قانون تغییر ناخواسته ها

با سلام و درود خدمت استاد عزیزم و همسر بزرگوارشون و سپاسگزارم برای اینکه این آگاهی های بشدت با ارزش و مهم رو در اختیار من و تمام انسان های دیگه قرار داد تا بتونیم به بهترین نحو از این آگاهی ها استفاده بکنیم.

در درجه اول از پروردگارم سپاسگزارم که این لیاقت رو در من قرارداد تا من هم جزئه کسانی باشم که از این آگاهی ها استفاده کنم و بتونم دیدگاه زیباتر و قشنگ تری به جهان و قوانین الهی داشته باشم و از اینکه استاد عزیزم رو سر راه من قرارداد تا بتونم به بهترین نحو این مسائل رو درک کنم و بتونم به خوبی در زندگی شخصیم این موارد رو بکار ببرم و صد در صد نتیجه درست و دلبخواهم رو بگیرم.

دوستانی که ممکنه این کامنت من رو بخونن و شاید حتی خود استاد عباسمنش این کامنت رو بخونن،من فقط می‌خوام احساس واقعیم رو بگم و امیدوارم براتون مفید و لذت بخش بوده باشه.

از شروع این فایل فوق العاده و تا به انتهای این فایل مو به مو من قشنگ حس میکردم که در گذشته خودم چه افکاری داشتم و به چه چیز های توجه میکردم (مثال اون جمله ای که میگن وقتی انسانی میمیره تمام کار هایی که تا زمان مرگش کرده جلوی چشمانش میان) دقیقا این مورد قشنگ برام بولد شد که چه تو موضوع روابط خانوادگی و روابط عاطفی و روابط با انسان های دیگه در مورد مسائل مالی و سلامتی و هر نوع مسائل دیگه ای من بطور دقیق برام مشخص شد که چقدر من بقول استاد عزیز نگاهم به نازیبایی ها بود،چقدر در طول شبانه روز کنترل افکارم رو نداشتم و فقط و فقط به نازیبایی ها توجه میکردم،بحث میکردم،و چون به اون صورت آدم اجتماعی نبودم 90 درصد در افکارم توجهم به نازیبایی ها بود به کار های مردم بود به اتفاقات بد ایران و جهان بود به نکات بد مسائل دیگه بود،و همچنین در نتیجه ی اون توجه به نازیبایی ها اتفاقاتی برای من میوفتاد که مناسب همون افکارم بود،اتفاقاتی که در من احساسات بدی بوجود میآورد مثل ترس مثل غم مثل نگرانی مثل حسادت مثل کمبود مثل خیلی از احساسات بد دیگه ای که هست در من بوجود میومد،و باز هم بقول استاد عزیز که خیلی دقیق و واضح بیان کردن آنقدر که این اتفاقات میوفتاد و نتیجه ای هم در بر نداشت و هرچه نتیجه ام بود بر اساس اون توجه به نازیبایی ها بود باز من متوجه نمیشدم که چرا تغییری ایجاد نمیشه ؟ چرا حال من باز هر سری بد و بد تر میشه ؟ چرا به نتیجه ای که دوست دارم نمی‌رسم ؟ چرا انقدر ذهن من آشوبه؟ چرا آرامش ندارم ؟ چرا حتی یکدرصد تاثیر خوبی تو احساسات من نداره؟

و بعد ها که با این مسیر و با استاد عزیز آشنا شدم متوجه شدم که قوانین جهان جور دیگریست.

فهمیدم که من فقط و فقط باید روی خودم تمرکز کنم و فقط و فقط به الله یکتا وصل باشم و فقط باید به زیبایی های این جهان پر از نعمت توجه کنم،متوجه شدم باز هم استاد خیلی قشنگ توضیح دادن که همه جای این دنیای بزرگ دو قطبی هست هم بدی هست هم خوبی،هم زیبایی هست هم نازیبایی،در همه جای این جهان هرچیز بدی وجود داشته باشه در مقابلش چیز های خوب فراوانی هم هست که به اون موارد توجه کنم،متوجه شدم که من نمیتونم یک بدی و یک نازیبایی و یک چیز اشتباه رو از بین ببرم اما قطعا میتونم افکارم رو کنترل کنم و به زیبایی ها توجه کنم تا زیبایی های بیشتری وارد زندگیم بشن،قبول که مشکلات هست نازیبایی ها هست اما کاری از من بر میاد ؟ خیر

بهترین کاری که من میتونم انجام بدم توجه به زیبایی هاست توجه به نعمت های خداونده توجه به عظمت خداونده توجه به عشق خداونده که در هر لحظه از زندگی داره به سمت من می‌فرسته.

یاد این شعر زیبا از دیوان شمس میوفتم که میگه:

خوش باش که هر که راز داند داند که خوشی خوشی کشاند،شیرین چو شکر تو باش شاکر،شاکر هر دم شکر ستاند.

متوجه شدم که من باید جور دیگه ای به مسائل نگاه کنم اگر زیبایی می‌خوام اگر عشق می‌خوام اگر اتفاقات خوب می‌خوام باید و باید به این ها توجه کنم و با توجه به نازیبایی ها هیچ زیبایی رو در زندگی من بوجود نمیاره.

امروز یک جمله ای شنیدم که برام خیلی جالب بود امیدوارم برای شما هم جالب باشه:

گفت از زمین بکن وصل شو به آسمون،از آسمون هرچی بیاد خیره ولی زمین همش گله و کثیفیه.

و در نهایت بهترین احساسات رو برای استاد عزیزم و همسر بزرگوارشون و تمام اعضای دوسداشتنی سایت آرزومندم،سرشار از عشق خداوند باشید.