«الگوهای موفق» در خانواده صمیمی عباس منش - صفحه 13

جناب جوان بزرگوار استاد عزیزم عرض ادب و احترام.

آقای جوان شما فوق العاده اید. چه قدر دقت!!!!!! چقدر مناعت طبع!!!!! من همیشه مدیون شما هستم. هیچ کس در زندگی من به میزان شما و خانم شبخیز عزیز در موضوع شناخت خداوند تاثیر نداشته حتی استاد عزیز و این موهبت بزرگیست. قدرش را خوب میدانم. چون زمانی که همه، همه درها را بسته میدانند من دری را باز میبینم و آن در، در ایمان وجود خداست که مشکل از آن در خارج میشود و نور از آن در وارد میگردد. این بالاترین موهبتیست که شخصی میتواند در زندگی داشته باشد. موهبت ایمان. میدانم که خوب میدانید هدایتگر من به چه ارزشی شدید… آرزویی بهتر از این برایتان ندارم که هر چی آرزوی خوبه مال تو…

چه تعبیر زیبایی از قرآن مطرح کردید واقعا زیبا بود…

با سلام و عرض ادب و احترام به خواهر گرامیم خانم شبخیز و استاد عباسمنش عزیزم که مطمئنا متن مرا میخوانند. استاد عزیزم ای ید خداوند برای هدایتم دوستتان دارم…

خواهر بزرگوارم متن شما احساسی در دل من بوجود آورد… احساسی که هنگام خواندن قرآن دارم… کلمات داخل پرانتز مرا یاد جملات مقطعه قرآن انداخت… متن شما را چند بار خواندم چون متن قرآن را بارها میخوانم تا عمق کلامش را نسبت به مداری که در آن هستم درک کنم…

استاد عزیزم آقای جوان به درستی که شما عمق مطلب را ادا کردید. این نشان از فهم عمیق شما از حضور در این جمع و فواید حضور در اینجا را دارد. یاد یکی از کامتهای شما برای خودم افتادم که فرمودید:

پیامبر(ص) فرمود: «قرآن ظاهر و باطنی دارد، و باطن آن هم باطنی دارد، تا هفت باطن». و «هفتاد باطن» و «هفتصد باطن» و «هفتاد هزار باطن»

به درستی که شما باطن حضور در این جمع را میفهمید و این نشانه ایست برای آنان که فکر میکنند حضور در این جمع و بیان موفقیتها بی معناست…

شاد و پیروز و برقرار باشید…

خانم نامدار عزیز از ابراز لطف و توجه شما بسیار سپاسگزارم و آرزوی شنیدن موفقیتهای بیشتر شما را دارم…