قانون تغییر ناخواسته ها - صفحه 41 (به ترتیب امتیاز)

استاد جان سلام

ایشالا کهوهر روز بهتر از دیروز باشین در کنار مریم خانم‌نازنین.

چه نکات ارزشمندی رو گفتین.واقعا درمورد کنترل ذهن و بخصوص ورودی ها به شدت من بعد این داستان ها تغییر موضع دادم.

یعنی واقعا اینستا رو کلا فهمیدم چیز بیخودیه از هر نظر.اصلا اولش ریختم بهم با اینستاگرام،یعنی هرطرف میرفتم این خبر بود و منطق من اینه که یک اتفاق یکبار افتاده ولی در شبکه های اجتماعی جوری شده که انگار صدبار افتاده.یعنی این بزرگتر از حد کردن مسائل باعث شده بود که واقعا بهم بریزم.

البته که خیلی ها بهم ریختن ولی خب من سعی کردم که حداقل خودم رو بهتر کنم.کلا تصمیم گرفتم اینستاگرام هم که بعد این اتفاق ها تموم بشه وقتی لاگ این شدم دیگه زیاد فعالیتی نداشته باشم و خیای پیجایوعموعنی که آمفالو کردم رو هم دیگه فالو نکنم و اگر جیزی نیاز داشتم که توشون بود سر میزنم بهش.احساس میکنم آرامش و امرکزم اینجوری بیشتره.

و البته که جقدر زیبا گفتین.یاد استوری یکی از اشخاص افتادم‌که گفته بود اگر آزادی میخوای باید آزادی سکوت به دیگران رو هم بدی و اون ها رو بهشون اجبار نکنی چرا ساکتی و حرف نمیزنی.

واقعیتش چند دفعه ای دیگه به ذهن خودمم رسید یه استوری یه چیزی بذارم ولی هربار دیدم که نه!این روش درست نیست!به جای نمیرسه.آخرش که چی بشه؟این چیزا نه برای من شده نمره زبان آیلتس و ته شده قبولی دانشگاه مورد علاقم و با این خبرها من و خانوادم مهاجرت به استانبول نداشتیم.

خب آره،متاسفانه و یا خوشبختانه جون خانوادم از این آگاهی ها بی اطلاعن ممکنه خبر بذارن،خبر گاهی اوقات بخونن و….

ولی خب بازم سعیمو میکنم که گوش ندم و یجوری ورودی هامو کنترل کنم،مثلا هدفون میذارم فایل گوش میدم،یا موزیک خیلی دوستدارم و گوش میدم.صدالبته سهلانگاری داشتم و به همون مقدار گیج شدم این وسطا،ولی خداروشکر دارم کم کم با در دست گرفتن اوضاع برمیگردم.انی فایل کنارل ذهن شما هم‌که واقعا عالیه.

یعنی حد نداره،ممنونم استاد از این یادآوری چون واقعا ممکنه تو زندگی فراموش کنم.

درمورد مثال سیگارتون یه نمونه عینی بگم.من واقعیت بحث و دعوا نکردم با کسی درمورد سگیار ،ولی خب یکم گیرداده بودم و صحبت هایی که خودم اسمشو میذارم بل بل زبونی کرده بودم.نتیجش شد اینکه من خودم‌ دقیقا شبش مریض شدم ولی اونا روز بعد و روزهای بعد حتی با این سیگار از من سرحال تر بودن!

البته این بنده خداها هم بزرگواری کردن چیزی نگفتن به من و به شوخی گفتن :تو قراره دکتر بشی!پس همه به امید توییم تا بعدا بیام پیشت.

خب واقعا از اون موقع به بعد که واقعا بد مریض شدن درسم رو گرفتم و زبونم کوتاه شد،الان دیگه سعی میکنم که اعراض کنم و درمورادی بپذیرم،واقعیت به این نتیجه رسیدم که شرافت به این نیست که طرف پاک از هر عادت نه چندان جالب باشه،بلکه خودش در رفتار و اعمالش میشه دید که چجور اسنانیه که واقعا این افرادی که میگم انصافا وقتی بگمیبینم بی آزار و واقعا انسان های شریفی هستن،به قول یکی حالا اینکه یه عادتی دارن که اونم به خودشون لطمه میزنه به ما چه.و حالا که سعی کردم که نکات مثبتشون رو ببینم و آگاهانه خوبیهاشون رو ببینم باعث شده خیلی روابط بهتری داشته باشم و البته خودمم آروم ترم و سالمم.

ممنون از فایلتون استاد ایشالا خوشحال تر و شاداب تر باشید و توی زندگی در بهشتی،سفر به دور آمریکایی ببنیمتون دوباره.