عادتی که زندگی شما را برای همیشه تغییر می دهد | قسمت 2 - صفحه 22

به نام خداوند مهربان

سلام خدمت دوستان عزیزم و همچنین استاد بزرگوارم؛

* سوال : به شخصه تا کنون از چه شیوه‌ای برای کنترل کانون توجه خود، استفاده کرده‌اید و این شیوه چه نتایجی داشته است؟

—–نظر پیشنهادی من :من سعی میکنم با دیدن فیلم های مستند از چیزهایی که میخوام حس داشتن اونا را داشته باشم و اصلا از دیدن اون فیلمای مستند آنقدر لذت می برم و داخلش غرق میشم که واقعا برای خودمم تعجب بر انگیزه به عنوان مثال در یوتیوب فیلم های از عمارتهای بسیار زیبا،لوکس و لاکچری در کشور امریکا و کانادا میبینم یا دیدن فیلم های از ماشینای لوکس و یا شهر هایی که میخوام تو اون کشورها باشم و به اونجا مهاجرت کنم، خیلی خیلی میتونه بهم کمک کنه بعد از تماشای اون فیلم مستند شروع میکنم به نوشتن در مورد اینکه بودن در اون خونه ویلای لوکس جنگلی چه حسی میتونه داشته باشم و اینکه من میخوام اونجارو تجربه کنم و از زیبایی هاش مینویسم تا زمانی که حس خوب و عشق و حالم زیاد میشه و کوک میشم، تجربه بهم ثابت کرده اگه در مورد یه چیزی که میخوام شروع کنم به نوشتن و این کار رو صبح بعد از بیداری و صبحانه خوردن انجام بدم تا زمانی که بخوابم هم حالم خوبه و همش بهش فکر میکنم و اینکه هم توجه کمتری به اطرافم میکنم و به روزمرگی و مشکلات بی پایان همیشگی کمتر توجه میکنم . نتایجی که دیدم تو مقیاساهای کوچیک خیلی عالی بوده و میتونم بگم دائما در مورد جاهای که میخوام مهاجرت کنم و برم نشونه میبینم انقدر که واقعا تعجب میکنم و میدونم که به راحتی پیش میادبرام.

سوال : کدام یک از این شیوه‌ها برای شما تأثیرگذارتر است و بهتر می‌تواند توجه شما را معطوف به نکات مثبت کند و شما را در احساس بهتر نگه دارد؟

صحبت‌کردن درباره زیبایی‌ها؟

یا صحبت‌نکردن درباره نازیبایی‌ها و اعراض از نکات منفی؟

نوشتن درباره زیبایی‌ها و نکات مثبت؟

تحسین‌کردن؟

—— نظر پیشنهادی من : صحبت کردن ازش اونم دوباره و دوباره خیلی کمک میکنه، صحبت کردن در مورد یه چیز خوب و عالی جدا از داستان ارتعاش و فرکانس و خلق آن، آنچنان حس خوبی ایجاد میکنه که واقعا میشه ازش لذت برد (وصف العیش، نصف العیش)، واقعا همیشه توصیف یه چیز خوب و عالی برابری میکنه با لذت بردن از ان هستش جدا از اینکه اون خواسته چقدر برای ذهنم میتونه قابل قبول باشه که تجربش کنم یا نه. صحبت کردن از هر خواسته ای که میخوام، برام خیلی شیرینه، انقدر که فکر میکنم دارمش و داشتنش طبیعیه برام. ولی تجربم بهم ثابت کرده، صحبت کردن از خواسته خیلی خوبه ولی خیلی حالش بیشتر میشه برام، وقتی اون خواسته رو که در موردش صحبت کردم(بیشتر با خودم) شب، قبل از خواب، بشینم مکتوبش کنم و بنویسم،تو نوشتنش توصیفام بیشتر میشه تخیلم کمکم میکنه و هی بیشتر قشنگی بهش اضافه میکنم، هی مینویسم و قدرت تجسمم همزمان تو ذهنم خلقش میکنه و منم هی ادامه میدم و مینویسم در موردش، مینویسم اگه داشته باشم چقدر لذت میبرم یا مینویسم اگه خلقش کنم چه اعتماد به نفسی میگیرم و مینویسم اگه بهش برسم میتونم هر کاری دیگه ای انجام بدم و همینجوری مینویسم و خیلی کوک میشم، بهترین قسمتش برام کوک شدنشه انگار یه شیرینی خوشمزه خوردم و شیرینی هنوز تو کامم هست، لذت قدم زدن کنار یه ساحل جنگلی تو ونکوور یا لذت داشتن یه کلبه بزرگ چوبی تو ساحل ونکوور چقدر میتونه برام شیرین باشه انقدر که شیرینیشو حس میکنم ، مینویسم و شیرین تر میشه کامم. واقعا سپاسگذارم خداوند را بابت وجود حس خوب که خیلی عالیه.

سوال : درباره تجربه‌هایی زیبایی بنویسید که از تحسین آدم‌ها داشته‌اید و با تحسین دیگران، به احساس خوب رسیده‌اید یا توسط دیگران تحسین شده‌اید.

—–تجربه شخصی من : تحسین افراد موفق و همچنین دوستان و اشنایان ، اولش برام دشوار بود ولی خوب با جدیت تمرینش کردم تا خیلی خیلی برام عادی شد تا حدی که عادت شد برام، به قدری که جلوی جمع از شخص غایبی صحبت میشه بلافاصله ذهنم میره سراغ ویژگی های مثبت اون فرد و شروع میکنم به لیست کردن خصوصیات خوب اون شخص تا جایی که دوستان واشنایان اسم منو گذاشتن خوشخیال ولی خب در من تاثیری نداره منم غیبت کردنم شده خصوصیات بارز و خوب و عالی اون شخص که واقعا هم دارن و همه میدونن، ولی خب دیگران دوسش ندارن به زبان بیارم ولی من حسم خوب میشه و از اونجایی که تنها وظیفه من داشتن حس خوبه با توجه کردن به هر چیزی، فکر میکنم مسیرم درسته و البته که درونمم با من موافقه/ اتفاقی که هزار بار افتاده این بوده که ارتباط خیلی خوبی با اشخاصی که تحسینشون کردم برام پیش امده انقدر خوب که منو دعوت میکنن به خصوصی ترین جمع های خانوادگیشان و یا دعوت میشم به تولدها و یا پارتی هایی که خیلی جذابن برام و یا دعوت میشم به مسافرتهای خوب و بدون هزیته با اون افراد(خیلی شیرینه).

سوال : بنویسید دیگران با تحسین‌کردن شما، چه وجهی را در شما برانگیخته کرده‌اند؟

—— نظر من : قطعا حس مهربانی و محبت در من قلیان میکنه بعد از شنیدن اون تحسین از طرف دیگران که خیلی هم کم نبوده.

*سوال : چه تجربه‌های سازنده‌ای از “نوشتن و ثبت‌کردن زیبایی‌ها” دارید؟

——- تجربه شخصی من : با نوشتن زیبایی ها هزاران بار شده در جاهای دیگه در مورد اونجا که من تو دفترم نوشتم صحبت شد یا یه تیزر تبلیغاتی دیدم از همونجایی که نوشتمش یا دوستانی رفتن و دیدن بهم زنگ زدن و صحبت کردیم در موردش یا با نوشتن ماشین مورد علاقم دایما هر روز میبینمش به قدری که عادی شده دیدنش برام و میدونم میتونم داشته باشم و یا مهاجرت کنم به اونجایی که میخوام.

سوال : چقدر این کار را به‌عنوان یک اصل اساسی در زندگی انجام می‌دهید؟

———- سعیم اینه که بتونم توجه و نوشتن به زیبایی را بکنمش یه اصل ولی خب خانواده، اطرافیانم به محض صحبت از داشتن یه کلبه چوبی بزرگ تو ونکوور یا داشتن یک مزرعه بزرگ تو امریکا، میان وسط حرفام و میزنن تو ذوقم ولی خب انقدر من از صحبت کردن در مورد داشتن چیزای خوب تو زندگیم لذت میبرم که تاثیرش کم میشه گفته دیگران،(دیگه یواش یواش به این نتیجه رسیدم که در مورد هر چی که میخوام با کسی حرف نزنم بهتره و تنها با خودم صحبت میکنم و محتویات دفترمو برای کسی نمیخونم) میخوام بگم تاثیر خانواده ، اطرافیانم و همه و همه سرعت حرکتمو احساس میکنم کم میکنن گاهی متوقف میشم و بااونا هم نظر میشم ولی تو درونم میدونم که فکر کردن به اون خواسته نوشتن در موردش که حسش بهتره و لذتش شیرین تره دوباره بر میگردم به مسیر خودم چون حال میده بهم.

*سوال : آیا از این اصل که “به هرچه توجه کنم، اساس آن را در زندگی‌ام گسترش می‌دهم”، به‌عنوان سبک زندگی خود استفاده می‌کنید یا اینکه به‌راحتی قدرت آن را دست‌کم می‌گیرید؟

——نظر پیشنهادی من : میتونم بگم قدرت اون را دست کم میگیرم و خیلیم ماهرم تو دست کم گرفتن قدرت اون متاسفانه،البته از درونم دوست دارم خودم خالق همه چیم باشم، از درونم میخوام تجربه کنم هر چی میخوامو، از درونم میخوام ازادی مالی و زمانی داشته باشم ولی مقاومت دارم در مورد این جمله، ولی دارم تمام سعیمو میکنم به همه چی یه جور دیگه نگاه کنم دارم سعیمو میکنم قبول کنم همه چی که تو زندگیمه من خلق کردم،دارم سعی میکنم قبول کنم شغلم وضعیت مالیم شهر و کشوری که توشمو من خلق کردم ولی مقاومت دارم، به چند دلیل مقاومت دارم ،اول اینکه این نوع نگاه به زندگی به شدت فراره و فراموشم میشه،یعنی یادم میره که من خالقم و باید ارام بگیرم تو شرایط به ظاهر تلخ ولی یادم میره یادم میره ماشین جدیدو میتونم با توجهم به زیبایی ،کار کردن رو افکار غالبم ایجاد کنم نه افزایش ساعات کاری یادم میره با بیشتر هماهنگ شدن با خود واقعیمه که پولدار تر سالمتر و شادتر میشم نه با افزایش ساعات کاری، چون من عادت کردم همه چیو یه جور دیگه ببینم من عادت کردم هیچ وقت خودم مقصر نباشم،من عادت کردم پدرمو مسول شرایط تلخ مالیم بدونم،عادت کردم دولت مردارو مسول بی پولی بیکاریم بدونم چون همه همینجوری میگن همه مردم همه جامعه و تفکر مخالف تفکر جامعه سخته.

دومین دلیل مقاومت اینکه تو شهر و کشوری زندگی میکنم که همه تقصیر و میندازن گردن هم، دولت مقصره، پدرم مقصره، مادرم مقصره، خدا مقصره، همه اینجوری صحبت میکنن سخته وسط این توجه به بدختیا به خوبیها توجه کنی ولی دارم سعی مبکنم هر روز به خودم قانون متذکر بشم هر روز به خودم بگم نعمت،پول،خونه ویلایی، دلار، سکه بهار آزادی، بی نهایته نگرانش نباش همه چی هست زیادم هست هر روز دارم سعی میکنم بگم به خودم افزایش تصاعدی قیمت خودرو ربطی به من نداره اگه من در مدار درست باشم انقدر پول میاد که بتونم ده تا ده تا خودرو بخرم یا از ایران برم جایی که خودروسازان دنبالم میدون و التماس میکنن بیا از ما خودرو بخر، دارم سعی میکنم به خودم یاد اوری کنم هر روز که افزایش نرخ مسکن رو من تاثیری نداره اگه برم تو مدار فراوانی انقدر میاد که بتونم چند صد واحد خونه بخرم یا بسازم یا برم تو کشوری که قیمت خونه قیمت منطقی داره و زیاد دور از دسترس نیست و هی تکرار فراوانی و هی فراوانی و دیدن ادمایی که تو فراوانی غرق هستن مثل آقای مانی خوشبین، بابک بختیاری،احمد اعظیم زاده، مهران مدیری هنرمندان و ورزشکاران و صاحبان کسب وکاران و ….