عادتی که زندگی شما را برای همیشه تغییر می دهد | قسمت 1 - صفحه 37 (به ترتیب امتیاز)

سلام

وقتی تمرکزم رو روی نعمت های خداوند گذاشتم و بارها و بارها به این آیه فکر کردم که «وَإِن تَعُدُّواْ نِعۡمَهَ ٱللَّهِ لَا تُحۡصُوهَآۗ…» دیدم عاجزم از شمارش نعمت های خداوند…

اونجایی که فرمانروای کل هستی به پیامبر میگه: «وَأَمَّا بِنِعۡمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثۡ» میخوای حرف بزنی در مورد نعمت ها حرف بزن…

کدوم نعمت ها؟ همون نعمت هایی که منشاء همشون رب العالمینه «وَمَا بِکُم مِّن نِّعۡمَهٖ فَمِنَ ٱللَّهِۖ»

اومدم دنبال نعمت های خداوند تو قرآن بگردم، دیدم خط به خط قرآن حال خوب و نعمته، امروز داشتم این آیه ها رو میخوندم

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

وَخَلَقۡنَٰکُمۡ أَزۡوَٰجٗا

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَکُمۡ سُبَاتٗا

وَجَعَلۡنَا ٱلَّیۡلَ لِبَاسٗا

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

وَبَنَیۡنَا فَوۡقَکُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

وَجَنَّـٰتٍ أَلۡفَافًا

این زمینی که به این زیبایی مهیا شده و خدا تاج عزت روی سر من گذاشته و منو به این دنیا آورده چرا برام تکراری شده و زیبایی هاش رو نمیبینم؟ نقل مجلس هامون حرف زدن از ناخواسته ها شده و بعدم گلایه داریم چرا وضع زندگی مون اینه…

این گلایه ها، این توجه به ناخواسته ها اولین نعمت ارزشمند زندگی ام رو تباه میکنه، نعمت ارزشمند «وقت و زمانی که خدا به یه اندازه در طول شبانه روز به همه مون داده» رو با دست خودم تلف میکنم و ورودی هایی رو دریافت میکنم که خروجی هایی جز کمبود نداره.

شما چقدر قشنگ بازی دنیا رو بلد شدین، حتی کامنت ها رو هم برای خوندن گلچین میکنین؛ امروز داشتم فایل اولی که نتایج هادی ترابی عزیز رو بررسی میکردین نگاه میکردم، از چکاپ فرکانسی گفتین، از مسئولیت پذیری حرف زدین، منم دارم تمرین میکنم و تکرار میکنم تا یادم بمونه من مسئول زندگی خودمم، من مسئول حال خوب و بد خودمم، من خالق زندگی خودمم… من با کانون توجهم اتفاقات زندگی ام رو رقم میزنم

این روزها یه کم ستاره قطبی رو با تمرکزم روی خالق بودن زندگی ام و تمرکز روی زیبایی ها و خوندن کامنت دوستان بهتر درک کردم، تمرینی که همیشه ساده از کنارش رد میشدم، برام یه تمرین فوق العاده شده… چه زیبا دوست مون تو کامنت شون نوشته بود «مهم منم، مهم باورهای منه، مهم فرکانس های ارسالی منه…» استاد کار کردن روی قانون و کنترل توجه خیلی آسونه، اونقدر آسونه که گاهی جدی اش نمی‌گیرم؛ با وجود اینکه خیلی آسونه اما وقتی تعهد و تکرار پشتش نباشه، خیلی سخت میشه

وقتی میگم مسئول صفر تا صد زندگی خودمم، به حرف که نیست، در عمل باید مثل شما زیبایی ها رو ببینم و تحسین کنم، با دیدن شون، با حرف زدن ازشون و با فکر کردن بهشون حالم خوب بشه.

اولش که شروع به دیدن زیبایی های زندگی در بهشت کردم، یه کم برام سخت بود از این زیبایی ها لذت ببرم و تو زندگی خودم پیداشون کنم، اما به خودم اجازه دادم که آروم آروم تغییر کنم و از نگاه شما و مریم جان به بهشت زیباتون نگاه کنم… صدای بارون چه زیباست… اسب تون عجب رنگی داره… اون آب دریاچه چقدر زلال و شفافه… خونه چوبی رویایی روی آب…

کم کم یاد گرفتم زیبایی های زندگی خودمم ببینم… لبخندهای پدر و مادرم… گل محمدی داخل حیاط خونه مون… چشمان زیبای خودم… آسمون آبی بالای سرم… پارک قشنگ نزدیک خونه مون… مسیر رویایی پیاده روی ام… آدمهای خوب اطرافم…

این همه نعمت، این همه زیبایی، این همه حس و حال خوب… آخه این همه لذت رو رها کنم و در مورد ناخواسته ها صحبت کنم؟

حتی یاد گرفتم موقع خواندن کامنت های سایت هم همه رو نخونم و اگر جایی از ناخواسته ای صحبت شده، اعراض کنم و از اون کامنت رد بشم

استاد الان بهتر میفهمم چرا تو قدم ها، از هدایت برامون گفتین، چرا سوره حمد رو برامون توضیح دادین، چرا اینقدر روی هدایت خدا تاکید دارین…

چون دقیقا همین توجه به زیبایی هاست که ما رو به زیبایی های بیشتر هدایت میکنه

الان بهتر میفهمم چرا این فایل روی سایت گذاشتین…. الان بهتر میفهمم چرا دست به قلم شدم تا کامنت بنویسم و بفرستم…

«رنگ آب… پیاده روی کنار ساحل… چقدر اینجا زیبا و فوق العاده است… »

استاد شما فوق العاده این، هیچی براتون تکراری نمیشه و هر بار با حس خوب، زیبایی ها رو تایید و تحسین میکنین. ذهن تون شرطی کردین.

و این یعنی: باید یه فرقی بین من و اونی که «قانون» نمیدونه، «اهمیت کانون توجه» رو نمیدونه باشه، اگه منم مثل اون از مشکلات و ناخواسته ها صحبت میکنم و جار میزنم، چه توقعی از خدا دارم؟؟؟ اگه چیزهایی که میبینم، میشنوم و میخونم سمی هستن، مسئولش منم، هیچ کس دیگه ای مقصر نیست، مثل هادی عزیز که خودشون مقصر خوندن اون کتاب های فلسفی میدونستن… و دنبال مقصر برای اشتباه شون نمی‌گشتن که از تغییر فرار کنن… که از اشتباهشون فرار کنن…

از خدا می‌خوام که منو به صراط مستقیم نعمت ها هدایت کنه و یاد بگیرم حال خوبم اولویت اولم در تمام جهان هستی باشه.