عادتی که زندگی شما را برای همیشه تغییر می دهد | قسمت 2

به نام خدایی که باورهای من به او شکل می‌دهد (یادگاری از یک دوست)

سلام به مردی از جنس نور که روشنی بخش زندگیم شد

و سلام به بانویی مهربان که اگه با دوربین زیبابینش در کنار استاد نبود «راهنمای عملی برای دستیابی به رویاها» رو نداشتیم

ویدیوی شما رو با حرص و ولع تمام دیدم.باور می‌کنید نگاه زیبابین و تحسین برانگیز شما ،ما رو هم به سمت چنین نگاهی سوق داده.باورتون میشه تمام لحظات من به غیر از ساعات کاری ،در سایت شما خلاصه شده.

یه سالی هست که عضو این سایت شده ام اما به قدری پرتوهای تابناک این سایت توحیدی به زندگی من روشنایی بخشیده که انگار سالهاست در این فضای توحیدی قرار گرفته ام.

روزی که با لایو شما و استاد قبلی ام به سمت شما هدایت شدم رابطه ای پر از تشنج با فرزندم داشتم و زندگیم پر از لحظات غمبار بود.نمیخوام از اون روزا بگم که این اعراض رو در قوانین جهان از زبان استادم آموخته ام ؛از الآنم میگم که هر روز زندگیم زیباتر از دیروز و آرامشم فزونتر از قبل هست.

وقتی دور و برم با یه موضوع منفی روبرو میشم ،مثال استاد رو که ملکه ی ذهنم کرده ام به یاد میارم که فرمودن:«در اون لحظه باید خودم رو در حال سقوط به دره ای ببینم و با دستان زخمی و خون آلود تمام تلاشم رو برای گرفتن خارها و گیاهان اطرافم بکنم تا خودم رو نجات بدم »

آری استاد عزیزم ،سعی کرده ام شاگرد حرف گوش کنی باشم تا هر آنچه استادم به تجربه دریافته و با عشق به من انتقال داده در عمل اجرا کنم.

باغی خلوت که به عنوان پارک معرفی شده پیدا کرده ام و هر روز صبحم رو در اون باغ با سجده ی شکرگزاری روی علفهای آن شروع می‌کنم و اونجا رو غار حرای خودم نامیده ام.همیشه در اون لحظات خدایم را شاکرم که با دستان پنهانش منو به سوی شما دو نازنین هدایت کرد تا با تمامیت خودم بر درک و دریافت زیباییها متمرکز بشم.

من یک معلمم و طبق عادت 26سال تدرسیم همیشه تمرکزم ،ابتدا بر روی نمره ای بود که دانش‌آموز در برگه اش از دست داده بود ؛اما اکنون با تربیت ذهن و نگاهم ،دیگه اون نمره ی از دست داده رو نمی‌بینم و شاگردم رو به خاطر نمره هایی که در ورقه ش به دست آورده تحسین می‌کنم.قبلا وضع نمرات دانش آموز در رفتار و نگاه من به اون دانش آموز اثر میذاشت ،اما حالا با تمرکزم بر زیبایی ها،دانش آموزم رو قضاوت نمی‌کنم و اونو به همان صورتیکه هست دوست دارم و اونو پاره ای از خدا میبینم (آرامش در پرتو آگاهی)

نمی‌دونید استاد،چه فضای زیبایی در محیط کارم ایجاد شده.نمیدونید با تغییر باور و نگاهم ،چقدر هر روز از شاگردام و همکارام عشق و تحسین دریافت میکنم.

امسال همکاران بدون اطلاع من برام جشن تولد گرفته بودن و من در اون لحظات به یاد کلام قشنگ شما افتادم که«سال بعد از این هم بهتر ،از این هم زیباتر»

چند روز پیش که تعطیلات عید فطر بودبا همسر و دو فرزندم راهی گردنه حیران شدیم.به جرأت میگم که نظیر این سفر رو هرگز تجربه نکرده بودم به زیبایی های ناشناخته هدایت شدیم.آرامشی در کنار هم داشتیم که واقعا اولین بار بود تجربه می‌کردم.

دیروز پولی به حسابم واریز شد که وسط برج بی‌سابقه بود،صورتحسابم رو چک کردم نوشته بود ناشناخته.

خدای من ،چه حس زیبایی داشت دریافت این آگاهی که «خدای من بغیر الحساب از جایی باور نکردنی عطا میکنه»

استادم،آغاز راهم،نوپا هستم،اما به قدری شور و شوق برای زندگی کردن در خود می‌بینم نمی‌توانم بر نازیبایی ها متمرکز بشم.

خدایم را سپاس به خاطر هدایت شدنم به صراط مستقیم پر از نعمتش و نیز سایت شما.

شما را سپاس به خاطر صداقت و عشقی که پای تعلیم ما برای تجربه ی یه زندگی پر از آگاهی و روشنایی گذاشته اید،

و دوستان عزیزم در این سایت رو سپاس که حضورشان در زندگیم ،مرا از ارتباط با انسان های منفی بین بی‌نیاز کرده.

راهمان زیبا ست و قطعاً پایانش نیز دلرباست.

خدایا شکرت ،خدایا شکرت ،خدایا شکرت