سفر به دور آمریکا | پاسخ به مسابقه جلسه ۳۲ - صفحه 13

سلام استاد عباسمنش و مریم عزیز..

من نمیدونم چرا اینجوری شدولی خوب شد دیگه.حالا میگم چی شد ??.وقتی تو اوج قله بودم و فایل های دانلودی رو گوش میدادم و همچنین قدم ها رو.. و اصلا تو آسمون ها بودم ..هر چیزی رو فکر میکردم همون میشد احساس میکردم خدا هر لحظه کنارمه..به قول خودتون استادعزیز،،منم لطیف شده بودم،،با هر زیبایی ،با دیدن طبیعت ،حیوانات و….اشک تو چشمام جمع میشد ..تو عمرم چنین احساسی رو تجربه نکرده بودم..تو تعطیلات خرداد یه مسافرت یه هفته ای پیش اومد و من دور شدم از تموم اون فایلها با این که سعی میکردم گوش کنم ولی به دلیل اینکه همیشه مهمونی بودیم و دورو برمون شلوغ بود نشد..بعد از اینکه از سفر برگشتم با این که شروع کردم دوباره به گوش دادن ولی به هیچ عنوان اون حس دوباره برنگشت اون لطافت اون همه عشق و ذوق نمیدونم کجا رفت ?و من ناراحت از اینکه کاش نمیرفتم ..کاش همین تهران میموندم ..و باز دوباره یه مسافرت پیش اومد..و هفته ی قبل برگشتیم..البته تو ماشین و در مسیر صحبتهاتون و گوش میدادم.ولی میدونید اون حسی که اوایل داشتن دیگه نبود ..دور شدم از فرکانس ..به زور میخواستم خودم و دوباره ببرم تو فرکانس های اوایل ..ولی نشد که نشدو چه حس بدیه..که فک کنی دور شدی از خدا از زیباییها و از اون همه حسها..

و چون من اون احساسات و فرکانس ها رو تجربه کرده بودم میدیدم که چه قد زجر آوره که دور بمونم ..من قدم سومم و تموم کرده بودم و همزمان شده بود با قسمت چهار یا پنج قدم چهارم که شما تو سایت گذاشته بودین..و من خوشحال از اینکه میتونم خودم و برسونم به شما ..ولی یه حسی بهم میگفت چه فایده که که فقط گوش میدی و نت برداری میکنی وقتی اون فرکانس و نداری و نمیتونی تو مدار باشی..البته بودمااا ولی اونجوری که اوایل بود نبود و فرکانس هام خیلی ضعیف شده بود ..با خودم گفتم باید یه تصمیم قاطع بگیرم..منی که یه سفرنامه از دستم در نمیرفت نزدیک ۱۰قسمت ازتون عقب بودم..مثل یهکسی بودم که یه چیزی رو میخواد دنبالش میگرده ..میدونه کجاست. ولی دست و دلش نیست که بره دنبالش..

هر روز با خدا صحبت کردم..گفتم خدا جون مگه نه اینکه هر چی من بخوام ه تو هم همونو واسم میخوای خوب من میخوام دوباره برگردم به همون دوران طلایی یکی دوماهی که داشتم کمکم کن دستم و ول نکن..??

تا این که چن روز پیش یه حسی مثل یه الهام بود و بهم گفت که برو و از قدم اول دوباره شروع کن و چن تا رو که بیشترین تاثیر و روت گذاشته شروع کن و تا وقتی دوباره به اون حالت برنگشتی نرو سراغ قدم چهارم..

منم از پریروز همین کارو کردم .(من هر روز پیاده روی میرفتم به مدت یک ساعت ،،و در این مدت یه قسمت از قدم ها رو گوش میدادم ..)پریروز که رفتم پیاده روی قسمت دوم از قدم اول و گوش دادم..دیروز هم قسمت چهارم از قدم دوم ..و امروز هم قسمت سی و یک و سی و دو سفرنامه رو گوش دادم..

و چه قد حس خوبی گرفتم ..احساس میکنم دوباره دارم برمیگردم به همون دوران طلایی ..

یه چیزه جالب بهتون بگم من اوایل موقع آشپزی و اتو کشیدن و… و به هر حال هر کاری که میتونستم هندزفری بزارم و صحبتاتون و گوش کنم این کارو انجام میدادم..و امروز هم به صورت کاملا ناخوداگاه این کارو انجام دادم.این فقط یه چیز میرسونه دیگه..

و سفرنامه ای که حالم و دگرگون کرد..قست سی و یک که عالی بود..ولی قسمت سی و دو..مریم جون من پا به پات اشک ریختم هر چن نمیدیدمت ولی کاملا حست و میفهمیدم اشکات و میدیدم ..این حال خوب و واسه همه آرزو میکنم..چون حسش کرده بودم و الان هم به لطف خدا و کمکش دوباره برگشتم نه صددر صد ..ولی بیشتر راه و اومدم..

استاد استاد …وای نگم از اون صدای پرنده ها جیرجیرک ها کلاغ?? ….وای چه حسی بود..من نصف حواسم پیش صحبت های شما بود و نصف دیگش پیش اون صداهایی که میشنیدم و هیچ جوری نمیتونستم دست از سرشون بردارم..رویایی بود.. عالی بود..چشام و میبستم و با تموم وجودم گوش میدادم.. چه قدر زیبا بود ،خدایا ممنونم ممنونم که من دوباره آشتی کردم با خودم ..وقتی که اخرش گفتین ببینمتون تو امریکا..یه چیزی تو قلبم لرزید اون حسی که گرفتم ازتون و البته میگرفتم همیشه..صداقتتون وعشقی که میدین به همگی ما. شما و مریم عزیز ..چه قد دوستون دارم خدا میدونه ..?

اون لحظه که خداحافظی کردین و مثل همیشه گفتین که عاشقتونم اشک تو چشمام جمع شده بود ..اون لحظه من رو فرش نشسته بودم یه جورایی دراز کشیده بودم..همون لحظه چشمم خورد به یه مورچه که داشت از رو فرش رد میشد من فقط نگاهش کردم و گریه کردم.. نگاهش کردم و قدرت خدا رو بیشتر درک کردم ..فک کن با دیدن یه مورچه ?من دوباره برگشتم و این بار با قدرت بیشتر و تمرکز بیشتر روی زیبایی ها و سپاسگزاری بیشتر ..??

و دیگه برنمیگردم به حال بدم..

سپاس فراوان استاد.مریم عزیز ..که این سفرنامه ها و فایلهارو واسه ما آماده میکنین..

به قول شما استاد جان موفقیت باید مداوم باشه و باید پشت هم باشه و نباید بینش فاصله بندازیم ..

دوستون دارم همتون و ودوستان هم قدمی من ..امیدوارم همیشه بخندین شاد باشین و از تک تک لحظه های زندگیتون لذت ببرین..

عاشقتم خدا ..و همیشه هدایتم کن.????