عادتی که زندگی شما را برای همیشه تغییر می دهد | قسمت 1

به نام خدا

سلام به استاد عزیزم و خانوم شایسته زیبا و مهربان و دوست داشتنی و دوستان عزیزم

چقدر شگفت انگیزند این دریا و ساحلش، واقعا ادمو مدهوش میکنه، حس بینظیری که از دیدنش به سراغ ادم میاد قابل توصیف نیست، واقعا زیباست؛ واقعا زیباست؛ خدایا صدهزار مرتبه شکرت بخاطر این زیباییهای وصف ناپذیر جهان هستی , و سپاسگذار از استاد و مریم جانم که انقدر مهربان و خوش قلب هستن که دلشون نمیاد این زیباییها رو فقط خودشون ببینن و لذت ببرن و عاشقانه ما رو هم سهیم میکنن. بی نهایت ازتون ممنونم بهترین الگوهای دنیا.

استاد جانم بعد از قانون سلامتی و رسیدنتون به این اندام ایده ال ، هر زمان شما رو میبینم میگم استاد واقعا شما بی نظیرین و از اعماق قلبم تحسینتون میکنم انگار اولین باره که دارم شما رو میبینم. دمتون گرم شما واقعا عالی هستین و حتی فراتر از اون.

استاد گفته بودن وقتی میخوان کاری رو انجام بدن فقط روی همون کار تمرکز میکنن اون موقع واسه من انقدر عجیب نبود فکر میکردم فقط یک اراده لحظه ای میخاد و بعدش به راحتی انجام میشه ولی وقتی داخل این فایل استاد رو میدیم که با وجود اونهمه زیبایی و شگفتی که در اطرافشون بود و با وجود رفت و آمد ادمها، منکه داشتم فایل رو نگاه میکردم حواسم پرت میشد ولی استاد حتی برای لحظه ای نه تنها ذهنش و حتی نگاهش هم منحرف نشد و رشته کلام از دستشون در نرفت اون موقع با خودم گفتم تمرکزی که استاد میگه یعنی این، و یکدفعه ای و به راحتی نیست و واقعا تمرین میخاد و تکامل. و باززز هم بی نظیری استاد عزیزم

در مورد کارهای فان که استاد صحبت کردن من همیشه این سوال تو ذهنم بود که طبق قانون دیدن اینها واقعا خوبه و فان هستش یا باید از دیدنشون اعراض کرد؟ و هر زمان میخواستم با نگاه فان ببینمشون نمیدونم چرا ولی همیشه ذهنم ارور میداد ولی علتش رو نمیفهمیدم و خدا رو شکر استاد عزیزم، استاد کشف قوانین زندگی، چقدر زیبا اونو واسم توضیح دادن. بی نهایت ازتون سپاسگذارم.

و اما راهکار من در خصوص توجه به زیبایی ها زمانیکه زیبایی های کمی وجود داره: بارها پیش اومده بود وقتی با چند نفر داخل ماشین نشستیم و در مسیر رفتن به جایی هستیم صحبتها به سمت ناراحتی ها یا گله و شکایت و موارد نادرست کشیده میشد و من به محض اینکه این اتفاق می افتاد و میدیم نمیتونم از اون فضا خارج بشم فورا از شیشه ماشین به بیرون نگاه میکردم و در ذهنم روی زیباییها تمرکز میکردم و حرفهای استاد و صحبتهایی که از فایلها تو ذهنم بود و توجه به نکات مثبت رو مرور میکردم و انقدر در افکارم غوطه ور میشدم که پیش می اومد وقتی در مورد موضوع بحثشون ازم نظر میخواستن اصلا نمیدوستم موضوع بحثشون چی بوده و ازشون میپرسیدم در موردچی نظر بدم، البته نمیتونم بگم همیشه موفق بودم ولی تا جایی که میتونستم سعیم رو میکردم که ذهنم رو از روی نازیبایی ها بردارم و همین باعث شده زیبایی های بیشتری رو ببینم و لذت ببرم.

شکر خدای مهربان که استادی رو دارم که به من مسیر درست رسیدن به خواسته هامو آموزش میده اون هم نه با زجر و سختی بلکه با لذت بردن از مسیر زیبای زندگی.

از شما استاد گرانقدرم و مریم جان عزیزم بی نهایت سپاسگذارم و دوستتون دارم