«الگوهای موفق» در خانواده صمیمی عباس منش

سلام و درود فراوان بر آقای عباس منش عزیز و دوستان گرامی.

حقیقت من داشتم دیدگاه ها رو میخواندم و قصد نوشتن داستان زندگی خودم و نتیجه ایی که از ایمان و تغییر باورم بدست آوردم را نداشتم و وسط خواندن دیدگاه ها بودم که حس کردم باید چیزی بنویسم و حس کردم که میتونه کمکی به دوستان باشه.من رضا زمانی 21 ساله از گرگان هستم.من تا دی ماه 98 زندگیم فقط فکر کردن به آینده ام،نگرانی ها،اتفاقاتی که یک در میلیون ممکن بود در زندگی ام بیوفتد،بود.هیچ هدف خاصی نداشتم،خود واقعیم رو نشناخته بودم و اکثرا هم گیم بازی میکردم و وقت ام رو میگذروندم و یک حالت همیشه ناراحت و غم گینی داشتم.یه مدت بود که شدیدا احساس گناه میکردم که من جای اشتباهی هستم اگه شخص دیگری جای من بود زندگی بهتری داشت و از این موقعیت استفاده بهتری میکرد.دقیق یادم نمیاد، خیلی به صورت اتفاقی از طریق دوستم با سایت آقای عباس منش و محصولاتش آشنا شدم و تقریبا طبق گفته خودشون تو یکی از فایل ها دو ماه طوری که من میگم زندگی و رفتار کنید ،فقط دو ماه.منم تصمیم گرفتم به گفته های ایشون عمل کنم و در این دوماه من یک بیماری قبلا دچارش شده بودم،دوباره سراغم اومد و اون موقع درک نمیکردم چرا.اعضای بدنم شروع به بی حس شدن کردن،قدرت تکلم ام کم شده بود جوری که سعی میکردم از صحبت با دیگران دوری کنم.راه رفتنم مشکل پیدا کرده بود و کنترل دستام هم اینجوری بگم 50 درصد قدرت داشت.گفته های اقای عباس منش واقعا برای من آشنا بود و حس خیلی خوبی میداد و چیزی درونم میگفت درسته ولی انگار یک نتیجه بزرگ باید تجربه میکردم تا با تمام وجود میپذیرفتم.یک قسمتی از مستند راز که درمورد شفا بود رو من تاثیر زیادی گذاشت و مدام تو ذهنم مرور میکردم.مستند راز و گفته های آقای عباس منش باعث شد قدرت خدا رو درک کنم و ایمانی در من به وجود آورد که من تو اوج بیماری به خداوند بزرگوار ایمان صد درصد داشتم. حاضرم قسم بخورم که یک درصد هم شک نداشتم،که نکنه خوب نشم.هر وقت صحبت های آقای عباس منش رو گوش میدادم به من یاد آوری میکرد که سلامتی حق طبیعی منه،ثروت حق طبیعی منه،لذت بردن از زندگی حق طبیعیه منه،فکر کنم تقریبا دو ماه یا کمی بیشترمیگذشت از ایمان و تغییر باورم و نتیجه های کمرنگی پدیدار شده بود و من تمرکزم رو دقیقا رو اون نتیجه کوچولو گذاشته بودم.میرفتم بیرون قدم میزدم و تو ذهنم با خودم میگفتم نگاه قبلا بعد ده قدم پای چپت انگار حالت خواب میرفت و درست راه نمیرفتی الان بعد بیست قدم اینجوری شد و من بدون در نظر گرفتن این که شاید بقیه بگن چرا اینجوری راه میرم یا قضاوت بشم،در هفته یک مسیری رو یک روز در میون تقریبا پیاده میرفتم.این نتیجه های کوچیک بیشتر و بیشتر میشد و من تمام تلاش و تمرکز ام رو این بود حس و حال خوبی داشته باشم و الان که با شما صحبت میکنم حالم کاملا خوبه از 100 درصد 99 درصد اون بیماری از بین رفته و من که قبلا با دارو اون بیماری رو شکست داده بودم الان با لطف خدا و ایمانی که به خداوند داشتم و به کمک آقای عباس منش عزیز که خداوند سر راهم قرار داد تا مسیر درست رو به یاد بیارم،تونستم سلامتی ام را بدست بیارم و الان کاملا میفهمم که دلیل اون بیماری چی بود.اون بیماری برای من یک تضاد بود که به من نشون بده که غیرممکن ترین اتفاق ها در ذهنمون،با ایمان به خدا و باور های درست ممکن میشه.ببخشید زیاد شد حس کردم باید میگفتم انچه که لازم بود.تندرست و شاد و موفق باشید.