در بخش نظرات این فایل درباره تجربیات خود در این دو شرایط بنویس:
1.آنجایی که بر علیه ناخواسته ها و نازیبایی های زندگی ات جنگیدی و اعتراض کردی تا آنها را از زندگی ات بیرون کنی. اما در نهایت- حتی آنجا که ظاهرا شما پیروز جنگ بودی، مسئله حل نشد بلکه آن ناخواسته در شکل و قالب دیگری در تجربه زندگی ات گسترش پیدا کرد.
2. آنجایی که تصمیم گرفتی به جای جنگ با ناخواسته یا اعتراض به آن، آگاهانه ذهن خود را کنترل کنی و کانون توجه خود را بر آنچه معطوف کنی که می خواهی تجربه کنی. سپس به خاطر این جنس از توجه، جهان بدون هیچ تقلایی نه تنها آن ناخواسته ها از زندگی شما حذف کرد، بلکه شما را با خواسته ها و زیبایی های بیشتر احاطه کرد.
منابع بیشتر:
با هرچه بجنگی، آن را ماندگار تر می کنی
live با استاد عباسمنش | قسمت 7
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD389MB50 دقیقه
- فایل صوتی قانون تغییر ناخواسته ها49MB50 دقیقه
به نام خداوند بخشاینده مهربان
سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته نازنین
وهمه ی دوستان عزیزم در این مسیر توحیدی
سپاسگذار خداوندم که یک روز دیگه بهم فرصت داد که در این مسیر توحیدی قدم بردارم
دقیقا زمانی که این فایل اومد روی سایت رو یادمه
تو اون شرایط و اون اوضاعی که توی ایران به وجود اومده بود و همه مردم درگیر بودن و 100درصد گفتگو های مردم دقیقا حول ومحور این اتفاقات بود
و هرکجا که میرفتی مردم داشتن در مورد این اتفاقات صحبت میکردن من اینستاگرام رو اون موقع تازه حذف کرده بودم و فقط توی اجتماع بیشتر میدیدم
اعتراف میکنم قبل اینکه استاد این فایل رو بذاره و منم تحت تاثیر این جو تا حدودی قرار گرفته بودم
اونم اطرافیان و دوستان بودن که میگفتن که توهم باید اعتراض کنی توهم باید فحش بدی ناراضی باشی مثلا به تو میگن کورد این شخصی که این اتفاق براش افتاده هم شهریته فلان و بیسال
وخدا میدونه چ حرفهایی که بهم نمیزدن اون موقع به خوبی الان قانونو نمیدونستم اما ته قلبم میگفت این اشتباهه البته زیادم واکنش نشون نمیدادم
فقط توجه میکردم و حرف دیگران و اطرافیان رو تایید میکردم
تا اینکه استاد این فایل رو گذاشتن روی سایت وقتی فایل رو دیدم دوهزاریم افتاد و چقدر استاد رو تحسین کردم برای این دیدگاه عالیشون
که گفتن همون هایی که دارن برای ازادی میجنگند
میخوان ازادی من رو بگیرند و جوری من هم فکر کنم و واکنش نشون بدم که اینا دوست دارند
ومنو مجبور میکنند و با حرف هاشون میخوان من رو تحریک کنن که با اونها همراه باشم اگه واقعا این ها معنی ازادی رو درک کردن چرا به ازاد بودن افکار و عقاید من احترام نمیذارند و میخوان ازادی من رو بگیرند
دیگه بعد این فایل حتی یک لحضه نه گوش دادم بهشون ونه تایید کردم و نه برام مهم بود در موردم
چی میگن و چ فکری میکنند چون منطقی در صحبت های استاد بود که هیچ کس حتی نتونسته بهش فکر کنه تا اینکه بخواد درکش کنه وعملیش کنه
واقعا درود به شرفت استاد عزیز الحق که استادی
اما این قانون مختص به این اتفاقات نیست در تما جنبه های زندگیه وقتی من دارم با بی پولی میجنگم
و تمام کار کردن روی خودم وباورهام رو هرچقدرهم با تمام وجود انجام میدم و تمام توجهم و درگیر اینه که من باید در جنگ با این ناخواسته های زندگیم
در جنگ با بی پولی در جنگ با تغییر روابط در جنگ با رفتار همکارام در جنگ با تغییر عوامل بیرونی هستم
یا اینکه روی باور هامم کار بکنم و شب روز هم فایل گوش بدم نه تنها پیروز نمیشم بلکه از اون اتفاقات بیشتر وارد زندگیم میشه حالا هر چقدر هم که حق با من باشه چون قانون اینه
که باید در ارامش قرار بگیری و کانون توجه وذهنتو کنترل کنی و بتونی در این ارامش بمونی و روی خودت ارام و منظم وبدون عجله و بدون وابستگی و بدون هیچ گونه تردیدی و با ایمان و توکل وکنترل کردن ورودی ها و بودن در لحضه حال و لذت بردن
از لحظات زندگی و عمل کردن به الهامات حتی اگر اون الهام این باشه که یک فایل گوش بدی یا یک کامنت بنویسی در حالی که در این لحضه که هیچ خبری از وجود اون خواسته در زندگیت نیست
بتونی نشانه هارو دنبال کنی
وتاکیید میکنم (برای خودم)در ارامش بمانی و قدم هارو براداری اون خواسته در زندگیت اتفاق میفته
بدون هیچ زجری بدون هیچ تقلایی وزور زدنی
وجنگیدنی واون موقع است که این مسیر رو رو باید دنبال کنی برای خلق خواسته های بزرگتر با تمرین و تکرار و کنترل ذهن
واین قانون که همیشه حواست به این هدایتگر درونی باشه که در قالب احساس خوب خودشو نشون میده ومیگه اگر احساس خوبی داری و ارامش ارامش ارامش داری یعنی در مسیر خلق خواسته هستی
من هرچی توی زندگیم در این مدتی که با استاد بودم به این شیوه به دست اوردم
و هروقت از مسیر دور شدم
وگفتم که میدونم بلدم یاد گرفتم و چرتکه ذهن رو اوردم وسط و قلب و هدایت رو از این معادله خارج
کردم به اصطلاح عامیانه پدرم در اومده
به خاطر همین سینوسی عمل کردم و رشد کردم یه روز بالا بودم یه روز پایین
بماند به یادگار و رده پا که یادم بمونه که از چ مسیری اومدم
در پناه حق