«الگوهای موفق» در خانواده صمیمی عباس منش

با عرض سلام خدمت استاد عزیز و گرانقدرم

استاد با اینکه مسابقه شما به اتمام رسیده است و بعلت درگیر بودن در آزمون نظام مهندسی فرصت نکردم در مسابقه شرکت کنم، اما دلم میخواهد تجربه ام را برایتان بنویسم تا هم از شما تشکر کنم و هم از خدا. البته تجربه من در زمینه موفقیت مالی نیست ولی خب بسیار شنیدنی است.

من در یک روستای دور افتاده و در یک خانواده مذهبی بدنیا اومدم. از بچگی قوه تخیل و تجسم بسیار قوی ای داشتم اما تا همین 2 سال پیش که با سایت شما آشنا شدم نمیدونستم که این منم که اتفاقات خوب و بد زندگیم را رقم میزنم. در حالیکه قبلا فکر میکردم حس ششم قوی ای دارم و میتونم آینده رو پیشگویی کنم. بهر حال بگذریم.

چون برادرم بسیار در درس خوندن کوشا بود و با تمام مشکلاتی که داشتیم تونست مهندسی برق قبول بشه ، من هم برادرمو الگوی خودم قرار دادم و گفتم من هم باید مهندسی برق قبول بشم. من تمام دوران تحصیلم بجز دوره ابتدایی رو در خوابگاههای شبانه روزی نمونه دولتی سپری کردم اما حتا لحظه ای یادم نمیاد که از اون شرایط سخت به درگاه خدا شکایت کرده باشم. همیشه هدفم جلوی چشمم بود و با تمام وجودم تلاش میکردم که قبول بشم. شرایط بسیار سختی داشتم . دوران راهنمایی رو در اتاقهای 30 نفره، دبیرستان رو در اتاقهای 20 نفره و دانشگاه هم در اتاق 6 نفره زندگی کردم. بعلت اینکه روستای ما نه تلفن داشت و نه جاده درست حسابی، ماشین هم خیلی اونجا رفت و آمد نمیکرد و من مجبور بودم از همان کلاس اول راهنمایی هر 2 ماه یکبار و حتا گاهی هر 3 ماه به خانواده ام سر بزنم و این منو خیلی مستقل بار آورد. بعلت نبود تلفن، خانواده من هم نمیتونستند با من در ارتباط باشن و خلاصه اینکه همیشه بی پول بودم و کار من این بود که از این دوستم پول قرض میکردم به اون یکی دوستم قرضشو پس میدادم.

در تمام دوران تحصیلم تنها هدف و فکر و ذکرم قبولی در کنکور ورشته مهندسی برق بود خودمو تجسم میکردم که قبول شده ام و رتبه 1 کشور شده ام و با من مصاحبه میکنند و کلی ذوق میکردم . وقتی نتایج کنکور اومد و داییم به من مژدگانی داد که قبول شده ام من اصلا ذوق زده نشدم چون من از قبل میدونستم که قبول میشم. حالا درسته رتبه اول کشور نشدم اما رشته مهندسی برق دانشگاه دولتی رو قبول شدم و از خدا بسیار ممنونم.

در دوران دانشگاه و البته قبل از اون در دبیرستان علاقه خاصی به کتابهای روانشناسی و کلا کار کردن بر روی ذهن داشتم و علاقه من طوری بود که تمام دوستانم وقتی میرفتن بیرون و یه کتاب جدید در همین زمینه توی کتابفروشیا میدیدن میومدن بمن میگفتن که فلان کتابم هست ها برو اونم بخون. و من وقتی کتابا رو میخوندم چنان غرق کتاب میشدم که همه بمن میگفتن ادم فک میکنه تو داری رمان میخونی.

استاد شما در دوره عشق و مودت گفتین که ما میتونیم رفتار بقیه رو با خودمون کنترل کنیم. میخام بهتون بگم که من هم در دوران دانشگاه دقیقا کارای شما رو میکردم. ولی نمیدونستم که بخاطر افکارمه در حالیکه اون موقع فکر میکردم بخاطر جذابیت ظاهری و زیبایی چهره ام این قدرت رو دارم. قضیه از این قراره که در دوران دانشگاه، هر پسری رو که ازش خوشم میومد روش تمرکز میکردم و بی بروبرگرد اون پسرعاشقم میشد. ولی بخاطر افکار پوچ مذهبی ای که داشتم فکر میکردم هر نوع ارتباطی حتا حرف زدن با جنس مخالف حرامه و نخواستم با هیچ کدوم از اون پسرا دوست بشم وفقط اونا خودشونو به هر دری میزدن که به هر بهونه ای با من حرف بزنن اما من هرگز بهشون روی خوش نشون ندادم. این قضیه در مورد یکی از استادای مجردم هم صادق بود. البته الان که نزدیک 10 سال از اون روزها میگذره من متوجه شدم که بزرگترین اشتباه رو کردم و از قانون بر ضد خودم استفاده کردم. چون اون موقع که روی هر پسری تمرکز میکردم میدونستم که نمیخام نه باهاش دوست بشم و نه باهاش ازدواج کنم و فقط میخاستم یه جورایی با احساساتشون بازی کنم و اونا رو عاشق خودم کنم که بخودم قدرتمو ثابت کنم. (برای خودم واقعا متاسفم)

دوران دانشگاه رو با بهترین معدل به پایان بردم. در دانشگاه همیشه برای ازدواجم تجسم میکردم و با خودم میگفتم شوهر من باید یه ادم کارشناس ارشد برق باشه خوش تیپ باشه و فوق العاده پولدار و با اخلاق و مهربون. و همیشه منتظر همچین کسی بودم و قلبم هم اطمینان میداد که این فرد حتما یه روزی وارد زندگیم میشه. وقتی دانشگام تموم شد و رفتم تهران تا در کنار برادرم مشغول به کار بشم، با همون فردی که منتظرش بودم آشنا شدم. ایشون دوست صمیمی برادرم بودند. وقتی در همون نگاه اول همدیگه رو ملاقات کردیم قلبم بمن گفت این همون کسیه که منتطرش بودی؛ با اینکه اصلا از میزان تحصیلاتش و ثروتش و خونوادش هیچی نمیدونستم. بعدا که بیشتر اشنا شدم دیدم تمام اون مشخصاتو داره .

دوست برادرم، محمد در همون هفته اول آشناییمون منو از برادرم خواستگاری کرد. وقتی برادرم قضیه رو گفت بمن گفت ببین نکنه الان خودتو گم کنی و … من تو دلم به برادرم خندیدم و گفتم من منتظر همچین روزی بودم بعد تو الان بمن میگی خودتو گم نکنی!!!

همون شبی که برادرم قضیه خواستگاری رو بمن گفت من در پوست خودم نمی گنجیدم و مطمان بودم که با همدیگه ازدواج می کنیم و شروع کردم به رویاپردازی و طوری تجسم میکردم که انگار واقعا ما با هم ازدواج کردیم. در همون موقع که داشتم تجسم میکردم ناگهان برادرم عطسه کرد. از زمان بچگیم مامانم و تمام فک و فامیل به این اعتقاد داشتند که وقتی داری در مورد انجام کاری حرف میزنی یا فکر میکنی و کسی در همون لحظه عطسه کنه ینی صبر اومده و اون کار اتفاق نمی افته.

وقتی برادرم عطسه کرد دقیقا به همون اندازه ای که قبلش مطمان بودم منو محمد با هم ازدواج می کنیم، به همون اندازه مطمان شدم که ما با هم ازدواج نمی کنیم. از همون لحظه شروع کردم به گریه کردن و شکایت کردن به خدا که خدایا تو چرا آرزومو بمن نمیدی.

بخاطر این اعتقاد مسخره، منم بخودم گفتم پس بزار هی منفی فکر کنم و هی بخودم بگم که منو محمد با هم ازدواج نمی کنیم تا دوباره یکی عطسه کنه و وقتی یکی عطسه کرد برعکسش اتفاق می افته و اونوقت ما با هم ازدواج می کنیم. و شروع کردم به تجسم کردن منفی و روز به روز افسرده تر شدم. این افسردگی بمدت 5 سال ادامه یافت. در این مدت خواستگارهای زیادی برام اومدن اما من از هر کی خوشم میومد یه اتفاقی میفتاد که نمیشد. و انقدر که به عطسه کردن فکر میکردم تمام زندگیم شده بود ترس از اینکه الان یکی عطسه میکنه و …

در افسردگی کامل سیر میکردم و حتا به فکر خودکشی می افتادم گاهی. تا اینکه پاییز سال 93 به همکارم قول دادم که از این به بعد فقط و فقط مثبت فکر میکنم. یکماه به سختی فکرمو کنترل میکردم و هر وقت میخواستم شکایت کنم همکارم مچمو میگرفت و یاداوری میکرد که باید مثبت فکر کنی. بعد از یکماه همکارم یه فایلی رو بمن داد و گفت بیا این فایلو گوش بده در مورد ثروته ولی بدرد تو هم میخوره. اون فایل، قسمت اول فایل صوتی “چگونه در عرض یکسال درآمد خود را سه برابر کنیم” بود.

من اون فایلو گوش دادم و نمیدونین چه انرژی ای گرفتم. با اشتیاق تمام اومدم دو تا قسمت بعدی و تمام فایلای رایگان رو هم دانلود کردم و صبح تا شب گوش میدادم. حرفای شما استاد بمن انرژی میداد و هر وقت میخاستم دوباره به افسردگی برگردم شور و حرارت کلام شما مانع میشد.

من هر روز بارها و بارها فایلا رو گوش میدادم و بعدش دوره گام به گام تا استقلال مالی رو خریدم و همینطور کم کم تمام محصولات شما رو خریدم. وقتی در دوره هدفگذاری شما شرکت کردم در جلسه فکر کنم سوم گفتین که خواسته تان را با جزییات کامل بنویسید. منم شروع کردم به نوشتن در مورد ازدواج رویایی ای که آرزو داشتم. داشتم با خودم فکر میکردم که چی بنویسم ناخودآگاه فکرم رفت سراغ محمد. سریع بخودم گفتم با اون که نمیتونم ازدواج کنم اما ناگهان یه صدایی تو قلبم گفت چرا نشه. استاد نمیدونین وقتی اون صدا رو تو قلبم حس کردم موهای تنم سیخ شد… خدا داشت با من حرف میزد. من باورم نمیشد ناخودآگاه شروع کردم به گریه کردن و بخودم گفتم خدایا ینی میشه؟

در هر صورت سال 94 هم سپری شد و من بارها و بارها هی بزور تجسم میکردم ولی خیلی زود عقلم مانع میشد و باز بخودم میگفتم نه نمیشه. سال 95 برای خودم هدفگذاری کردم که میخام یه ازدواج موفق داشته باشم اصلا هم مهم نیست که محمد باشه یا کس دیگه ای. اما خصوصیات موردنظرمو داشته باشه.

اوایل سال 95 دوره عشق و مودت رو ثبت نام کردم و بعد از اون دوره نسبت به قبل خیلی بهتر میتونم تجسم کنم. و پیشرفت من در حدی است که وقتی تجسم میکنم عقلم دیگه مانع نمیشه اما هنوز هم باید فکرمو کنترل کنم چون تا حواسم ازش پرت میشه دوباره برمیگرده سراغ همون افکار مسموم و بیمارگونه دوره افسردگی.

استاد بعد از تهیه دوره روانشناسی ثروت، بعد از 6 ماه یه شرکت ثبت کردم اما فعلا درآمد خاصی از شرکتم ندارم. تمام کارهای ثبت شرکت و حتا ایده آن خودبخود بمن نشان داده شد.

ماه گذشته برادرم که دید شرکت ثبت کرده ام بمن گفت بیا برو دوره هایی که محمد برگزار میکنه رو شرکت کن چون در زمینه فعالیت شرکت توعه. من این رو یه نشونه میدونم شاید خدا داره به قولی که بمن داده بود عمل میکنه و داره شرایط رو طوری درست میکنه که منو محمد دوباره با هم ملاقات داشته باشیم البته نمیدونم شاید هم توهم زده ام. 2 هفته آینده قراره برم و اون دوره آموزشی رو شرکت کنم.

استاد از شما بینهایت تشکر میکنم چون شما زندگیمو از لبه پرتگاه نجات دادین. کلام شما بمن قدرت و انرژی میداد تا این راه رو تا الان ادامه دادم و با توکل بر خدا تا ابد این راه را ادامه خواهم داد. از خدای بزرگم بی نهایت سپاسگزارم که منو با شما آشنا کرد. اما در این 7 سالی که از آشنایی منو محمد میگذره من با تمام وجودم به آیه” فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره” ایمان آوردم . چون تمام اون تجسمهای منفی که نادانسته در قبال دیگران میکردم به سر خودم اومد و من بارها و بارها از خدا طلب بخشش کردم.