اصل و اساسی که «صاحب یک کسب و کار موفق» باید بداند - صفحه 26 (به ترتیب امتیاز)

سلام دوست عزیز٫

من فکر می کنم مشکل اصلی اینه که همه ی ما خیلی عجله می کنیم٫ مثلا ما فکر می کنیم وقتی یه آگاهی جدید کشف می کنیم، اون دیگه واسه ما همه کاری می کنه و دیگه تموم٫ اما مهمترین مسئله ما اینه که قانون تکامل رو در نظر نمی گیریم٫ واقعا این قانون تکامل برای خودش یه کهکشانیه٫٫٫ فقط همین تکامل رو اگه هر کدوم از ما با تمام وجود درک کنیم و لحظه به لحظه زندگیمون رو بر اساس اون جلو ببریم، یه سرو گردن که چه عرض کنم اندازه ی کوه اورست از همه ی اونهایی که دنیا رو با واقعیت های محدود کننده اش می بینن، بالاتر قرار می گیرم٫

در پاسختون کاملا مشهوده که خط مشی جامعه داره کمی شما رو اذیت می کنه٫ البته حق دارین چون داریم توی این جامعه زندگی می کنیم اما چیزی که مهمه (به نظر من البته) اینه که شما تا چه اندازه “واقعیت” براتون مهمه یا “حقیقت”؟

واقعیت این چیزیه که هست و حقیقت اون چیزیه که باید باشه٫ جامعه با همین باورهای واقعیت محور الان به این شرایط رسیده٫ البته توجه به واقعیت های زندگی به نظر من واقعا ضروریه ولی مسئله اصلی “اولویت” است٫ یعنی اینکه ما به کدومش بیشتر بها می دیم٫ زمانیکه جامعه و باورهای محدودکننده چنین نتیجه ای براشون ساخته، پس تو این شرایط ما واقعا چه کار باید بکنیم؟ به نظر من دوست عزیز ما باید مابین این دو “تعادل” برقرار کنیم٫ هنر زندگی همین رعایت تعادل است٫ چرا اکثر انسانها در مسیر نادرست هستند؟ چون معنی تعادل و تکامل را با تمام وجود درک نکرده اند٫

ما باید پای بر زمین داشته باشیم(آشنایی با واقعیت ها) و سر بر آسمان(تمرکز بر حقیقت ها)٫ به نظر من این به حفظ تعادل خیلی کمک می کنه٫

ما وقتی با یک موضوع جدید آشنا می شیم اگه برامون جالب نباشه اصلا به دنبال فهمش نمی ریم٫ اگه برامون جالب باشه اونو می فهمیم٫ و اگه خیلی برامون مهم بشه میریم تا با تمام وجود درکش کنیم٫ صحبتهای استاد عباسمنش از همین جنسه دوست من٫ خیلی مهمه٫ اونها حقیقت محور هستند و نه واقعیت محور٫

اونوقت مسئله ای که اینجا ما باید در نظر بگیریم اینه که ما برای درک با تمام وجود این مسائل مهم خیلی عجله می کنیم٫ اجازه نمی دیم توی وجودمون به صورت طبیعی نشست کنه٫ اون باورهای اشتباهی که از جامعه توی سر ما هست یه روزه به وجود نیومدن٫ هرچند خودمون خواستیم که اون افکار توی ذهن ما پایدار و ثابت بمونن٫

یه روز یه بنده خدایی به من گفت تمام حسین های دنیا عجولن٫ ولی الان می بینم انگار سانازهام همینطورن(خنده)٫٫٫

در هر صورت دوست من اگر منطق ذهن شما براتون محدودیت درست میکنه چون شما در بازه ای از عمرتون این محدودیت ها رو چه خواسته و چه نا خواسته انتخابشون کردین و الان که می بنین باورهای بهتر و جذاب تری هم هست واسه اینکه زندگی زیباتری داشته باشیم، دچار این تضاد و دوگانگی شدین٫ به نظر من با خدا رفیق صمیمی بشین٫ اصلا کاری نداشته باشین بقیه راجع به خدا چی میگن٫ شما خدای خودتون رو پیدا کنین و این روند رو با لذت ادامه بدین٫ هر زمان دیدن حس خوبی ندارین دقیقا دارین مثل مردم جامعه عمل میکنین٫ و هر زمان دیدین قلب شما سرشار از احساس شادی و افتخاره، بدونین اون خدای خودتون(رفیق و صمیمی) داره واستون غوغا می کنه٫ اونوقت می بینی که این مردم واقعیت گرا اندر خم یک کوچه اند٫٫٫٫