روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 2

چله اول

سه روز نهم عاشقی

روز بیست و پنجم: باوری که تغییرش درهایی از نعمت را به زندگیم گشود.

"قوانین جهان همه جا داره کار میکنه و فرقی نمیکنه که من کجا باشم و اول باید از اون جایی که هستم، در اون لحظه ای که هستم باید با تغییر باورهایم نه باوتغییر شرایط باید به احساس خوب برسم"

این نکته خیلی ظریف این فایل مانع ورود نجواهای ذهنی شد که بعد از شنیدن اینکه من خالق زندگی خودم هستم، وارد ذهن من میشدن و میگفتن خب حالا چیکار کنیم؟ خب حالا چه فعالیتی انجام بدیم که موفق بشیم و … که همش منو به تصور مسیرهای رسیدن وا میداشت و تهش نا امیدانه دست از حتی برداشتن یک قدم هم برمیداشتم. و کلی از اصل موضوع دور میشدم. تکرار این درک که اولین قدم تو رسیدن به هر خواسته ای، رسیدن به حس آرامش از خالق بودن زندگی خودمون بودن،هستش، میتونه اگاهی عمیق تری بهم بده . جوری که الان بعد مرور این فایل یه "یافتم" بلندی تو ذهنم فریاد زد که اره و این باید عملی بشه. تغییر باور، شرایط رو تغییر میده نه تغییر شرایط، تغییر باور رو!! و وقتی که بارها کم کم شرو به درست شدن و بدیهی شدن میکنن، اروم تر و شجاع تر و بیخیال تر به راه ادامخ میدی، دیگه نظر کسی برات مهم نیست و ناراحت شدن کسی تو رو اونقد معذب و نگران نمیکنه. و از همه مهمتر، اتفاقات به بدیهی ترین حالت ممکن شرو به رخ دادن میکنن و ایمانمون نسبت به اینکه من خالق تمام جنبه های زندگیم هستم، قوی تر و قوی تر میشه. اینجوری هستش که با انگیزه تر شرو میکنیم به ایجاد خواسته ها با وضوح بیشتر، باورسازی برای رسیدن به اون خواسته و انجام الهامات الهی و لذت بردن از طبیعت و نعمت کنونی که داری.

روز بیست و ششم: چه کسی مالک توست؟

وقتی این اصل رو که من خالق بی چون و چرا و ریزترین و ریزترین تمام زندگیم هستم، همه نگرانی ها رنگ میبازن، همه تنش ها اهمیتش رو از دست میدن وقتی میدونی خالق جهان اساس زندگی تو این دنیا رو اینجوری قرار داده. خواست خدا اینه که باورهای من زندگی منو رقم بزنه نه هیچ کس و هیچ عامل دیگه و توحید عملی و یکتاپرستی یعنی تبعیت از قانون الهی و باور سازی و ایمان به خداوند که قطعا هرچی باور سازی کردم رخ خواهد داد. این نهایت عدل الهی هستش که هر کسی بتونه با تنها تغییر و ایجاد باو بتونه اتفاقات زندگی خودش رو خودش رقم بزنه.

من قبلا به خاطر باور های محدود کننده ام وقتی بخاطر باروهای محدود کننده به چیزی که میخوام برسم، نمیرسیدم، پیش پا افتاده تریت کار رو انجام میدادم یعنی"میترسیدم" و سریعا دنبال یه عامل بیرونی بودم که اکثرا هم خانوادم رو باعث تمام اتفاقات بد زندگیم میدونستم. در صورتی که وقتی اتفاقات زندگیم رو از چشم دیگران میبینم، دارم شرک میورزم که این موضوع بسیار از طرف خداوند نفی شده.

توانایی ما در کنترل زندگیمان وابسته به نگاه یکتا پرستی است و به اندازه ای که میتونیم توحید رو در عمل اجرا کنیم به همان اندازه افسار زندگیمون رو در کنترل خودمون قرار بدیم. و به همون اندازه به رضایت درونی برسیم. چون بی چون و چرا خدا بیشتر از ما میخواد تا ما خوشبخت بشیم و خالق بهترین اتفاقات و لذت های بیشتر برای خودمون باشیم. خدا عاشق ماست و از یه عاشق جز خوبی و ارائه تمام‌مهر و محبتش به معشوق انتظار دیگه ای نمیره‌. وظیفه من استفاده از اسن عشق بینهایت و لذت بردن از اون هستش. وظیفه من ایمان بیشتر و افزایش هر روز و هر لحظه اون هستش. ایمان من با قدرتمند کردن باورهام تو هر زمینه به وجود میاد. همین دیشب برای اینکه بیشتر با ترسهام مقابله کنم.‌تو ساعت ۲ شب که همه خواب بودن رفتم تو یه حیاطی که یه باغچه با چن تا درخت داره که البته در مقایسه با پردایس خیلی خیلی خیلی کوچیکه و باز میگم من مقابله با ترس رو از مریم جون یاد میگیرم و الگو قرارش میدم و میرم تو حیاط .بعد که برمیگردم، به قول استاد، من دیگه اون ادم قبل نیستم و کلی شجاعت پیدا میکنم و کلیییی هم ذوق میکنم که ارهه خدا همه جوره پشتمه. خدا بقیه خواسته هامم اجابت میکنه .

همین امروز یکی از دوستام اگهی استخدامی فرستاد که چن روز پیش از خدا خواسته بودم تو فلان مسیر بهم شرایط کاری بفرسته. بعد که این اگهی رو دیدم و زیاد روش متمرکز شدم، دیدم اونقد جزئی این خواسته رو بیان‌ نکردم و جهان دقیقا همون تیکه ای که میخوام رو فرستاده!!! این یه تضادی بود که بهم یاد داد باید خواسته هام رو با وضوح دقیق و جزئی نگری بنیویسم و به جهان ارسال کنم و ایمان داشته باشم که میشه و بشه. خیلی جالب بود که با وجود اینکه من کامل خواسته ام رو بیان نکرده بودم، بازم یه شرایط کاری بود که دقیقا همونی بود که میخواستم!!!! ولی مسیر کار، ساعت کاری، محل کار رو من مشخص نکرده بودم که اینا متضاد بودن، اولش خواستم به این اگهی ایمیل بدم ولی گفتم اگه جهان این تیکه ها رو سمتم اورده پس میتونه خیلی دقیق تر هم برام بیاره و نترسیدم و نفرستادم . چون مطمئنم جهان دقیقا همون محیط کاری که دوست دارم رو سمتم میاره که دوست دارم اونجا کار کنم و از کار کردن و کارمند بودن لذت ببرم.

روز بیست و هفتم:

مفهوم فرکانس و چگونگی تنظیم آن

"ایا  میدانی با مدیریت گفتگوهای ذهنی و جهت دادن به اونا، تجربخ زندگیت رو از اساس تغییر بدی و مهمتر از اون، میدونی که این موضوع تنها کار زندگی تو به عنوان خالق شرایط خوت هستش؟!"

این نکته مهمترین نکته این روزه، کنترل و جهت دادن نجواها به گونه ای که از نجوای نا امید کننده، نجواهای امید بخش با احساس فوق العاده بودن در خواسته و زندگی با خواسته ها بسازیم. و تنها کار من به عنوان خالق زندگی خودم کار با همین گفتگوهای ذهنی هستش که بتونم با تشخیص ترمز ها یعنی نجواهای ناامید کننده، اونا رو با جایگزین کردن نجوای امید بخش و تکرار روزانه اون ترمزها، به باورهایی قوی و هدف ساز تبدیل کنم.

"باورها به نحوه  نگاه من به اتفاقات جهت میده. این باورها نه تنها گفتگوهای ذهنی منو بلکه رفتار و عکس العمل ام رو هم در اون جهت پیش میبره"

باورها یعنی قبول بی شک و بی چون چرا حرف هایی که به خودت میگی یا میشنوی یا میبینی و اینقد برام بدیهی هستش که وقتی خلاف اون رو کشف میکنم، به یه علامت تعجب توذهنم میرسم. این همون نقطه ای هستش که میفهمم چی تو ناخوداگاهم ثبت شده، که بودن یا اتفاق افتادن خواسته ای برام غییر ممکن بوده و عجیب و همونجا بجای قضاوت سری برمیگردم به بررسی باورها و قدرت باورسازی افرادی که تونستن اون اتفاقات رو خلق کنن، تحسین میکنم و خودمم شرو میکنم، باورای عجیب غریبی که برای ذهنم غیر ممکن هست رو درست کردن.

فقط و فقط به داشتن احساس خوب، بیشتر از هر چیزی اهمیت بده . اگاهانه فقط خبرهایی و ببین، بشنو و در ذهنت نگه دار که به تو احساس امید، آرامش و ایمان بیشتری میده. وقتی این کار رد ادامه میدم اونوقت گفتگوهای مثبت میشن غالب ذهن من و فقط گفتگوهای مثبت تو ذهن من نجوا میشه. مثل امروز که وقتی ذهنم خواست بیاد مامانم رو قضاوت کنه، سری باور اینکه من باید فقط و فقط به جنبه مثبت افراد توجه کنم، روشن شد و ویژگی های مثبت مامانم اومد جلو و کلی حس خوب گرفتم و عشق تو وجودم جاری شد.

خدایا شکرت بابت امروز که تونستم به تعهد مرور آموخته هام با عشق عمل کنم.

از استاد عزیز و مریم عزیز بی نهایت سپاسگذارم.

یه نکته دیگه: اینکه من خالق تمام جنبه های زندگیم هستم یه بار خیلی قوی هستش که وقتی بهش فکر میکنم و عمیقا روش تمرکز میکنم، میبینم یه جاهایی ذهنم میگه مگه میشه، یعنی ناخوداگاه ذهن من رو این کوک شده بود که اره یه جنبه هایی رندوم میشه  ولی نه همشون!!! این یه ترمز قوی بود که بعد دوبار خوندن فایل روز بیست و هفتم پیدا کردم.

چله اول

سه روز هفتم عاشقی

نکات فایل: چگونه درامد خود را سه برابر کنیم ۱ و ۲ و ۳

هر روز که دارم جلو میرم و این سفرنامه رو مرور میکنم، بیشتر با قانون باور و مدار فرکانس ها آشنا میشم و یاد میگیرم چطور استفاده کنم و نتیجه بگیرم. من فهمیدم و درک کردم که آگاهی های کار ساز و نتیجه ده با تمرین هر روزه و تکرار مسیر درست بهم الهام میشه و خدای بزرگ آگاهی های ناب در جهت خلق خواسته هام رو به میزانی میده که حرکت کنم و به آموخته هام عمل کنم. بزرگترین و کاربردی ترین درسی که من در طول سفرنامه یاد گرفتم، کنترل ذهن و قدرت این تمرین بود. قدرتی که تونستم تو یه مقداری از روز کاری رو انجام بدم که ۳ روز کامل لازم داشتم تا اون کار رو انجام بدم. هر روز و هر لحظه و ذره به ذره از کوچیک به بزرگ خواسته ها خودشونو اشکار میکنن وقتی من شرو کنم به تمرین پیدا کردن ترمز های ذهنیم و ایجاد باورهای درست بجای اونا. در این مسیر سوالات خیلی زیادی در درونم شکل میگیره که خدا شاهده همین که میپرسم و بهم الهام میشه برم سایت، به محض ورود به سایت میبینم یه فایل اومده. حسم بهش مثبته و میرم نگا میکنم و خیلیییی جالب هستش که جواب سوالاتم به صورت کاملا واضح و شفاف و البته رایگانننن در اختیارم قرار داده میشه. استاد شما خیلی مرد بزرگ دلی هستین. این حد از تواضع و دست و دلبازی رو من تا حالا تو هیچ فردی ندیده بودم. اینکه یه همچین فایلای ناب و پر محتوا رو به رایگان در اختیار اعضا سایت میدین نشون از یه دل سخاوتمند و خدا گونه داره. مثلا یه ترمز خیلی قوی که من در رسیدن به خواسته هام داشتم، سخت گرفتن کارا و انجام ندادنشون بود!!! که یه فایلی استاد گذاشتن مبنی بر چگونه رسیدن به خواسته آسون بشه! و چقد من از این فایل یاد گرفتم و البته عمل کردم. و نتیجه گرفتم. یه نکته خیلی مهم تو این فایل این بود که در جواب سوال ذهن به سوال اینکه چگونه و از چه طریق باید ایده ها عملی بشه، باید بگم دستان خدا و بس. این یه بارو خیلیییی قوی بود که اصلا حس و حال منو عوض کرد. شرو کردم به نوشتن ایده ام و وقتی این سوال ذهنی اومد با دستان خد جوابش دادم.

من در حال حاضر مهارتی که دام و کاری که انجام میدم نوشتن پایان نامه هستش که واقعا بعد انجام ۵ پایان نامه حرفه ای شدم و میتونم بگم واقعا میتونم تو کارم بلدم از کجا شرو کنم و چطور تموم کنم و از این مرتب کردن و تهیه محتوا و سازماندهیشون لذت میبرم. ولی هر بار که پروژه رو به اتمام بود به خودم میگفتم واییی داره تموم میشه و دیگه بی پول میشم و…. همین تمرکز ذهنی بد باعث میشد که همون یه مقدار کار مونده از اون پروژه ای که در حاضر تو دستم هست رو هم انجام ندم و برم سراغ کارای دیگه که زودتر پول دربیارم مثل گشتن تو کانالای بورسی و پیدا کردن سهم و …. که تا به الان واقعا ضرر کردم!!!! امروز که این فایل رو مرور کردم یه نکته خیلیییییییییی ناب از درونش کشیدم بیرون که تا به الان نمیدونستم یا اینهمه تو همه فایلا استاد تکرار میکرد من درک نکرده بودم. اون نکته این بود:

سوال دوم از خودمان در ۳ برابر کردن درامد در یکسال

“”چگونه میتوانم با شغل، توانایی، مهارت و شرایطی که همین حالا دارم و فقط با تغییر نگرش ای که تا کنون درباره رابطه خداوند با ثروت درباره فراوانی ثروت در جهان و درباره دسترسی همه آدم ها به منبع تمامنشدنی ثروت در جهان و درباره اینکه ثروت ها و نعمت ها و فرصت ها هرو روز در حال بیشتر شدن هست، درامدم رو ۳ برابر کنم؟””

تو این نکته، راه ۳ برابر کردن درامد رو “””تغییر نگرش درباره رابطه خداوند با ثروت، فراوانی ثروت در جهان، دسترسی همه آدم ها به منبع تمام نشدنی ثروت در جهان، و باور اینکه ثروت ها و نعمت ها و فرصت ها هرو روز در حال بیشتر شدن هست”” گذاشته. این یه نکته اساسی برای ۳ برابر کردن درامدم هستش . نکته ای که قبلا اصلا درکش نکرده بودم قاعدتا عمل هم نکرده بودم و نتیجه قابل قبولی نگرفته بودم!! اما الان فهمیدم که وقتی من یه ایده یا یه مهارت یا یه کاری دوست دارم انجام بدم که ازش درامد کسب کنم. یعنی اون کار رو هم خدا الهام کرده باشه بهم، اولین قدم، اقدام در لحظه اون کاره. مثلا مهارت نقشه کشی بهم الهام شده باشه، اولین قدم لحظه ای من، دانلود اموزشش یا ثبتنام در کلاسش و هر چیزی که برای اول کار لازمه، انجام دادنه. بعد که نجواهای ذهن شرو کردن به تخریب روحیه و بد کردن حالم، سری برم تو دفتر ترمز ها و تمام این نجواها رو یادداشت کنم و با دستان خدا بزنم تو دهن همه این نجواها. و جواب همه این نجواها رو با سخن خدا که میگه از تو حرکت از من برکت بدم. و تمام سعیم رو بکنم که تمام اون ایده اولیه ای که به ذهنم رسید رو عملی کنم و باور فراوانی و ثروت رو طبق همون نکته تو دفتر ترمز ها و باورهای جایگزین بنویسم و هر روز تکرار کنم. و رها کنم

رها سازی:

قبلا گفتم تو یه اتاق تنها زندگی میکنم. انگیزه اصلی برای تنها موندن و غلبه بر ترس ها رو از مریم جون یاد گرفتم که تنها تو پردایس میمونه و حتی شبا تنها میخوابه. اونم مثل من آدمه و قطعا ترس سراغش اومده ولی اون قدرت و حرکت و برداشتن قدم های مریم جون برای غلبه بر ترسش رو الگوی خودم قرار دادم و با وجود اینکه این اتاق قبلا مال یه خانومی بود که دقیقا هم تو همین اتاق فوت کرده بود و خودمم بالا سرش بودم، شبا تنها میخوابم. و چقد من شبای پر از سکوت این اتاق رو دوست دارم. میخوام تجربه ای کوچک از رها سازی و دریافت خواسته رو بگم. من شبا اولش میترسم که حتی چشمامو ببندم و بخوابم. با وجود اینکه دارم میمیرم از خواب ولی هی این جمله رو هر شب با خودم تکرار میکنم که خدا هست، کسی که فوت کرده دیگه به این دنیا تعلق نداره. خدا حافظ منه. من از خدا امنیت، سکوت و آرامش از این اتاق میخوام. و بهش توکل میکنم و میگم خدایا بهت ایمان اوردم و توکل میکنم و اعتماد میکنم و با شجاعت چشمامو میبندم. وقتی با ارامش و لذت از خواب بیدار میشم. باز از سکوت زیبا و لذت بخش صبح گاهی برای تمرین بر باورام استفاده میکنم و با خودم میگم، الحق که خدا صادق الوعده هستش. و یا شبا اگه به ذهنم میرسه برم تو یه حیاط بغل این اتاق و یه سر به حیاط بزنم، با به چالش کشیدن خودم میرم این کار رو انجام میدم و به خودم افتخار میکنم و در این حین ارتباطم با خدا و اعتمادم نسبت به حافظ بودنش بیشتر و بیشتر میشه. با یاداوری این مثالای کوچیک میخوام بگم که رها سازی شجاعت میخواد. شهامت میخواد که خودمو به چالش بکشم. خودم به خودم بگم که باید این کار رو بکنی وگرنه هیچ نتیجه ای نمیگیری. در مسیر رسیدن به خواسته ها قدم هامو بردارم و با شجاعت و شهامت دست از چسبیدن و اما و اگرها بردارم و رها و آزاد برم تو دل کارا و زندگی که در حال حاضر دارم. به برنامه روزانه ام برسم که همین قدم های کوچیک اتفاقات بزرگتر رو رقم میزنه. خلاصه میخواستم بگم همین تمرین رها سازی باعث شد تا در خصوص پروژه بگم که خدا خودش پروژه جور میکنه اونم با این اپشن ها، که این آپشن ها رو در طول انجام کار از طریق تضادهایی که بهش برخوردم بدست اوردم. و خیلی جالبه همین امروز یکی پیام داد برای ویرایش پایان نامش!! من مطمئنم دستای پر مهر خدا راه بعدی برای پیشرفت تو این حوضه رو برام باز میکنن، همونطو که در بسیاری از تجارب زندگیم وجود پر از مهر و عشقش رو به من ثابت کرده و یاداوری این اثبات ها و نتایج و مرورشون کمک میکنه محکم تر برم جلو. بر ترمزهای ذهنیم غلبه کنم و خودمو تو انجام امور به چالش بکشم.

راستی اینم بگم از تعهد قبلی که در موقع دیدن اولین بار فایل دادم و تا به الان درامدم ۳ برابر که چه عرض کنم، ۴ و نیم برابر شده و من اصلا به این موضوع دقت نکرده بودم تا وقتی که تو مرور این فایل دیدم که استاد میگه گاهی وقتا نتیجه کار کردن رو باورامون و دیدن نتایج اینقد بدیهی میشه که دست از کار کردن برمیداریم و دوباره برمیگردیم به حالت قبل!!! واقعا لازمه تا تک به تک موفقیت هام رو از ریز و درشتش در کنار یافتن ترمزهام، پیدا کنم و بنویسم که چطور و از کجا به کجا با چه حسی بهشون رسیدم و خودمو از اینی که هست هم بالاتر بببرم.

الان خواسته من از جهان و از خدای عالم گسترش کارم و ۳ برابر شدن همین مقداری که در حال حاضر دارم هستش و مطمئنم خدا باورهای مناسب برای این خواسته و ایده های فوق العاده اسون و کاربردی در این مسیر رو بهم الهام میکنه. در حال حاضر دوتا پروژه در دستم هست که کار من تنها تمرکز بر انجام پرفکت اون دوتا و لذت بردن از انجام اوناس و بعد در حین انجام با باورهای مناسب برای دریافت ثروت بیشتر روحیه سازی کنم و انرژیم رو تقویت کنم. راستی من تازه فهمیم که تقویت انرژی با تقویت روحیه شکل میگیره نه خوردن مواد غذایی این یه ترمزم بود که برام خیلیییی جالب بود. چقد من دیشب از تعجب شاخ دراوردم. چون وقتی تو روز هیچ غذای اضافه ای نمیخورم باز میبینم انرژی و شور و شوق دارم تا کارامو انجام بدم و تازهههه اینقد انرژی دارم که راحت بدوم. و حتی تو این گرمااااو شرجی که منطقه ای که من هستم داره، خیلیییی کم عرق میکنمممم. خدای مننننن چقد این دنیا قشنگهههههه چقد همه چی رو پرفکت افریدی چقدددد جذابهههه من بینهایت شوق دارم تا بیشتر و بیشتر کشف کنمممم. دوستت دارم خداجونم و ازت بینهایت سپاسگذارم. بنده دوست داشتنیت حسل.

استاد عزیز و مریم عزیزم صمیمانه دستان پر مهرتون رو میبوسم بابت تمام این مسیری که خالصانه و صادقانه و متواضعانه در اختیار من و بقیه دوستان عزیزم قرار دادین. هر چقد بگم از محبتتون کم گفتم. خدا یارتون.

چله اول

سه روز پنجم عاشقی

روز سیزدهم: همه ما به یک اندازه به نعمت ها دسترسی داریم

خیلی وقت ها شده وقتی موضوعی رو یاد گرفتیم که خیلی آگاهی قشنگی راجب در صلح بودن بیشتر با خودمون و در کل پیشرفت در وجود خودمون داره، سریع میخواستم به بقیه بگم. چون فکر می کردم این بقیه که میگم خیلی زندگی کسل کننده و غمگین و بی هدفی دارند. در صورتی که اصل این قوانینی که به من آموزش داده شده تمرکز بر روی نکات مثبت= حس خوب= اتفاق خوب هستش. این یعنی من با تمرکز بر روی حالاتی از افراد که فکر میکنم غمگین، افسرده و … هستند، دارم ناخودآگاه به اون جنبه از زندگی میپردازم که دوست ندارم تجربه کنم و ناخودآگاه حس منفی میگیرم. و این یه ترمز بسیار بسیار خطرناک هستش. من ناجی بقیه نیستم. خداوند هر کسی که خلق کرده به احسن ترین حالت ممکن خلق کرده و من کی باشم که نظر بدم فلانی تو جایگاه درستی هست یا نه و مهمتر از اون خدا تمام لوازم یک زندگی ایده ال و عالی رو برای تک تک بنده هاش فراهم کرده و خلقتشون کرده. گاهی وقتا که خواهرزاده هام میان خونمون. همش ترس دارم که یوقت گم نشن و…. بعد میگم خدایا من به خودت سپردمشون و خودت حفظشون کن. بعد اینا از در پشتی میرن و از در جلویی برمیگردن. یه لحظه با خودم فکر که نکته مثبت این حرکت این نوه ها این هستش که اینا چقد شهامت و شجاعت دارن تا این مسیر که اولین بار هستش رو کشف کردن و تنهایی برن و با توجه به اینکه این بچه ها ذهنشون مثبت خالص هستش و بسیار بسیار توصلح باخودشون هستن همیشه از کشف مسیرها، اشیا و هر چیزی که براشون تازگی داره استقبال میکنن و شاد میرن سمتش با شهامت و شجاعت انجامش میدن. و یا ممکنه من از خانواده ام، دوستام ایراد گرفته باشم و بخوام ون ایراداتشون برطرف بشه و هی فایلای استاد رو بهشون معرفی کنم که وقتی الان فکر کردم، دیدم من دارم از ریشه غلط عمل میکنم من باید به نکات مثبت اون ها توجه کنم. حتی روی آدمی که فکر میکنم بده هم باید دیدگاهم رو تغییر بدم و به نکات مثبت اون فرد توجه کنم. چون وظیفه من به عنوان حسل، تمرکز بر روی نکات مثبت همه و همه و همه چیز هستش. در اینصورت من روی مثبت همه و همه و همه آدم ها و جهان رو میبینم . این خیلی نکته ریز و مهمی بود اکز دیدم کسی رفتار مناسب نداره نشون دهنده عدم صلح اون فرد یا هرکسی دیگه ای نیست و اینو تو دهنم بکارم که من نیومدم کسی رو بررسی کنم که بگم کجا ایراد داره و کجا نداره بلکه نشون دهننده اینه که من هنوز رو تمرکز بر روی نکات مثبت قوی نشدم و باید مصرانه و جدی تر کار کنم

روز چهاردهم: ما خالق شرایط خودمان هستیم

می خواهم کامنت این روز را با این جمله طلایی که آموختم شروع کنم .

فکر کنیم که دقیقا چی می خواهیم و برای اون خواسته پاش وایسیم و خلقش کنیم .

برای خلق خواسته پیش نیازهایی لازمه اینکه باور کنیم میشه هر خواسته ای را خلق کرد این اولین باور هستش که نیاز هر روز تکرار کنیم: هر خواسته‌ای هر خواستی قابلیت ایجاد توسط ما را داره .

بنابراین خداوند من رو خالق هر خواسته ای قرار داده و همه خواسته ها قابلیت تحقق را دارند چون خدا اینگونه مقرر کرده و غیر این نیست .

دومین قدم این هستش که ترمز های اون خواسته رو در بیارم و باور مناسب جایگزین برای او ن خواسته بزارم .

سومین قدم تحت هیچ شرایطی جان زنم مثال واضح این روز، حرکت استاد برای تحقق خواسته هاشون از قم به بندرعباس بود که هیچ جوره از این خواسته ها کوتاه نیامدن و اگر به تضادی رسیدن سعی کردن با تغییر باورها شون و از همه مهمتر اجرای توحید عملی از تضاد به خواسته برسند .

چهارمین قدم توجه به نکات مثبت و حفظ روحیه ام در حال خوب حتی در شرایطی که فکر می کنم اوضاع بده .

پنجمین قدم :از افراد نامناسب دوری می‌کنم و به نکات مثبت این افراد دقت می کنم .

ششمین قدم ایمان داشته باشم که وقتی خواسته ای در من شکل گرفته و حرکت اول یا قدم اول آن نیز به من الهام شده قدم های بعدی در طول انجام کار الهام خواهد شد خداوند از بی نهایت دستان خودش کار را برای من آسان می کنه و این خواسته رو محقق میکنه. تو ذهنم بگم حتما راهی هست .

هفتمین قدم این پروسه رو تا رسیدن به خواستم تکرار کنم. هر روز و هر لحظه دست از باور سازی و تمرکز بر نکات مثبت و ماندن در حس خوب بر ندارم .

روز پانزدهم رویاهایت را باور داشته باش .

باور اینکه زندگی خودم رو خودم هر جوری که دوست دارم میتونم بسازم اینقدر باید بدیهی باشه که روی این باورها سماجت بورزم جلوی حرف بقیه مردم وایسم جلوی تمام نکات منفی شرایط منفی که مطمئن هستم میان و بگم حتما یه راهی هست قطعا یه راهی هست اون راه رو من نمیدونم و قرار هم نیست بدونم چون خدا وجود من رو کنجکاو خلق کرده تا از کشف مقصد هایی که راهش بهم الهام میشه لذت ببرم و این مسیر کشف بسیار لذت بخشه. هم تهش به هدفم میرسم و هم کلی هیجان و لذت تو مسیر کسب کردم من خودم رو

یادم میاد که باور داشتم از رشته ریاضی فیزیک میشه حتما کار پیدا کرد و غیر ممکن که نشه حالا با بازار کار مکانیک اصلاً و ابداً هیچ آشنایی نداشتم اینقدر روی این باور اصرار داشتم که حتی وقتی دختر داییم که تازه فارغ التحصیل شده بود و از بیکاری دم میزد بهش گفتم من بیکار نمیشینم چشماتو چهار تا کن یا هرچقدر میخوای چشم قرض کن ببین من بیکار نمیشینم .

تو دلم این بود که حتما یه راهی پیدا می کنم و برای خودم واقعا آسون گرفته بودمش. مسیر تمام خواسته ها همین شکلی طی میشه اینقدر باید باور داشته باشم که میشه و هی بگم چرا نشه .

حتما راهی هست چون خداوند عالم رب جهانیان به من الهام کرده و نوید این خواسته را داده پس حتماً میشه باید بشه و راهی هست که بشه و غیر اون نیست .

باید سماجت بورزم در انجامش. سماجت با چسبیدن به خواست فرق داره سماجت یعنی محکم باور داری که میشه و نمیزاری حرف بقیه روی این باور اثر بزاره و اصلا حرف بقیه تو کتت نمیره اگه ذهن هزاران دلیل بر نتونستن و قبول کارهایی که دلت نمیخواد انجام بدی رو آورد تو باید هزاران هزار میلیون دلیل براش بیاری تا بیشتر باور کنه که اگه افرادی از قبل تونستن در کارها و خواسته های مشابه خواسته من موفق بشن پس من هم میتونم .

جهان این قدرت رو به من میده باور باید سماجت بیاره باور باید حرکت بیاره باید شخصیت و رفتار من رو تغییر بده کسی که باورش روی رفتار خاصیه. ناخودآگاه اون رفتار الانش تغییر میکنه و به آدم با رفتاری که میدونه درسته تبدیل میشه این فایل نتیجه باور استاد، سماجت استاد در اینه که باورشون

درسته و اگر جایی ایراد داره و تضاد هست نشون میده باید باوره قوی تر بشه رفتاره عوض تر و الان می بینیم که استاد از کجا به کجا رسیدن اونم بر پایه باور قوی که داشتن. خودم خالق زندگی خودم هر جور که دلم میخواد هستم با کنترل ورودی ذهن، ارسال باور مناسب، ارسال فرکانس باور به جهان دریافت فرکانس توسط جهان و بوم دریافت خواسته. به همین سادگی به همین خوشمزگی که البته ساده کردن کارها هم باور مناسب خودش رو میخواد همه چی باوره باوره باور .

چله اول

سه روز سوم عاشقی

روز چهارم: غذای روح چگونه تامین میشود؟

تا حالا به این موضوع اینقد دقیق فکر نکرده بودم و یا چون در حال آموزش و عمل هستم بیشتر تو نظرم پر رنگ تر شده که چه افکاری مناسب روح من هستش و چه افکاری نستش. من حدود یک هفته هستش که سعی میکنم با هیچ دوستی البته دوست منفی نگر در ارتباط نباشم. حتی همین دیشب یکی از دوستام که میدونستم افسردگی داره دعوتم کرده بود و یه لحظه از رو دلسوزی میخواستم قبول کنم رو قبول نکردم. و کامل تنها رو خودم کار کنم. اما همین دیشب رفته بودم مهمونی و صحبت هایی که میشد با وجود اینکه فقط همین دیشب بود ولی ناخوداگاه اثر منفی یکسری از حرفا تا دیروقت تو ذهنم بود و من حتی نتونستم خیلی ها رو کنترل کنم. با وجود اینکه کامل به این درک رسیده بودم که اصل اون حرفا غلطه ولی باز تاثیرگذاشته بود! مثلا یکی از اون حرفا این بود که فلان جا جن هست و این جن ها اذیت میکنن و … چون من خودم به تنهایی تو به اتاقی زندگی میکنم که قبلا مال یه خانومی بود که تو همین اتاق هم اتفاقا فوت کرده بودن و منم دقیقا بالا سرشون بودم، شنیدن این حرفا ناخوداگاه یه ترسی بهم داده بود. با وجود اینکه من حدود 2سال ونیم هستش که اینجام و هیچوقت هیچ اتفاق خاصی نیوفتاده بود. خلاصه شنیدن این سری از حرف ها هیچ تاثیر مثبتی تو زندگیم نمیذاره که هیچ کلا برنامه زندگیتم به کل بهم میریزن حالا صرف اینکه بگیم فقط چند دقیقه پیش اونا بودیم! میخوام بگم من متوجه شدم که صرف شنیدن دو نکته مثبت و شنیدن یک نکته منفی نباید همچین جمعی برم. حتی اگه تو اون جمع حرفای چرت و پرت بزنن هم من نباید به اعتبار اینکه هیچ تاثیری نداره من برم اونجا. من باید دلتنگ و تشنه دیدن افرادی باشم که بسیار مثبت نگر، پر انرژی، پر از ذوق و شور و نشاط و انگیزه هستند و بهم قدرت میدن. من باید روی اراده خودم خوب کار کنم . باید در عل به یک سری اصول کار کنم و قوی کنم خودمو . هرچند من در هیلی از کارها واقعا خوب پیش رفتم. مثلا یک هفتس که اینستا رو کنار گذاشتم و جر درمواقعی که کار دارم سراغش نمیرمو. یا اصلا تلویزیون نگا نمیکنم. افرادی که احساس کردم میخوان خواسته یا ناخواسته یه ذره حتی یه ذره تو احساس مثبت من اثر بذارن رو تقریبا دور کردم. من تو این یه هفته میتونم بکن عالی ترین احساسات رو تجربه کردم قبلا وابسته به دوست پسرم بودم و هی تو اون دنبال یه فردی بودم که نیاز به محبت منو رضا کنه ولی الان اصلا برام مهم نیست. ایشون کلی منفی بین بودن وهستن ولی به طرز عجیبی تو این یه هفته دیدم تغییر کردن. کتاب هایی برای کنترل ذهن، احساسات خریدن و دارن مطالعه میکنن بدون اینکه من حرفی بزنم . از همه مهمتر احساس ارزشمندی خودم هست که بدون ترافیک افکار منفی خیلی راحت وقتی حسم منفیه میتونم با تمرکز به چیزای خوبی که دور و برم هست به آرامش برسم. من یه کار خیلی مثبتی که انجام دادم کاشتن گیاه بود که هر روز و هر بار که میبینمشون و آب میدم بغلشون میکردم و بهشون عشق میورزیدم و چقد این باعث میشه انرژی بگیرم و دوباره با قدرت نسبت به خواسته هام مثبت نگا کنم و حرکت کنم.

روز هشتم: کلیپ انگیزشی شماره 3

نفر آخر شدن خیلی راحته، ضعیف بودن خیلی راحته، تنبل بودن خیلی راحته، بدبخت بودن خیلی رتحته. اما من به دنیا نیامدم که فقیرد باشم. پس باید از هر لحظه برای خوشبختی و حرکت استفاده کنم . اصلا مهم نیست که قبلا چه کسی بودی، از همین الان باید شرو کنی.

زندگی ارزشش رو داره. طوری زندکی کن که به خودت افتخار کنی و تا خدا به تو افتخار کنه. دوست دارم به خودم یه چیزی بگم . مهم نیست چقدر برنامه ریختی و عمل نکردی. پا روی دلت و نبایدهایی گذاشتی که نباید میذاشتی. نباید هایی که خیلی خیلی جدی با خودت اتمام حجت کرده بودی . هیچ کدون از اینا در حال حاضر مهم نیست. حتی همین دیروز چه کارای اشتباهی انجام دادی . مهم الانه . مهم همین همین همین الانه که باز شروع کنی و رو ارادت کار کنی . خودتو مقید به انجام یکسری اصول کنی. عمل به برنامه ریزی روزانه. عمل به اصول تمرکز بر روی نکات مثبت . گوش دادن هر روز فایلای استاد عزیز و نظر دادن و نظر خوندن. انجام کارهایی که برای هدف زندگیم لازمه و آروم آروم ولی با قدرت. و محکم بودن در مسیر. حسل عزیزم من عاشق تو هستم و همیشه تو رفتن به مسیر اهداف پر رو باش. شده میلیون ها بار خودتو در لحظه ببخش و دوباره ادامه بده. من میدونم اشتباهات گذشته برات درس های زیادی داشته که دیگه نباید تکرار کنی. همیشه اولویت بندی کنی و با توجه به اولویت هات مسیر رو ادامه بدی . اولویت تو تمرکز بر روی خواسته ها و کنترل ذهن و حرکت به سمت اهدافت هستن. این همیشه یادت باشه.

روز نهم: کادوی تولدم

فایلی که در صلح بودن با خود رو توضیح میده. کسی که بتونه به راحتی نکات مثبت زندگی رو ببینه و به راحتی و با حس فوق العاده مثبت بتونه با تمام وجودیش از خدای بزرگ سپاسگذاری کنه . و همیشه شاد و آروم و خوشحال باشم اونم بدون دلیل. قطعا تو صلح با خودشه. برای احساس خوشبخت بودن و حس ارزشمندی دلیل خاص و موجه ای نمیخواد. همینجوری عشقی خوشحاله و سرخوشه و چقد خوبه آدم اینقدر رها باشه. من خودم رو یادمه هر وقت سعی میکردم شاد باشم . برقصم. بخندم و بی دلیل جک بگم و بخندم و به روس همه لبخند بزنمو همیشه اتفاقات خیلی لذت بخش میوفتاد . اون روزها بهترین روزهای زندکی من میشدن. نشانه های در صلح بودن دیدن زیبایی ها حتی در دل نازیبایی هاست . مثلا دیروز اینقدر بارون زیبایی بارید اینقد قشنک بود که خیلی لذت بردم یه رنگین کمون خوشگل کانل هم دیدم از شمال به جنوب بود چقدر زیبا و رویایی بود . خدایا شکرت . چقدر بارون حس خبی بهم میده کلا و همین الان هم یه بادخنکی میاد اونم تو مرداد ماه که واقعا روحم رو جلا میده. عاشق این هوا شدم صدای بازی نوه هامون خیلی برام لذت بخشه. صدای پرنده ها صدای خش خش برگ ردختان که با نسیم زیبا دارن میرقصن. خدایا شکرت من این ها رو میبینم. حس میکنم. جون برای حل خوبم نیازی به هیچ کس و هیچ اتفاق عجبیب و غریب هیچ دلیل منطقی و کلا هیچ چیزی نیست. فقط اراده خودم. درک خودم. آگاهی های خودم از توانایی هایی که خدا بهم داده. لازم دارم و درک ربوبیت خداوند کافیست.

خدا اینقد نعمت خلق کرده که من برای گرفتن احساس خوب در هر لحظه نیازی به هیچ کار خاصی ندارم . فقط و فقط و فقط کنترل افکار، کنترل احساس، کنترل کانون توجه.

هر روز تو آیینه خودمو میبینم که دارم هر روز روشن تر، خوش هیکل تر و خوشگل تر میشم. با وجود اینکه هر روز سن ام بیشتر و بیشتر میشه. هر روز ناز تر و نازتر میشم. پیش خودم به خودم افتخار میکنم که برای خواسته هام قدم برداشته و خودشو دوست داره. و داره به مسیری میره که لازمه برای هدفش طی کنه.

کسی میتتونه دنیا رو قشنگ تر ببینه که روی فکرش و باورهاش کار کرده باشه. خدا رو بیشتر باور کرده باشه و توی زندگیش به چیزی نچسبیده باشه . چیزی براش مهم نباشه چیزی اینقدر براش مهم نباشه که نخواد هر روز بهش فکر کنه.

کار من ایجاد هماهنگی بین روح و ذهنمه. برای رسیدن به صلح . به اون جنبه ای از افراد فکر کنم که به من حس خوبی بده. به اشیا و نعمت ها. اتفاقات و …. یجوری فک کنم که حس خوبی بهم بده بتونم بدون سرزنش به اتفاقاتی که ناشی از عدم آگاهیه یا عدم تمرین مناسب و مکرره، جوری نگاه کنم که حس خوبی بهم بده. بتونم فقط تجارب رو از ارتباط با افراد نا مناسبی که تا به امروز در زنگیم بودن، کسب کنم و یادداشت کنم و با فکر کردن به نکات مثبت اون افراد و اتفاقات اونا رو رها کنم. به عبارتی رهایی در صورتی امکان پذیره که بتونیم نسبت به اون خواسته یا هر چیزی حس خوبی پیدا کنم و بتونیم رها کنیم. چون رهایی در غیر اینصورت غیر ممکنه. به عبارتی اتفاق تمرکز بر ری نکات منفی رخ میده و نا خودآگاه خودمونو میبینیم که داریم هی به این و اون و مهمتر از اون خودمونو سرزنش میکنیم.

همیشه بتونم در کمال عشق و احترام و آرامش آدمهای نامناسب رو کنار بذارم. و همیشه حتی در بی ربط ترین تمرکز های بد، به بی ربط ترین نکات مثبت هم که شده فکر کنم تا احساس خوبی بگیرم.

خدایا شکرت بایت قوانین آرام بخشت.

الحق که الا بذکرالله یطمئن القلوب هستش.

چله اول

سه روز اول عاشقی

سلام به همه دوستای عزیزم تو سایت عباس منش

سلام گرم و ویژه به استاد و خانم شایسته عزیزممم

خیلی خیلی ممنونم از خانم شایسته عزیزم بابت معرفی ایده چله برای این سفرنامه پربار. دفتر این سفرنامه رو از اول باز کردم و با خودم عهد بستم تا طی ۱۰ روز هر روز آگاهی های ۳ روز رو مرور کنم و بیام همینجا آگاهی های جدید از مرور این سه روز رو بنویسم.

به جرات میتونم بگم که از وقتی این سفر شرو شد و متعهدانه پاش وایسادم و فایلا رو با حوصله گوش دادم و سعی کردم کامنت دوستان رو بخونم و خودمم کامنت بذارم، نتایج فوق العاده ای تو زندگیم دیدم. احساس امنیت و ارامش بیشتری به زندگیم اومده جوری که میتونم بگم من چند سال پیش همین حرفای استاد رو شنیده بودم ولی قدرت یه سری اگاهی های ساده و بسیار کاربردی رو درک نکرده بودم و همین شده بود تا هی تو کلنجار ذهنی خودم که مثلا من این مسیر رو دوس ندارم و نمیخوام این کار رو بکنم و استاد میگه به راحتی به دست میاد و پس این کار غلطه و هزار جور افکار دیگه که بجای اینکه بهم یاد بدن که آقا تو از زیر صفر هم که شده شرو کن و فقط شرو کن، بقیش اروم اروم تو صبر و استقامت و تکامل بهت داده میشه. ولی من با این افکار مریض که حالا اول اولویت های اولم رو که مثلا کار فلانی رو تحویل بدم رو انجام بدم، بعد میام رو خودم کار میکنم. یا من اول برم فلان جا چون اولویت اولمه بعد میام فلان فایل رو نگا میکنم. در صورتی که بارها من تو فایلای استاد شنیدم که میگن، اولویت اول زندگیت رو بذار کار کردن رو باورهای خودت. بذار برای فکر کردن راجب عادت های خودت. بیرون کشیدن عادت های بد و ثبت کردنشون و اصلاحشون. اولویتت رو بذار برای تغییر اساسی تو درون خودت تا نتایج رو به صورت فیزیکی آروم آروم ببینی.

همین امروز هم با وجود اینکه چندین روز از اتمام سی روز گذشته ولی همین خلاصه و مرور ۳ روز رو که قبلا براش برنامه ریزی کرده بودم رو عقب انداخته بودم. امروز بعد دیدن یه فایل از استاد یه جرقه تو ذهنم روشن شد که میگفت اونی که تو مداره میره سری و همین الان دست به کار میشه و اونی که تو مدار نیست شاید چند یا چندین روز دیگه دوباره این فایل رو ببینه و اون موقع درکش بالاتر رفته باشه وآگاهی های این فایل رو درک کنه و از همون لحظه ای که این فایل تموم شد دست به کار میشه. همین فایل بهم یه گوش مالی حسابی داد که حسل اگر تو میخوای به یه حسل با یه ورژن ایده ال برسی باید از همین الان شرو کنی. جوری فایلا رو نگا کنی که همیشه اولین اولیت زندگیت اینا هستن. برات حکم اینو داشته باشه که داری انگار برای کنکور قبولی تو یه زندگی ایده ال و شاهانه، رو تمرکزت کار میکنی و به تک تک نکات این کلاس های آموزشی ناب توجه میکنی تا از کنکورش سربلند بیای بیرون. فک کنم که هر خواسته ام یه کنکور خودشو داره و بیام با تمام تمرکزم و مهمتر از همه با باور اینکه که من تو زندگیم در حال حاضر هیچ کاری، هیچ کاری مهمتر از کنترل ذهن و توجهاتم ندارم. و باید طبق برنامه ریزی که انجام میدم تو اولویت اولویت کارهام، کار کردن روی خودم و خواسته هام و دراوردن ترمزهای زندگیم و ایجاد باورهای قدرتمند و شگفتی ساز بذارم. باید اولویت زندگیم این باشه که فقط سعی کنم به نکات مثبت فک کنم و متعهدانه پاش وایسم. مثل استاد برای تمام این خواسته هایی که دارم بها بپردازم. و حواسم باشه که اگر عادت های ناخوداگاهم در حال حاضر رو از همین امروز و همین لحظه سعی نکنم که حذفشون کنم و باهاشون همینطور ادامه بدم، ۱۰۰۰ سالم تو این دنیا باشم، به هیچ جایی نخواهم رسید و لاجرم باید، رو تغییر دیدگاه های منفی و زنده نگه داشتن امید، عشق، علاقه و در کل متوجه بودن نسبت به زیبایی هایی که در همون لحظه خدا بهم داده بذارم تا بتونم یه حسل با ورژن عالی بسازم.

همونطور که در روز اول سفرنامه یاد گرفتم، من یه انسان هستم که خداوند در بدن من از روح خودش دمیده و چه ارزشمندی بالاتر از این. پس من در ذات خودم و ذاتا ارزشمندم. و ازشمندی من از ارزشمندی خدا ریشه میگیره و اون منو لایق خلق کرده . لایق تماشای آسمان زیبا و لذت بردن از اون و استفاده از اون. لایق زمین و لایق کشت در ان زمین و برداشت از آن و کل نعمت هایی که در اونها گسترده. در دومین روز از سفرنامه من متوجه شدم که من هیچ وقت نمیتونم به کسی ظلم کنم چون جهان خلقت اینقد خوب برنامه نویسی شده که هر کسی رو به سمت باورای خودش میبره نه کسی دیگه رو. فهمیدم من فقط نسبت به خودم میتونم ظالم باشم و ظلم کنم و اگه رو خودمم کار کنم فقط میتونم دنیای خودم تغییر بدم نه دنیای کسی دیگر رو. پس غیبت کردن و حسادت کردن و بد و بیراه گفتن از بقیه و یا توجه به غیبت کردن دیگران و مهمتر از همه نظر دیگران یا نفرت دیگران هیچ تاثیری تو زندگیم نداره و فقط دارم به شیطان کمک میکنم که با دستای خودم خودمو به چاه جهالت و نادانی و بی ارزشی ببرم و باید از هر محیط و هر انسان و کلا شرایطی که منو تو این شرایط که بخوام کسی رو قضاوت کنم یا مورد قضاوت واقع بشم، دوری کنم. در روز سوم سفرنامه یاد گرفتم تواناییی تمرکز روی نکات مثبت و گرفتن ذوق و شوق و حس خوب از اونا رو بصورت خیلییییی جزئی نگر بیشتر تمرین کنم. تا بتونم به سبک کلی زندگیم تبدیل کنم. یاد گرفتم که اتفاقات خوب زمانی رخ میده که تو صلح با خودم باشم و تمرکزم روی نکات مثبت زندگیم و سرتاسر بدنم در ذکر سپاسگذاری از الله یکتا باشه. الله ای که هرچقد هم شکرش کنم کمه. الله ای که جای جای این سفرنامه رد پای اون در کنار هر نوشته مریم عزیز و در لابلای سخنان استاد عزیز نقش بسته. الله ای که منو به سمت درک بیشتر انسانیتم و ارزش و مقام والایم هدایت میکنه همونطور که تمامی پیامبرانش رو در عصرهای مختلف هدایت کرده. من زمانی میتونم حس خوب داشته باشم که یه انسان موحد و مومن باشم چون فقط یه انسان موحد و مومنه که میتونه عشق رو حس خوب رو در تک تک نعمت های خدا ببینه و انرژی خوب بگیره. چون دلیل این همه نعمت رو عشق خدا به خودش و بقیه انسان ها میدونه و همین عشق بیکران و ابدی ادم رو به وجد میاره که یکی هست که اونقد قدرتمند و ارباب ارباب هاست که فقط میگه تو مسیری که براتون معین کردم بیاین تا تو اغوش بندگی من در ناز و نعمت و ارزشمندی زندگی کنید و فقط بگید بشو تا بشه. چقد این سخنان شبیه بهشتی هستش که در اخرت توصیف کردن برام. الحق که خدای مهربان و بی نیاز و بی انتها هم در این دنیا برای ما بهشت گسترده و هم اون دنیا. عاشقتم خدای عزیز و ناز حسل زیبا و کل جهان.

استاد و مریم عزیزممم عاشقانه دوستتون دارم و بینهایت بابت تمام اگاهی های نابی که میدونم برای تک تک ثانیه هایی که ضبط کردید و تک تک جملاتی که انتخاب کردید و گذاشتید تو سایت کلی زحمت کشیدید و با عشق برامون آپلود کردید. در پناه خدا شاد و سلامت باشید

دوستای عزیز سایت بینهایت دوستتون دارم و همیشه ازتون انرژی مثبت میگیرم.