از میان نظراتی که شما دوستان عزیز در بخش نظرات این قسمت می نویسید، نوشته ای که بیشترین ارتباط با محتوای این فایل را داشته باشد، به عنوان متن انتخابی این قسمت انتخاب می شود.
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم
منابع مرتبط با آگاهی های این فایل:
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری قدم اصلی تحوّل زندگی587MB31 دقیقه
- فایل صوتی قدم اصلی تحوّل زندگی30MB31 دقیقه
به نام خدای یکتا
سلام به استاد عزیزم و مریم بانو و هم خانواده ای های نازنین،
این فایل نشانه ی امروزم بود و چه یادآوری خوبی بود برای این قانون که تمام اتفاقات زندگیمون رو خودمون خلق میکنیم.
مدتیه در مورد کارم افتادم تو یه سیکل معیوب و میدونم باید یه فکر اساسی براش بکنم. باید هر روز و هر لحظه به خودم یادآوری کنم که من قربانیِ شرایط نیستم، من خالق شرایط هستم. باید شرایط کاریم رو اونجوری که دوست دارم پیش بره هر روز با خودم تجسم کنم. من با تجسم و باور به اینکه میتونم به خیلی جاها رسیدم. همین شرایطی که الان دارم به لطف الله مهربان قبلاً از آرزوهام بوده، اما انسان فراموشکاره و این ذهن سعی میکنه مدام کمبودها و ناخواسته ها رو به یاد بیاره.
دارم دوباره دوره ی احساس لیاقت رو شروع میکنم و امیدوارم خدا کمکم کنه توی این مسیر ثابت قدم باشم. خدایا، ما رو به راه راست، به راه کسانی که به آن ها نعمت داده ای، هدایت کن!
عاشقتونم (قلب های زیاد)
به نام خدایی که ما را خالق زندگی مون قرار داد
سلام به استاد عزیزم و مریم نازنین و هم خانواده ای های دوست داشتنی،
وقتی که این فایل رو گوش دادم به این فکر کردم که من تا حالا چقــــــــــــدر این جمله ی “من خالق زندگیم هستم” رو تکرار کردم ولی هنوز بهش اون باور لازم رو ندارم.خیلی از همین هم زمانی ها که گفتین برای منم اتفاق افتاده که توی اون لحظات ایمانم به شدت قوی تر میشه و انگشت به دهن میمونم، اما مسئله همینه که شما هم اشاره کردین که انسان فراموش میکنه و برای همین باید این مثال ها رو مدام برای خودش تکرار کنه.
تو خالق زندگیت هستی، با افکارت
حواست باشه که چه احساسی داری!
وقتی میخوای ببینی که در مسیر درست، در مسیر خداوند هستی یا نه، ببین چه احساسی داری؟ اگه احساس آرامش داری، حالت خوبه، یعنی داری به چیزی توجه می کنی که بهت احساس بهتری میده و همون چیزیه که بیشتر وارد زندگیت میشه. اگر حالت بده یعنی داری به چیزی توجه می کنی که نمیخوای وارد زندگیت بشه، دوسش نداری و اونجا میتونی بفهمی که در مسیر ناخواسته هات قرار گرفتی، و جهان مثل یک آینه ست که داره بازتاب میده فرکانس های تو رو.
.
.
.
“از یه جای به بعد، این باور که من خالق زندگی خودم هستم، بزرگ ترین باوری بود که تاثیرات بی نظیری تو زندگیم ایجاد کرد. این شروع همه چیز بود. که من خالق زندگیم هستم، اگر یه اتفاق به ظاهر بد می افتاد میگفتم اشکال نداره، اگه من بتونم احساسم رو کنترل کنم، افکارمو کنترل کنم، به این اتفاق به شکلی نگاه کنم که به من احساس بهتری بده، حتی اگه به ظاهر منفی باشه، نتیجه تغییر میکنه. چون من دارم خلقش میکنم!
منی که یه کارگر بودم توی کشتی سازی، و اصلاً هیچ ایده ای نداشتم در مورد اینکه زندگی چه جوری میخواد باشه، اون زمانی که باااااااااور کردم خودم می تونم زندگیمو خلق کنم و فهمیدم با کانون توجهم این کارو می کنم و فهمیدم از روی احساساتم از روی حال درونیم از روی آرامشم می فهمم که در مسیر درست هستم یا نه، اون زمان همه چیز شروع کرد به تغییر کردن وزندگی در تمام ابعادش برای کسی که کارگر بود تویه زمان کاملاً معقول اینجوری زندگیش عوض شد، اینجوری شرایطش تغییر کرد در تمام ابعاد. اون نکته ای که تونست همه ی این اتفاقات رو رقم بزنه این باور بود که: تو داری خودت زندگیت رو خلق می کنی، خودت و تنها خودت…نه هیچ کس دیگه ای. خداوند این قدرت رو به تو داده.
این موضوع خیلی مهمه و خیلی فراره که من خالق اتفاقات زندگی خودم هستم!
هر لحظه این مانترا، این ذکر رو داشته باشیم که “من خالق زندگی خودم هستم” من دارم اتفاقات رو رقم می زنم، من می توانم با تغییر افکارم با تغییر احساساتم با تغییر نگرشم با تغییر کانون توجهم اون چیزی رو که دوست دارم تو زندگیم رقم بزنم، آدم فراموش میکنه ولی اگر همیشه به خودش هر روز صبح که از خواب بلند میشه به خودش یادآوری کنه خیلی خیلی بهش کمک میکنه که توی مسیر درست قرار بگیره. سعی میکنم این دیدگاه خالق بودن و این دیدگاهی که تمام اتفاقات رو خودمون رقم میزنیم رو بیشتر و بیشتر هم به خودم بگم هم به شما بگم و مطمئنم که هر کدومتون توی هر قسمتی از مسیر زندگیتون هستید یه جایی، این صحبت ها، اگر آماده ش باشید، کلیک میکنه و بعد باور می کنید و بعد عمل می کنید و بعد نتیجه می گیرید، نتایج اول یه ذره کوچیکه، هم زمانی ها اتفاق میوفته و بعد بیشتر باور می کنید و بعد بیشتر و بهتر عمل می کنید و بعد چند سال می بینید که زندگی شما هیچ ربطی به گذشته تون نداره”
استاد جان سپاس بی نهایت برای اینکه افکار و صحبت هایی که با مریم جان دارین رو با ما هم به اشتراک میذارین و به ما هم یادآوری می کنین، خیلی دوستون دارم (قلب های زیاد)
سلام به رضوان عزیز،
چقدر کامنتت ساده و صادق بود و به دلم نشست! این سردرگمی رو همه ی ما کم یا زیاد فکر می کنم داریم یا حداقل یه زمان هایی به سراغمون اومده. اینکه اصلاً چی میخوایم؟ چی باید بخوایم؟ چقدر ایمان داریم به اجابت خواسته هامون؟ چقدر واقعاً باور داریم به این جمله که من خالق زندگی خودم هستم؟
چقدر عالی بود اون سوال هایی که گفتین، که صبح تصور کنیم نعمت هایی که الان داریم را تا دیشب نداشتیم و امروز به ما داده شدن، اون وقت چقدر سپاسگزار هستیم؟؟
…
امیدوارم که خداوند ما رو در این مسیر ثابت قدم نگه داره و هر روز شور و شوق بیشتری برای این مسیر داشته باشیم!
در پناه خدا بهترین ها رو برات آرزو می کنم رضوان جان (قلب)