«آسان گرفتن» نه به معنای بها ندادن، بلکه به معنای تمیز دادنِ آنچه که ارزشِ بها دادن دارد از آنچه است که باید نادیده گرفته شود.
زیرا وقتی مسائل بی اهمیت را تشخیص می‌دهی و به آنها بها نمی‌دهی، یعنی به کانون توجه‌ات و نقش آن در هدایت تو به سمت آنچه ارزشمند است، بها می‌دهی و سپس آسان می‌شوی برای آسانی‌ها؛
«آسان گرفتن» نه به معنای بی‌تفاوت بودن، بلکه به معنای جدی نگرفتن مسائل بیش از اندازه‌ی واقعی‌شان است؛ زیرا کار ذهن همواره بزرگ‌تر، جدّی‌تر و مهم‌تر نشان دادنِ مسائل از آنچه است که واقعاً هستند.
«آسان گرفتن» به معنای فرار از مسائل نیست، بلکه به معنای اراده کردن برای روبرو شدن با مسائل و آسان گرفتنِ این فرایند به خودمان به وسیله‌ی «عجله نداشتن» و «برداشتنِ قدم‌هایی کوچک اما پیوسته» است و نتیجه همواره احساس خوب است؛
«آسان گرفتن» نه به معنای تصمیم نگرفتن، بلکه به معنای پیچیده نکردنِ فرایند تصمیم گیری به وسیله‌ی به تعویق نینداختن‌‌های پی در پی است و نتیجه همواره احساس خوب است؛
«آسان گرفتن» به معنای، کم کردنِ فاصله‌ی میانِ تصمیم گیری و اجرای آن تصمیمات به وسیله‌ی، اجرای توکل در عمل است. زیرا هرچه این فاصله بیشتر بشود، کار را برای خود سخت‌تر کرده‌ایم؛
«آسان گرفتن» یعنی نبستنِ هر مسئله کوچک و بزرگی به اساسی ترین موضوعاتِ زندگی‌ات؛
«آسان گرفتن» یعنی پرسیدن این سوال که:
آیا در یک سال آینده هم این موضوع تا همین حدِّ آلان، برایم بغرنج و بزرگ و جدّی است؟!
«آسان گرفتن» یعنی توانایی نگاه کردن به مسائلی که ما را به اضطرار می‌اندازد، از این زاویه که:
«این موضوع آنقدرها هم که به نظر می‌رسد، مهم نیست»
«آسان گرفتن» یعنی:
مسائل را از دیدگاه وسیع‌تر دیدن به وسیله‌ی زوم بک کردن از آنها تا سرحدِّ ممکن و سپس «راه حل یافتن برای آنها به جای غصه خوردن به خاطر آنها» و نتیجه همواره احساس خوب است؛
«آسان گرفتن» یعنی برداشتن تمرکزت از مشکل و گذاشتن تمرکزت بر راه حلّ و نتیجه همواره احساس خوب است؛
«آسان گرفتن» یعنی منعطف بودن؛ یعنی خودت را به اضطرار نینداختن برای رسیدن به نتیجه‌ی از پیش تعیین شده‌ات آنهم به شیو‌ه منطقِ پیچیده‌ی ذهنت؛
«آسان گرفتن» یعنی منعطف بودن؛ یعنی دستان خداوند را درباره «چگونگی» باز گذاشتن. یعنی بینا شدن درباره‌ی همه‌ی گزینه‌های ممکن و تشخیص نشانه‌های هدایتگرِ طولِ مسیر؛
«آسان گرفتن» یعنی به خاطر داشتنِ رابطه‌ی همیشگی‌ات با نیروی هدایتگری که همواره در دسترس‌مان است، راه حل مسائل را می‌داند و هدایت ما به سمت آن راهکارها را به عهده دارد و سپس نگران نشدن درباره‌ی حضور آن مسائل- به خاطر این یاد آوری- و حساب کردن روی این رابطه؛
«آسان گرفتن» یعنی، نگاه گذرا داشتن درباره‌ی کلیّتی به نام زندگی با تمام وجوه دلخواه و نادلخواهش. یعنی هیچ چیز را دائمی نپنداشتن؛
«آسان گرفتن» یعنی اول به احساسِ بهتر رسیدن، سپس با آن احساسِ بهتر، به سراغ حل مسائل رفتن؛ و نتیجه همواره احساسِ خوب است؛
«آسان گرفتن» یعنی، ذهن و عجله و اضطرارهایش را از مدار خارج کردن و قلب و الهاماتش را وارد ماجرا کردن و به این شکل زندگی را آسان گرفتن؛ و نتیجه همواره احساس خوب است؛
«آسان گرفتن» یعنی «بیش از حدِّ تصورات، منطق و دو دوتا چهارتاهای ذهنت» روی حمایت‌ها و هدایت‌های خداوند حساب کردن، به این نیرو اعتماد داشتن و «این اعتماد را در عمل و نه در حرف نشان دادن» و آن را همواره قابل دسترس دانستن و با این جنس از اطمینان، در مسیر زندگی و مسائلش قدم برداشتن.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی گفت آسان گیر کارها...8MB9 دقیقه
بنام خداوند بخشنده مهربان
سلام خدمت استادان گرانقدر و دوستان عزیزم
روز چهل و دوم از سفرنامه زندگی من
عنوان فایل:گفت آسان گیر کارها…
بقول استاد که همیشه میگه قوانین خداوند چیز جدید و عجیب و غریبی نیست که بگیم ما این راز و کشف کردیم نه همیشه بوده از پیامبران و امامان گرفته تا حافظ ووووو کلی از انسانها به این درک رسیده بودن؛حافظ هم به زیبایی این اشعار و سروده و قوانین بخوبی بیان کرده و استاد هم خیلی ماهرانه در موردش توضیح میده
بنظر من آسان گرفتن کارها خودش یک مهارت است چون من دیدم افرادی که آسون میگیرن کارارو خیلی سریع تصمیم میگیرن و خیلی سریع عملی میکنن و نتایج هم به طرز جادویی عالی میشه و با خنده و شادی همراه میشه ولی افرادی که از قوانین آگاهی ندارن وقتی این صحنه رو میبینن میگن فلانی چقدر خوش شانس…از طرف دیگه ای من دیدم افرادی رو که خیلی سخت میگیرن کارارو انقدر به یه موضوع فکر میکنن و سختی های کار بولد میشه تو ذهنش عملا منصرف میشن از انجام دادن اونکار و چه ضربه هایی که به اعتماد به نفس میزنه؛من خودم خیلی باید کار کنم تو این موضوع که آسان بگیرم حل مسائل رو و وقتی میبینم یه کاری سخت انجام میشه همونجا متوقف میکنم کارو و روی باورهام کار میکنم و همیشه به خودم میگم فرکانس خداوند فرکانس آسانی و راحتی و لذت است بقول استاد چطور از این راحت تر چطور از این آسان تر چطور از این لذت بخش تر مثلا تو مسائل مالی من باید پول درآوردن رو برای خودم آسون کنم و سپاسگزار خداوندی باشم که اینهمه پول تو جهان هست و منم لیاقت داشتنش رو دارم اونم به آسانی و لذت و هرچقدر پول درآوردن راحت باشه برام یعنی به فرکانس خداوند به اصل خودم نزدیک و نزدیکتر شدم و هرچقدر پول راحت تر به دست بیاد من بیشتر قدرش و میدونم چون میدونم روند طبیعی پول درآوردن همینه نه سخت پول درآوردن اگه پول سخت درمیاد یعنی یه چیزی تو باورهای من ایراد داره وگرنه جهان آماده و مهیاست که پول و ثروت رو سرازیر کنه تو زندگی من