عادتی که زندگی شما را برای همیشه تغییر می دهد | قسمت 2

این سایت و بودن توی این فضا برای‌ من معیاره که آیا دارم روی ورودی هام و کانون توجه ام کار میکنم یا نه. هر‌موقع دو سه روز فاصله میگیرم نتایج توی همون دو سه روز به وضوح تغییر میکنه مخصوصا توی حال روحیم اینه که بر خلاف گذشته سعی میکنم روزمرگی یا مشغله ی زندگی و کار مانع نشه که دور بشم از این فضا،‌ اینجا جاییه که میشه خوب فرکانساتو تنظیم کنی، واقعا یکی از بزرگترین سپاسگزاری های من همین بودن توی این فضا و با دوستان سایت هست، این سایت یه سایت الهیه، اینجا برای من حکم عبادتگاه رو داره.

من اگر بخوام توی کنترل کانون توجه به خودم نمره بدم از صد نمره نمره ی هفتاد رو میدم چون واقعا توی این مورد خیلی تلاش میکنم و اهمیتش رو درک میکنم، مخصوصا توی کنترل ورودی های ذهن که میتونم نمره ی نود رو بدم چون به شدت فیلتر گذاشتم که هر چیزی نبینم و نشنوم، سال هاس که اصلا توی شبکه های اجتماعی نیستم سال هاس جمع های فامیلی و دورهمی های مسموم رو گذاشتم کنار، تمام آدم های نامناسب گذشته ام رو گذاشتم‌ کنار، یعنی جهان جدا کرد ازم من کاری نکردم و الان سالهاس که تنهام و لذت میبرم از این تنهایی، دلیل اینکه تونستم این مسیر رو ادامه بدم همین تعهدم به این مسیر بوده اینکه بها بپردازم که الحق و الانصاف خوب عمل کردم و هر بهایی لازم بوده پرداختم و نتایجم روز به روز داره پررنگ تر و بهتر میشه به نسبت همین تعهد.

برای من نوشتن خیلی ابزار قدرتمندیه من توی نت گوشیم از سه سال قبل نوت دارم پوشه های مختلف سال های مختلف رو پوشه پوشه کردم و هر سال توی هر پوشه کلی پوشه بندی دیگه اس از یادداشت های من راجع به موارد مختلف یه پوشه سپاسگزاری یه پوشه درست کردم و اسمش رو گذاشتم کنترل ذهن، هر وقت کار برام سخت میشه یا نجوا زیاد میشه میرم اونجا و شروع میکنم به نوشتن وخیلی عالی ذهنمو باهاش کنترل میکنم، من خیلی به قدرت نوشتن واقفم و اخیرا ازش توی پیدا کردن یه خونه ی عالی و اسباب کشی استفاده کردم و عالی جواب داد، من در مورد خونه ی دلخواهم و اینکه منطقه ای که خونه توش هست چه ویژگی‌های داشته باشه و اینکه به پولمم بخوره دو هفته پیش نوشتم و تاریخ زدم و دو روز پیش اجابت شد از نه تا موردی که نوشته بودم هشتاش دقیقا همونایی بود که نوشته بودم.

در‌مورد شغلمم همینطور، از این قانون استفاده میکنم من قبلا کارمند بودم و اومدم توی کار بیوتی، اینقدر تمرکز‌کردم روی اینکه کار عروس انجام بدم که با اینکه سابقه ام توی این حرفه کمه تونستم‌ تو همین مدت کوتاه بارها کار عروس بزنم با اینکه خیلی از همکارای با سابقه ترم اینو تجربه نکردن، از بس من وقتی یه بار عروس زدم با کلامم دامن زدم به این موضوع و بارها در‌موردش‌با همه صحبت کردم و الان تعداد عروسا بیشتر شده و من خیلی اعتماد به نفسم بالاتر رفته‌ توی شغلم.

در‌مورد روابط هم خوب عمل میکنم همیشه نکات مثبت همسرم رو هم به خودش هم به بقیه میگم و این باعث شده که رابطه ی خوبی رو با همسرم داشته باشم.

بعضی‌جاها هم بوده که خوب عمل نکردم و نتیجه ی‌خوبی نگرفتم‌ و اینو درک کردم که مهم ترین کار زندگی ما و مهم‌ترین وظیفه و مهم ترین عادتی که باید ایجاد بشه همین تمرکز بر نکات مثبت هست.

من قبلاها نه حتی قبلا خیلی دور عادت غر زدن رو داشتم‌ و با اینکه میدونستم کار درست چیه نمیتونستم‌عمل کنم چون جای اهرم توی ذهنم غلط بود من از دوره ی عزت نفس که به تازگی تهیه کردم متوجه شدم که ذهن من از غر زدن لذت میبره چرا؟چون از اینکه احساس قربانی بودن داشته باشه لذت میبره و از اون موقع با تعهد دارم تلاش میکنم این عادتم رو ترک کنم و هر جا میخوام غر بزنم زیپ دهنم رو ببندم و سکوت کنم.

زیبایی های این فایل هوش از سر میبره، انگار دنیای مادی و کره ی خاکی ما نیست انگار خود خود بهشته رنگا دیوانه‌وار با روحم بازی میکردن، دریاش آبی نبود تمام طیف رنگ سرد از بنفش گرفته تا آبی کبود و روشن تا سبز همه رو داشت و تلفیق اش با رنگ قرمز غروب خورشید مسحور کننده بود، یه خط وسیع از خشکی از خونه های با سقف رنگی بین دو دشت بزرگ آب، با ساحل سفید و سایبونای خوشگل و مردم با اندام زیبا و با آرامش و ریلکس کنار ساحل.

تصاویر‌پر از رنگ بود طیف رنگی بی انتها، چقدر ثروت خوابیده بود لب ساحل از خونه ها و‌ویلاهای زیبا تا ماشینای لوکس و زیبا همش آب بود و آبادانی و ثروت و نعمت، خود بهشت بود، خدای من، چقدر دنیای زیبایی داریم و خداوند چقدر ماهرانه و هنرمندانه این دنیا رو نقاشی کرده، حیف نیست واقعا؟ واقعا حیف نیست توی جهانی با سراسر زیبایی توجه ما بره سمت مشکلات یا نابسامانی های جهان، این نمود‌ واقعی کفره که با وجود این همه زیبایی ما به نازیبایی ها نگاه کنیم.

من محاله تو خیابون دعوا بشه یا تصادفی چیزی وسوسه بشم حتی یه نیم نگاه بندازم‌ یا توی جمعی به نشستنم ادامه بدم که سخن لغو ‌و بیهوده داخلش در جریانه، از این بابت خوشحالم و به خودم افتخار میکنم و از خدای مهربان میخوام که بهم توفیق بده تا بتونم خیلی بهتر به قانون عمل کنم چون هر چقدرم که خوب باشیم بازم تا نقطه ی کمال فاصله زیاده پس تا زنده ایم باید هر روز قدم برداریم با رعایت تکامل با لذت بدون کمالگرایی، بهبود های هر چند کوچک اما دائمی تا زمانی که زنده هستیم…