین تضاد یا مشکل اگر دوباره همان افکار و همان ری اکشن هارو داشته باشی فقط داری وقتتو تلف میکنی چون باید منتظر اتفاقات ناخواسته در نزدیکی خودت باشی .. خیلی نزدیک تر از هر وقتِ دیگه ای !

اینکه استاد میگن وحی منزل .. “یعنی سخت گیر باش به خودت وقتی می خوای زندگیتو‌ برا همیشه عوض کنی .. “.

جالبه بدونین من تو فایل ۸۷ به تنها چیزی که دقت نکردم لباستون بود ! من شوک شدم که شما به اون جوونی دارین برای اون همه آدم درس میدین و یجا گفتین : هرکسی که نمیخواد تمرین انجام بده پولشو بگیره بره .. اینه درجه ی بالایی از ایمان .. شما از همون موقع هم خیلی وضع مالیتون خوب بود ! وضع مدارِ مالیتون خیلییم خوب بود و ثروتمند بودین ! میدونین چرا ؟ چون بقول خودتون دنبال یه قرون دوزاری که مردم کف دستتون بذارن نبودین که این حرف و زدین .. اگه نیازمند بودین به هر قیمتی که میشد میگفتین اول کارمه باید پول دربیارم باید همشونو راضی کنم و این حرفارو دیگه نمی زدین .. تعجب میکنم چرا همه توجه ها رفته به سمت لباس شما .. اخه الانم که تی شرت های ساده و خوشگل و شاد میپوشین و اصلا دیدتون فراتر رفته از ازین مسائل ظاهری .. آره استاد شما از همون اول خیلی خیلی ثروتمند بودین .. برای همینه که من هم شما هم مریم جان رو ، نگاهتون به زندگی ، طرز زندگی و برخوردتون ، باورهاتون و حرف هاتون رو خیلی خیلی دوست دارم ..

صحبتی که کردین در رابطه با اینکه خیلیا گفتن شما اون موقع نتیجه نگرفتین الان دارین نتایج تلاشتون رو میبینین .. باز هم باید بگم ذهن ما انقدر با یکسری باورهای قدیمی و‌ از سالیان خیلی دور پر شده که الان موفقیت شما براش تعریف خاصی داره .. عین یه کدنویسی خاص .. موفقیت عباسمنش : سایت خوب – اینهمه طرفدار و دنبال کننده – اقامت آمریکا – آزادی مالی و زمانی – پرادایس – خونه های زیبا و ..

ذهنتو از اول بشین کدنویسی کن ، هرچیزی که از قبل توشه رو بریز دور .. چون ۹۹٪ این اطلاعات منفی و بدر نخورن و دقیقا از همونجایی اومدن که ما هر لحظه باهاش سرو کارداریم : جامعه – افکار عمومی – تربیت – دوران کودکی و خانواده . فکر کن ذهنت کامپیوتر توا و تو میخوای یه برنامه نویس قهار باشی .. پس همزمان با متخصص شدنت تو برنامه نویسی از طریق آموزه های استاد با یه حافظه ی صفر کیلومترِ نو شروع کن و جوری برنامه تو بنویس که خودت در نهایت کیفشُ ببری .. خالی کنین ذهن و زندگی و افکارتونو از چیزای بدرد نخور و منفی .. چون طبق قانون :

“تا ظرفی خالی نشه ، توش از نو پر نمیشه ..”

استاد من خودم بشخصه قلبا میگم که وقتی فایل ۸۷ شمارو دیدم خیلی لذت برم و بهتون افتخار کردم .. براشم دلیل دارم : چون شما اول راه بودین .. شرایطتتون خاص بود اما قدم اول و برداشتین .. همیشه اولین قدم ها سخت ترین قدم هاس .. شما اولین فردی بودین که فضای مختص به کار خودتون رو بوجود آوردین .. و اومدین از مدار و فرکانس و انرژی برای مردم اونم ۱۲ سال پیش حرف زدین ! این واقعا کار آسونی نیست .. چون مردم از لحاظ ذهنی تو شرایطی بودن و هنوزم هستن که برا اولین بار قرار بود این حرفارو بشنون .. چه برسه به درک و باورش رو .. این می دونین چقدر کار سختی بوده ؟! من خودم وقتی برا اولین بار تو یکی از قسمت های “راهنمای عملی دستیابی به رویاها” ۳ سال پیش وقتی از مدار و فرکانس بصورت مفصل توضیح دادین اصلا سرم درد گرفت .. یعنی گفتم خدایا این استاد اصلا از چی داره میگه ؟ ۲ ماه طول کشید تا یکم درک کنم .. چون اصلا این موضوعات فیزیکی نیست ، این مباحث ، این تولید محتوا ، این پکیج ها ، ماشین و لباس و کتاب نیست که مردم به چشم ببینن ، لمسش کنن و بعد باورش کنن .. ما چرا الان میگیم شما موفقی ؟ چون داریم نتایجتون رو به چشم میبینیم ..چون داریم این خونه و ماشین و پرادایس و میبینیم .. اما سال ۸۷ هم نتایج رخ داده بودن .. اون درون ، لایه های عمیق باورهای شما شروع به تغییر کرده بودن و نتایج ظاهریش یک به یک در حال رخ دادن بودن .. شما رو فرکانستون کار کردین ، نتایج رو جذب کردین ، سمینار برگزار کردین ، افراد اومدن ثبت نام کردن و نشستن پای صحبت های شما .. خب نتایج یعنی چی ؟ چرا نتایج اون سال شما برای ما اونقدر به چشم نمیان هنوزم استاد ؟ چون هنوزم که هنوزه تکامل و بخوبی درک نکردیم .. که آقا جان ، خانم جان این جوونی که میبینی از “هیچی” شروع کرد رفت کتاب های موفقیت و خوند از کلاس های دانشگاهش شروع کرد ، انقدر تغییر کرد که از کسی که فقط یدونه دوست داشت که بقول خودش اونم از ترسش باهاش دوست بود رسید به جاییکه تمام دانشگاه و اساتید عاشقش شدن .. بازم قانع نشد و رفت تنهایی شروع کرد به برگزاری سمینار و .. تو چند خط بعدی از اولین سمینارهاتون خواهم نوشت ..

الان آره خیلیا شدن استاد موفقیت و رشد فردی و انگیزشی چون اصل و‌ اساس جهان بر همینه “گسترش” .. اما اینکه شما از اولین ها بودین و شدین بهترین واقعا کار اسونی نبود .. این عزت نفس – ایمان – توکل و فرکانس شما رو در اوایل کارتون نشون میده که اون افراد اومدن ثبت نام کردن و دارن گوش میدن به حرف هاتون ..

واقعا به این فکر کنیم وقتی که هممون اول کارمون هستیم که کسی نه مارو میشناسه ، نه کاری ازمون دیده ، نه نتیجه ای عاشق چشم و ابروی ما نیست که بیاد از ما حمایت کنه ، کار بخره یا تو سمینارهامون صحبت کنه .. پس چی می شه که استاد بعد ۷،۸ ماه سمینار برگزار میکنه و این تعداد افراد میان و شرکت میکنن اونم تو زمانیکه مردم کاملا بی اطلاع از جهان و قوانینش بودن و همچنان هم هستن ؟

“ایمانش به الله یکتا” ..

الان دقیقه ی ۸ فایلتون هستم .. به دلم افتاد هرچی تو قلبم میاد رو سریع بنویسم .. استاد وقتی زندگی خیلی خوبیرو تو بندرعباس داشت رها کرد و اومد طهران .. با یه قلب پر از ایمان ، یه عالمه هدف و آرزو و یه ذهنی که تازه یکم رام شده بود برای پیاده سازی اهدافش ..

جالبه براتون بدونین که استاد رفت تو یه مسافرخانه تو ناصر خسرو با شرایط سخت و همسر و دو تا فرزند کوچولو.. تو یه کلان شهر به اسم طهران که خیلیا بهش گفته بودن پر دزد و ادم کلاهبردار و شیاده .. استاد حتی نمی دونست میدون ولیعصری که میگن اصلا کجاست ..؟

استاد اوایل پوسترای تبلیغ کاراشو خودش میچسبوند که یبار : دو نفر میخندن بهش ، که اینو ببین استاد موفقیته خودش پوسترای خودشو میچسبونه رو دیوارا ..

استاد وقتی یبار یه سمیناری برگزار کرد کلی هزینه ی اجاره ی سالن و کارهاشو کرده بود و فقط و فقط ۱ نفر ثبت نام و شرکت کرد .. که یکی از شاگردهای دوره های قبلیشون اومد دید این صحنرو و گریش گرفت .. اما می دونین استاد چی گفت ؟ گفت : اشکالی نداره که ما برا همین یه نفر آدم کل کلاسارو برگزار میکنیم !مگه میشه ؟ خداوکیلی چند نفر از ماها همچین ایمانی داریم ؟! اینا چی و به ماها یاد میده :

ایمان – پاکی دل – توکل – جسارت – عزت نفس

کدوم یکی از ماها میتونیم این حد از ایمان و جسارت رو داشته باشیم ؟ تو جوونیمون ؟ تو زمانیکه میریم شهری که هیچ دیدی ازش نداریم ؟ زمانیکه جیبمون خالی بوده ؟ برا همینکه استاد میگفت : “ خدا شاهده هروقت بهش توکل کردم ، کارمو راه انداخته .. بارم زمین نمونده .. کارم حل شده ..”

استاد من همیشه گفتم ، چقدرر صحبت های شما و فایل هاییکه یهویی میگیرین ، حرف هاییکه خدا بهتون میگه و زحمت میکشین و برای ما ضبطش میکنین برام ارزشمنده و دوسشون دارم .. استاد من از شما یاد گرفتم که خودم باشم .. با همه ی نقص هام .. با همه ی نقاط قوت و ضعفم .. من یه زمانی که دنبال موفقیت بودم خیلی پیج افراد مختلف رو میدیدم حرف هاشون رو .. اصلا جنس حرفای شما یه جور دیگست .. نمیشه درست توضیح داد .. شما استایلیست و گریمور دارین برا هربار که بیاین جلوی دوربین ؟ شما کلی هر بار تمرین میکنین ، حفظ میکنین ، مطالبرو از اینور اونور برمیدارین که بیاین فقط اونارو به ما منتقل کنین ؟ شما شگرد خاص و یا فضای خاصی دارین با طراحی خاص که چشم مارو بگیره که بگیم : چقدر عباسمنش خفنه بریم فالووش کنیم ؟

نه .. شما هیچ کدوم اینارو ندارین ..!

بجاش یه خدایی دارین که باورش کردین … که کافیه .. کافی ترین ..و اینکه این نتایج رو برای شما رقم زده ..

بخاطر همینه که انقدر دنبال کننده ی واقعی و خدایی دارین .. انگار خدا وایساده دم در سایت و غَربال (نمیدونم املای فارسیش درسته یا نه 🤷🏼‍♀️😅) می کنه آدمارو و فقط به اوناییکه تو مدار و فرکانس خوبین اجازه ی ورود میده .. برا همین اینجا انقدر فضا مثبت و درجه یکه .. که وقتی میای داخلش حالت خوب میشه .. بخاطر همینکه همه جور آدمی تا حرف های شمارو میشنوه شیفتتون میشه .. چون شما خدایی هستین از خدا میگین و خدا هم مردم و عاشقتون‌ میکنه ..

استاد من خیلی تغییر کردم ، من شدم یه مانیای دیگه .. من از شما یاد گرفتم تو زندگی و کارم ، هر لحظه و هرجا خودم باشم ، با خودم راحت باشم و زندگیمو اونجور که خودم دوست دارم پیش ببرم .. روزام خیلی قشنگ ترن ، آسمون آبی تره ، درختا سبز ترن ، پرنده ها بیشتر از همیشه برام می خونن ، لبخند خدا تو زندگیم دائمیه .. و همیشه داره بهم نگاه میکنه و دو نفری با هم کارارو پیش میبریم .. البته من بیشتر کیف میکنم و اون کارهارو انجام میده .. الحق که بهترین شریکِ دنیارو دارم ..

و دو تا فرشته ی مهربون تو زندگیمن تواین راه قشنگ که هدایتگر راهمونن .. استاد جان و مریم جان .. من بخاطر این ۴ سال و بیشتر بخاطر این ۲ ماهی که زندگیم ، خودم و همه چیم به کل عوض شده ازتون خیلی ممنونم ..

شما همدم عجیب ترین روزهای زندگیم بودین و هستین من باید بگم برای شما عزیزانِ قلبم خیلی احترام قائل هستم و تلاش میکنم تا

“خوب زندگی کنم و کاری کنم تا جهان جای بهتری برای زندگی کردن باشه “

در پناه الله یکتا شاد و سلامت باشین

حالِ دلتون پروانه ای 🦋🤗✨