برخی از تجربیات خریداران دوره قانون آفرینش

سلام محمد جان

دوستت دارم عزیزم.

از اینکه نجواهای ذهنت را تونستی

کنترل کنی ودوباره رفتی درخواست

کردی خیلی خوشم اومد؛

اتفاقا من هم یه داستان شبیه داستان شما دارم؛

چند ماه پیش دوستم منو به عروسی

داداشش دعوت کرده بود جاتون

خالی، بعد از تموم رقص و صرف شدن ناهار و شیرینی، من و دوست دیگه ام خواستیم کادو هامونا

(پول )بدیم و برگردیم یه آقایی بود

که کادوها را می‌گرفت من فکر کردم

که این آقا از طرف داماد داره کادوها را جمع میکنه و من رفتم براشون

مبارک باد گفتم و کادو با کمال میل

تحویل دادم، دوستی که باهاش بودم دیدم داره می‌خنده گفتم برا چی می‌خندی، گفت اینی که کادو

را بهش دادی این بابای عروس بود

تا اینا گفت من بدون اینکه فکر کنم

سریع رفتم با معذرت خواهی کادو گرفتم و اومدم دیدم نیستش ورفته

ده متر اون‌ور تر از خنده داره میترکه

بهش گفتم چرا همش می‌خندی،

گفت پسر با چه رویی رفتی کادو را

پس گرفتی من بودم عمرا این کارا

نمی‌کردم تو خیلی پر رویی!

همون جا به خودم گفتم اینا همش به خاطر کار کردن رو اعتماد به نفس

و در خواست کردن خودم از دیگران

هستش.

از خوندن کامنتت هم لذت بردم و ازت تشکر میکنم

که منو یاد داستان فان خودم انداختی.