روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 3 - صفحه 2

روز هشتاد و یکم سفر رویاییم

من، لیلا داورپناه، امروز تعهد دادم که فقط یک مدار کمتر به حرفهای منفی توجه کنم. فقط یک مدار بیشتر به خواسته ها و اتفاقات زیبا و مثبت توجه و دقت کنم. من امروز چشیدم دو طعم متفاوت انواع توجه رو. وقتی با آدمی همکلام شدم و یا بهش فکر میکردم ک بشدت از ویروس و بیماری ترس داشت و انواع داروها و آمپول های شیمیایی رو می‌شناخت و بشدت اصرار داشت که من حواسم رو بیشتر جمع کنم درد عجیبی تو ناحیه قفسه سینم حس کردم و نتونستم به درد غلبه کنم.

اما سعی کردم فکرم رو فقط یکم کنترل کنم و فقط یکم حرفای خوب بهش بزنم. و دوتا آدم خیلی مومن و انرژی مثبت حرفای استاد رو بهم زدن و دردم محو شد! و شعف و شادی و لذت رو تجربه کردم. فقط با یک قدم کوچیک برای بهتر کردن احساسم.

خدایا متشکرم….

روز هفتاد و نهم سفر رویاییم

به نام خدای مهربان

فایل امروزم دقیقا مطابق با مسئله ی امروزم همزمان شد. دیروز یکم گلودرد بودم و اهمیت ندادم و خودش خوب شد. امروز صبح که بیدار شدم دیدم هم گلودرد شدید دارم هم احساس خواب آلودگی و کسالت و حالت تهوع.

دیگه از اول صبح با افکار منفی مختلفی روبرو میشدم. از همه مهمتر اینکه تویی که اینقدر مدعی بودی که من مریض نمیشم اگه بشم میتونم خیلی زود خوب بشم الان که صددرصد دچار کرونا و اومیکرون و اینجور ویروسا شدی حالا بیا خودتو خوب کن. اما بعد از اینکه درسهایی ازش گرفتم خیلی بهتر شدم.

مثلا اینکه با کسی که می دونم نظرش با من فرق داره یا تو خط قوانین نیست خیلی کمتر بحث کنم. هرچند نسبت ب قبل خیلی بهتر شدم اما بازم جای کار کردن داره

روی چکاپ سلامتیم یکم کار کنم و جسمی قوی تر از قبل برای خودم بسازم‌.

بیشتر شاکر نعمت سلامتیم باشم

از عمری که دارم بهترین استفاده رو داشته باشم‌

و برای قوی تر بودن طرز فکرم رو از آدمهای معمولی به سمت آدم‌های موفق و برجسته تغییر بدم.

و….

خدایا بخاطر تمام سلول‌های بدنم و سلامتیم و روحی که از خودت در من دمیدی متشکرم

روز هفتاد و هفتم سفر زیبای رویایی من

خیلی خیلی خیلی وقت بود جای خدا رو توی زندگیم خالی میدیدم. نمیدونستم این خلاء و آشفتگی از کجاست و چه چیزی کم دارم اما گاهی از ته دل جای خالی خودم رو تو روزمرگی هام حس میکردم‌.

جلو رفتم و جلو رفتم و تقریبا از ۱۵سالگی شروع کردم به خودسازی و تا امروز که بیشتر از ۱۵سال میگذره بارها توی مسیر افتادم و زخمی شدم، خورد شدم، گم شدم و باز خودم رو میون کتابها، آرزوهای قشنگم، اساتید و صدها یادداشت و دل نوشته و تمرین در سررسیدها و سالنامه هام.

به مرور آموختم که این جای خالی خداست. اما نتونستم پر کنم. هنوزم نتونستم اما هرچی جلوتر میرم انگار خودش داره باهام حرف میزنه خودش داره خودنمایی میکنه.

امان از شرک و بی معرفتیه من‌.

دائم داره بهم اثبات میکنه که قرار مدارهام، تعهداتم، تصمیمات و حرفای دلم رو پیش خودش بزنم و تنها از اون یاری بطلبم اما امان از شرک و بی معرفتیه من.

دیروز هدایت شدم به معرفی دوره عزت نفس بدون اینکه بدونم فایل سفر امروزم درباره عزت نفسه‌. و توضیحات دوره عزت نفس رو هی میخوندم و با خودم فکر میکردم. دلم میخواست با یکی صحبت کنم و بگم که میخوام تعهد ببندم پولهام رو مدیریت کنم که تا قبل از تابستون به راحتی بتونم دوره عزت نفس رو بخرم و با تمرکز و عشق زیاد براش وقت بذارم و حسابی تمرین کنم. میخواستم بگم خدایا میخوام پولهام رو اینجور و اونجور مدیریت کنم. و کلی حرف داشتم که بزنم. اما این حرفها رو به خواهرم واتساپ دادم. و هر شب که مدت زیادی فایل گوش میدم و درسهایی ازش میگیرم انگار باید مدتی با خواهرم یا دوستم درموردش صحبت کنم و این مخاطب من هرکسی ست جز خودم و خدای خودم.

بعضی یا خیلی وقتا سوالی برام پیش میاد یا یه زمان هایی احساس درموندگی میکنم و میخوام از کسی راهنمایی و کمک بخوام ندایی درونم با صدای بلند میگه صبر کن و در ادامه مسیر جواب سوالاتت رو پیدا میکنی. اما به این الهامات اهمیت نمیدم و میرم که درمورد فلان مسئله صحبت کنم میبینم که طرف یا هیچ جوابی نداره یا جوابش بیشتر گمراه و سردرگمم میکنه یا اینکه اصلا تو اون فاز نیست.

و باز ندای قلبم میگه لیلا برگرد

لیلا منو ببین، منو بشناس، با من حرف بزن، منو جستجو کن و منو دریاب… ‌.

و اون ندا اصل منه که ازش دور و دور شدم.

بشنو از نی چون حکایت می‌کند وز جدایی ها شکایت می‌کند.

من با کلام روزمره آدمها و دغدغه های سطح پایینشون از اصلم دور افتادم و اصل زندگی رو فراموش کردم. اصل زندکی روح و جان منه که باید به والاترین مدار برسه. ماموریتش اینه که از مسیر خاصی بره و توی این مسیر از صفات خالقش دور نشه و نزدیک و نزدیکتر بشه.

خدایا بخاطر همه چیز متشکرم.

روز هفتاد و پنجم سفر رویاییم

من از این فایل خیلی لذت بردم از صمیمیت شما و زیبایی یک رابطه که من دارم یک صدمش رو میبینم.

راستش رابطه ی بین من و همسرم خیلی بهتر شده و من اون رو مدیون آرامش این دو ماه هستم که میدونم قطره ای از اقیانوس آرام پرعشق الهی ست.

یه سری رفتارا از همسرم قبلا اذیتم‌میکرد و بی قرار میشدم اما الان می بینم که اون رفتارها و اخلاق هاش از نظر من بد بودن و این روزها بعنوان یک خصلت خوب حتی دارم از همسر عزیزم یاد میگیرم که بی خیال تر باشم خونسردتر باشم و گاهی چقدر خوبه هیجان هامو بروز ندم و تو دلم با خودم کیف کنم و این تجربه که یکی دو بار استفاده کردم لذت بخش و بسیار عمیق بود.

من هنوز دوره ای از استاد شرکت نکردم. مخصوصا دوره عشق و مودت و به صلح رسیدن با خود که کمک برای رویایی ساختن روابطمون با خودمون، خدا و دیگران و جهانه. اما من با دیدن و توجه این نوع از روابط اول دارم روی ناخودآگاهم تاثیر میذارم. چون تقریبا هیچ کار و تمرینی ندارم اما میبینم که یه چیزایی کوچیک کوچیک دارن عوض میشن.

من از شوخی کودکانه شما از ته دل لذت میبرم و هیجان زده میشم. به طوری که چندبار اون لحظه ها رو برمیگردونم عقب و بارها تماشا میکنم و عین ندید پدیدا ذوق میکنم. هرچند که رابطه من و همسرم از اول عقدمون خیلی خیلی شیرینی و لذت و خنده و لوس بازی داشته و خونوادم خیلی از این عشقی که به همسرم داشتم و دارم خوشحال میشن اما هرچی بیشتر یاد بگیرم قشنگی های بیشتری سراغم میاد.

هرچی بیشتر با خودم صلح داشته باشم، کمتر سخت بگیرم، بیشتر لذت ببرم، کمتر به ناخواسته ها توجه کنم، بیشتر بدونم که چی میخوام و بیشتر از خواسته هام استقبال کنم، و بیشتر با آدم‌های عاشق و موفقی مثل شما معاشرت کنم و شاگردی کنم یقینا به زندگی در بهشت نزدیکتر و نزدیکتر میشم و زندگی کردن خودم یه جور بهشت میشه. بهشت رو با خودم تجربه میکنم و دنیای اطرافم رو مکانی بهتر میکنم برای زندگی کردن.

خدای مهربونم ازت متشکرم

ازت میخوام من رو لایق بهترین هات کنی، به خودت نزدیکتر کنی. کمکم کنی خودم رو لایق خواسته هام بدونم. کمکم کنی که هیچ خواسته ای رو از خودم و توانایی هام بزرگتر نبینم.

خدای بزرگم؛ به عزت و جرات قسم میدم به من عزت نفسی بی نهایت والا بدی تا طعم شیرین انسان بودن و قدرت و بندگی تورو بچشم.

ازت میخوام کمکم کنی لایق ترین ها باشم.

خدایا متشکرم

خدایا متشکرم

خدایا متشکرم.

روز هفتاد و سوم سفر رویایی من

تو جسمت نیستی

پاره ای از خداوندی که جسم و بدنی فیزیکی به امانت گرفتی. این جسم شامل اجزای بسیار زیاد و شگفت انگیزی ست که هرکدام از اجزا در زمانی تعیین شده حیاتی تازه می‌گیرد‌.

و تو ناظر بر این اجزا هستی

ناظر بر قلب و پوست و ذهن و افکار و اسم و سبک زندگی هستی.

ناظر بودن چقدر قشنگه. استرس و اضطراب و نگرانی و هرچی شبیهشه مثل دلهره و ترس و استدلال‌های بیجا رو می شوره و می بره. و چقدر با صبر و توکل همراهه؛ و باعث میشه به چالش‌های دنیوی از بالا نگاه کنی و دیگه برات بزرگ و آزار دهنده نیستن. ناظر رد میشه عبور میکنه عوض میشه انتخاب میکنه و اینکه چی انتخاب میکنه…

احساسات و افکار والا یا…

خدایا سپاسگزارم…