«الگوهای موفق» در خانواده صمیمی عباس منش

به نام خدا

من روز 14 مهر اولین فایل آموزشی استاد عباس منش را نگاه کردم. یعنی 19 روز است که با ایشان و ایده هایشان آشنا شده ام. در این 19 روز ساعت ، روزانه 2 ساعت به برنامه ها نگاه کردم و تمرینات را انجام دادم. به جرات می توانم بگویم اگر تنها یکی از قوانین گفته شده در برنامه ها را هم بتوانم تا آخر عمر انجام بدهم، خودم را سعادتمند و موفق می دانم و آن قانون، قانون ” توجه ” است. توجه به خواسته ها و روی برگرداندن از ناخواسته ها.

الان داشتم یکی از فایل ها را گوش می دادم که آقای عباس منش در آن فایل خواستند نتایج هر چند کوچکمان را در سایت ثبت کنیم تا به خود و بقیه انگیزه بدهیم.

نتایج 19 روز اول :

1- یک حال خوش که قبلا مشابه آنرا تجربه نکرده ام. من کلا آدم مثبتی هستم اما حال خوشم مثل اکثر آدمهای دنیا در نوسان بوده. به ورودی های ذهنم توجه نمی کردم فقط وقتی یک چیز خیلی اذیتم می کرد ( مثلا اخبار بد) خودبخود کمتر به آن توجه می کردم تا حالم را خوب کنم. نادانسته از قانون توجه استفاده می کردم. نادانسته و البته ناقص و نه همیشگی. بنابراین باور هم نداشتم که بشود به یک حال خوش که طول عمر بیشتری دارد و کمتر دستخوش نوسانات می شود دست پیدا کرد ، و البته الان دیگر چنین باوری ندارم. از پیوستگی این حال خوش و این امیدواری که قطع و وصل نمی شود بسیار راضی هستم.

2- حالا که حالم خوبتر شده، حالا که آگاهی ام بالاتر رفته و حالا که مثل یک دانشمند علوم ( که سعی در کشف قوانین جهان مادی دارد) سعی در کشف قوانین مرتبط با انسان و جهان دارم، یکجور هماهنگی در خودم حس می کنم. و فهمیده ام که می توانم از اتفاقات زندگی ام به عنوان پارمتری برای سنجش میزان هماهنگی ام استفاده کنم. به این صورت که هر قدر هماهنگی ام با خودم و جهان بیشتر شود و آرامتر و شادتر بشوم، اوضاع بیرونی هم خودبه خود بهتر پیش می رود و برعکس اگر ناهماهنگ باشم، آثار آن در زندگی ام آشکار می شود.

3- دیشب نزدیک ساعت 12 داشتم تصاویری از اهدافم را در گوگل جستجو می کردم تا دانلود کنم و در پوشه تصاویر اهداف بگذارم. موزیک آرامش بخشی را هم گوش می کردم. لبخندی پیوسته هم روی لبم نشسته بود که خیال نداشت بلند شود. راحت روی صورتم لم داده بود. همین موقع ها بود که یک پیامک به موبایلم آمد. بیشتر از یکسال است که یک سرویس خدماتی برایم پیامک های اسپم می فرستد. بارها خواستم آنرا کنسل کنم، در اینترنت گشته ام تا نحوه کنسل کردن آن سرویس خاص را بفهمم اما چیزی پیدا نکردم. امروز عصر که یکی از پیامک هایش آمده بود، تصمیم گرفتم هر جور شده شماره تماسی از آن سرویس خدماتی پیدا کنم و به آنها زنگ بزنم تا دیگر برایم پیامک نفرستند اما باز هم چیزی پیدا نکردم. می خواستم متن پیامک را نگاه نکنم و به کار جمع آوری تصاویرم مشغول شوم اما کلمات اول پیامک را دیدم که با دفعه های قبل فرق داشت. نوشته بود ” اگر می خواهید سرویس را کنسل کنید کلمه off را ارسال نمایید”. قبلا بارها این کلمه را برای بقیه سرویس ها و حتی همین سرویس ارسال کرده بودم و اتفاقی نیافتاده بود. اما هیچوقت خودشان پیام نداده بودند که بیا و من را کنسل کن. من با تعجب کلمه off را ارسال کردم و برایم پیام آمد که ” سرویس با موفقیت غیرفعال گردید.” شاید این یک نتیجه کوچک باشد اما فقط من که یکسال است با این سرویس کلنجار رفته ام می دانم که این قضیه یک نتیجه آنقدرها کوچک هم نیست. این بازتابی از هماهنگی جهان درون من است.

استاد عباس منش در یکی از فایلهایشان گفتند که ” من همه جور رویکردی به جهان را امتحان کرده ام: بدبینی مطلق، شک گرایی، واقع بینی و خوش بینی. از بین همه اینها به جرئت می گویم که باید خوش بینی را انتخاب کرد”

من همانطور که گفتم آدم مثبتی هستم اما یکی دو سال است که ناخودآگاه به افکار ناامید کننده اجازه داده ام روبروی آن ذات گرامی (که از روز تولد مانند یک شمع جاودان در آتشدان قلم می درخشیده و دنیای من را روشن نگه می داشته) بایستند و با قدرت آنرا فوت کنند و شعله اش را کم سو و ناآرام و نزدیک به خاموشی ببرند. اما الان حس می کنم دوباره به مسیر درست و آن راهی که با روحیه راستین من سازگار است برگشته ام. و الان حالم آنقدر خوب است و آنقدر درونم روشن است و امیدوار که دوست دارم به خودم بگویم ” آن شمع جاودان که در آتشدان قلبت می سوزد را هیچ کس نمی تواند فوت کند حتی خودت”.

پیروز و شاد باشید دوستان