روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 5

قانون تغییر ناخواسته ها

بنام خدا

با سلام خدمت استاد عزیزم و همه ی دوستان خوبم

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی ها همراه بشم و از اونها برخوردار

و چه زیبا خداوند از طریق دستانش هدایت میکنه که این فایل در زمان مناسبش بیاد روی سایت تا به منی که متعهد شدم بیشتر به خالق بودن خودم توجه کنم ی یادآوری بشه بهم قدرت خلق کردنی که دارم و ی چکاپی بکنم هم از رفتارهای خودم و هم از رفتارهای دیگران و نتایجی که من بدست آوردم و نتایجی که دیگران بدست آوردند نتایجی که حاصل دو تا فرکانس متفاوته

چه زیبا به یادآوردم که که وقتی آگاهانه بودن در اینجا رو انتخاب کردم خداوند هم خیلی زیبا موسی وار و لوط وار دستم رو گرفت و درست در زمان مناسب قبل از اینکه عذاب نازل بشه من رو از مکان شروع اغتشاشات توی شهر خودم دور کرد و در مکان امن و مناسب قرار داد نه تنها خودم رو بلکه خواهر زادم رو هم و بهم ثابت کرد آیه های توحیدی رو که خونده بودم فقط مال زمان محمد پیامبر و موسی و نوح و عیسی و لوط نیستن و در همه ی زمان ها کارایی دارند آیه هایی مثل :

ان الله یدافع عن المومنین

و سیتجنبها الاتقی

الله خیر الحافظین

و کفی بالله نصیرا

و ما لک من الله ولی و لا نصیر

الله مولاکم نعم المولی و نعم النصیر

و …..

و بارها و بارها این نصیر و محافظ بودنه تکرار و تکرار شد اونقدر که دیگه فهمیدم که من هستم و دنیایی که برای خودم هر لحظه دارم خلقش میکنم با وصل شدن به منبع آگاهی

یادمه قبل از اومدن به این مسیر اونقدر ذهنم پر شده بود از اشعار و ضرب المثل ها که :

آتش چو گرفت خشک و تر می سوزد

بنی آدم اعضای یکدیگرند

که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی بدرد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

و ……

که باور کرده بودم که من مسئول زندگی دیگران هستم و باید خودم رو فدا کنم تا جهان اونها زیبا بشه و در این صورته که خداوند از من راضی میشه و من رو راهی بهشت میکنه

واسه همین دنیای خودم رو جهنم کرده بوده تا دنیای اونا بهتر بشه همون دگر خواهی و کشتن خود خواهی همون تغییر زندگی دیگران و فراموش کردن دنیای خودم همون توجه به ناخواسته ها و تلاش برای زیبا کردن اونها و خدا میدونه اگر هدایت نمیشدم به این مسیر تا کجا میخواستم پیش برم

تا اینکه وارد این مسیر شدم که اصل و اساسش اعراض از نازیباییها و توجه به زیباییهاست حالا چه توی زندگی خودم و چه توی زندگی دیگرانه .و کم کم یاد گرفتم که هرکسی دنیای منحصر بفرد خودش رو داره که خودش هر لحظه داره بهش شکل میده

درسته که همه توی اقیانوس بیکران خداوند در حال حرکت هستیم اما هر کسی نه تنها جلیقه خاص خودش رو داره بلکه سوار قایق خاص خودش هم هست

هرکسی فقط و فقط باید حواسش به خودش و حال و احوالات خودش باشه و مسولیتی در قبال دیگران نداره

هرکسی با وصل شدن به منبع آگاهی و هدایت کیهانی اطلاعات لازم برای طی کردن مسیرش رو دریافت میکنه و نیازی اصلا نداره که بدونه در دنیای دیگران چه خبره که اونا جلیقه میپوشن یا نه در مسیر درست حرکت میکنند یا نه

البته که اوایلش پذیرفتنش سخت بود و مگه میشه ها و چطور میشه ها از هر جایی سر می آرودن بیرون اما با ادامه دادن و استمرار داشتن مشخص شد که همینه و غیر از این نیست که :

وقتی به ستوه می اومدم از صدای بچه ی همسایه ای که توی دامان طبیعت بزرگ شده بود و وقتی می اومد خونه مثل بودنش توی طبیعت رفتار میکرد که برای من آزار دهنده بود اما برای اون طبیعی هرچی بیشتر بهش توجه میکردم سرو وصداهاش زیادتر میشد اما از وقتی که بی خیالش شدم الان بعضی وقتها از خودم میپرسم این اصلا هستش اصلا مدرسه میره اینقدر که ساکت و آرام شده

یا وقتی زن همسایه از سر وسواسش آشغالهای کانال پیاده رو جمع میکرد دم در خونه ی من و من حرصم میگرفت و هرچی بیشتر توجه میکردم بیشتر انجامش میداد اما از وقتی که بی خیالش شدم یا نمیبینم اینکار رو بکنه یا خیلی کم انجامش میده

یا وقتی زن همسایه به خاطر مشکلی که داشته داد و بیداد میکنه اما من که همسایه دیوار به دیوارش متوجه نمیشم در حالیکه همسایه اونورتر میشنوه و میبینه

یا وقتی یکی از زن های محله فوت میکنه و من آخرین کسی هستم که متوجه میشم

یا وقتی یکی از دانش آموزهای قبلم خودکشی میکنه و خبرش توی شهر میپیچه اما من تازه بعد از یک ماه میفهمم که فلان دانش آموز من بوده

یا وقتی که درست بعد از ترک شهر جلوی همون کافه ای که من و خواهر زادم بودیم دعوا و تیراندازی میشه در حالیکه ما نیم ساعت قبلش داشتیم اونجا خوش میگذروندیم

و صدها و شاید هزاران مثال دیگه ای که من انسان فراموشکار بعضی وقتها از یادم میره که اینا نتیجه اعراض از ناخواسته هست همش نشون میده که منم که انتخاب میکنم به چی توجه کنم و خداوند هم من رو به همون سمت هدایت میکنه

که منم که میتونم آگاهانه دنیای زیبای خودم رو خلق کنم فارغ از اینکه دنیای دیگران بهچه شکلی هست

که من که میتونم خواسته هام رو از دل ناخواسته ها خلقشون کنم

سپاسگزارم استاد عزیز برای آموزش این

سلام به صدیقه جان گل .ممنونم عزیزم که با خوندن پاسخت باز هم گذشته خودم برام مرور شد که چه جان فشانی های بیخودی میکردم اما الان خدا رو شکر سرگرم زندگی خودم هستم و بی خبر از دنیای دیگران .بقول استاد باید اون مرحله رو تجربه میکردیم تا ازش گذر کنیم و من و شما و امثال ما الان دیگه بیشتر قدر زندگی خودمون رو می دونیم و دیگه حاضر نیستیم فرصت ها رو از دست بدیم .بهترین ها رو برات میخوام عزیزم از خدای یکتا

سلام به آقا محمد عزیز که اینقدرصادقانه حسش رو بیان میکنه نسبت به خانوادش.دوست عزیزم همه ی بچه هایی که اینجا هستن شاگرد زرنگن چون خودشون رو از 95 درصد جامعه جدا کردن و ایزوله کردن خودشون رو یعنی همه انتخاب شده هستن فقط میمونه میزان کنترل ذهن و میزان اتصال که هممون ی وقتایی کم و زیادش رو تجربه میکنیم ولی بقول یکی از دوستان مهم اینه که تو مسیریم و مدام عیب یابی و اصلاح میکنیم .من هم مثل شما ی،وقتایی دچار حسادت میشم یعنی این برا همه اتفاق افتاده اما مهم کنترل بعدشه که تبدیل بشه به تحسین . مرسی از اینکه برام نوشتی و حسم رو بهتر کردین .موفق تر و شادتر و خوشحال تر و ثروتمندتر باشی عزیز