دستیابی به اهداف سخت است یا آسان؟

سلام به استاد عزیز و گرانقدرم و مریم جون عزیزم و تمامی دوستان گلم.

چقد ب جا و ب موقع این فایل رو گوش کردم چون میخام حرکت جدیدی بزنم که اتفاقاً نسبت بش خیلی مقاومت داشتم .با گوش کردن این فایل انگیزه ی خودمو بالا می‌برم و سعی می‌کنم نگاه و نگرشمو نسبت به کاری که میخوام انجام بدم تغییر بدم .

چن وقتیه دلم ‌میخواد کلاس کامپیوتر و حسابداری برم منتهی کلاسی که از همه لحاظ امکاناتش خوب باشه یعنی هم مسیرش بهم نزدیک باشه هم هزینه‌اش خیلی بالا نباشه و هم اینکه کلاس معتبرو خوبی باشه و استاد خوبی برای آموزش داشته باشه پیدا نمیکردم. واقعاً برام تعجب انگیزه صبح این فایلو گوش کردم و بطور شگفت انگیزی امروز عصر از طریق یکی از دوستام این کلاس بهم معرفی شد که دقیقاً همون شرایطی رو داره که دلم ‌میخاست .

خدا را سپاس میگم.

وقتی دنبال هدف یا خواسته ای هستیم دقیقاً به همون میزانی که باورش میکنیم در مسیر هدایت میشیم. امروز با گوش کردن این فایل خیلی حالم خوب شد .راستش یه مقاومتی هم نسبت بش داشتم و اون این بود که مدام تو گوش خودم زمزمه می‌کردم که ناهید بیخیالش شو ، فکر نمی‌کنم از پسش بر بیای .دقیقاً به همین اندازه که خودم خودمو باور نداشتم کارمم پیش نمی‌رفت .همین امروز که سعی کردم نگاهمو کاملاً متفاوت کنم و به خودم بگم تو می‌تونی و از پسش برمیای .کلاس برام اوکی شد .که از دو روز دیگه کلاسم دایر میشه.برای یاد گیریش ذوق و هیجان خیلی زیادی دارم که انشاالله به یاری خدا و تلاش خودم اگر تو این زمینه موفق بشم واقعاً به خودم آفرین میگم. احساسم اینه موفق میشم به قول استاد باید به الگوهای مناسب نگاه کرد تا بتونی راه موفقیت را پیش بگیری.

کاملا این مطلب استاد را قبول دارم که اگر خواسته یا هدفی داشتیم و خیلی سخت بدستش اووردیم و یا اینکه اصلاً بدستش نیووردیم کاملاً به درونمون برمیگرده .به ضعف‌هایی که در درونم باعث ایجاد افکار و باورهای منفی شده. که منو از هدفم دور نگه داشته .هیچ وقت هیچکس و هیچ چیز، عامل دور شدنه من از اهدافم نیست الا خودم ! دقیقاً به میزانی که افکار و باورهای درستی داریم به همون میزان به رشد و موفقیت میرسیم .حال ممکنه تو زمینه روابط باشه یا تو زمینه بدست اووردن ثروت یا سلامتی و یا هر چیز دیگه ای! جاهایی که ناامید میشید بهتره تمرکز رو روی افکار و باورهایی که تو ذهنتون پرسه می‌زنن بذارید و ببینید چ مقاومت‌ها و یا چ ترمزهایی در درون شماست که خللی در رسیدن بهشون بوجود اوورده ؟!

عوامل زیادی دست ب دست هم میدن تا ما از اهداف یا خواسته‌هامون دور بشیم. گاهی ممکنه عدم توانایی در وجودمون عاملش باشه. که به کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس ما برمیگرده .شایدم حس خود ارزشمندی پایینی داشته باشیم که همین باعث عدم لیاقت در ما میشه.

خیلی وقتا به خاطر نداشتن ایمان از هدفمون فاصله می‌گیریم که اینجور وقت‌ها بیشتر همه چیزو با عقل و منطق خودمون می‌سنجیم و از اونجایی که ذهن ما محدود فکر می‌کنه راه رو خیلی سخت و دشوار و گاهی ناممکن می‌بینیم . به همین جهت وقتی ایمان نداشته باشیم دست از تلاش برمی‌داریم و نسبت به اون موضوع بی ‌تفاوت میشیم ،در حالی که داشتن ایمان عامل خیلی مهم و موثری در رسیدن به خواسته‌ها و اهدافمون هستش.

به قول استاد نباید به کل مسیر اهدافمون فکر کنیم که به چطور وچ شکلی وچ جوریش فک کنیم و بعد دست از حرکت برداریم، بهتره بدون در نظر گرفتن آینده، قدم اول رو برداریم و اجازه بدیم خداوند قدم به قدم ، مسیر رو بهمون نشون بده و با ایمان و توکل و هدایت خودش به مسیر ادامه بدیم تا به هدفمون برسیم که این برمیگرده به باور توحیدی قوی! هر چقدر باورهای توحیدی بیشتری داشته باشیم طبیعتاً مسیر هموارتر و به هدف‌ها نزدیک‌تر میشیم.

در هر صورت هر وقت خللی در رسیدن به خواسته‌هاتون بوجود اومد جایی بیرون از خودتون دنبال مقصر نگردید. هرچی که هست به کمبودهایی که در درونتون وجود داره برمیگرده.

دونستن همین آگاهی خودش خیلی مهمه چون باعث میشه تمرکزتون رو روی نقاط ضعف خودتون بذارید و دنبال راه حل بگردید. وقت و زمانتون هم ‌بیخود و بی‌جهت هدر نمیره.

با توجه به دوره‌هایی که کار کردم اینو متوجه شدم که جاهایی که بر سر دوراهی می‌مونم و جاهایی که به دلایل مختلف نسبت به خواسته‌هام مقاومت دارم سعی می‌کنم خودمو تسلیم خداوند بکنم. خیلی وقتا عجز خودم رو در مقابل خداوند اعلام می‌کنم و از خداوند درخواست می‌کنم کمکم کنه تا بتونم مسیر درست رو پیش بگیرم. دقیقاً هرجایی که به خدا ،تکیه و اعتماد کردم ،احساس قدرت کردم. همون جاها به همون نسبت ایده‌های بهتری تو ذهنم اومده و متوجه شدم که خداوند چطور داره هدایتم میکنه .

چشمامون که باز باشه هدفمون که مشخص باشه ذهنمون که آروم باشه ، معجزات زیبا‌ و موفقیتهامونو می‌بینیم.

همیشه اولین حرکت و اولین قدم ب نظر سخت میاد ک تمام مقاومت‌های ما تو برداشتن همین قدم اول هستش. پس باید آگاهانه و مصرانه و با اراده ی قوی برای رسیدن به اهدافمون قدم اول رو برداریم.

اکثر وقتا به خاطر ترس‌هایی که تو وجودمون هست امروز و فردا می‌کنیم در حالی که همگی می‌دونیم همین الان وقتشه و می‌تونیم شروع کنیم . برای اینکه به همچین درکی برسیم باید ایمانی راسخ و قوی در مقابل خداوند داشته باشیم که بتونیم با تکیه کردن بش، حرکت خودمونو شروع کنیم.

من تو همه زمینه‌ها چ تو زمینه روابط با دیگران چ تو زمینه روابط عاطفی با همسرم و چ تو زمینه بدست اووردن ثروت و چ تو زمینه داشتن سلامتی همه و همه رو فقط با این امید که خدا کنارمه و حواسش به منه و اینکه باور کردم که از من خوب مراقبت می‌کنه رها می‌کنم.در واقع سعی می‌کنم اشتباهات گذشتم رو تو این زمینه‌ها کمتر داشته باشم ویا اینکه حداقل مثل گذشته رفتار نکنم و افکارهای گذشتمو نسبت به این موضوعات نداشته باشم چون دوس دارم تجربه‌های بهتری کسب کنم .

باید کاملاً متفاوت با گذشته عمل کنم. خیلی جاها برام سخته ولی سعی میکنم صبوری کنم .قانون را با خودم مرور میکنم و به خودم وعده‌های خوبو و آرامش بخشی میدم.

باور دارم بدست اووردن خواسته هام ، به میزان باورهایی که در سر دارم ، به من نزدیک یا از من دور میشن.

بنابراین بهتره باورهای مثبتو و خوبی داشته باشم. باورهایی که انگیزه و ذوق و شوق رو در من بوجود بیاره. باورهایی که حس خوب، بهم بده .همین میشه عامل رسیدن به خواسته‌هام.

استاد عزیز بی‌نهایت از آموزه‌های قشنگتون سپاسگزارم

. از خداوند برای شما و مریم جون بهترین‌ها رو خواستارم .

الهی باشید همیشه .

به نام خدای هدایتگر.

سلام استادجونم .سلام مریم جونم .

استاد،ازاونجایی که من ارادم خوبه .اگه چیزی به ذهنم خطورکنه وقرارباشه کاری راانجام بدم .حتمن سریع برنامه ریزی میکنم ودنبالش میرم .

یادم نمیادکاری یاچیزی توذهنم اومده باشه وبه خاطرسختیش ،منصرف شده باشم .ولی خب موضوع مهم اینه که خیلی وقتهابایدبرنامه هایی می چیدم یادنبال اهدافی میرفتم ولی کوتاهی کردم .وقتی شمایامریم جون ازاهدافتون وعملکرداهای حتی دوره ی خیلی جوانیتون میگید،من غبطه میخورم که چقدربی هدف زندگی کردم .

ولی خب سالهایی هم هس که بااراده ،تلاش کردم ولی نمیدونم چراوبه خاطرچه حکمتی الان تواین سن دارم جواب می گیرم .حتمن تلاشم کمتربوده .

مثلاخیلی ساله که من دنبال آرامش وزندگیی که خودم احساس رضایت داشته باشم ،بودم وکلاسهای مختلف رفتم .کتابهای زیادخوندم ونوشتم .امااین یه سالی که باشماشروع و دنباله روهدفم بودم.تازه به خواسته هام دارم میرسم .

دوس داشتم زودترازاینااتفاق میفتادولی بازم سپاسگزارشماوهدایت خداهستم .همیشه به خدامیگفتم خدایایه کسیوسرراه من قراربده که همه جوره منوراضی کنه .ینی راه وروشی داشته باشه که باعقل ومنطق من مطابقت کنه .واقعنی همیشه دنبال همچین آدمی بودم .باورم نمیشه بعدازسالیان سال شاید۸سال گذشته باشه والان من به اون فردکه استادعزیزم هستم ،رسیدم .تواین هدفم ،همه چیوباهم میخاستم ازروابط همسریادیگران ،سلامتی ،ثروت،آرامش ذهن وروح ،ارتباط باخدا،آشتی بامرگ وغیره…..

خداروسپاس که آروم آروم دارم همه روبدست میارم .

قربونت شم استادگلم .

خداروشکرمیکنم که بالاخره فردی توزندگیم واردشدکه تونست منه ناهیدروتغییردرست ودرمون بده .

حالامیرم سراغ جواب سوال شما؟که جاهایی که فکرکردیم وانجام دادیم چی بوده ؟

استاددرمورداثاث کشی چون من مستاجربودم همیشه دقدقه وحال خرابیشوداشتم .ازیه ماه قبل ماتم می گرفتم واین حالموخیلی بدمیکرد.وباعث میشدخیلی جاهابه خاطراین موضوع من عصبانی باشم وهمش درحال استرس ،روزامو،می گذروندم .

ولی الان اینطورنیستم اندفه به خودم گفتم ناهیداین مسئله ای که توبایدبپذیری وبدونی که باآرامش ودیدن نکات مثبت قضیه ،ازاین موضوع لذت هم میبری .

دیگه ازیه ماه قبل فکرنمی کردم .یه چندروزمونده به جابه جایی ،شروع به جم کردن وسایلاوبسته بندیش کردم .وفکراینومیکردم که دارم یه مکان جدیدوخونه ی جدیدمیرم .وممکنه اتفاقات خوب جدیدی برام بیفته .کاملابدون خستگی وبالذت وبانگاه این که احساس خوب ،اتفاقات خوب رابرام رقم میزنه ،پیش رفتم .

واتفاقاهمین طورهم میشد.ولی به گذشته بودهمش غرمیزدم .همسرموخیلی سرزنش میکردم .تصورجاومکان جدیدیه کم استرس بهم واردمیکرد.

امسال تصمیم جدی گرفتم وباخودم عهدجدی بستم که خیلی بیشترازسالهای دیگه تلاش کنم برای بهبودوروندزندگیم .وواقعنی این چندماهه ،اینکاروکردم .تاقبله ،امسال همیشه این توذهنم بودکه تغییرکنم تابه دیگران ثابت کنم که چقدخوبم یاخوب دارم زندگی میکنم ولی امسال ازدولت استاد،نگرشموتغییردادم وگفتم لزومی نداره به کسی ،چیزی راثابت کنم فقط برای آرامش وخوشبختی وشادی خودم ،وثابت کردن به خودم وخدای خودم ،بایدبیشترین تلاش راکنم .وخداروشکراین روش خیلی بیشتربهم جواب داده .البته ناگفته نمونه چون کسی مثل استاد،پشتمه .🙏

ازصب تاشب مشغول رسیدن به خودم ،به پسرم ،دخترم ،همسرم هستم وباشلوغی کارم ،به همه ی کارام میرسم وشبا،بااحساس خوب ،خواب میرم وبعضی وقتاازهیجان زیادخوابم نمیبره .خیلی خوشحالم که دارم سعی میکنم ،باقوانین هایی که آموختم ،پیش میرم .هیچی کم خودم نمیزارم .خیلی ازاطرافیان وقتی منوانقداکتیو،میبینن .میگن خوش به حالت چطور؟چکارمیکنی ؟وقتی توضیح بهشون میدم ،میگن بروبابا!ازخوابمون بزنیم نه بابا،ماتاظهرخابیم .وهزارویک جوربهونه میارن .جالب اینجاس که ازهیچیشون نمیخان بزنن ومیخان شبیه کسی باشن که فعالیت زیادداره وحال وشادی رضایت بخشی داره ،بشن .

به قول استادسرجای خودشون وفقط توخیال .میخان به همه خواسته هاشون برسن وهمه چیزبراشون محیابشه .

به عنوان یک مادرخیلی حواسم هس که الگوی مناسبی برای فرزندانم باشم .اعتقادم براینه که اگه خودم الگوی مناسبی نداشتم ودیرشروع کردم برای انجام خیلی چیزها.ولی خودم ازهمون بچگی تلاشم براین بوده که دختروپسرم درسن جوانی ،آدمهای موفقی باشن .ازسن کوچیکی ورزش راالویت هردوشون قراردادم .ودنبال روهدفشون حالاهرچی که خودشون انتخاب کنن .من کنارشون ،درحدتوانم کمکشون میکنم والبته پدرعزیزشون حمایتگرمالیشونه .برای هردوشون ،به خصوص دخترم چون ازجنس خودمه ،خیلی وقت میزارم .اینم بگم همش بالذته وحواسم هست که چقدازتوانایی هاوانرژیم رابراشون بزارم .این نیس که به خودم توجهی نداشته باشم .اتفاقابه خودم هم ازهمه لحاظ خیلی رسیدگی دارم .ازاون مادرای فداکارنیستم که به خودم آسیب بزنم که بچه هام خوش باشن .نه اول الویت خودمم وکارای خودمه .خداروشکرخداتوانمندی ،برنامه ریزی خوب رابهم داده که بتونم همه جوره ازوقتم به بهترین شکل استفاده کنم .فقط ایرادگذشته ی من ،این بودکه خیلی جاهاتمرکزرونداشته هام بود.ولی الان کاملن متفاوت باگذشته ،رفتارمیکنم واحساس رضایت را درخودم میبینم .چون نتایج بهتری توزندگیم میبینم .چون آرامش بیشتری کسب کردم .

حتی الان که وقت برای گوش کردن ونوشتن دیدگاه میزارم .موردتمسخروقضاوت خیلیاهستم .یه وقتایی ازنگاهشون میفهمم .این به این منظورنیس که اعلام کنم من دارم میرم چیزی گوش بدم وبنویسم ولی اینکه ارزش قائل هستم برای خودم وجایی الکی نمیرم یااول به این کارخودم توجه میکنم .متوجه میشن چون میگن مگه چکارداری .ول کن حوصله داری!ولی حرفهای اونابدام اهمیتی نداره حتی یه بارهمسرم شاکی بود.نشستم وتوضیح دادم وبش گفتم این کارهم جزعه الویت کارای روزانه ی منه ،وتوبایدبپذیری .وایشون هم قبول کرد.ولی خب الان بابرنامه ریزی بهتری ،طوری وقتمومیزارم که ایشون میان ،کارم باسایت تموم شده باشه .وقتی هدف وبرنامه ی آدمها،توجهت ،درستی باشه،حتمن باکمی فکرکردن وبرنامه چیدن میتونن بدون بهانه به همه کاراشون برسن .واقعن هیچ بهونه ای برای هیچ کاری نیست .به قول استاد ،باافکارخوب ومثبت توقدم اول روبردار،گامهای بعدی به تونشون خواهدداده شد.خداهم باهدایت خودش تومسیرباتوس .پس نیازی نیس نگران چیزی باشی .همون وعده ی خودش (ازتوحرکت ازمن برکت )که البته این فقط به لحاظ ،مسائل مادی نیس .به نظرمن .

ترس بزرگترین مانعی هس که باعث میشه تونتونی حرکت کنی .

تنبلی هم یکی ازمانعهای بزرگ دیگس که نمیزاره توحرکت کنی .

تمایل وذوق توبرای رسیدن به هدف :عامل مهمی برای رسیدن به خواستته .

داشتن انگیزه ،بررسی هدفت که چرامیخای انجامش بدی یابدستش بیاری .

ازچیزی کوه یاغول نسازید.خیلی چیزاتودلش که بری ،می بینی چقدراحت بوده وتومی ترسیدی .

ایمان به خداوحس حضورخدا،کنارت ،میتونه کمک حال فوق العاده ای باشه برای رسیدن به خواستت .

الگوبرداری ازافرادی که تواون زمینه به جایی رسیدن وکاری کردن .

راحت گرفتن وسخت نگرفتن اون موضوع .

داشتن اراده ی قوی .همت وتلاش .

وعده دادن به خودت واثبات کردن به خودت .

همه ی اینا،باهم دست به دست هم میتونه توروبه خواستت برسونه .

نمی دونیدچقدلذت بخشه به خصوص جاهای که کسی بگه تونمیتونی وتوبتونی .خیلی بهت حال میده که قدرت وتوانایی های خودت راببینی وچقداعتمادبه نفس وعزت نفست رابالامی بره .

سعی میکنم ،متکی به کسی نباشم وخودجوش خودم همه ی کارام راانجام بدم .خودم به تنهایی ازپس کارام برمیام البته بایاری وهدایت خدا.ایمان به خداتورو،ازخیلی بندها،وگره ها،خلاص میکنه .

پس نتیجه :کنترل ذهنتون

تمرکزبه نکات مثبت اون موضوع .

داشتن انگیزه

حرکت وتوکل به هدایت خداوند

داشتن احساس خوب ونتایج خوب ،نشون دهنده ی رسیدن به موفقیتمونه.به زمان رسیدن هدفمون هم نیازی نیس ،فکرکنیم .چون یه وقت درگیرعجله میشیم ودوباره خودمون باعث تعویق انداختنش میشیم .

قربون الگوهای خوبی مثل استادومریم جون که من به نوبه ی خودم ،هرچی دارم ازوجوداین دوعزیزه .

چقدخوشحال میشم وقتی استادمیگه من کامنتاتونو،میخونم .

سپاس وهزاران سپاس ازحضورخداواستادعزیزم توزندگیم.