در بخش نظرات این فایل درباره تجربیات خود در این دو شرایط بنویس:
1.آنجایی که بر علیه ناخواسته ها و نازیبایی های زندگی ات جنگیدی و اعتراض کردی تا آنها را از زندگی ات بیرون کنی. اما در نهایت- حتی آنجا که ظاهرا شما پیروز جنگ بودی، مسئله حل نشد بلکه آن ناخواسته در شکل و قالب دیگری در تجربه زندگی ات گسترش پیدا کرد.
2. آنجایی که تصمیم گرفتی به جای جنگ با ناخواسته یا اعتراض به آن، آگاهانه ذهن خود را کنترل کنی و کانون توجه خود را بر آنچه معطوف کنی که می خواهی تجربه کنی. سپس به خاطر این جنس از توجه، جهان بدون هیچ تقلایی نه تنها آن ناخواسته ها از زندگی شما حذف کرد، بلکه شما را با خواسته ها و زیبایی های بیشتر احاطه کرد.
منابع بیشتر:
با هرچه بجنگی، آن را ماندگار تر می کنی
live با استاد عباسمنش | قسمت 7
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD389MB50 دقیقه
- فایل صوتی قانون تغییر ناخواسته ها49MB50 دقیقه
سلام به استاد عزیزم، مریم جون نازنین و همه دوستان
استاد جان این مثالی که زدین رو دقیقا من هم بهش رسیدم، ۶ ماهه که باشگاه انقلاب عضو شدم و میرم اونجا پیاده روی میکنم
استاد اونجا اصلا چیزی به نام حجاب اجباری برای خانوما وجود نداره
هر خانومی دوست داره روسری داره هر کی نمیخواد با تی شرت آستین کوتاه و بدون روسری داره ورزش خودشو میکنه و هر کی سرش به کار خودشه
استاد همین چند هفته پیش با خودم گفتم: میبینی قانون چقدر دقیق عمل میکنه، هر کسی در هر مداری که باشه از همون جنس آدم و از همون جنس احترام میبینه توی زندگیش
در کل استاد توی این “شرایط به ظاهر بد کنونی” چقدر نیاز به حرف های شما داشتیم که مثل یک تلنگر میمونه و ناگهان تو رو به هوش میاره که بیدار شو، مسیر درست اینجاست…..
این قانون رو نباید یادمون بره: { احساس خوب = اتفاقات خوب }
هیچ وقت یادم نمیره ۳ سال پیش که پندمیک شروع شد، انقدر قوی و آگاه به قوانین بودم که اصلا انگار نه انگار ۹۰ درصد مردم جهان درگیر پندمیک هستن!
اصلا انگار من و خونواده ام توی یه دنیای دیگه زندگی میکردیم
در حدی که یادمه همه ی کسب و کار ها مدت طولانی تعطیل شده بود و همه ناراضی بودن ولی من از شرایط استفاده کردم و خیلی سریع شغلمو آنلاین کردم و در آمدم سه برابر شد.
همه ی اطرافیان گریه میکردن و فکر میکردن دنیا با وجود پندمیک به آخر رسیده ولی من اصلا انگار تو باغ نبودم و شرایط برای هم من و هم خانواده ام بهتر میشد. در حدی که بعضی از دوستان نزدیک حسودی میکردن!
خلاصه که استاد حق با شماست، ما یه روزایی قانون رو یادمون میره و شما چقدر ماهرانه دومرتبه بهم گوشزد کردین که :
نگار، این “شرایط بد کنونی” از جنس همون اوضاع بد پندمیکه، همه اش از یه جنسه
همون طوری که در اون اوضاع انقدر دقیق ذهنتو کنترل کردی، پس الان هم میتونی
توی دوران پندمیک ۹۰ درصد آدمای کره زمین شرایط افتضاحی داشتن ولی تو در گروه ۱۰ درصدی بودی که ذهنشون رو کنترل کرد و زندگی و شرایط اقتصادیت رو به بهترین شکل پیش بردی
پس
الان هم همینه
به زیبایی ها توجه کن که به زیبایی ها هدایت شی
مرسی از شما