عادتی که زندگی شما را برای همیشه تغییر می دهد | قسمت 1

سلام به استادان عزیزم.

چقدر به موقع هدایت شدم به این فایل بینظیر که قبلش دفتر سپاسگزاری مو که از یک و نیم سال پیش شروع کردم به نوشتنش باز کرده بودم و میخاستم درمورد زیبایی های که امروز رفتیم به یک مکان زیبا و تجربیات زیبایی که داشتم رو بنویسم

استاد چقدر حرف هایی که گفتین توی این فایل کاملا درسته و من چقدر خوب میفهمم شون واقعا دقیقا از زمانیکه من شروع کردم به نوشتن نعمت ها، تجربیات زیبا و زیبایی های اطرافم از یک جهنمی که خودم ساخته بودم سال های سال اومدم توی بهشت زیبایی که همینجا نزدیک خودم و در درون خودم بود.

زندگیم دو تقسیم شد یکی قبل نوشتن نعمت هام و کنترل ورودی هام و یکی بعد سپاسگزاری کردن و دیدن زیبایی های اطرافم.

همه گی درمورد افغانستان کشوری که درموردش از زمانیکه چهارسالم بود که در این مکان زیبا آمدم همش درمورد نازیبایی هاش بهم گفته شده بود همش درمورد نازیبایی های مردمش بهم گفته شده بود و اکثریت مردم تمام تمرکز شان فقط روی نازیبایی ها بود و من کاملا همینطور بار اومده بودم که فقط نازیبایی رو ببینم خودم رو قربانی بدانم و چقدر این فضاهای اجتماعی بزرگترین ضربه ها رو بهم زد بخاطر کنترل نکردن ورودی های ذهنم قبلا توی پیج صفحات اجتماعیم عکس کشته ها، زخمی ها، کجاها انتحاری شده ، کجا کی رو کشته، کجا این قوم با قوم دیگه درگیر شده ، کی فحش میده ، چی فحش میده ، تعداد کشته ها ، اصلا افتخار میدانستم که بیام درمورد خبر های نا زیبا با اطرافیانم صحبت کنم بر علاوه ای که این ها رو خودم میدیدم اون ها رو به اشتراک میزاشتم و با یک جو شدید تر درموردش صحبت میکردم. و زندگی که با ورودی هام خلق کرده بودم کاملا با عذاب و زجر بود. چقدر قانون درسته و این کاملا دقیق بودن و درست بودن قانون زیبای خداوند رو نشان میده واقعا بینظیره.

و حالا این شخصیت بعد از اینکه شروع کرد به هر روز نوشتن نعمت های زندگیش، صفحات اجتماعی شو حذف کرد

دوستانی که توی این فضا بودند رو ازش دوری کرد توی همین شهری که همه درمورد نازیبایی هاش میگفتند به جاهایی هدایت شد که18 سال توی زندگی در این شهر اصلا او جای ها ر ندیده بود با وجودیکه او زیبایی ها وجود داشته فرصت های به سمتش آمد که رویای اطرافیانش هست توانایی هایی کسب کرد که زندگیش رو از این رو به اون رو کرد.

گوشش شنوا شد برای شنیدن الهامات و ایده ها از طرف خداوند و صدای خداوند بلند تر شد در درونش.

استاد برخلاف مردم جامعه ام که بعد اینکه دولت تغییر کرد من آمدم روی کار های زیبا و مثبتی که دولت طالبان در شهر مان ایجاد کرد تمرکز کردم از دیدن اینکه جاده های شهر مان رو درست کردند، چراغ ها روی جاده ها گذاشتند و چقدر من تحسین کردم این ها رو پیش خودم و اتفاقی که افتاد برام برخلاف باور های خانم های جامعه که فکر میکنند این دولت فقط محدود شان کرده برای من فقط آزادی ایجاد کرد وقتی توی جاده ها رانندگی میکنم تنها خانمی هستم که راننده گی میکنه و اتفاقی که هر بار برام افتاده وقتی به ایستگاه بازرسی طالبان میرسم برای امنیت اونا اصلا ماشین من رو چک نمیکنند بخاطر احترامی که دارند و فقط ماشین آقایان رو چک میکنند و من تنها ماشینی هستم که ب راحتی از توی صف اون همه ماشین برای چک شدن میگذره. و این نتیجه ای که برای من افتاده ریشه داره به دیدن زیبایی ها و کنترل ورودی هام درمورد این دولت یکبار یادم میاد داداشم نمیدونم از کجا یک ویدیویی رو توی فضای اجتماعی پیدا کرده بود و به من و مادرم میگفت بیاین ببینین چطور طالبا خانم ها رو با شلاق میزنه استاد من روم رو برگردوندم و هرگز نگاهش نکردم و سریعا جمع رو ترک کردم و کاملا نتیجه هم برام روشنه.

پدرم هر روز صبح تا شب بیخ گوشش درمورد خبر هایی گوش میده که کار های نا زیبای این دولت رو نشان میده و به کسانی گوش میده که بر علیه این دولت صحبت میکنه و سر سفره هم که همگی جمع میشیم مبایلش رو میزاره یک طرف پاش و هم اون رو نگاه میکنه و هم با صدای بلند میزاره که همگی میشنوه و هم غذا شو میخوره و نتیجه زندگیش هم مشخصه با مریضی و رفتار ناخوش دولت رو توی زندگی روزمره اش میبینه و من اون زمان گوشکی بلوتوثی عزیزمو میزارم داخل گوشام و فقط صدای شما رو بلند میکنم و گوش میدم به حرف های آرامش بخش و بینظیر شما و نتیجه زندگی من هم کاملا مشخصه.

استاد خلاصه زندگیم تغییر کرد با دیدن زیبایی اطرافیانم ، و نوشتن و سپاسگزاری کردن درمورد شان استاد دفتر ها پر کردم اولش میامدم شماره میزدم هر نعمت و اتفاق خوبی که میافتد ولی بازم میدیدم توی همین شماره یکی که من یک نعمت حساب کردم داخلش کلی نعمت و اتفاقات زیبا هست که من اوناره شمارش نکردم و اون زمان یاد این آیه خداوند افتادم که حتی قلم ها و درختها و مخلوقات یکجا بشن تا نعمت های خداوند رو به شمارش بگیره هرگز نمیتوانند و فهمیدم که من چقدر عاجز و ناتوان هستم در شمردن این همه از نعمت های زندگیم و بعد از اون فقط تصمیم گرفتم یک نقطه بزارم و جلوش کلی نعمت بنویسم تا خوانایی نوشته هام برام بهتر باشه در غیر اون صورت من کاملا عاجز و ناتوان هستم در نوشتن و دیدن این حجم از فراوانی.

سپاسگزار خداوندم هستم که من رو هدایت کرد و به یادم آورد که نتیجه این اتفاقات عالی نتیجه چه کنترل ذهنی هست و سپاسگزارم از شما استادان عزیزم که باعث شدین من این کامنت رو بنویسم و به یادم بیارم.