اصل و اساسی که «صاحب یک کسب و کار موفق» باید بداند

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام استاد جان️، سلام به خانم شایسته مهربون و دوست‌داشتنی و سلام به همه دوستان گلم در خانواده صمیمی عباس‌منش، امیدوارم حال همگی عالی باشه.

همین جا از همه دوستانی که کامنت میذارن و با کامنت های زیباشون به گسترش آگاهی کمک میکنن تشکر میکنم، دست همگی طلا

استاد جان، چی بگم از این فایل، استاد جان، تحسینتون میکنم، عاشقتونم که قانون رو توی فایل‌هاتون فریاد میزنید، من نمیشنیدم، ناخودآگاه فکر میکردم که قانون باید چیز دیگه‌ای باشه، با وجود اینکه صد بار توی همه فایل‌هاتون گفته شده ولی درک نمیکردم، امشب به درک عمیق‌تری رسیدم، یه آگاهی‌هایی بهم الهام میشد که من فقط یادداشتش کردم برای خودم. بعد گفتم: همه این‌ها رو استاد میگه، من این فایل صوتی رو چندین و چند بار از قبل گوش دادم، ولی در هیچکدوم از موارد قبلی متوجه نبودم شما چی میگید.

دقیقا روی چه چیزی باید حساب کنم؟ وقتی استاد میگه هرکسی یه تصویری از خدا داره توی ذهنش و همونطوری که خدا رو باور می‌کنی، خدا برای تو به همون شکل درمیاد، به همون اندازه که خودت رو لایق میدونی، جهان تو رو لایق دریافت نعمت‌ها میدونه، این نهایت عدل خداست. وقتی من میتونم خدای خودم رو داشته باشم و این خدا داره برام کار می‌کنه و وقتی اصل توحید اینه که روی خدای یکتا حساب کن و اون رو از شرک و ناپاکی‌ها پاکش کن، میفهمم که باید روی ساختن باورهام حساب باز کنم، روی ساختن باورهای قدرتمند کننده حساب باز کنم، نه روی چیز دیگه‌ای.

وقتی استاد میگه من به مغز خودم هیچ اعتباری نمیدم، استاد وقتی درباره توحید صحبت میکردن میگفتن: نه تنها روی کمک دیگران حساب نکنید، بلکه روی خودتون هم حساب نکنید، روی خدای خودتون حساب کنید. من این برداشت رو کردم که من با فیزیک خودم شرایط بیرونی رو نمیتونم کنترل کنم، همون‌طور که استاد میگه چطور من با فیزیک خودم با زور بازوی خودم، می‌تونستم کاری کنم که اون روز یه خانمی باشه توی سفارت که فارسی بلد باشه. من با ذهنم این کار رو کردم. من به این درک رسیدم که باورهای من به اون شرایط بیرونی دسترسی دارن، اونها میتونن کارها رو درست کنن، همه کار میتونن انجام بدن، من با ساختن باورهام، تصویر یه خدای درست رو درون ذهنم می‌سازم که این خدا هیچ محدودیتی نداره، این خدا بر هر کاری تواناست، اینکه من الان فکر میکنم که واقعا نمیتونم یه قصر داشته باشم که مال خودم باشه، ولی این خدا می‌تونه همچین قصری برام فراهم کنه. به همین خاطره که استاد میگه: من آدم خاصی نیستم، من خیلی دارم روی خودم سرمایه‌گذاری میکنم، من حتی بیشتر از ملک‌هایی که گرفتم هزینه مالی کردم برای اینکه روی خودم کار کنم و هربار دارم اون باورهای درست از خدا رو توی ذهنم میسازم، من آدم خاص و عجیب و غریبی نیستم که بگم من خیلی باهوشم و فلان، بلکه خدای من، خدای خاصی هست. اعتبار تمام موفقیت‌های من به خدای من برمیگرده. هدایت الله بوده، باز هم استاد گفتن اگر قدرت ذهنی و فکری یک نفر رو بذاریم یه کفه ترازو و زور بازوی همه انسان‌های روی زمین رو بذاریم یه کفه دیگه، این کفه قدرت افکار و باورهای اون شخص، به مراتب سنگینتره. دلیلش اینه که قانون میگه هرچیزی رو باور کردی و برات منطقی بود، توی زندگیت رخ میده و اتفاق میوفته. از اونجا که میشه توی هر زمینه‌ای باورهای به شدت قدرتمندی ساخت پس واقعا رسیدن به هیچ خواسته‌ای دور از دسترس نیست، واقعا اگر باورها درست باشه، اگر خدا درست ساخته شده باشه، هیچ خواسته‌ای نیست که ما بخوایمش و بهش نرسیم.

آره، استاد راست میگه که این خداییکه درست ساخته شده باشه، همه کار برات انجام میده، هدایتت میکنه، ازت حمایت میکنه، از بینهایت طریق که به عقل هیچکس نمی‌رسه بهت کمک میکنه، به خودم گفتم این شبیه همون الهامیه که اون موقع بهم شد: این جهان دو قطبیه، اگر کسانی هستن که سردرگم شدن، باید افرادی هم باشن که خیلی آسون و راحت و عزتمندانه، کارهاشون عالی انجام بشه، اگر من جای خدا باشم، بین تمام بیراهه‌ها، یه راه صراط مستقیم هم میذارم، که هرکسی بیاد توی اون راه، من ازش حمایت کنم، من چهار چشمی حواسم بهش باشه، من هدایتش کنم، من همه کارها رو براش انجام بدم.

استاد جان️، تحسینت میکنم و عاشقتم که اینقدر عالی قانون رو به من یاد دادی، استاد جان، امروز یه سری نشونه دیدم، به خودم گفتم این نشونه‌ها بخاطر اینه که باورهام کمی تغییر کرده و قانون داره کار میکنه، به قول شما نمیشه مسیرت اشتباه باشه و به جواب برسی. استاد جان، یک بار نشستم و بنا داشتم به خودشناسی برسم، برای همین موضوع آمدم و چندتا از اتفاقات زندگیم رو نوشتم که توی بعضی موفق بودم و توی بعضی هر کاری میکردم جواب نمیگرفتم و میخواستم به یه الگو و شناخت از خودم برسم. یکی از موارد و مسیری که بهش هدایت شدم رو می‌نویسم:

داستان مطالعه زبان انگلیسی:

باورها، تحلیل‌ها، اقدامات و نتایج

(باورهایی که اون موقع توی ذهنم میچرخید، تحلیلی که باور دارم اگر فلان کار رو به این شکل انجام بدم موفق میشم، اقداماتی که انجام دادم و نتایج هم یعنی بازخوردی که گرفتم چی بود)

خب، من در یک برهه‌ای این باورها رو داشتم که یادگیری و صحبت به زبان انگلیسی خیلی سخته، من نمیتونم متوجه بشم، ببین فلان پادکست رو گوش دادم، متوجه نشدم چی میگه، من نسبت به اینکه بشینم و زبان بخونم مقاومت احساس میکنم، انگار به زور نشستم پای کامپیوتر یا کتاب زبان و …

تحلیلی که میکردم اینکه شاید علاقه ندارم، اصلا ای کاش میشد زبان نخونم، آقا، اگر نخوام یاد بگیرم، باید کی رو ببینم و … که خودش پره از باورهای منفی.

اقدامات و نتایج:

یه مدت کتاب‌های سطح بندی شده بصورت پی دی اف مطالعه میکردم (مطالعه از سطح صفر و یک) بعد ول شد، یه مدت فیلم آموزشی نگاه میکردم، باز هم بعد از دو یا سه تا فیلم اون هم ول شد، یه مدت یه دوره‌ای گرفتم 504 کلمه پرکاربرد، اون هم تا درس چهار و پنج رفتم بعد نرفتم سراغش، یه مدت پادکست صوتی گوش میدادم، این رو مدت بیشتری کار کردم. نتیجه مشخصه و اون موقع راضی‌کننده نبود برام.

بعد چند تا داستان دیگه رو کامل و دقیق بررسی کردم گفتم اونجاییکه باورم درسته من موفق شدم و نتیجه دستمه و پرونده اون کار بقولی بسته شده، اگر من توی هر موضوع و هدفی بیام از خودم سوال بپرسم و بتونم باورهام رو شناسایی و بعد تغییرشون بدم، همون نتیجه عالی رو میگیرم که توی فلان موفقیتم الان هست توی زندگیم.

برای مثال من توی بعضی از کامنت‌هام هم اشاره کردم که برنامه‌نویسیم خوبه و نمونه کارهای خودم، نتیجه کارهام دستمه، پروژه برنامه‌نویسی ارشدم تقریبا 1500 خط برنامه بود که یه بار با زبان فرترن و یکبار با متلب نوشتم و از صفر نوشتمش و با نتایج اون پروژه پایان‌نامه‌ام رو نوشتم و دو تا مقاله توی مجله خارجی چاپ کردیم. میگم باورهایی که داشتم موقع انجام فلان پروژه این بود که این کار که اصلا خیلی راحت و ساده است، من توانایی عیب یابی کدها و ذهن منطقی فوق‌العاده‌ای دارم، من از این کار خیلی لذت میبرم، اگر اشتباهی کدی بنویسم که غلط باشه و کار نکنه، هیچ ایرادی نداره، چون میشه خیلی راحت کد رو اصلاحش کرد و هیچ اتفاق خاصی نمیوفته و … پس همه چیز باوره، باوری که از یه ایمانی بیاد و نه یه سری حرف، این باور با منطق و مثال‌های فراوون ساخته میشه و نه فقط با تکرار کردن یه سری جمله تاکیدی.

استاد جان، من آمدم و از اون داستان‌ها یه سری سوال استخراج کردم که باورهام رو مشخص کنه و بهم نشون بده.

یه جورایی میگفتم من توی مثلا برنامه‌نویسی جواب گرفتم از این داستان، این الگو در همه موفقیت‌ها و شکست‌هام وجود داره، قانون جواب میده، عامل باورها خیلی مهمه، نمیشه باورها غیرهم‌جهت با خواسته باشن و من جواب بگیرم، پس به خودم میگم اگر من بتونم در هر هدفی باورهام رو استخراج کنم، میتونم مثل یک پیشگو بگم که اگر با همین فرمون و با همین باورها برم جلو، چه نتیجه‌ای میگیرم؟ اگر نتیجه خوب نیست، باورهات رو درست کن. خود درک این موضوع خیلی به من کمک می‌کنه.

بعد از این داستان تحلیلم رو برای موفق شدن در هر کاری دیگه فقط بر علاقه داشتن نذاشتم، به خودم میگم که برای موفق شدن در هر کار و هدفی باید علاقه + باورهای درست + استمرار داشتن در کنار هم باشن.

خدا رو صد هزار مرتبه شکرت.

در مورد آگاهی‌های این فایل بی‌نظیر می‌خوام بنویسم:

به تعداد هر انسانی ما یه خدا داریم، هر کسی یه تصویری از خدا داره، خدا رو چه کسی دیده، کی دست بهش زده؟ هیچکس. به اندازه‌ای که باورش میکنیم، برامون کار انجام میده، خدا مثل آب بی‌شکله، ظرف من🫙، باورهای من، درجه احساس لیاقت من، اون تصویر من از خدا (این‌ها همه یکی هستن) باعث میشه چه نتیجه‌ای بگیرم از خدا. خدای من، باورهای من داره همه کار برام انجام میده، خدای تو، داره برات کار انجام میده.

اگر قانع هستم دربرابر خدا، اگر چشم امیدم به دیگران هست، یعنی باور نکردم قدرت باورهام رو، یعنی قانون رو درک نکردم، یعنی هنوز به خودشناسی و اینکه خدا داره چطور کار می‌کنه نرسیدم. اگر خواسته‌هام رو به خدا نمیگم، یا خواسته‌ای ندارم یا وقتی میگم باز هم احساسم بده، یعنی من که می‌دونم نمیده، درک نکردم که خدا داره با باورهام کار میکنه، خدا داره با فرکانس‌های من و با آنچه در درونم بهش ایمان دارم، کار می‌کنه.

وقتی با گوشت و پوست درک کنی که باورها دارن کار میکنن، اونوقت میای روی درونت کار میکنی، میای هرجور شده اون شکل باورهای قدرتمند کننده رو تقویت می‌کنی، بقیه کارها رو اون باورها و اون خدا برات انجام میده و تو فقط باید لذت ببری.

استاد میگه: من از همون اول تاثیر عوامل بیرونی رو کم‌اهمیت میدونستم، به خاطر همین یه زمانی بچه‌های برنامه‌نویس سایت ما گفتن: این سایت ماست که موفق شده، به خاطر اینکه اگر ما نباشیم این سایت به این موفقیت نمیرسید، گفتم: سایت مال خودتون.️، یه زمانی بعضی از دوستان که کار اجرایی رو انجام میدادن گفتن: عباس منش، اگر تو اینقدر بزرگ و معروف شدی، چون ما داریم کارهای اجرایی رو انجام میدیم، گفتم: ok، کار اجرایی رو هم خودم انجام میدم.

درخصوص تبلیغات، استاد گفتن: اینکه من بیام با یه عامل بیرونی، کسب و کارم رو موفق کنم، نمی‌پسندم و نکردم این کار رو. یکی از دوستان استاد می‌گفت: اون عامل اصلی تبلیغاته، توی ایران من فقط جرات این کار رو دارم، استاد هم جواب داد: آره، من جراتش رو ندارم، خدا به من عقل داده، من روش‌های بهتری استفاده میکنم.

تبلیغات یعنی یه ظرفی که آماده نباشه، بخوای بریزی داخلش، مثل یه بادکنکی که به یک اندازه گنجایش هوا رو داره، اگر بیشتر هوا بکنی داخلش، حتما میترکه، تضمین میکنم که میترکه. اگر ظرفت آماده باشه، جهان خودش آروم می‌ریزه توی ظرفت، زور نزن. اگر داری زور میزنی یعنی خدا کارها رو برات انجام نمیده، خودت میخوای کارها رو انجام بدی.

اگر توی هر کاری جواب نمیگیری، به این دلیل نیست که یه عامل بیرونی رو انجام نمیدی، یه این معنیه که یه سری باورهای اشتباه توی ذهنت داری، بخاطر اینه که یه چیزی درون تو باید تغییر کنه، باید خدای خودت رو درست بسازیش.

خداها فرق میکنن، خدایی که با این نیت میسازیش که من هرچقدر ثروتمندتر میشم، هرچقدر بیشتر پول بسازم، پیش اون عزیزتر میشم و خدا به فرشته‌هاش میگه ببینید این بنده من رو، از نیروهایی که بهش دادم داره استفاده میکنه، حقشه که بیشتر بهش بدم. این خدا خیلی فرق داره با این خداییکه، اگر من یه غذای خوب داشته باشم، به من میگه: ای بی‌انصافِ نامرد، تو میبینی همه ندارن، همه بدبخت و بیچارن، اونوقت تو داری خوب زندگی میکنی، خاک بر سرت، بیا توی جهنم تا پدرت رو در بیارم.

اگر شما آدم مذهبی باشی و باور داشته باشی من هرچقدر ثروتمندتر بشم، کار معنوی‌تری انجام دادم و به خدا نزدیک‌تر شدم، دیگه از در و دیوار برات ثروت و نعمت میباره، این ترکیب جادوییه، مشکل اینجاست که اونیکه باور مذهبی داره، فکر می‌کنه اتفاقا فقر راه رسیدن به خداونده، این پول و تجملات باعث میشه شیطان در وجود ما رخنه کنه، مادیات که جایگاه شیطانه.

این جمله رو یک میلیارد بار به خودتون بگید: همه کارهای دنیا به یک اندازه پتانسیل ثروت ساختن رو دارن، چون اون عامل، نوع شغل نیست، بلکه عامل ثروتمند شدن داشتن باورهای مناسب در هر کاریه، منطق این صحبت اینه که در هر کاری آدم ثروتمند و فقیر داریم، پس نوع شغل نیست، باور، باور، باوره که داره کار انجام میده. مشکل از اونجایی شروع میشه که ما یه ارتباطی رو برقرار میکنیم بین درآمد و نوع شغل و میگیم اون فردی که ثروتمند شده چه کاری میکنه، حالا ما هم بریم همون کار رو انجام بدیم. کل داستان رقابت، بخاطر اینه که افراد توی جایگاه خودشون نیستن، همه میگن: چه کاری پول توشه برم توی اون کار؟ یه جایی استاد گفتن: ثروت فقط به ذهن شما بستگی داره، به هیچ عامل بیرونی بستگی نداره، درخصوص من (استاد)، باورهام در جهت درستشه، باورهایی مثل باورهای سلیمان نبی، یا این باور که هیچکس، هیچ کاری نمیتونه بکنه، یعنی سعی کردم باورهای ابراهیمی درست کنم.

این باور که هر شغلی به یک اندازه پتانسیل پول ساختن رو داره، این باور رو به من میده که اگر من برم سراغ چیزیکه عاشقش هستم و باورهای درستی درموردش داشته باشم، ثروت خودش میاد و از همه مهمتر من این دنیا رو زندگی کردم، من لذت بردم از کاری که انجام میدم، نه اینکه فقط بخوام کاری رو انجام بدم که یه حقوقی بگیرم و چشم بدوزم به ساعت که چه موقع کار تموم میشه، چه موقع یه آلودگی هوایی میشه، چه موقع یه چیزی میترکه که تعطیل بشه نریم سر کار. کسیکه عاشق کارشه که اینطور نگاه نمیکنه، اون با احساس خوب داره کار می‌کنه.

استاد جان عاشقتم و ازت بینهایت ممنون و سپاسگزارم بخاطر تمام این آگاهی‌ها

خدایا صد هزار مرتبه شکرت

امیدوارم همه دوستان گلم در پناه خدا همیشه شاد، سلامت، ثروتمند، زیبابین و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید